Morgunblaðið - 14.11.1990, Síða 39

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 14. NÓVEMBER 1990
39
Minning:
*
Ingvar Ivarsson
matreiðslumaður
Fæddur 24. janúar 1917
Dáinn 5. nóvember 1990
Sá sem eftir lifir
deyr þeim sem deyr
en hinn dáni lifir
í hjarta og minni
manna er hans sakna.
Þeir eru himnamir
honum yfir.
(Hannes Pétursson)
í dag verður til grafar borinn
tengdafaðir minn og vinur Ingvar
Ivarsson, en hann lést þann 5. nóv-
ember síðastlíðinn eftir langa og oft
stranga sjúkdómslegu síðustu árin.
Eg kynntist Ingvari fyrir rúmum
12 árum, en þá fór ég að venja kom-
ur mínar á Hlíðarbraut 8 til að heim-
sækja dóttur hans, Ingveldi, sem
síðar varð eiginkona mín. Mér er enn
í fersku minni er ég kom í eldhúsið
til Ingvars í fyrsta sinn. Þá bar hann
í mig flatkökur og annað góðgæti,
og þá bestu kæfu sem ég hef bragð-
að, enda bjó hann hana til sjálfur,
og spurði hvort ég borðaði þetta
ekki. Þegar ég svaraði hálf feiminn,
,jú jú“, sagði hann glettnislega,
„hva, bölvaður kötturinn étur allt“.
Þetta orðalag féll vel í mig.
Árin liðu, ég og dóttir hans hófum
húsbyggingu á næstu lóð við Ingvar
og Gyðu. Þá var gott að hafa mötu-
neyti á staðnum þar sem eldhúsið
hjá lngvari var. Þá var Ingvar
óþreytandi að gefa mér og öðrum
sem unnu við bygginguna kaffi og
hlaðið borð af kökum og brauði. Oft
kom ég til Ingvars á meðan á bygg-
ingunni stóð og hafði allt á hornum
mér, fannst þetta ekkert ganga og
allt væri erfitt. Þá var gott að setj-
ast niður í eldhúsinu hjá Ingvari og
ræða málin. Þá sagði hann mér oft
sögur frá gömlum tímum, m.a. frá
sinni eigin byggingu, þegar bygging-
arefni var af skornum skammti hér,
og hann flutti það sem til þurfti til
landsins sjálfur á togaranum frá
Bretlandi er hann fór í söluferðir
þangað. Þessar umræður okkar end-
uðu alltaf á einn veg, að ég' ætti nú
ekkert að vera að kvarta. Þá sneri
ég mér aftur að byggingunni út-
hvíldur og endurnærður.
Eftir að við fluttum í húsið eignuð-
umst við Björgvin sem varð auga-
steinn afa síns. Hafði Björgvin vart
lært að ganga þegar hann fann leið-
ina heim til afa. Afi var svo góður,
hann átti alltaf súkkulaði og rúsínur
og maður fékk að fikta með ýmislegt
sem ekki mátti heima. Við gátum
verið viss um að ef Björgvin var
ekki að leika sér með hinum krökkun-
um í götunni, þá var hann hjá afa.
Einn var sá atburður sem maður
beið eftir allt árið. Það var er við
karlamir í fjölskyldunni komum til
Ingvars á Þorláksmessu í skötu-
veislu, og var skötunni oft rennt nið-
ur með staupi af íslensku brennivíni.
Þá var oft glatt á hjalla og voru
þessar veislur nauðsynlegur liður í
jólaundirbúningnum.
Eg þakka tengdaföður mínum og
vini fyrir 12 ára vináttu sem aldrei
bar nokkurn skugga á. Gyða mín,
Ingvar hefði ekki getað valið sér
betri lífsförunaut, þú varst honum
stoð og stytta í veikindum hans. Guð
veri með þér.
Bencdikt Jónasson
í dag er Ingvar ívarsson á Hlíðar-
braut 8 í Hafnarfirði jarðsettur frá
Hafnarfjarðarkirkju. Hann lést í
Borgarspítalanum þann 5. þessa
mánaðar eftir erfíða og langa sjúk-
dómslegu.
Ég vil minnast þessa velgjörðar-
manns míns og vinar, þó ekki verði
það sem vert væri, því til þess skort-
ir mig orð. Frá barnsaldri man ég
eftir Ingvari sem káta og glaðværa
manninum hennar Gyðu frænku, sem
alla hreif með sér. Þegar ég komst
til þess þroska að leið mín lá til náms
í Reykjavík, var ég svo lánsamur að
fá inni hjá þeim hjónum og síðan
hefur Hlíðarbraut 8 í Hafnarfírði
verið mér sem önnur foreldrahús.
Þar stóðu þau saman í blíðu og stríðu
tryggðatröllin Ingvar og Gyða
frænka mín og bættu hvort annað
þannig að eigi varð betur gert. Þang-
að var ungum manni gott að leita
trausts og reynslu úr skóla lífsins.
Fyrstu búskaparár okkar hjóna
bjuggum við á neðri hæðinni hjá
þeim og var það hollt ungum foreldr-
um að eiga samfélag við þann reynda
og velviljaða Ingvar sem við kveðjum
í dag. Þegar dóttir okkar var farin
að geta borið sig um var hún fljót
að læra hvar hlýjan og nærgætnin
var mest og strauk til Ingvars þegar
færi gafst. Margar ánægjustundir
áttum við saman í leik og starfi
bæði heima á Hlíðarbraut og „austur
í kofa“ en svo nefnist sumarbústaður
þeirra hjóna í daglegu tali, sem
stendur undir Heklurótum. Nú síðari
ár, eftir að lengra varð á milli okk-
ar, hafa strjálir endurfundir verið
kærkomið tilefni til upprifjunar á því
samfélagi sem við áttum, en þar
reyndist Ingvar mér sem besti faðir.
Ég og íjölskylda mín kveðjum Ing-
var Ivarsson með þökk og virðingu
og minnumst hans sem velgjörðar-
mannsins sem alltaf var boðinn og
búinn til að rétta hlýja hjálparhönd
ef hugsanlegt var að hún mætti verða
að liði.
Gyðu frænku minni, börnum
þeirra, tengdabörnum og bamabörn-
um votta ég dýpstu samúð mína.
Bjarni Þór Einarsson
Þegar Ingvar ívarsson er kvaddur
hinstu kveðju rifjast upp margar
minningar frá því er hann kom fyrst
í heimsókn austur að Selsundi með
systur minni. Þá voru þau ung og
áttu lífið framundan. Það sem ein-
kenndi Ingvar mest var gleðin sem
fylgdi honum og þetta bjarta bros,
sem var svo stutt í, og lífið og kraft-
urinn, þegar brugðið var á leik og
farið í handahlaup á túninu heima.
Síðar fór ég til þeirra um 11 ára
aldur og var þar heimilisföst til 18
ára. Alltaf fannst mér sem sólin
kæmi upp þegar Ingvar kom heim
af sjónum, þó að stutt væri stoppað.
Seinna lenti hann í sjóhrakningum
og var heilsan aldrei söm eftir það.
En það var eins og hann bognaði,
en brotnaði aldrei.
Öll þau ár sem hann hefur barist
við heilsuleysi hefur glettnislegt bro-
sið jafnan fylgt honum. Seinna, þeg-
ar ég fór sjálf að búa og átti við
heilsuleysi að stríða, fannst þeim
hjónum sjálfsagt að hjálpa og buðu
þau bæði eiginmanni og litlum syni
að dvelja hjá sér, ekki bara í nokkra
daga heldur mánuði. Fyrir þetta vilj-
um við hjónin þakka.
Elsku Gyða, börn, tengdabörn og
barnabörn, megi minningin um Ing-
var færa ykkur birtu og yl um
ókomna framtíð.
Sigga og Sverrir
Þó ég viti að afí hafí þjáðst mikið
og það hafi verið gott fyrir hann að
deyja þá syrgi ég hann mikið. En
ég veit að honum líður vel núna.
Það er erfitt að ímynda sér að það
verður enginn afi þegar ég kem heim
eftir dvöl mína hérna í Hollandi. Afí
sem alltaf tók vel á móti börnunum
slnum og eldaði heimsins bestu súpu.
Ég mun alltaf minnast afa míns sem
káts, dálítið stríðins góðs manns,
með lítið bros alltaf til staðar við
munnvikið. Ég mun ávallt sakna
hans. Ég sendi samúðarkveðjur til
ömmu Gyðu og allra í fjölskyldunni.
Gyða Þórísdóttir
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
DEMUS JOENSEN,
Heiðarhrauni 30B,
Grindavík,
lést í Landspítalanum að kvöldf mánudagsins 12. nóvember.
Guðbjörg Marfa Guðjónsdóttir,
Súsanna Demusdóttir, Jón Guðmundsson,
Alda H. Demusdóttir, Sveinn Þór ísaksson,
Berglind Demusdóttir, Birgir Ingvason,
Vignir Demusson, Guðbjörg Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartkær bróðir okkar og mágur,
ÓLAFUR ÁSGEIRSSON,
Ránargötu 28,
lést á Borgarspítalanum aðfaranótt 2. nóvember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Anna Ásgeirsdóttir,
Ingólfur Árnason,
Margrét Ásgeirsdóttir,
Hersteinn Pálsson,
Valgerður Andrésdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og bróðir,
GUNNAR SCHEVING SIGURÐSSON,
Mávahlíð 46,
lést i Landspítalanum 9. nóvember síðastliðinn.
Útförin verður í Háteigskirkju þann 16. nóvember kl. 13.30.
Borghildur Kristjánsdóttir,
Kristján M. Gunnarsson, Elín Magnúsdóttir,
Örn Gunnarsson, Bryndís Guðjónsdóttir,
Valur Gunnarsson, Hanna Daníelsdóttir,
Kristjana H. Gunnarsdóttir, Björn Árnason,
Dagny Karlsen
og barnabörn.
t
Útför móður okkar,
GUÐNÝJAR S. GUÐJÓNSDÓTTUR,
Njálsgötu 25,
fer fram frá kirkju Hvítasunnusafnaðarins Fíladelfíu, Hátúni 2,
fimmtudaginn 15. nóvember kl. 13.30.
Jóhanna Danfel,
Kristín Johansdóttir,
Gunnar B. Johansen.
t
Faðir okkar og tengdafaðir,
GUÐMUNDUR E. GUÐJÓNSSON
skipstjóri,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju föstudaginn 16. nóvember
kl. 14.30.
Þorvaldur Guðmundsson, Þórdís Björnsdóttir,
Guðjón Guðmundsson, Guðný J. Ólafsdóttir,
Guðný Guðmundsdóttir, Bjargmundur Björgvinsson.
Systir okkar,
SOFFÍA GUTTORMSDÓTTIR
fyrrverandi ráðskona,
Kópavogshæli,
verður jarðsungin frá Kópavogskirkju föstudaginn 16. nóvember
k|. 13.30
Droplaug G. Helland,
Sölvi Guttormsson.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
BJARNI LOFTSSON,
Seljahlíð 3F,
Akrueyri,
verður jarðsunginn föstudaginn 16. nóvember kl. 13.30 frá Akur-
eyrarkirkju.
Fanney Jónsdóttir,
Ólína Bjarnadóttir, Aðalsteinn Gislason,
Pálfríður Bjarnadóttir, Gunnar Jónsson,
Anna L. Bjarnadóttir,
Hjálmfríður Bjarnadóttir, Friðrik Halldórsson
og barnabörn.
t
Hjartans þakkir sendum við öllum, er sýndu okkur hlýhug og
samúð við andlát og útför
HELGU HERNITSDÓTTUR,
Lindahlíð,
Aðaldal.
Kristján B. Ásmundsson, Hulda Jónasdóttir,
Þóra K. Ásmundsdóttir, Jón Þ. ísaksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega öllum þeim, er sýndu okkur samúð og hlýhug
við andlát og útför
ÓLAFAR GUÐMUNDSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólkinu á dvalarheimilinu Hlíf.
Jón Bjarnason, Sigrún Helgadóttir,
Stefán Bjarnason, Hugrún Hólmsteinsdóttir,
Jón Arnþórsson, Gisela Rabe Stephan,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför föður okkar, tengdaföður, afa, langafa og vinar,
MAGNÚSAR J. KRISTINSSONAR
rafmagnseftirlitsmanns.
Sérstakar þakkirtil hjúkrunarfólks á deild 11-E á Landspítalanum.
Svala E. Waage,
Margrét H. Magnúsdóttir, Gunnlaug J. Magnúsdóttir,
Kristín P. Magnúsdóttir, Magnús J. Magnússon,
Ingi K. Magnússon,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýju við andlát og útför eigin-
manns mins, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
LÁRUSAR ÁG. GISLASONAR
fyrrv. hreppstjóra,
Miðhúsum, Hvolhreppi.
Bryndis Nikulásdóttir,
Ragnhildur Lárusdóttir,
Hulda Lárusdóttir, Sigurður P. Sigurjónsson,
Gísli Lárusson, Guðrún Þórarinsdóttir,
Ragnheiður Fanney Lárusdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.