Morgunblaðið - 11.01.1990, Blaðsíða 39

39*K -

með sér þegar hún yfirgaf dalinn
að lokum. Þær standa þar enn.
Allt annað gat hún gefið frá sér
með ljúfu viðmóti sínu til hinstu
stundar. Saga hennar er saga dáls-
ins meðan hún átti heima á óðali
sínu, Arnarnúpi. Óskráð saga.
Það semihér er sagt er aðeins
tafs og tætingur sem mótast af
unggæðis tilfinningum og bernsku-
minningum drengs ineð lítilfjörleg-
an penna í hendi á gamalsaldri.
Ekki saga mikillar konu. En ég vildi
geta komið því til skila að hún var
táknrænt dæmi um það fólk í
landinu, frá hinum ystu byggðum
sem af hljóðlátri hógværð vann
ævistarf sitt og færði þjóðinni sína
mestu og stærstu sigra með mann-
gildi sínu, án þess að standa „kross-
að“ á menningarinnar palli. Það er
mitt viðhorf en ekki hennar.
Eg kveð þessa konu með heilli
þökk fyrir þau ár sem ég átti heima
í nágrenni við hana. Mörgum,
mörgum árum seinna mætti ég
henni á förnum vegi. Þá fagnaði
hún mér eins og hún hefði fundið
eitthvað dýrmætt sem hún hafði
glatað. „Ne-ei. Ert það þú blessaður
drengurinn," sagði hún án þess að
gera mun á því að þá heilsaði hún
sköllóttum manni nær sextugu en
ekki rauðhærða villingnum heima á
Skálará. Slík var tryggð hennar við
umkomuleysið.
Mér finnst þessi kona fara með
steindri fegurð móti himni _og sól
og bið henni velfarnaðar. Ég bið
þann guð sem hún tilbað, þann guð
sem hún ákallaði á raunastundum,
þann guð sem hún fól börnin sín,
að vísa henni veg á nýrri vegferð.
Við höfum það fyrir satt: „Að í
dauðanum stendur þú einn.“ Aðrir
svara ekki fyrir þig.
Guð veri með henni.
Skarphéðinn Össurarson
Mig langar með þessum orðum
að minnast elskulegrar ömmu
minnar, Guðbjargar Kristjönu Guð-
jónsdóttur, sem lést á Hrafnistu í
Reykjavík að kvöldi gamlársdags sl.
Þannig hagaði nefnilega til að
eftir að afi Kristján lést árið 1973
fluttist hún í hús foreldra minna
og var þar í 12 ár eða þangað til
hún fluttist á Hrafnistu í Reykjavík.
Við amma urðum því nokkurs kon-
ar nágrannar ef svo má að orði
komast, því herbergið hennar var
við hliðina á mínu.
Heimsóknir í herbergið hennar
ömmu urðu bæði margar og
skemmtilegar og þar ríkti allt önnur
stemmning en annars staðar í hús-
inu. Þar hékk gamla veggklukkan
hennar og tifaði samviskusamlega,
gamlar myndir stóðu á kommóðu
og á borðum og margar bækur í
hillum. Fyrst í stað þótti mér þó
einna merkilegast hvað hún átti
alltaf mikið súkkulaði í kistunni
sinni.
Það var alltaf jafn gaman að
ræða við ömmu og hlusta á hana,
því hún var bæði fróð og sagði
skemmtilega frá. Fátt þótti mér U'ka
eins skemmtilegt og að heyra hana
rifja upp mannlífið í sveitinni og
skondin atvik er því tengdust. Þá
var ekki síður gaman að spjalla við
hana, því við gátum rætt allt milli
himins og jarðar.
Henni ömmu minni var dugnað-
urinn í blóð borinn og sjaldan sat
hún auðum höndum. Þá reyndi hún
eftir mætti að hjálpa til við þau
verk sem þurfti að vinna og svo
pijónaði hún líka alveg hreint ótrú-
lega mikið.
Eftir því sem árin liðu þá skildist
mér hversu einstök manneskja hún
amma var. Hvernig hún setti kær-
leikann ofar öllu öðru og hversu
umhyggja hennar fyrir velferð síns
fólks var takmarkalaus. Hin verald-
legu gæði voru léttvæg í hennar
augum en hamingja og vellíðan
þess mun eftirsóknarverðari.
Ég kveð ömmu með þökk. Guð
blessi minningu hennar.
Sverrir Hjörleifsson
KARLMANNAFÖT
, verð kr. 5.500,- og 9.990,-
Terylenebuxur, stærðir upp í 128 cm, verð kr. 1.995,-
Sokkar og bindi. Skyrtur, stærðir 39-46.
Kuldaúlpur, blússur, peysur, hattar og húfur.
Mikið úrvai, gott verð.
Andrés, Skólavörðustíg 22a, s. 18250.
MOTTU 06 TEPPA
20-50%
Gram
Teppi
afslattur