Morgunblaðið - 01.04.1989, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. APRÍL 1989
Stakir skúlptúrar
Myndlist
Bragi Ásgeirsson
í neðri sölum Nýlistasafnsins
getur fram til 2. apríl að líta all-
marga litla skúlptúra eftir Sól-
veigu Aðalsteinsdóttur.
Myndlistarkonan hefur lengi
verið virk í hópnum í kringum
Nýlistasafnið og þátttakandi í hin-
um ýmsu tiltektum þess og uppá-
komum og er þannig alls ekki
óþekkt stærð.
Það eru hin margvíslegustu efni
og samruni þeirra í einn skúlptúr,
sem Sólveig virðist hafa verið upp-
tekin af undanfarið ásamt því, að
liturinn skiptir ekki svo litlu hlut-
verki í þeim sumum.
Hér er allt tekið með sem hendi
er næst sem efniviður í myndverk-
in og er það hárrétt afstaða í
slíkum tilvikum. Það sem máli
skiptir er að hagnýta sér þann

Sj
á,
pi
M
HEILSU
nýjung

FJögurra vikna fjölbreytt
heilsuötak í leikfimi
og tœkjaþjólfun ö einu nömskeiði
með einum kennara.
Heilsugarðurinn f Garðabœ og Hress
í Hafnarfirði efna nú í fyrsta sirin til samstarfs.
Við kynnum snjalla og langþráða nýjung
fyrir karla og konur sem vilja grennast
og auka styrk sinn og þol í snörpu
og skemmtilegu átaki,
Og nú er það félagsskapurinn og fjölbreytnin
sem<
efnivið, sem hendi er næst, en láta
sig ekki stöðugt dreyma um hinn
óforgengilegasta og sígildasta
efnivið. Sumir, sem þekkja vel til
efniviðarins, kjósa t.d. í ýmsum
tilvikum pappír með sýru í til þess
að ná fram vissri fyllingu tímans
í myndina, en öðrum er það guð-
last að nota annað en sýrufrían
pappír. Þótt undarlega megi virð-
ast, þá eru það sjálfír meistaram-
ir, sem best þekkja eðli þess sem
þeir hafa handa á milli, sem hér
gera flestar tilraunimar, en það
einkennir miðlunginn að fallast
hendur ef hann hefur ekki ekta
efni á milli handanna!
Þá hefur það og margvíslegan
tilgang að nota forgengileg efni
svo sem kunnugt er og jafnvel
óviðkunnanleg, fráhrindandi efni.
Sviðið er þannig ótæmandi og

bera að varast að fordæma hluti
að órannsökuðu máli, því að það,
sem verður skoðandanum til ást-
eitingar og úthúðunar myndverks,
kann einmitt að vera tilgangur og
kjarni þess. Þetta var nú einungis
útúrdúr, en hefur þó markvissan
tilgang, þótt ekki verði Sólveig á
nokkum hátt sökuð um að sækja
frekar á vit forgengilegra efna en
endingargóðra, fer auðsjáanlega
eftir því hvað hún hefur næst sér
hveiju sinni, og hún virðist gædd
næmri formkennd og gangast öll
upp í því, sem hún er að gera
hveiju sinni. Og þannig verður
þetta hið áhugaverðasta samsafn
hugljómana hjá henni og sumir
skúlptúramir mjög sannfærandi í
formrænum einfaldleik sínum.
Langar mig að nefna hér sem
dæmi myndverkin nr. 11 (gifs,
blek, spónaplata, litur), 13, (timb-
ur, marmari, blýkapall), 14. (við-
ur, skápafótur, gifs, kítti) og 17.
gifs, birkisprek, litur).
í stuttu máli áhugaverð sýning,
sem kom undirrituðum nokkuð á
óvart.
HR^S'ieg i Lftaðar ljósmyndir
1«
X
Á efri hæð Nýlistasafnsins sýn-
ir Svala Sigurleifsdóttir all-
nokkrar litaðar ljósmyndir.
Svala er löngu þekkt sem mynd-
listarmaður og hugsuður, sem ekki
fer troðnar slóðir, hvorki í mynd-
sköpun sinni né hugleiðingum um
myndlist í rituðu máli.
Nokkuð bera myndir hennar þó
keim af dvöl hennar i heimsborg-
inni New York og því umhverfí,
sem þar hefur helst sótt á og
mótað lífssýn hennar og hugar-
heim. Og í heimsborginni er auð-
velt að verða fyrir áhrifum og jafn-
vel éta yfír sig af áhrifum, því að
listahverfín eru mörg og mannlífíð
með eindæmum íjölskrúðugt, auk
þess sem hvert hverfí hefur sín
sérkenni.
Ég nefni þetta hér, vegna þess
að yfírbragð ljósmynda Svölu ber
um margt keim af því, sem ég hef
frá þeim slóðum, bæði hvað vinnu-
brögð snertir og myndefnaval.
Það er og einmitt fólkið í kring-
um Nýlistasafnið og gestir við
opnun hinna ýmsu sýninga og
uppákoma í listhúsinu, samheijar
hennar, kunningjafólk og félagar,
sem helst hafa ratað að ljósopinu.
Og hér virðist heimildagildið að
nokkru hafa vakað fyrir gerandan-
um, skráning að hans dómi mikil-
vægra viðburða í listinni og fólks-
ins í kringum þá. Þetta hefur ein-
mitt mikla þýðingu fyrir seinni
tíma og vei þeim sem með öllu
vanrækja þennan þátt en hér hef-
ur nýlistafólkið ræktað prýðilega
arfinn frá súmmerum.
Síðan eru myndimar stækkaðar
og litaðar á sérstakan hátt og
gengur aðferðin eins og rauður
þráður í gegnum myndröðina alla
en hinni sérstöku tækni kann ég
ekki að lýsa.
En víst eru þetta skemmtilegar
myndir margar hveijar og vel
gerðar og vafalítið mjög áhuga-
verðar iyrir safnið sjálft, enda er
engin þeirra til sölu, sem gefur
auga leið.
Tæknin er sérstæð, litimir
mattir og fjarrænir og skírskota
sem slíkir til núliðinnar tíðar.
Að öllu samanlögðu prýðileg
framkvæmd hjá Svölu Sigurleifs-
dóttur.

| Þrískipt og samsett
Tveir 20 manna hópar hefjast handa
nk. mánudag og taka sér hressilegttak
undir leiðsögn Lovísu Einarsdóttur
íþróttakennara.
Skelltu þér með og heilsaðu sumrinu
í toppformi!
• HEILSUGARÐURINN
Tœkjaþjálfun
(bol- og styrktarþjálfun)
Þriðjudaga kl. 19.00 eða 20.00
Fimmtudaga kl. 19.00 eða 20.00
»HRESS
Leikfimi
Mánudaga kl. 17.30 eða 18.30
Miðvikudaga kl. 17.30 eða 18.30
Námskeiðið hefst mánudaginn 3. apríl.
Verðkr. 4.950-lótímar.
Skráning og upplýsingar:
Hjá HRESS í síma 65 2212
Hjá HEILSUGARÐINUM í síma 65 69 70 eða 65 69 71
1«
x

!
HRESS
LlKAMSRÆKT OC l,IOS
BÆJARHRAUNI4, HF.
HEILSUGARÐURIIMN
GARÐATORGI1, GARÐABÆ.
msmn
Það er óhætt að halda því fram,
að yngri kynslóð listamanna sé
brokkgeng í listsköpun sinni um
þessar mundir.
Hvort það tákni svo nýsköpun
eða einfaldlega þá viðvarandi upp-
stokkun gilda, sem íslendingar em
helst þekktir fyrir erlendis, verður
framtíðin að skera úr um. Hins
vegar blandast engum hugur um
að slík vinnubrögð eru allt í senn
djörf, opin og hressileg.
Þau gildi, sem einkenna evr-
ópska myndlist, ganga iðulega
aftur í myndverkum hins fram-
sækna unga fólks, sem um leið
hefur tileinkað sér alþjóðamál
myndlistarinnar — og á stundum
á þann hátt, að svo sé sem öll
landamæri séu burtþurrkuð.
Leikmyndahönnuðurinn og mál-
arinn Grétar Reynisson, sem
fram til 5. apríl sýnir 8 stór olíu-
málverk og jafn margar teikningar
í listhúsinu Nýhöfn, er hér engin
undantekning frá reglunni, svo
alþjóðlegar sem myndir hans koma
manni fyrir sjónir.
Hinar stóru samsettu og iðulega
þrískiptu olíumálverk hans geta í
gerð sinni minnt sterklega á Ans-
elm Kiefer, Þjóðveijann fræga,
sem virðist hafa ruðst inn á vett-
vang íslenzkrar myndlistar sem
fimasterkur áhrifavaldur. En það
skilur á milli, að Kiefer sækir
myndefni sitt beint í þýska og
norræna sögu, nálægri sem fjar-
lægri — til Hitlertímans og Nifl-
ungakviðanna, svo og litafræði
landa sinna, Goethe, Johans Ottos
Runges og Paul Klee.
Myndverk Gfytars ganga mikið
út frá ómælisvíðáttum myrkursins
I/ ,■ ’ -
1% ,''7,

Grétar Reynisson myndlistarmaður.
Morgunblaðið/Ámi Sæbcrg
og miðlægu ljósinu, svo og himin-
tunglum sem birtugjafa og það
gefur þeim nokkurn helgiblæ og
svip af eilífðarhugsuninni — jafn-
vel trúarlegt inntak, þegar best
lætur með hringlaga sólarformið
sem ljósgjafa alheimsins. Og vafa-
lítið má ætla að önnur miðlæg
form myndanna svo sem spírall
og keila feli í sér táknræna
skírskotun og einnig misstór auka-
formin eða uppbótarviðfangsefnin,
sem vaxa út frá myndunum. Þetta
nefna Þjóðveijar „Ersatzobjekte"
(aukaform með merkingaráhersl-
um). — Það er vissulega nokkur
skyldleiki með sviðsverkum í þess-
um myndum og jafnframt vissri
tegund mótunarlistar (skúlptúrs)
— jafnvel einnig hugmyndafræði-
legrar listar, og þannig séð er
Grétar Reynisson mjög samkvæm-
ur sér í athöfnum sínum.
Ekki eru nema fá ár, síðan Grét-
ar kom fyrst fram sem málari, en
nú virðist honum ekki lengur
nægja hinn tvívíði flötur og eigin-
lega virðist hann standa mitt í
umbrotasamri þróun sem illmögu-
legt er að spá i hvað framhaldið
snertir, því að hér eru margir end-
ar lausir.