Morgunblaðið - 27.08.1989, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 27. AGUST 1989
11
sinni víst að það hafi skilað sér á
atvinnuleysisskrár þar sem margt
af því voru húsmæður. Eldra fólkið
tilheyrir ekki heldur þeim hópi sem
flyst burt.
Ekki bara slor
Sjávarútvegurinn skiptir miklu
máli fyrir afkomu fólks á Patreks-
firði en þó er fiskvinna ekki einu
kosturinn eins og á svo mörgum
öðrum stöðum. „Hér er töluvert um
opinberar stofnanir og aðra þjón-
ustu, segir Gísli Ólafsson, sveitar-
stjórnarmaður. Margir hafa því
ágætis atvinnu. Hreppsfélagið hef-
ur líka reynt að ráða til sín eins
mikinn mannskap og mögulegt hef-
ur verið. Við höfum ráðið til okkar
eldra fólk sem var í frystihúsinu
og gekk atvinnulaust fram á vorið
af því það var enga vinnu fyrir það
að hafa. Við gátum til dæmis skap-
að því störf í sambandi við hreinsun
og snyrtingu í bænum.“
Ungiingarnir aftur á móti hafa
fengið að ráfa um atvinnulausir.
Ekki hafa þeir komist í fisk og
ekki er hægt að láta þá reyta sömu
beðin í þijá mánuði.
Ef Patreksflörður tapar
kvóta, hvað þá?
Morgunblaðið
heimsækir työ
af þeim fjöl-
mörgu syeitar-
félögum á
landsbyggðinni
sem nú beijast
í bökkum og
ræðir yið
heimamenn
ekki getur það haft afdrifaríkar
afleiðingar fyrir framtíð staðarins.
„Sjávarútvegurinn er grunnurinn
undir byggingunni, segir Gísli Ól-
afsson og ef hann er ekki í lagi þá
fer allt úr skorðum eins og þegar
hefur komið í ljós. Það er ljóst að
missum við helminginn af þeim
fiskafla sem berst hér að landi, þá
eru allar forsendur sem sveitar-
stjórnin hefur gefið sér fyrir sínum
fjárfestingum undanfarin ár brostn-
ar. Það skiptir því geysilega miklu
máli að fá skipin hingað aftur.
Helmingi minni kvóti þýðir að þessi
bær getur ekki brauðfætt 1000
manns og ef við missum.þessi þijú
skip þá myndi hreinlega fækka hér
um 300 manns. Hægt og sígandi.
Og 700 manns skila ekki af sér
neinu viðlíka í sveitasjóð og 1000. “
Patreksfirðingar eru bjartsýnir á
að þetta takist, enda er þetta ekki
í fyrsta skipti sem erfiðleikar steðja
að þeim. Eða eins og einn gamall
Patreksfirðingur sagði við okkur:
„Ef það er ekki hægt að lifa hér á
Patreksfirði, þá er ekki hægt að
lifa annarsstaðar.“
Mikael Þorsteinsson
'verkamabur
Sil bara hér inni
Mikael Þorsteinsson var í hópi þeirra sem
misstu vinnuna þegar rekstur hraðfrystihússin
stöðvaðist síðasta haust. „Ég held að allir hafa
fengið uppsagnarbréf á sama tíma. Ég skráði
mig atvinnulausan um leið og ég var búinn að
vinná uppsagnarfrestinn. Saltfiskvinnslan var
það eina sem bauðst í staðinn, en ég sótti það
ekki fast. Treysti mér ekki í það, enda alltof
erfitt. Maður hefði eyðilagt sig á þvi.
í vor kom hreppurinn að máli við mig og við
vorum tveir beðnir að líta eftir krökkunum sem
voru að hreinsa í bænum. Við erum búnir að
vera hjá þeim í allt sumar.“
En næsta vetur tekur atvinnuleysið við að öllu óbreyttu.
„Ætli maður sitji ekki bara hérna inni. Horfi á sjónvarpið
og svoleiðis nokkuð,“ segir hann. En Mikaei hefur lítið
annað að dunda sér við síðan skúrinn hans ásamt öllum
smíðaverkfærunum sópaðist niður með snjóflóði fyrir nokkr-
um árum.
Skipin sem töpuðust frá staðnum
vegna gjaldþrots hraðfrystihússins
verða boðin upp eftir helgi, en þau
hafa yfir að ráða ríflega helmings
aflakvótans. Fyrir nokkrum vikum
komu sveitarfélag Patrekshrepps
og fulltrúar fiskvinnslu- og útgerða-
raðila á Patreksfirði sér saman um
stofnun félags sem ætlar að reyna
að kaupa þessi skip á uppboðinu.
Viðræður fóru af stað fljótlega eft-
ir að lýst hafði verið yfir gjaldþroti
og hafa þær hleypt nýju blóði í
þorpsbúa. Patreksfirðingar binda
miklar vonir við að það takist að
ná skipunum aftur en takist það
Halldór Gunnarsson
sjómabur
Ástandiö á
eítir aó lagast
Halldór Gunnarsson sjómaður gaf sér tíma til að
ræða ástandið þar sem hann stóð og renndi fyrir fisk
í fjörunni. „Það er vont ástand hérna og fjöldi fólks
að flytja. Það er mikið af íbúðum til sölu og sumar
þeirra standa auðar. Ég hugsa að fleiri myndu fara
ef þeir gætu losnað við húsin sín.“
Halldóri sagðist vera kunnugt um að margar full-
orðnar manneskjur væru búnar að vera atvinnulausar
síðan rekstur HP stöðvast síðasta haust. „Sumir hafa
ekki gert handtak síðan því þeir hafa ekki treyst sér
í saltfiskinn. En það er ekki fullorðna fólkið sem fer
heldur unga fólkið.“
Honum fínnst ekki rétt að ijúka burt og hefur trú
á að ástandið eigi eftir að lagast. Sjálfum segist hon-
um ganga vel. „Ég hef verið svo heppinn að hafa
alltaf nóg að gera og aflinn er búinn að vera mjög
góður í sumar. En það eru nokkrir bátar hérna sem
eru löngu búnir með kvótann og hafa legið við bryggju
nokkuð lengi.“
iioisns
Grár himininn grúfði sig yfir
Hofsós þegar okkur bar þar að eitt
síðdegi fyrir skömmu. Regnúðinn
sem sveif niður úr skýjunum átti
síðar eftir að breytast í hellidemdu
og ef malbikið, sem átti sinn þátt
í því að setja sveitarfélagið á haus-
inn, hefði ekki verið komið á göturn-
ar, er ekki erfitt að ímynda sér
hvernig þær hefðu verið útlítandi.
íbúafjöldinn á Hofsósi nær ekki
tölunni 300 og húsunum virðist í
fljótu bragði hafa verið dritað niður
á stangli. Frystihúsið sem þorpið
byggir lífsafkomu sína á stendur
neðar en önnur hús í kauptúninu,
skammt frá bryggjunni. Þar vinna
flestir íbúar á Hofsósi, en aflinn
kemur frá togurum Útgerðarfélags
Skagfirðinga sem Frystihús Hofs-
óss á hlut í.
Fábrotið atvinnulíf
Seint á síðasta ári var sett
greiðslustöðvun á Hofsóshrepp og
öll fjármál sett i hendur fjárhalds-
stjórnar. Erfiðleikar sveitarfélags-
ins voru bæði til komnir vegna þess
að illa gekk hjá útgerðinni og að
kauptúnið hafði farið út í fram-
kvæmdir sem voru því ofviða.
Lífið á Hofsósi var heldur bág-
borið í vetur, en eitthvað hefur rof-
að til í sumar að sögn þeirra sem
við hittum. Þó er útlitið ekki beinlín-
is bjart. Vinnan í frystihúsinu er
svotil það eina sem stendur fólki
til boða og þangað er ekki ráðið
nýtt starfsfólk þessa dagana. Fá
önnur fyrirtæki en nokkur vélaverk-
stæði og banki eru á staðnum og
þegar Saumastofa Kaupfélags
Skagfirðinga lokaði í júlí misstu
SJÁ NÆSTU SÍÐU