Morgunblaðið - 19.07.1989, Síða 23

22
23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 19. JÚLÍ 1989
MORGUNBLAÐIÐ.MIÐV^KyDAG^UR 19. JÚLÍ 1989

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aðstoðarritstjóri
Fulltrúarritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
HaraldurSveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aðalstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 900 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 80 kr. eintakið.
Skattar og skuldir
Rauði þráðurinn í málefna-
samningi stjórnarflokk-
anna var hallalaus ríkisbúskap-
ur. í stefnuyfirlýsingu stjórnar-
innar, dagsettri 28. september
1988, er hallalaus ríkisbúskap-
ur talinn forsenda þess að hægt
sé að nálgast önnur efnahags-
markmið, meðal annars að ná
niður verðbólgu, draga úr
þenslu í þjóðarbúskapnum og
samkeppni um takmarkað inn-
lent lánsfjármagn. Þar segir
meðal annars:
„Samræmd stjórn ríkisfjár-
mála, peningamála og gengis-
mála verður grundvöllur efna-
hagsstefnu ríkisstjómarinnar.
Stefnt verður að stöðugleika í
gengismálum. Aðhaldi verður
beitt í ríkisfjármálum og pen-
ingamálum til að koma á og
viðhalda jafnvægi í þjóðarbúinu
á næstu árum.
Ríkisfjármál og lánsfjármál
fyrir næsta ár munu miðast við
að draga úr þenslu sem verið
hefur í þjóðarbúskapnum. Fjár-
lög fyrir 1989 verða samþykkt
með tekjuafgangi. Til að ná
þessu markmiði verða útgjöld
ríkissjóðs ekki hækkuð að raun-
gildi frá því sem er á þessu ári
[1988].“
Síðar í stefnuyfirlýsingu
ríkisstjórnarinnar segir:
„Til þess að draga úr þenslu
verða fjárlög ríkissjóðs fyrir
næsta ár [1989] afgreidd með
tekjuafgangi. Með því móti
dregur úr lánsfjárþörf ríkissjóðs
og samkeppnin um lánsfé verð-
ur minni. Það auðveldar lækkun
vaxta.“
Þungamiðja stjórnarstefn-
unnar, hallalaus ríkisbúskapur,
er síðan „staðfest“ í fjárlögum
líðandi árs. Samkvæmt þeim á
A-hluti ríkisbúskaparins að
skila 600 milljóna króna tekju-
afgangi 1989, enda skatt-
heimta á fólk og fyrirtæki auk-
in um rúma sjö milljarða króna.
Þar með var stjórnarstefnan í
ríkisfjármálum komin á græna
grein, að ætla mátti, þar sem
stjórnarskráin kveður á um að
útgjöld ríkisins skuli vera innan
ramma fjárlaga og lánsijárlaga.
Sú varð þó ekki raunin. Þvert
á móti. Að öllu óbreyttu stefnir
fjármálaráðherrann í margra
milljarða króna ríkissjóðshalla,
þrátt fyrir sjö milljarða nýja
skattheimtu og þrátt fyrir
„tekjuafgang“ samkvæmt fjár-
lögum.
í fréttaskýringu í Alþýðu-
blaðinu sl. föstudag segir m.a.:
„Ríkisstjórnin eyddi nokkr-
um klukkustundum á Þingvöll-
um sl. miðvikudag í að ræða
ráðstafanir gegn fjárlagahalla.
Eins og oftast áður einblína
stjórnvöld á skammtímalausnir,
eitthvað sem lappað getur upp
á stöðuna í augnablikinu. Miðað
við nýjustu upplýsingar lítur út
fyrir að hallinn verði 4,2 millj-
arðar á þessu ári,“ auk hins
áætlaða 600 m.kr. tekjuaf-
gangs fjárlaganna. Hér er
líklegur fjárlagahalli fremur
van- en oftalinn.
í fréttaskýringu Alþýðu-
blaðsins er látið að því liggja
að fjármálaráðherra Alþýðu-
bandalagsins hyggi á 1% hækk-
un söluskatts, sem að sjálf-
sögðu hækkar verð vöru og
þjónustu, og skilað getur ríkis-
sjóði 1,5 til 2,0 milljörðum
króna. Þá stefni fjármálaráð-
herra að auknum lántökum
ríkissjóðs innanlands að fjár-
hæð um 3 milljarðar króna. í
fréttaskýringunni segir að slík
„innrás ríkisins á peningamark-
aðinn“ ýti undir vaxtahækkun.
Skammtímaráðstafanir, sem
fjármálaráðherra stefnir að, að
sögn Alþýðublaðsins, felast að
stærstum hluta í skattahækk-
unum og skuldasöfnun, þótt
einnig sé ýjað að samdrætti í
framkvæmdum. Hinsvegar eru
fá orð höfð um raunverulegan
sparnað í ríkisbúskapnum.
Þegar þessi framkvæmd ijár-
laganna, margra milljarða halli
í stað lögákveðins tekjuaf-
gangs, er borin saman við stóru
orðin í stjórnarsáttmálanum,
sem fyrr er vitnað til, má flest-
um ljóst vera, að ríkisstjórnin
hefur kolfallið á reynsluprófi
sínu.
í stuttu máli er niðurstaðan
sú, ef marka má orð Alþýðu-
blaðsins, að mæta á margra
milljarða króna ríkissjóðshalla
með skattahækkunum, sem
sóttar verða í vasa fólks með
hærra vöruverði, „innrás ríkis-
sjóðs“ á takmarkaðan innlend-
an lánsfjármarkað, sem eykur
spennuna og ýtir undir vaxta-
hækkun, og niðurskurði fram-
kvæmda, sem dregur úr vinnu-
framboði. Aður hafði ríkis-
stjórnin hækkað erlend skulda-
fjöll, m.a. til að greiða upp skuld
við Seðlabankann. Það er því
hóflega að orði komizt í Al-
þýðublaðinu þegar sagt er að
aðgerðir ríkisstjórnarinnar í
ríkisfjármálum verði „í bezta
falli yfirklór, en í versta falli
skaði þær þjóðarhagsmuni til
lengri tíma litið“.
A
Ibúðaspá Byggðastofiiunar:
Þörfin áætluð 1.440 íbúð-
ir árlega næstu fimm árin
- þar af 1.100 á höfiiðborgarsvæðinu
Samkvæmt nýrri íbúðaspá til ársins 1994 er talið að byggja þurfi
1.440 íbúðir i landinu árlega næstu fimm árin. Ef miðað er við að
fólksflutningar frá landsbyggð til höfuðborgarsvæðis verði hinir sömu
og á árabilinu 1983 - 86 (það er að þúsund manns flytji að meðaltali á
ári frá landsbyggðinni umfram aðflutta) „þá verða rúmlega 1.100
íbúðir býggðar á höfuðborgarsvæðinu árlega en aðeins rúmlega 300
á landsbyggðinni", segir í greinargerð Byggðastofhunar (Ibúðaspá
og kaupleiguíðbúðir), sem unnin var fyrir félagsmálaráðuneyti og
Húsnæðisstofnun.
tapi og landbúnaðurinn er rekinn
með háum framleiðslustyrkjum.
Þessar greinar eru ekki líklegar til
að auka hagvöxt á landsbyggðinni
nema skipulagi þeirra verði breytt.
Möguleikar á vexti þjónustugreina
hafa batnað, til dæmis vegna sam-
göngubóta. Enn er þó langt í land
með að. vegakerfið uppfylli kröfur
nútímans.
Fátt bendir til þess að brottfiutn-
1.500 burtfluttir umfram
aðflutta 1988
í greinargerð Byggðastofnunar
kemur fram að íbúum höfuðborgar-
svæðisins fjölgaði um rúmlega
4.100 manns á sl. ári. A sama tíma
nam íbúafjölgun á landsbyggðinni
aðeins 500 einstaklingum.
A þessu ári fluttu rúmlega 1.500
fleiri frá landsbyggðinni til höfuð-
borgarsvæðisins en frá höfuðborg-
arsvæðinu til landsbyggðarinnar.
Fátt bendir til að
brottflutningurinn réni
I greinargerð Byggðastofnunar
segir orðrétt:
„Ymsar ástæður geta verið fyrir
miklum fólksflutningi til höfuð-
borgarsvæðisins. Hvort þeir flutn-
ingar aukast eða minnka er vafalít-
ið háð atvinnuástandi ogþeirri þjón-
ustu sem hægt er að bjóða upp á
á landsbyggðinni. Staða helztu at-
vinnuvega er erfið um þessar mund-
ir. Frystihús eru víða rekin með
Fjöldi nýbygginga og fólksfjöldabreytingar
á landsbyggðinni og á höfuðborgarsvæðinu
LandsbyggQln HöluöborgarsvæölB
Fyndi FKIIdi
75 77 79 81 83 85 87 89 91 93 75 77 79 81 83 85 87 89 91 93
Meðfylgjandi skýringarmynd er úr greinargerð Byggðastofiiunar.
Hún sýnir „fólksfjöldabreytingu og fjölda fullgerðra íbúða undanfarin
ár á landsbyggðinni og höfuðborgarsvæðinu. A myndinni sést einnig
fjöldi nýbygginga samkvæmt íbúðaspánni og framreikningur á fólks-
fjöldanum miðað við flutningatölur innanlands fyrir árin 1983-1986“.'
ingur til höfuðborgarsvæðisins réni
á næstu árum. Raunar var flutn-
ingstapið meira árin 1987 (1.328
manns) og 1988 (1.560 manns) en
meðaltal áranna 1983-86. Ef fram-
reiknað væri með þessum tölum
drægi enn hraðar úr íbúaðabygg-
ingum á landsbyggðinni en spáin
gerir ráð fyrir“.
Fólk tregt til fjárfestingar
í strjálbýli
í greinargerð Byggðastofnunar
segir að samdráttur í íbúðabygging-
um utan höfuðborgarsvæðisins stafi
að hluta til af „tregðu fólks til að
fjárfesta í eigin húsnæði á lands-
byggðinni vegna þeirrar áhættu
sem því fylgir“, þ.e. að sölulíkur
íbúða séu víða litlar og söluverð
lágt, í samanburði við höfuðborgar-
svæðið.
Orðrétt segir:
„í greinargerðinni er sagt frá
könnun sem félagsmálaráðuneytið
gerði á viðhorfum til húsnæðismála
hjá sveitarfélögum og félagasam-
tökum sem starfa að húsnæðismál-
um. Þar kom fram sú skoðun að
nauðsynlegt væri fyrir sveitarfélög
að geta boðið kaupleiguíbúðir fyrir
aðkomufólk. íbúðirnar hentuðu
einkum þeim sem vildu búa á staðn-
um en ekki kaupa strax íbúð. Þann-
ig mætti draga úr þeirri áhættu sem
fylgir íbúðarfjárfestingu ef viðkom-
andi er ekki viss um það hvort hann
dvelur til frambúðar á staðnum".
Þá segir í greinargerðinni:
„Um 800 íbúðir bætast við á
landsbyggðinni næstu tvö til þrjú
árin. Þá er gert ráð fyrir að lán-
veitingar Húsnæðisstofnunar til
fyrsta hluta framkvæmda frá 1. 1.
1987 — 31. 12. 1988 gefi vísbend-
ingu um framkvæmdir við hús-
byggingar utan við kaupleigukerfið.
Einnig er gert ráð fyrir að öll lán
til kaupleiguíbúða renni til nýbygg-
inga. Miðað við áætlaða þörf lands-
byggðarinnar fyrir um 322 íbúðir
árlega mundu kaupleiguíbúðir sjá
fyrir verulegum hluta þarfarinnar
næstu árin“.
„Talsvert atvinnuleysi á
næsta ári“
í greinargerð Byggðastofnunar
segir m.a.:
„Samkvæmt spá Þjóðhagsstofn-
unar er búizt við 1,4% samdrætti í
vergri þjóðarframleiðslu á árinu
1988 frá 1987 og 1,7% samdrætti
á milli 1988 og 1989, þrátt fyrir
að stóriðjan skili nú góðum hagnaði
og útflutningsþjónustan einkum
ferðamannaiðnaður virðist vera
vaxandi. Þar sem framboð vinnu-
afls á landinu vex um 1-2% á ári
(samkvæmt mannaflaspá) gæti orð-
ið talsvert atvinnuleysi á næsta ári
ef spá Þjóðhagsstofnunar rætist“.
Síðar í greinargerðinni segir:
„í þessu sambandi kemur til álita
að beita byggingariðnaði sem hag-
stjórnartæki. Að vsu er ekki hægt
að mæla með því að byggja fleiri
íbúðir en þörf krefur á hveijum
stað. Spurningin er hvort ekki megi
flýta byggingu íbúða á stöðum í
örum vexti en draga seinna úr
byggingarframkvæmdum þegar
lokið er nauðsynlegri aðlögun at-
vinnuvega sem eiga nú við taprekst-
ur að stríða. Kaupleigukerfið gæti
einmitt hentað vel til að örva fram-
kvæmdir í íbúðabyggingum á lands-
byggðinni í ljósi yfirvofandi sam-
dráttar í íbúðabyggingum. Samt.
sem áður verður að gæta þess að
byggja íbúðir á þeim stöðum þar
sem búast má við góðri nýtingu og
þar sem fólksfjölgun hefur verið“.
8.500 ársverk í
byggingariðnaði
Þá segir:
„Arsverk í byggingariðnaði á
landsbyggðinni voru um 3.800 árið
1986 (án opinberra framkvæmda)
en 4.700 á höfuðborgarsvæðinu.
Líklegt er að iðnaðarmenn færi sig
til eftir verkefnum og því er óvíst
að 3.800 ársverk hafi verið unnin
á landsbyggðinni í byggingariðnaði
þar sem rúm 70% íbúða voru byggð-
ar á höfuðborgarsvæðinu árið 1987
og sennilega mun hærra hlutfall
atvinnuhúsnæðis (um 58% árið
1986).
Sennilega veita 100 nýbyggingar
atvinnu fyrir 200-300 manns i
byggingariðanði og á tímum. at-
vinnuleysis getur byggingariðnaður
því orðið veruleg lyftistöng í at-
vinnulífinu. Aftur á móti veldur
samdráttur í íbúðabyggingum á
landsbyggðinni minni umsvifum í
öðru atvinnulífi þar. Ef samdráttur-
inn er vegna fólksflutninga verður
aukning á íbúðamarkaði á höfuð-
borgarsvæðinu og byggingarmenn
frá landsbyggðinni fara þangað til
starfa“.
Verðfall á fasteignum á
landsbyggðinni
í niðurstöðum greinargerðar
Byggðastofnunar segir að „kaup-
leigukerfið geti leyst vanda þeirra
sem vilja flytja út á landsbyggðina
en treysta sér ekki til þess að binda
fé sitt strax í íbúð áður en nægileg
reynsla af búsetu á staðnum liggur
fyrir“.
Böggull fylgir þó skammrifi:
„Kaupleigukerfið getur leitt til
meiri framkvæmda en húsnæðis-
markaðurinn á viðkomandi stað
þolir þannig að offramboð verður á
húsnæði miðað við byggingarkostn-
að. Þetta á einkum við á stöðum
þar sem líkur á brottflutningi fólks
eru meiri en á aðflutningi. Fram-
kvæmdaaðilar sem sækja um lán
fyrir mörgum kaupleiguíbúðum á
slíkum stöðum þurfa að geta sýnt
fram á að íbúðirnar verði fullnýttar
og valdi ekki verðfalli á fasteignum
sem fyrir eru á staðnum".
Greinargerð Byggðastofnunar
lýkur svo:
„Eftir mikið þenslutímabil í hag-
kerfinu er nú komið að aðlögun-
artímabili og hætta á einhveiju at-
vinnuleysi næstu mánuði. Ef stefnir
í mikið atvinnuleysi gæti verið skyn-
samlegt að draga ekki úr fram-
kvæmdum við íbúðabyggingar.
Kaupleigukerfið er ný leið til að
fjármagna íbúðaframkvæmdir og
gæti sú leið hentað til að örva bygg-
ingariðnað á landsbyggðinni“.
Ovæntir atburðir í nýni
stuttri sjónvarpsmynd
Frá upptökum á kvikmynd Ásgríms Sverrissonar Virkið fellur.
Kvikmyndafélagið Alvara
hefúr nýlega lokið tökum á
stuttri sjónvarpsmynd eftir
Ásgrím Sverrisson. Tökur
fóru fram á bænum
Grímsstöðum í Borgarfirði og
víðar. Höfundur og leikstjóri
myndarinnar, Ásgrímur
Sverrisson, er 25 ára gamall.
Hann hefiir m.a. fengið styrk
úr Kvikmyndasjóði til að gera
myndina. Myndin er unnin í
samvinnu við norska fyrirtæk-
ið Thule Film & TV sem er í
eigu þriggja íslendinga. Kvik-
myndin er innan við hálftími
að lengd og er ætluð til sýn-
inga í sjónvarpi.
Vinnuheiti myndarinnar er
Virkið fellur. Sagt er frá því er
ungur maður kemur ásamt vini
sínum á sveitabæ til þess að
heimta fyrrum sambýliskonu
síha sem ári fyrr hafði yfirgefið
hann orðalaust. Hann vill að hún
skýri brotthvarf sitt en margt
fer á aðra leið en þeir félagar
höfðu ætlað.
Með aðalhlutverk í myndinni
fara Ylfa Edelstein, Þormar Þor-
kelsson, Skúli Gautason og Ró-
bert Arnfinnsson. Ylfa er við
leiklistarnám í Bandaríkjunum.
Undanfarin tvö ár hefur hún
stundað nám í St. Louis en í
haust hefur hún nám við The
Actors’ Space í New York. Hún
hefur áður leikið í sjónvarpsaug-
lýsingum og tónlistarmyndbönd-
um, einnig fór hún með hlutverk
í sjónvarpsmynd Hrafns Gunn-
laugssonar „Hver er?“ fyrir 7
árum síðan. Ylfa leikur Herdísi,
stúlkuna sem sagan snýst um.
Þormar Þorkelsson leikur
Ketil þann er leitar fyrrverandi
sambýliskonu sinnar. Þormar
hefur ekki leikið í kvikmyndum
áður. Skúli Gautason leikur Ey-
jólf vin Ketils og Róbert Arnf-
innsson leikur Hannes bónda
föður Herdísar. Skúli og Rób^rt
eru báðir þekktir atvinnuleikar-
ar. Nokkrir fara með aukahlut-
verk í myndinni. Yngst þeirra
er Helga Guðbjarnardóttir sem
er aðeins þriggja mánaða gömul.
Ásgrímur Sverrisson hefur
starfað hjá Ríkissjónvarpinu
undanfarin ár við þáttagerð, og
framleiðslu auglýsinga og tón-
listarmyndbanda. Hann skrifaði
handritið að Virkið fellur fyrr á
þessu ári. Að eigin sögn er Virk-
ið fyrsta alvöru kvikmyndin sem
hann gerir. Ásgrímur hyggst
halda til framhaldsnáms í kvik-
myndagerð á næsta ári, væntan-
Iega til Bretlands.
Morgunblaðið/Sverrir
Róbert Arnfinnsson og Ylfa Edelstein í einu atriði kvikmyndarinn-
ar Virkið fellur.
Myndin er að mestu leyti tek-
in á Grímsstöðum í Borgarfirði.
Tekið var á kvöldin og um næt-
ur. „Það má segja að maður
missi tímaskynið þegar vakað
er margar sumarnætur í röð,“
sagði Ásgrímur. „Náttúran ork-
ar sterkar á mann við þessar
kringumstæður.“
Ásgrímur segir að það hafi
ráðið nokkru um val hans á aðal-
leikurunum að þeir hafi mikla
útgeislun, sem skíni af þeim á
hvíta tjaldinu. Ásgrímur kveður
sérlega góðan anda hafa ríkt í
upptökuhópnum.
„Við sem stöndum að kvik-
myndafélaginu Alvöru erum
flest ung að árum og höfum
kynnst vegna starfa okkar fyrir
Sjónvarpið, “ sagði Ásgrímur.
„Upptökur gengu vonum framar
því að allir voru staðráðnir í því
að láta hlutina ganga upp.“
ÞSv
Þormar Þorkelsson fer með eitt
aðalhlutverkanna í myndinni.
Kristjáni Jóhannssyni vel
fagnað í Scala-óperunni
Krislján Jóhannsson á æfingu með íslensku hljómsveitinni.
Ámi Tómas Ragnarsson skrifar frá
Mílanó.
KRISTJÁN Jóhannsson söng í
síðustu viku á tveimur sýningum
í óperuhúsinu La Scala í Mílanó,
en þetta er í þriðja sinn sem
hann tekur þátt í óperuuppfærslu
í því húsi. I þetta sinn var það í
óperunni Adriana Lecouvreur
eftir ítalska tónskáldið Frances-
co Cilea.
Kristján var kallaður til að syngja
aðaltenórhlutverkið í óperunni með
mjög stuttum fyrirvara, en hann
hafði þijár til fjórar vikur til að
læra hlutverk sitt, sem hann hafði
aldrei sungið áður. Það er fátítt að
söngvarar læri svo stór hlutverk á
svo skömmum tíma og fyrir Kristj-
án hlýtur það að hafa verið enn
erfiðara þar sem hann hafði mörg-
um öðrum verkefnum að sinna
samtímis. Kristján lét sig þó ekki
muna um þetta og með aðstoð hins
aldna hljómsveitarstjóra La Scala,
maestro Gavazzeni, tókst honum
ekki bara að Iæra rulluna heldur
vann hann mikinn listsigur með
frammistöðu sinni á sýningunum
tveimur.
Eg átti þess kost að vera við-
staddur síðari sýninguna sem var
lokasýning óperuhússins á leikárinu
og fór ekki á milli mála að Kristján
stóð sig frábærlega vel enda voru
undirtektir áheyrenda í La Scala
vægast sagt stórkostlegar. Kristján
fékk mikið klapp eftir aríu sína og
í lok sýningarinnar var honum
ákaft fagnað af áheyrendum sem
kölluðu „grande" og „bravo“ hver
í kapp við annan. Þetta segir ekki
svo litla sögu því áheyrendur í La
Scala eru þeir kröfuhörðustu í heimi
og alveg eins og þeir fagna þegar
vel er gert þá hika þeir ekki við
að púa ef frammistaða söngvaranna
hlýtur ekki náð fyrir eyrum þeirra.
ítölum finnst Kristján hafa ekta
ítalskan óperustíl og er ekki vafi á
því að hann er kominn f fremstu
röð þeirra tenórsöngvara sem
syngja í ítölskum óperum. Um það
vitnar best það ástfóstur sem
maestro Gavazzeni hefur tekið við
Kristján, en Gavazzeni hefur starf-
að sem hljómsveitarstjóri við La
Scala í rúma hálfa öld. Kristján
sagði mér, að Gavazzeni hefði sótt
það mjög hart að hann yrði látinn
syngja aðaltenórhlutverkið á
síðustu sýningum óperunnar, jafn-
vel þótt hann vissi að Kristján ætti
eftir að læra hlutverkið. Þá bauð
hann Kristjáni að koma heim til sín
til að æfa og læra hlutverkið með
sér, en slíkt mun maestro Gavaz-
zeni ekki hafa boðið söngvurum frá
því hann starfaði með Mariu Callas.
Óperan Adriana Lecuvreur gerist
í París 1730 og byggir á sannsögu-
legum grunni. Hún segir frá
frönsku leikkonunni Adriana Leco-
uvreur, sem stóð í ástarsambandi
við hertogann af Saxlandi (sem
Kristján Jóhannsson syngur), en
keppir þar við volduga greifafrú og
fjallar óperan um þann ástarþrí-
hyrning. Óperan var frumflutt í
Mílanó 1902 og söng þá Enrico
Caruso hlutverk hertogans og það
gerði hann einnig er óperan var
fyrst sýnd í Metropolitan óperunni
í New York nokkrum árum síðar.
Þessi ópera hefur notið verulegra
vinsælla á Ítalíu æ síðan.
Sýningin á La Scala nú var hin
glæsilegasta. I titilhlutverkinu átti
upphaflega að vera Mirella Freni,
en í þeirri sýningu sem ég sá var
það rússneska sópransöngkonan
Natalia Troitskaya. Kristján Jó-
hannsson er nú á leið í örstutt frí
áður en undirbúningur fyrir næsta
leikár hefst fyrir alvöru. Hans bíða
fjölmörg verkefni í mörgum helstu
óperuhúsum heims m.a. í óperuhús-
inu í Chicago, þar sem hann mun
syngja í Don Carlos og Tosca, og
á La Scala þar sem hann mun
syngja Manon Lescaut'. Það er ljóst
að mörg önnur af stærstu óperuhús-
um heims keppast nú um að fá
hann tií sín, en Kristján vill þó ekki
láta uppiskátt um það fyrr en frá
öllum samningum hefur verið geng-
ið.