Morgunblaðið - 11.12.1988, Side 46

-46 D
MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 11. DESEMBER 1988

ÆSKUMYNDIN. . .
ERAFMESSÍÖNU TÓMASDO TTUR
Ófeimin
viðað
vem
öðmvísi
»
Messíana Tómasdóttir er
Qölhæfur listamaður. Var hún
fjölhæfúr krakki?
Messíana Tómasdóttir er fædd
25. september 1940. Hún er
dóttir Tómasar Albertssonar prent-
ara sem einnig þekktur fyrir _af-
skipti sín að tónlistarmálum og Ásu
Sigríðar Stefánsdóttur húsfreyju.
Messíana er yngst 9 systkina. Elst
er Ólína Þórey, síðan Albert Eyþór,
Bryndís, Amdís Lára, Ómar sem
er látinn, Þorbjörg, Stefán og Tóm-
as._
Á æskuárum Messíönu átti fjöl-
skylda hennar heima í húsinu Tóm-
asarhaga við Laugarásveg í austur-
bænum. Húsið stendur enn vestan
við Áskirkju.
Kunnugum ber samán um að
snemma hafi borið á sköpunarþrá
Messíönu. Elsti vitnisburður er frá
Bryndísi eldri systur hennar. Hún
minnist litlu systur, tveggja þriggja
ára, í rúmi foreldra sinna. Sú stutta
hafði sett hnykil á herðatré og var
þar komin brúða. Heimildir benda
þó ekki til þess að Messíana hafi
''ekki verið sérstök brúðugæla en
þess má geta að síðar hefur hún
töluvert starfað við leikbrúðugerð.
Laugarnesskólinn hafði veg og
vanda af barnaskólamenntun Mess-
íönu. Aðalkennari var Magnús Sig-
urðsson, teiknikennarinn var Þórir
Sigursson núverandi námstjóri í
mynd- og handmennt, Margrét Jak-
obsdóttir Líndal var handavinnu-
kennari. Messíönu gekk vel í skóla.
Messíana Tómasdóttir
Teiknikennari hennar segir:
„Hún var mjög góður teiknari en
þess fyrir utan kom það snemma í
ljós að hún var skapandi og hafði
listræna hæfileika. Bæði hugmynd-
arík og vandvirk.“
Helga Ármannsdóttir myndlist-
arkona þekkti Messínönu vel á
æskuárunum; var vinkona hennar
og bekkjarfélagi öll barnaskólaár—
in.„Okkur varð starsýnt hvor á
aðra. Ég var með sterk gleraugu
og hún hafði þann kæk að blika
augunum nánast ofan í munn.“
Messíana hefur nú lagt af þennan
vana. „Messíana var alltaf listfeng.
Við höfðum leiksýningar inn í Lau-
gamesskóla og í kjallara í nágrenn-
inu. Bjuggum til leikritin, búning-
anna og allt saman.“
Messíana hafði smekk fyrir hinu
draumkennda, sér í lagi ævintýrum
og kom það snemma fram í teikn-
ingum hennar. „Hún var mjög hug-
myndarík, fjölhæf og alveg ófeimin
við að gera hlutina öðruvísi en aðr-
ir. Það var t.d. eins og að koma í
allt annan heim að koma í herberg-
ið hennar; það var málað í öllum
mögulegum litum.“
Á bernskuárunum var Messíana
nokkuð myrkfælin. Einn heimildar-
maður skriftaði fyrir Morgunblað-
inu að auðvelt hefði verið að hræða
hana.
Strax sem krakki saumaði Mess-
íana fötin á sjálfa sig. Fram til
11-12 ára aldurs naut hún þó að-
stoðar Bryndísar systur sinnar.
Messíana hafði lag á því að vera á
undan sinni samtíð í klæðaburði;
eftir 2-3 ár urðu flíkurnar hennar
hæstmóðins. í dag hannar hún
bæði leikmyndir og búninga.
Bryndís systir hennar segir Mess-
íönu hafa verið bráðþroska; spurt
fullorðinslegra spurninga; verið
fljótt að skilja. — Helsti ljóðurinn
á ráði Messíönu var að tiltektir lágu
ekki beinlínis fyrir henni. Bryndís
kannaðist við að hafa flutt tól og
tæki yngri systur í eina hrúgu í
þvottaherbergið. Messíana mun
hafa haft meiri reiðu á hlutunum
þar eftir.
Einn heimildarmaður var inntur
eftir því hvort Messíana hefði haft
„listrænt temperament"? „Hún var
tilfinningarík og skapmikil en það
var fljótt að ijúka úr henni. Já, al-
veg tvímælalaust. Hún gat brotið
hluti ef hún reiddist. — En hún
gæti þess að bijóta bara það sem
hún átti sjálf.“
ÚR MYNDASAFNINU
ÓLAFUR K. MAGNUSSON
Tískaog
skólastúlkur
Tískan tekur sífelldum
breytingum þótt þess
séu einnig dæmi að hún
endurtaki sig. Ekki
treystum við okkur til að
segja fyrir um hvort
svona kjólar komist aftur
í tísku, en myndimar tók
Ólafur á tískusýningu
árið 1953. Slíkar sýningar voru þá
sjaldgæfari en nú er og þóttu reynd-
ar talsverður viðburður.
Við látum einnig fylgja með
mynd af skólastúlkum,
en myndin var tekin á
hafnarbakkanum • í
Reykjavík nokkm síðar
en tískusýningin, líklega
árið 1955. Stúlkurnar eru
að fara í ferð með Gull-
fossi og lögregluþjónarn-
ir til hægri eru Lárus
Salómonsson og Sigurbjörn Eiríks-
son sem síðar var kenndur við veit-
ingastaðinn Glaumbæ.
Tískusýning árið 1953.
STARFIÐ
RAGNAR BJÖRNSSON DYNUFRAMLEIÐANDI
bókinA plataná
NATTBORÐINU FÓNINUM
MYNDIN
fTÆKINU
Morgunblaöið/RAX
Rag’nar Bjömsson
Allt auðvelt sem
maðurkann
Haft hefur verið á orði að menn
eyði þriðjungi ævinnar í svefn.
Líkamlegur aðbúnaður við þá at-
höfn eða kannski öllu heldur at-
hafnaleysi skiptir töluverðu máli;
það er ekki sama á hveiju er Iegið.
Ragnar Bjömsson lauk námi í
bólstmn 1942 en hugur hans stóð
til þess að létta Islendingum svefn-
inn. En eftir heimstyijöldina tóku
hafta- og skömmtunartímar við og
dýnuleysið hélt ekki vöku fyrir ráða-
mönnum. Það var því ekki fyrr en
1951 að Ragnar gat hafist handa
við dýnugerðina.
Ragnar framleiðir „springdýnur"
þ.e.a.s. fjaðurdýnur bólstraðar báð-
um megin. „Þetta em ekki mikil
vísindi fyrir þann sem kann það.
Það er allt auðvelt sem maður kann
en að dýnugerð verður að standa á
faglegan og réttan hátt.“
Tæpast er hægt að slá tölu á þá
Islendinga sem hafa siglt um drau-
malandið á dýnum frá Ragnari en
hann sjálfur taldi sig hafa ástæðu
til að ætla að lífsferill u.þ.b. helm-
ings landsmanna hefði hafist, ofan
á dýnunum frá sér.
ÞETTA SÖGÐU
ÞAD ÞÁ...
Sigurður
Líndal
lögfræð-
ingur
í samtali við
Morgunblað-
ið 11. janúar
1964.
Verður að fjarlægja
gömul hús
„Auðvitað verður að fjarlægja
gömul hús hingað og þangað
um miðbæinn, en það er alrangt
að alltaf sé verið að hrúga nýjum
byggingum þangað, án þess að
um leið séu fjarlægð þau hús,
sem þar eiga ekkert erindi. Mer
sýnist verzlunarhverfin vera að
færast burt úr miðbænum, jafn-
vel í hliðargötur frá t.d. Banka-
stræti og Laugavegi.
Þessi miðbær „City“, verður
vafalaust í framtíðinni byggður
húsum sem tilheyra stjórn lands
og borgar.“
*
Eg er að lesa bók á ensku eftir
amerískan höfund, Harry Rob-
inson. Bókin heitir Kardinálirw og
lýsir gangi eins af kirkjunnar þjón-
um upp metorðastigann. Núna er
hann orðinn sóknarprestur."
Plata á fóninum? Bíddu, „The
dream of the blue turtels“ með
Sting. Mér finnst hann ágætur. Það
eru börn hérna svo það heyrist
meira i fóninum frá Ladda og Kard-
imónubænum Óla prik o.fl.“
að er orðið æði langt síðan ég
hef séð mynd frá myndband-
sleigu. Það síðasta sem ég horfi á
í tækinu voru fréttirnar sem voru
teknar upp fyrir mig.“
Ágústa
Guðmunds-
dóttir
matvæla-
fræðingur
Food-biotechnology“, matvæla-
líftækni. Þetta er nú það sem
ég verið að lesa undafarið.
Ég er nú tiltölulega nýkomin
heim úr námi, þannig að ég er ekki
farin að athuga bókamarkaðinn al-
mennilega.“
Guðmundur
Malmquist
forstjóri
Byggðastofn-
unnar
*
Eg hlusta lítið á plötur; hlusta
helst á það sem aðrir í fjöl-
skyldunni setja á fóninn. En þegar
. við hjónin veljum, þá er það gjarnan
Edith Piaf sem verður fyrir valinu."
Eins og er, er ekkert myndband
í tækinu. Síðast tókum við dótt-
ir mín upp sagnaþulinn í sjónvarp-
inu og horfum mikið á hann.“