Morgunblaðið - 16.11.1989, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16. NÓVEMBER 1989
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16. NÓVEMBER 1989
21

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aðstoðarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aðalstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033. Áskrift-
argjald 1000 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 90 kr. eintakið.
Sparnaður — hluta-
bréf — eigið fé fyrir
tækja
Island er eina OECD-ríkið
sem ekki býr að hagvexti í
ár. Staðan í atvinnu- og efna-
hagsbúskap þjóðarinnar er bág-
borin. Lægra hlutfall íslendinga
á vinnualdri hefur verk að vinna
en dæmi eru um í tvo áratugi.
Atvinnutekjur heimila og ein-
staklinga hafa dregizt saman.
Kaupmáttur hefur rýrnað, jafn-
vel umfram rýrnun þjóðartekna.
Viðvarandi hallarekstur fyr-
irtækja hefur etið upp eigið fé
þéirra, aukið á skuldir þeirra
og hækkað fjármagnskostnað
þeirra. Allt of lítið eigið fé í
atvinnurekstri er höfuðorsök
hins háa fjármagnskostnaðar
hjá fyrirtækjunum. Mikill halla-
rekstur ríkisins, samfara vax-
andi ásókn þess bæði á erlendan
og innlendan lánsfjármarkað,
ýtir undir en dregur ekki úr háu
vaxtastigi hér á landi. Sama
má segja um verðlagsþróunina.
í stað 13-14% verðlagshækkana
í ár er nú spáð 23% verðbólgu.
26% virðisaukaskattur segir að
sjálfsögðu til sín í verðþróun
vöru og þjónustu á komandi ári.
Ríkisútgjöld ársins stefna í
29% af vergri landsframleiðslu,
sem er nýtt útgjaldamet, og við-
skiptahallinn við umheiminn
verður trúlega um 9 milljarðar
eða um 3% af landsframleiðslu.
Erlendar langtímaskuldir stefna
í 53% af landsframleiðslu í árs-
lok 1990 og greiðslubyrði þeirra
í 20% af áætluðum útflutnings-
tekjum.
Afleiðingar hérlendrar efna-
hagsþróunar hafa ekki látið á
Sér standa. Hrina gjaldþrota
hefur riðið yfir þjóðarbúskapinn
með tilheyrandi afleiðingum.
Atvinnutryggingarsjóður,
Hlutafjársjóður, Byggðastofnun
og pólitískar millifærzlur og
miðstýring margs konar hafa
ekki megnað að stöðva þessa
þróun. Þvert á móti. Pólitísk
afskipti af atvinnulífinu, af því
tagi sem núverandi ríkisstjórn
hefur gripið til, hafa fremur
verið hemill en hvati að endur-
hæfingu og aðlögun þess að
þeirri fijálsræðisþróun sem átt
hefur sér stað og fyrirsjáanleg
er í V-Evrópu.
Mikilvægt er að þróa atvinnu-
og efnahagslíf okkar að þessari
framvindu og búa fyrirtækjum
og atvinnugreinum viðunandi
rekstrarskilyrði, svo þau verði
samkeppnisfær út á við. Vegvís-
ar að því marki eru ýmsir, m.a.
á sviði skatta- og gengismála.
Einn mikilvægasti þátturinn er
máske sá að efla innlendan
sparnað, ekki sízt peninga-
sparnað, og laða hann til þátt-
töku í atvinnulífinu, m.a. með
kaupum á hlutabréfum, og
styrkja á þann veg eiginfjár-
stöðu íslenzkra fyrirtækja.
Friðrik Sophusson (S-Rv)
mælti síðastliðinn þriðjudag fyr-
ir tveimur frumvörpum, sem
þingmenn Sjálfstæðisflokksins í
neðri deild Alþingis standa að
og þjóna þessum tilgangi. Ann-
að frumvarpið kveður á um
það, að heimild einstaklinga til
frádráttar frá tekjum vegna
hlutabréfakaupa verði stórauk-
in og frádrátturinn færanlegur
milli skattára. Hitt frumvarpið
felur í sér tvöföldun á skatt-
frelsismörkum arðs af hluta-
bréfum — sem og skattfrelsi
söluhagnaðar af slíkum bréfum
eftir þriggja ára eignarhalds-
tíma. Tilgangurinn er í stuttu
máli sá að tryggja betur en nú
er gert réttlátan arð af þessari
æskilegu sparnaðarleið, stuðla
að hliðstæðum hlutabréfavið-
skiptum hér og annars staðar
og styrkja eiginfjárstöðu
íslenzkra fyrirtækja.
Hlutafé er skuld fyrirtækis
við eigendur sína. Þessvegna
er nauðsynlegt að þeir njóti
eðlilegrar ávöxtunar af þessum
sparnaði sem öðrum. Hlutabréf
þurfa að verða áhugaverð sem
almennur fjárfestingarkostur.
Og það eru þau víðast hvar í
þróuðum ríkjum. Friðrik Soph-
usson sagði m.a. í framsögu
sinni:
„Markmiðið með auknum
hlutabréfaviðskiptum er í fyrsta
lagi að auka eiginfjármyndun
fyrirtækja og láta eigið fé koma
í stað lánsfjár.I öðru lagi er það
mikilvægt tæki til þess að dreifa
efnahagslegu valdi í hendur sem
flestra. í þriðja lagi yrðu hlut-
hafar fleiri og slíkt skapar al-
mennari og betri skilning á at-
vinnurekstri. I fjórða lagi yrði
gengisskráning á markaðsverði
bréfanna mikið aðhald fyrir
stjórnendur. I fimmta lagi yrðu
hlutabréf nýr sparnaðarkostur,
ykju heildarsparnað. Sums stað-
ar er talið að hlutabréf séu fjórð-
ungur af heildarsparnaði. í
sjötta lagi er virkur hlutabréfa-
markaður ein af forsendum
einkavæðingar. í sjöunda lagi
myndu fijáls hlutabréfaviðskipti
ýta undir sameiningu fyrir-
tækja, stækka rekstrareiningar
og gera þær samkeppnishæf-
ari.“
Það er ekki yerið að leggja
Fæðingarheimilið niður
Frávísunarkröfiir Hafskipsmáls í Hæstarétti:
Yeijendur harðorð-
ir um meint mistök í
fiaunrannsókninni
MUNNLEGUM málflutningi um frávísunarkröfur verjenda fímm sak-
borninga í Hafskipsmálinulauk í gær og var málið dómtekið. Þrír
veijendanna, Jón Magnússon, Jónas A. Aðalsteinsson og Jón Steinar
Gunnlaugsson, byggja kröfur sínar á gallaðri frumrannsókn og van-
hæf! fyrrum rannsóknarlögreglustjóra. Tveir veijendur, Guðmundur
Ingvi Sigurðsson og Skúli Pálsson, byggja aðeins á gallaðri rannsókn.

Jónas Aðalsteinsson hrl, veijandi
Páls Braga Kristjónssonar, sagði í
ræðu sinni að hann hefði taíið frum-
rannsóknina nægilega vandaða til
að ákvörðun um að ákæra ekki
yrði tekin. Hins vegar hefði útgáfa
ákærunnar og efni hennar komið á
óvart. Hann sagði að það slys hefði
orðið í upphafí rannsóknarinnar að
grunsemdatilkynning skiptaráð-
enda hefði verið tekin sem fullkom-
in rannsókn að hætti opinberra
mála. Rannsóknin hefði strax farið
í þann farveg sem málið hefði ekki
komist úr til þessa. Ekki hefði ver-
ið hvikað upphaflegri braut sama
hvaða upplýsingar hefðu verið
boðnar fram. Rannsóknarmenn
hefðu haft oftrú á grunsemda-
skýrslunni og ekki kynnt sér rann-
sóknarefnið sem skyldi. Hefði það
hins vegar verið gert hefði komið
í ljós önnur mynd af málinu en þau
brotabrot af heildarmynd sem fyrir
lægi. Hann sagði að veigamiklir
kaflar ákærunnar snerust um áætl-
anir sem ekki hefðu staðist og sagði
að embætti ríkissaksóknara þyrfti
ekki að kvíða verkefnaskorti ef
stefnan væri sú að ákæra stjórnend-
ur í atvinnulífinu vegna áætlana
sem brygðust.
Skúli Pálsson hrl, veijandi Þórðar
H. Hilmarssonar, sagði meðal ann-
ars að rannsóknin bæri vott um
skilningsleysi rannsóknarmanna á
eðli þess rekstrar sem Hafskip hefði
staðið í. Yfirborð hlutanna hefði
verið gárað en enginn áhugi sýndur
á því hvað á bak við byggi. Þá sagði
hann niðurstöðu sakadóms um frá-
vísunarkröfurnar óskiljanlega væri
tekið mið af forsendum dómsins.
Ekki eigi að taka mál til efnismeð-
ferðar nema frumrannsókn og
ákæra gefi svo glögga mynd af
máli að ekkert skorti þar á.
Jón Steinar Gunnlaugsson hrl,
veq'andi Helga Magnússonar, sagð-
ist telja að hefði viðhlítandi frum-
rannsókn farið farm hefðu þeir
kaflar ákærunnar sem varða efna-
hag Hafskips aldrei litið ljós en
þeir væru undirstaða allrar ákær-
unnar. Hann sagði að í raun hefði
endurskoðendurnir sem sérstakur
saksóknari hefði fengið til að kanna
efnahag Hafskips aðeins gefið álit
á skýrslu sem kollega þeirra vann
að beiðni skiptaréttar. Þrátt fyrir
að niðurstöður þeirra væru fullar
af hvers kyns fyrirvörum og var-
nöglum hefðu niðurstöðutölurnar
verið teknar hráar upp og ákæran
byggð á þeim. Lögmaðurinn kvaðst
draga í efa að endurskoðendurnir
hefðu vitað að niðurstöður þeirra
yrðu notaðar á þennan veg. Þá
sagði Jón Steinar Gunnlaugsson að
brengluð mynd rannsóknarinnar af
veruleikanum stafaði meðal annars
af því að þau atriði sem leitt hefðu
getað til sýknu hefðu ekki verið
rannsökuð eins og skylt væri sam-
kvæmt lögum. Hann sagði að í
þessu fælist afturhvarf til ákæru-
réttarfars. Kæmi málið til efnismeð-
ferðar eins og það væri úr garði
gert þyrftu vanreifuðum ákærum
og krefjast sýknu en þess ætti ekki
að þurfa því í íslensku réttarfari
ættu menn rétt á að vera lausir
undan handahófskenndum ákær-
um. Þá sagði lögmaðurinn að rann-
sóknin hefði að stærstum hluta ver-
ið unnin undir stjórn manns sem
úrskurðaður hefði verið vanhæfur
til að fara með ákæruvald í málinu.
Sömu reglur giltu um rannsóknar-
lögreglustjóra og þar væri um form-
reglur að ræða sem ekki væri hægt
að komast framhjá með því að
meta rannsóknina til að sjá hvort
vanhæfi hefði haft áhrif á rann-
soknina eins og sérstakur saksókn-
ari héldi fram. Loks sagði Jón Stein-
ar Gunnlaugsson að eins og málið
væri komið fyrir dómstóla væri það
prófsteinn á íslenskt dómskerfi.
Sjónarmið eins og þau, að taka
yrði málið til efnismeðferðar þrátt
fyrir galla þar sem frávísun gæfi
til kynna að kerfið réði ekki við svo
veigamikil mál, væru óhæfa.
Aður en málið var tekið í dóm
svaraði Páll Arnór Pálsson hrl, full-
trúi sérstaks saksóknara ræðum
veijendanna og gagnrýni þeirra.
Meðalk annars sagði hann að alltaf
hefði verið ljóst að vegna þess hve
málið væri umfangsmikið kallaði
það á viðamikla og tímafreka dóms-
meðferð þar sem ýmis atriði yrðu
könnuð og skýrð frekar. Sjonarmið
um að hlutleysi dóms væri stefnt í
hættu ættu ekki við enda væri
dómsrannsóknin fyrir opnum tjöld-
um og þar ættu ákærðu og tals-
menn þeirra aðild og hefðu áhrif.
eftir Katrínu
Fjeldsted
Malefni Fæðingarheimilis
Reykjavíkur hafa verið á döfinni að
undanförnu, ekki síst eftir að borg-
arráð samþykkti þann 7. nóvember
síðastliðinn að helja samningavið-
ræður við 11 lækna í einkarekstri
um að leigja þeim 1. og 2. hæð
hússins. Mér þykir rétt sem borgar-
ráðsmanni að gera grein fyrir af-
stöðu minni og á hveiju ég byggi
hana.
Húsnæði og aðbúnaður á
Fæðingarheimilinu
Fæðingarheimilið hefur verið í
núverandi húsnæði með aðstöðu
fyrir fæðandi konur og rúm fyrir
10 sængurkonur á 3. hæð hússins
síðan 1986, en var áður með 15 rúm
á 2. hæð. Astæða fyrir fækkun rúma
þá úr 15 í 10 kom til vegna óska
starfsfólks. Þá hafði um nokkurt
árabil dregið mjög úr aðsókn kvenna
að heimilinu. A sama tíma voru
uppi raddir um það meðal almenn-
ings að öryggi fæðandi kvenna og
barna þeirra væri þar ekki nægi-
legt, þar sem á skorti í mannafla,
sérstaklega sérfræðiaðstoð, og
tækjabúnaði. Því leituðu konur á
þeim tíma í æ ríkara mæli á Fæðing-
ardeild Landspítalans. Vegna lélegr-
ar nýtingar voru uppi kröfur um
það frá ýmsum aðilum að leggja
skyldi Fæðingarheimilið niður því
að taprekstur var verulegur.
Ákvörðun um slíkt kom þó ekki til
greina af hálfu borgaryfirvalda.
Hvað sem hæft var í þessu hefur
orðið mikil breyting á starfi Fæðing-
arheimilisins hvað þessi atriði varð-
ar. Samstarfi hefur verið komið á
við Landspítalann og tæki fengin.
Tagrekstur er þó enn.
Á Fæðingarheimilinu fæddust um
12% reykvískra barna árið 1988 eða
rúmlega 300, þrátt fyrir að lokað
hafi verið vegna sumarleyfa í 6 vik-
ur. Sú lokun jók á álagið á Fæðing-
ardeild Landspítalans sem hönnuð
vartil að sinna 1.700-2.500 fæðing-
um á ári en hefur oft þurft að taka
á móti meiri fjölda.
Fækkun barnsfæðinga
Fækkun barnsfæðinga hefur ver-
ið áhyggjuefni stjórnvalda um ára-
bil, þótt aðeins hafi rofað til að
undanförnu. Æ fámennari árgangar
kvenna á barnseignaraldri eru stað-
reynd, sem horfast verður í augu
við. Þótt stjórnvöld reyni nú að
hvetja til barneigna, til dæmis með
því að lengja fæðingarorlof í áföng-
um, er það reynsla flestra annarra
þjóða, að aðgerðir stjórnvalda hafa
lítil áhrif á fijósemi þegnanna. Fólk
ákveður slíkt nefnilega sjálft.
Germaine Greer, ástralski rithöf-
undurinn, lýsir þessu afar vel í bók
sinni „Sex and Destiny", sem út kom
árið 1984.
Meðallegudagafj öldi
Eitt vekur athygli, þegar borin
er saman starfsemi þeirra tveggja
stofnana í Reykjavík, þar sem konur
fæða. Meðallegudagafjöldi á Fæð-
ingardeild Landspítalans mun vera
um 5 dagar, þegar um eðlilegar
fæðingar er að ræða, en á Fæðing-
arheimilinu 7-8 dagar. Ljóst er, að
með því að fækka legudögum á
Fæðingarheimilinu má taka á móti
fleiri fæðandi konum þar en nú er
gert. Vegna lítillar aðsóknar um
Katrín Fjeldsted
„Mér sýnist að leiga á
1. og 2. hæð hússins
góða við Þorfinnsgötu
hrófli ekkert við núver-
andi starfsemi Fæðing-
arheimilisins og sé
skynsamleg ráðstöfun
ábyrgra borgaryfir-
valda á húsi í eigu
Reykvíkinga.“
árabil og daggjaldakerfis var til-
hneiging í þá átt að hafa legudaga
fleiri fremur en færri, en einnig til
að tryggja velferð kvennanna.
Sumar þurfa lengri
sængurlegu
Auðvitað þurfa margar konur á
því að halda vegna erfiðra aðstæðna
heima fyrir eða vegna veikinda að
vera lengur á fæðingarstofnun en
almennt gerist. Hins vegar ber á
það að líta, að í vaxandi mæli vilja
konur, sem fætt hafa eðlilega og
eignast heilbrigð börn, komast sem
fyrst af stofnun og heim tii sinnar
fjölskyldu og í sitt eigið umhverfi.
Einnig heyrast þær raddir, að æski-
legt sé að konan komi sem fyrst
heim með nýfætt barn sitt til þess
að stuðla að tengslamyndun þess
við aðra í fjölskyldunni. Ýmsar kon-
ur vildu meira að segja helst fá að
fæða heima, en það hefur lítt staðið
konum til boða hér. Sýkingarhætta
er talin vera mun meiri bæði fyrir
móður og barn inni á stórri stofnun
en í heimahúsum vegna illvígra
sýkla sem þar geta leynst. Reyndar
mun þetta síðastnefnda ekki vera
vandamál á fæðingarstofnunum hér
á landi svo neinu nemi.
Onnur lönd
Um hinn vestræna heim er það
að verða óþekkt að meðallegudaga-
fjöldi á fæðingarstofnun sé 7-8 dag-
ar. Sums staðar eru 48 klukku-
stundir valkostur, sem konum
stendur til boða, t.d. í Bretlandi, og
vitjar þá Ijósmóðir þeirra heim dag-
lega fyrst á eftir. Á spítala í Svíþjóð
er í gangi tilraun þar sem konur fá
að fara heim samdægurs. Ekki veit
ég til þess að heilsu mæðra pg barna
sé með því stefnt í hættu. í Banda-
ríkjunum er það dýrt tryggingakerfi
sem veldur því að konur velja frem-
ur að fara heim en að eyða offjár
í umframdaga á spítala.
Þótt aðstæður geti verið mismun-
andi milli landa er þó ljóst að víðast
hvar í kringum okkur hefur legu-
dögum sængurkvenna fækkað veru-
lega og að faglegar ástæður eiga
mestan þátt í því.
Samþykkt borgarráðs
7. nóvember
Með samþykkt sinni á dögunum
var borgarráð alls ekki að hrófla
við rekstri Fæðingarheimilisins, eins
og hann hefur verið frá 1986. Starf-
semi þess hefur ekki farið fram á
1. og 2. hæð hússins heldur hefur
þar verið starfrækt skurðstofa á
vegum Borgarspítalans, þar sem
gerðar hafa verið minni háttar
skurðaðgerðir. Þó má segja að út-
leiga á 1. og 2. hæð geti dregið úr
stækkunarmöguleikum fyrir núver-
andi starfsemi heimilisins. Ekki er
hægt að spá fyrir um það hver að-
sókn geti orðið á næstu árum en
tvennt er það sem aukið gæti rými
fyrir fæðandi konur á Fæðingar-
heimilinu. Annað er fækkun legu-
daga niður í það sem eðlilegt er
talið annars staðar, en hitt að nýta
4. hæð hússins fyrir Fæðingar-
heimilið, svo að meira rými sé fyrir
sængurkonur og fæðandi konur á
3. hæðinni. Á ég þar við að ýmis
aðstaða fyrir starfsfólk flytjist á
fjórðu hæðina, ritarar og skjalasafn
verði þar, svo og setustofa, fundar-
herbergi og aðstaða fyrir feður.
Fjórðu hæðina mætti alla innrétta
til að mæta þörfum heimilisins fyrir
aukið rými.
Niðurstaða
Mér sýnist að leiga á 1. og 2. hæð
hússins góða við Þorfiiinsgötu hrófli
ekkert við núverandi starfsemi Fæð-
ingarheimilisins og sé skynsamleg
ráðstöfun ábyrgra borgaryfirvalda
á húsi í eigu Reykvíkinga. Fæðing-
arheimilið á allt gott skilið og von-
andi ber það gæfu til að eiga um
ókomna framtíð völ á úrvals starfs-
mönnum eins og hingað til. Sam-
starfi við Landspítalann ber að
fagna. Ég er sannfærð um að full
þörf sé og verði fyrir Fæðingar-
heimilið og það bjóði upp á prýðileg-
an valkost fyrir verðandi mæður og
börn þeirra. Þau eiga það skilið.
Höfundur er læknir og
borgnrráðsmaður.
Tuttugii og sex hafa far-
ist í umferðinni á þessu ári
NÚ ÞEGAR nóvember er hálfnaður og svartasta skammdegið er
framundan hafa tuttugu og sex manns látið lífið í umferðinni hér á
landi. Á síðasta ári fórust 29 í umferðinni, en mörg ár þar á undan
voru banaslys í umferðinni að meðaltali 24 á ári. Af þeim 26, sem
látist hafa i ár, hafa tveir beðið bana í umferðinni í Reykjavík, sem
er óvenju lág tala. I fjölmennum nágrannabæjum Reykjavíkur, þ.e.
Kópavogi, Garðabæ og Hafnarfirði, hefur einn látist. Utan höfuð-
borgarsvæðisins hafa hins vegar 23 látist, en til samanburðar má
nefna að allt árið í fyrra létust 16 í dreifbýlinu. Það virðist því sem
banaslysum í þéttbýli fari fækkandi, en þeim fjölgi hins vegar á lands-
byggðinni. Þá vekur sérstaka athygli, að það sem af er árinu hefur
enginn gangandi vegfarandi látið lífið.
Hér fer á eftir yfirlit yfir þau
banaslys, sem orðið hafa á árinu.
Kona lést og sjö slösuðust
Fyrsta banaslys þessa árs varð
um hálffjögurleytið á nýársdag. Þá
varð árekstur þriggja bifreiða á
Suðurlandsvegi í Svínahrauni. Ein
bifreiðanna var á ieið til Reykjavík-
ur, en hinar tvær komu úr gagn-
stæðri átt. Hált var og krapi á veg-
inum. Við áreksturinn lést 78 ára
gömul kona og sjö voru fluttir á
slysadeild.
Hjón létust
Hjón á sjötugsaldri létust þegar
bifreið þeirra fór út af veginum í
Hvalfirði þann 15. janúar. Slysið
var rakið til mikillar hálku og rann
bifreið hjónanna út af veginum
undir Fossárhlíð og steyptist 30-40
metra niður í fjöru.
Tvær systur létust
. Tvær systur, 23 og 26 ára, lét-
ust af völdum áverka sem þær hlutu
í umferðarslysi þann 15. apríl. Syst-
urnar voru farþegar í bifreið, sem
valt í Norðurárdal í Borgarfirði.
Banaslys á Bláfjallavegi
Tólf ára gamall drengur lést þeg-
ar jeppi valt á Bláfjallavegi þann
1. maí. Jeppanum var ekið upp á
snjóruðninga við veginn, þegar önn-
ur bifreið kom á móti. Jeppinn valt,
fyrst til vinstri á hina bifreiðina og
síðan til baka og hafnaði á hægri
hlið. Drengurinn, sem var farþegi
í framsæti, varð undir jeppanum
þegar hann valt og lést hann sam-
stundis.
Aftanákeyrsla í Kópavogi
Rúmlega tvítugur maður Iést
þegar mótorhjól, sem hann ók, skall
aftan á kyrrstæðri bifreið á mótum
Kringlumýrarbrautar og Hafnar-
fjarðarvegar þann 4. maí. Líkleg
skýring á slysinu var talin sú, að
sólin, sem var lágt á lofti, hefði
blindað manninn.
Banaslys við Stapa
27 ára maður lést þann 10. maí
þegar bifreið, sem hann ók, fór út
af Reykjanesbraut við Stapa og
valt. Farþegi í bílnum slasaðist mik-
ið og var í fyrstu talinn í lífshættu.
Lést eftir árekstur
Fyrra banaslysið á árinu í
Reykjavík varð aðfaranótt 27. maí.
Átján ára stúlka lést af völdum
áverka sem hún hlaut í árekstri
tveggja bifreiða á mótum Miklu-
brautar og Kringlumýrarbrautar.
Auk stúlkunnar slösuðust þrír aðr-
ir, þar af einn alvarlega.
Dráttarvélarslys
Bóndi í Mývatnssveit lést þann
10. júní þegar hann varð undir
dráttarvél. Talið var að bóndinn,
sem var 75 ára, hafi verið að opna
hlið á veginum þegar vélin rann
yfir hann. Hann lést samstundis.
Bifhjólaslys
Annað banaslys varð þann 10.
júní, þegar 22 ára maður lést í bif-
hjólaslysi vestan við Rangá við
Hellu. Bifhjólið, sem maðurinn ók,
fór út af veginum og var maðurinn
látinn þegar læknir kom að.
19 ára stúlka lést
19 ára stúlka lést þann 15. júní
eftir harðan árekstur strætisvagns
og fólksbifreiðar á mótum Lauga-
vegar og Vitastígs í Reykjavík.
Stúlkan var ökumaður fólksbifreið-
arinnar, en 16 ára vinkona hennar,
farþegi í framsæti, slasaðist mikið.
Stórslys á hálendinu
Mannskæðasta umferðarslys á
árinu varð sunnudagskvöldið 9. júlí
þegar kona og þrjár telpur létust
er bifreið, sem þær voru í, hvolfdi
í Bergvatnskvísl, austur af Hofs-
jökli. Konan var 26 ára gömul, dótt-
ir hennar 5 ára gömul og hinar
telpurnar tvær voru systur, 6 og 8
ára gamlar. Þær voru í jeppaferð
ásamt nánustu fjölskyldu sinni.
Mikið vatnsveður hafði verið á há-
lendinu og leysingar og Berg-
vatnskvísl því vatnsmikil.
Eins árs barn lést
Hörmulegt slys varð á Egilsstöð-
um þann 1. ágúst, þegar ekið var
yfir 15 mánaða gamla telpu. Slysið
varð þegar bifreið var bakkað út
úr innkeyrsiu við hús.
Piltur lést og 6 slösuðust
Sautján ára piltur lést og sex
slösuðust, þar af þrír alvarlega,
þegar tvær bifreiðar skullu saman
á blindhæð í Langadal, á móts við
bæinn Ártún, þann 4. ágúst. Engin
hemlaför voru á veginum og virðast
ökumenn því ekki hafa komið auga
hvor á annan. Lögreglan taldi að
önnur bifreiðin hefði verið á röngum
vegarhelmingi.
Ung kona lést
Ung kona, 33 ára, lést þegar
bifreið sem hún ók fór út af Hafna-
vegi á Reykjanesi þann 11. septem-
ber. Þegar bíllinn fór út af veginum
valt hann tvær veltur. Konan Iést
á sjúkrahúsi nóttina eftir slysið.
Kona lést í bílveltu
Kona á fertugsaldri beið bana
þann 10. október þegar jeppi, sem
hún ók, valt á veginum milli Mý-
vatns og Húsavíkur. Mikil hálka var
á veginum þegar slysið varð. Ung
dóttir konunnar, sem var með henni
í bílnum, slapp lítið meidd.
Karl og kona létust
63 ára karl og 47 ára kona biðu
bana aðfaranótt 16. október þegar
bíll þeirra rann út af veginum og
valt út í Ljósavatn í Suður-Þingeyj-
arsýslu. Hálka var og snjómugga
þegar slysið varð.
18 ára stúlka beið bana
Átján ára stúlka beið bana laug-
ardaginn 21. október, þegar bifreið
sem hún ók lenti út af veginum í
Landbroti í Vestur-Skaftafellssýslu.
Talið er að stúlkan hafi misst stjórn
á bílnum, sem rann til á veginum,
lenti á vegaskilti og fór tvær til
þijár veltur utan vegar. Tveir far-
þegar, sem voru í bílnum, sluppu
með minniháttar meiðsli.
Ungur maður lést
Rúmlega þrítugur maður lést
þann 31. október, þegar bifreið sem
hann ók fór út af Olafsfjarðarvegi
skammt utan við Dalvík. Aflíðandi
beygja er á veginum þar sem slysið
varð og er talið að þar hafi ökumað-
ur misst vald á bifreiðinni.
Bílvelta við Patreksíjörð
Ungur maður, 21 árs, lést þegar
bifreið valt við Patreksfjörð þann
7. nóvember. Tveir menn á líkum
aldri voru einnig í bílnum og slösuð-
ust þeir nokkuð. Vegurinn var auð-
ur og hálkulaus.
Jeppi valt út í sjó
Maður um fertugt lést þegar
jeppabifreið hans fór út af veginum
á Arnarnesi við Skutulsfjörð að
morgni 12. nóvember. Mikil hálka
var á veginum og missti maðurinn
stjórn á jeppanum, með þeim afleið-
ingum að bifreiðin fór út af veginum
og valt út í sjó.