Morgunblaðið - 28.07.1990, Page 32

32
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. JULl 1990
HCG/'VAIIh
Ást er. . .
. . . að færa henni blóm.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
© 1990 Los Angeles Times Syndicate
Vatnsveitan hefur bannað
óþarfa vatnseyðslu vegna
þurrkanna.
Með
morgimkaffínu
Ég leyfi mér að halda því
fram að ég hafi virt blóð-
þynningarfyrirmælin.
Spurðu þá á barnum.
HÖGNI HREKKVÍSI
„ HÖGNI ? EG HÉLT AD PÓ VÆ&K AÐ BAÐA Þ‘G •
„ pAÐ HÉLt ÉG U'KA !"
Tilraun dæmd
til að mistakast
Til Velvakanda.
Ég tek vel undir orð þess höf-
undar sem skrifaði forystugrein
Morgunblaðsins á sunnudegi 22.
júlí sl.
Ég hreinlega skil ekki hvað DV
er að hugsa. Ég man aldrei eftir
því að nokkurt blað á íslandi hafi
nokkurn tíma vegið að ákveðnum
stjórnmálamanni með þessum
hætti. ■
Er þetta einhverskonar tilraun
til að ryðja Þorsteini burt úr for-
ystu Sjálfstæðisflokksins? Ef svo
er þá er það dæmt til að mistakast.
Það virðast vera að DV sé að
missa stjórn á sér í blaðamennsk-
unni.
Sem betur fer gerir Morgun-
blaðið það aldrei. Komi svo fyrir
að Þorsteinn Pálsson þyrfti að
gera grein fyrir sínu verður það
gert innan dyra, en ekki í forystu-
greinum DV.
Vilhjálmur Alfreðsson.
Þessir hringdu . ..
Angóruköttur
Svartur tæplega 1 árs angóru-
köttur fæst gefins. Upplýsingar í
síma 34305.
Tapaði myndavél
Myndavél tapaðist á Austurvelli
föstudaginn 6. júlí sl. Finnandi
vinsamlega hringi í síma 83094.
Hestabeisli fannst
Hestabeisli fannst úti á Álfta-
nesi. Eigandi getur hringt í Ólöfu
í síma 46612.
Græn slæða tapaðist
Frönsk slæða, græn að lit, tapað-
ist 14. júlí í Tæknigarði. Finnandi
vinsamlegast hringi í síma 23030.
Tapaði hatti og regnhlíf
Fanney hringdi:
„Ég tapaði brúnum og fjólu-
bláum hatti eftir 13. júlí. Hattur-
inn er belgískur af gerðinni Menu-
etto og er mér annt um hann. Einn-
ig týndi ég ljósbrúnni regnhlíf,
en það var áður. Þeir sem hafa
fundið annaðhvort hattinn eða
regnhlífina geta hringt í síma
10658 eða 31368.“
Grábröndóttur köttur
í óskilum
í óskilum er ungur grábrön-
dóttur fress með hvítt trýni,
bringu og lappir. Hann fannst í
miðbænum. Upplýsingar í síma
25657 eða 53918.
Kettlingur
Níu vikna kettlingur fæst gef-
ins. Upplýsingar í síma 27814 á
kvöldin.
Best að hafa álver hér á landi
Lovísa hringdi:
„Ég var að lesa grein í Velvak-
anda eftir Elísabetu þar sem hún
Skikkaður
til að borga
Til Velvakanda.
Fyrir ekki löngu var skrifað um mann sem
ætlar að fara í mál við ríkið vegna þess að
hann vill ekki borga afnotagjöld útvarpsins.
Ég vildi gjarnan koma á framfæri til þessa
sama manns hvort hann er ánægður með það
að borga Þjóðviljann, Alþýðublaðið og Tímann.
Ástæðan er sú að ríkisstjórnin hefur samþykkt
að borga ákveðnar upphæðir til þessara blaða.
Og þá eru skattgreiðendur þar af leiðandi að
leggja sitt af mörkum til þeirra. Ég er því skikk-
aður til að borga til þeirra hvort sem ég vil
lesa þau eða ekki. Það er nægilegt að hafa
bara Morgunblaðið eitt blaða, enda skrifa þeir
flestir meira og minna í Morgunblaðið. Þá
myndi ríkið vera laust við að styrkja þessi til-
teknu blöð.
Guðmundur Gíslason
Fulttiúa-
rábiö út '
í kuldann
Borfrtfi'r**: **•
Þjóðarsáttin
verður varin

Einhuga niðurstaða a nkisstjomarfundi i gar þar sem breyttar forsendur
| iverðlags-oglaunamálumikjolfardomsFélagsdómsvoriuæddarr
I
í
í
Víkverji skrifar
að var mikið framfaraspor í
umhverfisvernd þegar ákveð
ið var að hefja söfnun og ndur-
vinnslu á áldósum, plast- og gler-
umbúðum, sem notaðar eru fyrir
gosdrykki og öl. Margir aðilar lögðu
málinu iið, m.a. gosdrykkja- og öl-
framleiðendur, umhverfisverndar-
fólk og loks hið opinbera. Undir
forystu Jóns Sigurðssonar, iðnaðar-
ráðherra, var stofnað sérstakt fyrir-
tæki til söfnunar og endurvinnslu
á umbúðunum. Ríkið á stóran hlut
í fyrirtækinu sem hlaut nafnið End-
uivinnslan hf.
Til að safna fé í sjóði til að standa
undir rekstrarkostnaði þessa nýja
fyrirtækis var lagt 5 kr. gjald á
umbúðirnar og reyndar lagði ÁTVR
10 kr. gjald á bjórumbúðir strax
og sala öls var heimiluð 1. marz
1989. Með lögum var svo heimilað
að leggja gjald á allar fyrrgreindar
umbúðir. Þar með var í raun lagður
á nýr skattur, sem er eyrnamerktur
til söfnunar og endurvinnslu ál-,
plast- og glerumbúða.
X X X
Ohætt er að fullyrða, að lands-
menn hafi tekið þessu fram
taki vel, enda tilgangurinn góður
og umhverfisvemd nýtur æ meiri
hylli almennings.
Þegar söfnun umbúðanna hófst
varð gerbreyting til batnaðar á
götum og opnum svæðum borga
oþ bæja og útivistarsvæðum um
land allt. Dósirnar og plastflösk-
urnar hurfu sem dögg fyrir sólu og
stórlega dró úr glerbrotum á víða-
vangi.
Móttökustöðvum var komið upp
á ýmsum stöðum fyrst í stað. Þang-
að kom fólk með troðfulla poka og
fékk peninga í staðinn, auk
ánægjunnar af því að hafa hreinsað
til í kringum sig.
Það, sem Víkveija þótti einna
skemmtilegast, var að fylgjast með
krökkunum, sem fóru um allt í leit
að dósum og flöskum og þau áköf-
ustu sáust eita fólk á götunum í
þeirri von, að það henti frá sér
umbúðunum. Síðan trítluðu þeir í
móttökustöðvarnar til að fá aura
fyrir sælgæti, bíómiða eða til að
safna sér fyrir einhveiju, sem hug-
urinn girntist.
xxx
En Adam var ekki lengi í
Paradís. Endurvinnslan hf.
lokaði móttökustöðVunum, öðrum
en höfuðstöðvunum í Reykjavík, og
vísaði fólki á móttökutæki í örfáum
stórmörkuðum. Þar með missti
Endurvinnslan beztu bandamenn-
ina, krakkana. Það á ekki við þau
að labba langar vegalengdir, sem
þeim er reyndar yfirleitt bannað af
foreldrum, til þess að skila fáeinum
dósum og plastflöskum. Það sama
á reyndar við um fullorðna einnig,
sem er ekkerí gefið um það að
standa í biðröðum klyíjaðir stórum
plastpokum.
Afleiðingin er sú sorglega stað-
reynd, að aftur má sjá áldósir og
plastflöskur út um allar trissur. „
Fjölmargir hafa gefizt upp og nenna
ekki að leggja það á sig að standa
eins og þvörur í stórmörkuðum eða .
aka langar leiðir í móttökustöð 3
Endurvinnslunnar í Reykjavík og
verða jafnvel að fá frí úr vinnu til
þess. Það er mikil hætta á því, að 4
tilgangur Endurvinnslunnar hf. ná-
ist ekki nema breyting verði á. Það
lítur út fyrir að fyrirtækið hafi fyrst
og fremst áhuga á að safna fé í
sjóði af skattlagningu almennings.
Skuggi skrifræðis og ríkisbáknsins
hefur fallið á fyriríækið.
x x x
Hvernig væri að gera bragarbót
á og fá almenning með sér á
ný - og ekki sízt krakkaskarann?
Víkveiji leggur til, að komið verði
upp móttökustöðvum á ýmsum
stöðum á höfuðborgarsvæðinu og í Cj
bæjum og þorpum um land allt. Það
má t.d. gera með því að fá ein-
hveija aðila til að annast móttökuna (j
gegn greiðslu eða þá hreinlega að
hafa stóra flutningabíla í förum og
taka á móti umbúðum, t.d. hálfan 4
dag vikulega. Annars staðar dugar
kannski einn dagur í mánuði.
Höfuðatriðið er verndun um-
hverfisins og stuðningur og þátt-
taka almennings er frumskilyrði.
Endurvinnslan hf. á engan tilveru-
rétt verði framhjá því gengið. _J