Morgunblaðið - 11.12.1988, Page 26

26 D
MORGUNBLAÐIÐ FJOLMIÐLAR SUNNUDAGUR 11. DESEMBER 1988
SKY-CHANNEL RYÐUR SÉR TIL RÚMS
Sendingar nást í
rúmlega 500 íbúðum
Samgönguráðuneyti hefur
aðeins veitt sex leyfl
í rúmlega 500 íbúðum, langflestum á Stór-Reykjavíkursvæðinu, er
nú hægt að ná sendingum Sky-Channel-stöðvarinnar. Meirihluti íbúð-
anna tengist stöðinni gegnum kapalkerfí í blokkum. Að sögn Vals
Kristóferssonar hjá Verkbæ, sem er annar umboðsaðila Sky-
Channel, ijölgar áskrifendum jafnt og þétt. Auk Verkbæjar er Kapai-
tækni á Seltjarnarnesi með umboð. Valur segir áhorfendur hafa
látið vel af dagskrá stöðvarinnar. Ekkert áskriftargjald er en til að
ná sendingum stöðvarinnar þarf móttökudisk, sem kostar um
120.000-130.000 kr.
U mboðsaðilar veita sín leyfi en
samgönguráðuneytið verður að
gefa út leyfi fyrir diskum. Að sögn
Ragnhildar Hjaltadóttur, deildar-
stjóra í samgönguráðuneytinu, hafa
aðeins verið gefin út sex leyfi en
Qöldi umsókna liggur fyrir. Lang-
stærstur hluti þeirra, sem nái send-
ingum Sky-Channel, hafi ekki leyfi
. til þess.
Dagskrá Sky-Channel er mis-
löng; hefst á bilinu kl. 5.30-12 á
morgnana og stendur til rúmlega 2
á nætumar. Þá taka við tvær næt-
urrásir með uppfyllingarefni, önnur
með sígildri tónlist og hin með leik-
inni tónlist og kyrrmyndum. Aðal-
uppistaða dagskrárinnar er popp-
tónlist, íþróttir og alls kyns mynda-
flokkar. Um áramót verða gerðar
miklar breytingar á dagskránni.
Rásunum verður fjölgað í fjórar auk
næturrásanna. Þá verður boðið upp
á kvikmyndarás, fréttarás, íþróttar-
ás og svo Sky-Channel-rás með
svipuðu sniði og verið hefur. Rásirn-
ar munu senda út um 18 tíma á
sólarhring hver.
Dæmi úr dagskrá er frá síðustu
heigi. Dagskrá laugardags hófst kl.
7 með bamaþætti; teiknimyndum
og fleiru. Þá tóku við lög af vin-
sældalistum, þáttur um popptónlist
og svo kanadískur poppþáttur. Að
loknum þessum þremur þáttum um
popptónlist var þáttur um nýja tón-
list og tísku. Knattspyrnumót í
Ástralíu, þáttur um bílasport og
breski vinsælöalistinn tóku svo við.
Er leið að kvöldmatartíma var boð-
ið upp á ævintýraþátt og framhalds-
þátt úr villta vestrinu. Að þeim
loknum var þáttur um fjöl-
bragðaglímu, sakamálaþáttur,
íþróttir, spennumynd og poppþátt-
ur. Á miðnætti tók við framhalds-
myndaflokkur, þar á eftir heimilda-
mynd og svo leiklistarþáttur. Er
klukkan átti eftir fimmtán mínútur
í þrjú lauk dagskránni og við tóku
næturrásirnar tvær. Þá voru sendar
út tveggja mínútna fréttir og veður-
fregnir ijórum sinnum á sólarhring.
Virka daga eru fréttatímarnir sjö
talsins.
Ólafur Guðmundsson íbúi í fjöl-
býlishúsinu í Æsufelli 4 er einn
þeirra er ná sendingum Sky-
Channel. Á húsfundi fyrir rúmu ári
var samþykkt að auka fjölbreytni
sjónvarpsefnis með því að kaupa
móttökudisk. Kostnaður var liðlega
1.000 krónur á íbúð. Ólafur segir
dagskrána mjög fjölbreytta en hún
höfði þó ekkert sérstaklega til sín.
Aftur á móti viti hann af mörgu
eldra fólki sem hafi gaman af því
að horfa á gamlar bíómyndir og
fleira sem boðið er uppá. „Ég horfi
aðallega á Stöð 2, þó það komi fyr-
ir að ég skipti yfir á Sky-Channel.
Tilkoma móttökudisksins hefur ekki
orðið til þess að ég horfi meira á
sjónvarp, ég skipti frekar á milli
stöðva. Það er hreinlega ekki hægt
að sitja yfir sjónvarpi allan sólar-
hringinn.“
ÍSLENSKAR FRÉTTASTEFNUR 3
Fréttatímar eiga ekki
að vera niðurdrepandi
- segir Sigurveig Jónsdóttir, aðstoðarfréttastjóri Stöðvar 2
Fréttastofa Stöðvar 2 hefur
dafnað vel á þeim rúmum
tveimur árum sem hún hefur starf-
að. Gróskan í starfi hefur verið
meiri en nokkurn dreymdi um.
Deilur leiðandi manna, hurðaskellir
og uppsagnir sem aðrir fjölmiðlar
hafa gert sér mat úr nýverið, eru
óhjákvæmilegir vaxtarverkir
stofnunar sem á hefur að skipa
einörðum og þijóskum fréttamönn-
um. Tvö ár er ekki langur tími í
samanburði við þær tvær aldir sem
menn á Vesturlöndum hafa burð-
ast við að skrifa og segja fréttir.
Að líkindum eru þessi tvö ár þó
heil eilífð í huga fréttamanna á
Stöð 2 þegar þeir hugsa um hversu
mikið vatn hefur runnið til sjávar
frá því þeir í upphafí ræddu sín í
milli um það hvernig þeirra fréttir
ættu að vera. Spjall við Sigurveigu
Jónsdóttur, aðstoðarfréttastjóra
Stöðvar 2, bar þess merki að
fréttastefnur hefðu einhverntíma
verið þar á dagskrá. Stöð 2 vill
hafa öðruvísi fréttir, — það er
nokkuð ljóst, en hvemig öðruvísi
er óljósara. Að sögn Sigurveigar
leitast fréttamaður Stöðvar 2 við
að greina landslýð frá öllu því sem
máli skiptir að þeirra mati. Þeir
vilja frekar ræða við almúgamann-
inn en sérfræðinginn eða stjórann,
svo framarlega sem það rýrir ekki
upplýsingagildi fréttarinnar. Þeir
reyna einnig að „sýna“ fréttirnar,
— nýta myndmálið og þeir reyna
að takmarka sig við 2 mínútur.
Fréttatímarnir eiga einnig að hafa
eitthvert skemmtigildi. „Ahorfend-
ur eiga ekki að standa upp eftir
fréttir og hafa það á tilfinningunni
að veröldin sé að líða undir iok,“
segir Sigurveig. „Fréttatíminn á
ekki að vera of þungur, ekki of
alvarlegur og ekki of niðurdrep-
andi. Það verður að vera eitthvað
jákvætt," sagði hún ennfremur.
í þessum hugmyndum leynist
sú afstaða að fréttir skuli vera eins
og hvert annað sjónvarpsefni sem
eigi að líta svona eða hinsegin út
og eigi að hafa tiltekin áhrif á
áhorfendur. Með öðrum orðum,
sjónvarpsfréttaþáttur er ekki að-
eins yfirlit yfir helstu atburði
líðandi stundar og í hann veljast
atriði ekki einungis með hliðsjón
af mikilvægi atburðanna heldur
einnig miðlunarmöguleikum. Þetta
er að sjálfsögðu engin ný speki, —
sjónvarp er sjónvarp og þegar bet-
ur er að gáð þá liggur þarna að
baki fleyg tilvitnun úr frumspeki
fjölmiðlunar sem útleggst á þá leið
Morgunblaðið/Sverrir
Sigurveig Jónsdóttir: „Við viljum vera öðruvísi."
Við samanburð á aðalfréttatímum Sjónvarps, Útvarps
og Stöðvar 2 dagana 14.—19. nóvember kom m.a. I ljós að:
I Fréttamat fréttastofanna er ólíkt
■ Heildarsvipur aðalfréttaþátta er óljós
I Fréttagildi íslenskra fréttamynda er rýrt
■ Fréttaval Stöðvar 2 er frábrugðið fréttavali Útvarps
og Sjónvarps
■ Fréttameðferð Stöðvar 2 er leikrænni en hjá Sjón-
varpinu
að miðillinn sé boð-
skapurinn. Það
sem er athyglisvert
í þessu sambandi
er að á Stöð 2 virð-
ast menn sáttir við
þetta eðli miðilsins og vilja færa
sér það í nyt. Einhugur í þessum
efnum er að líkindum vandfundinn
á öðrum stórum fréttastofum hér
á landi.
Þó svo stöðvarmenn vanti ekki
viljann þá láta verkin á sér standa
eða eins og Sigurveig komst að
orði þá er oft erfitt að framfylgja
fréttastefnunni. Sú meginregla er
t.d. við lýði að enda hvem frétta-
þátt á stuttri og myndrænni frétt
til þess að gefa þættinum nota-
legri áferð. Hins vegar reynist það
metnaðarfullum fréttahaukum
stöðvarinnar oft erfitt að fórna
einhverri „mikilvægri" frétt fýrir
grínið þegar ljóst er að út úr ætlar
að flæða og því gerist það yfirleitt
ekki. Margvísleg önnur fram-
kvæmdaatriði koma einnig oft í
BflKSVID
eftir Asgeir Friðgeirsson
veg fyrir að frétta-
t.ími verði eins og
best væri á kosið.
Sem dæmi má
nefna að þó Stöð 2
vilji leggja áherslu
á myndrænu hliðina þá var frétta-
gildi innlendra mynda stöðvarinnar
mjög rýrt þá viku sem athugunin
fór fram. Sigurveig sagði að í
umræddri viku hefðu verið margar
harðar fréttir sem erfitt hefði ver-
ið að fjalla um á myndrænan hátt,
— þ.e. .að erfitt hefði verið að sýna
á skjánum Hafskipsmálið, vanda
fiskvinnslunnar eða þjóðargjald-
þrot Steingríms svo dæmi séu tek-
in. Annað sem hún nefndi var að
fréttamennirnir eyddu bróðurpart-
inum af vinnudeginum í fréttaleit
og því gæfist þeim minni tími til
úrvinnslu en æskilegt væri. „En
svona er þetta nú á fámennri
fréttastofu," sagði Sigurveig Jóns-
dóttir og yfir andlit hennar færðist
umburðarlynt bros.
Um sjálfstæðar
holugerðir
og annað þrugl
Blaðamaður sem þurfti fyrir
skemmstu að koma því á
framfæri við lesendur sína
að tiltekin ráðstefna yrði haldin um
aðra helgi frá birtingu fréttarinnar
réði ekki við það. Islenskan hans
var ekki beysnari en þetta. Væntan-
lega hefur hann klórað sér í hausn-
um og jafnvel vaðið um gólf í tals-
verðu uppnámi. Eitthvað varð þetta
að heita. Og hver var útkoman? Jú,
_hann kom sér aftur að skrifborðinu
og mataði okkur lesendur sína á
eftirfarandi fróðleik: „Athyglisverð
ráðstefna i viðskiptalífinu verður
haldin um þar næstu helgi."
Annar garpur sem er lausamaður
á öðru blaði og brá sér í ökuferð
utanbæjar færði okkur að svo búnu
meðal annars þau merku tíðindi um
daginn í helvítamikilli grein að um
hríð .hefði hann ekki getað ekið
„eftir hiutfallslega sléttum hjólför-
um“ og að seinna hefði „fjöldi sjálf-
stæðra holugerða“ orðið á vegi
hans. En þetta kom samt ekki að
sök, fullvissaði hann okkur um.
Bíllinn hans var nefnilega búinn
þeim kostum sem gerðu hann „létt-
ari í öllu viðmóti til.ökumanns". Já,
og vel á minnst: „Á Hellisheiði var
vonum framar nógur snjór.“
Loks er þess að geta (og verður
látið duga að sinni) að í frásögn
af tjóni í fiskeldisstöð á dögunum
rakti blaðamaðurinn ástæðuna til
„mikillar flóðhæðar sjávar" eins og
hann orðaði það svo fagmannlega.
Öllum getur orðið á, satt er það,
og vissulega eru dæmin hér á und-
an ali hrikaleg en það gerist samt
bölvanlega auðvelt hér heima að
komast upp með það að vera skussi
í blaðamannastétt. Þetta er orðin
þvílíkur aragrúi af öllum stærðum
og gerðum af fólki. Meðlimir Blaða-
mannafélagsins telja nú víst hálft
górða hundrað en voru ekki mikið
fleiri en tuttugu talsins þegar undir-
ritaður gekk í slaginn. Þá glotti
hálf þjóðin þegar ágætum félaga
okkar varð það á í fljótfæmi að
láta kennaragarminn sem pompaði
niður um ísinn á Tjörninni „halda
sér í vökina". Nú flissa menn ekki
einu sinni hvað þá þeir súpi hveljur
þegar fréttahaukur (nema fálki sé
rétta orðið) ber fyrir okkur eftirfar-
andi óskapnað: „Erlendur sagði að
þegar kom í ljós að Hjörtur vildi
ekki beygja sig fyrir þeim, heldur
stóð á sínum rétti, þá var hann
neyddur til að segja upp.“
Stundum læðist raunar að manni
sá grunur að sullukollarnir séu
naumast með réttu ráði. Ég hef í
huga hörmungar á borð við það
þegar blásaklaus stúlka er gerð að
athlægi með því að láta hana „ryðja
sér til rúms“ í starfi, sem átti víst
að skilja þannig að hún hefði skar-
að framúr; ennfremur á ég í fórum
mínum úrklippu þar sem ráða má
af samhenginu að þar sem snilling-
urinn skrifar um aðra stúlku að
„stígurinn" hjá henni hafl „tekið
stefnu ofar“ þá þykist hann vera
að upplýsa okkur um að umrædd
stúlka hafí sett markið hærra.
Stéttin á auðvitað margt ágætra
penna og henni leggjast til allrar
guoslukku árlega til nýliðar sem er
það metnaðarmál að skrifa að
minnsta kosti þokkalega og helst
vel þegar tími leyfir. En ég vík
samt ekki frá því að skussarnir eigi
of auðvelt uppdráttar.
Eflaust þætti ekki nema gustuk
að rétta þeim járnsmíðanema pok-
ann sinn sem aldrei lyfti svo sleggju
að hann missti hana ekki samstund-
is oná tærnar á sér. Þá yrði sá
kokkur aldrei farsæll í starfi sem
sífellt sullaði blásýru út í súpuna.
Langlundargeð er svo sem ágætt
út af fyrir sig eins og sagt er og
fyrirgefningin er eflaust Drottni
þóknanleg. En óttalega er samt
grunnt á morðingjanum í manni
þegar maður opnar í mesta mein-
leysi blað og rambar á vísdóm á
borð við þann sem mér áskotnaðist
ekki alls fyrir löngu í smáfrétt úr
spítalalífinu.
Nefnilega: „Auk þess ræður próf-
ið eitt út af fyrir sig ekki því hvort
viðkomandi telst vera veikur, heldur
hvort hann er veikur.“
Gfsli J. Ástþórsson
t