Morgunblaðið - 16.06.1991, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ VELVAKANDI SUNNUDAGUR 16. JÚNI 1991
C 29
Launakjör á dag
vistarstofnunum
Morgunblaðið/Björn Sveinsson
Baldur Grétarsson
hugmyndina um að ganga í EB
en slíkt hlyti að skerða sjálfstæðið
og eyða þjóðareinkennum.
Jónas Jóhannsson sagðist hall-
ast að því að ekki veitti af að efla
þjóðrækniskennd okkar íslend-
inga. Oft hugsuðum við ekki út í
það hvers virði það væri fyrir okk-
ur að vera sjálfstæð þjóð. Þetta
væru hugsanir sem gjaman kvikn-
uðu í hugum manna á þjóðhátíðar-
daginn. Jónas sagði að sér fyndist
hálfpartinn að í bamæsku hafi
verið meiri hátíðarbragur yfir
þessum degi. Ef til vill stafað þetta
af því að foreldrar sinnar kynslóð-
ar hafi gert meira úr fengnu sjálf-
stæði heldur en sín kynslóð gerði.
Kannski erum við farin að taka
sjálfstæðinu sem sjálfsögðum hlut
og það er hættulegt. Við verður
sífellt að vera á verði fyrir sjálf-
stæðinu og hlúa að því.
Guðlaugur Sæbjömsson sagði
að í sínum huga væri 17. júní
dagur frelsis og gleði í vitund þjóð-
arinnar. Þá k,æmi fjölskyldan sam-
an og fagnaði. Þetta væri því fyrst
og fremst dagur sameiningar og
samveru. Auðvitað væm menn um
leið að minnast Jóns Sigurðssonar
og frelsisbaráttu hans og hans
kynslóðar, sú kynslóð sem nú
væri að komast til ábyrgðar í þjóð-
félaginu gerði sér fulla grein fyrir
að frelsið væri dýrmætt og mundi
varðveita það.
- Bjöm
Foreldrafélag Vesturborgar vill
hér með vekja athygli og
mótmæla þeirri láglauna-
stefnu sem allt of lengi viðgengist
hefur í málefnum starfsfólks á
dagvistarheimilum í borginni.
Þessi láglaunastefna gerir alla
starfsemi þeirra erfiða og skapar
þúsundum barna í borginni óvið-
unandi óöryggi, vegna starfs-
mannaskorts.
í raun ætti ekki að þurfa að
fjölyrða um þetta ástand því flest-
ir foreldrar þekkja það af eigin
raun. Það er reynsla flestra for-
eldra að barn sem vistast á dag-
vistarstofnunum bindur yfirleitt
traust sitt við einhvern ákveðinn
starfsmann. Þvi er það grátlegt
að þurfa að horfa á eftir þeim
starfsmanni, sem oftar en ekki
hefur áhuga á starfi sínu, þegar
hann sér sér ekki fært að sinna
því lengur vegna smánarlegra
launa. En barnið getur ekki sótt
rétt sinn eða gætt hagsmuna
sinna, það situr eftir með sárt
ennið og þarf að venjast nýjum
starfsmönnum, jafnvel mörgum í
einu, á nokkurra mánaða fresti,
alla bernskuna.
Það virðist auðvelt að skella
skuldinni á stéttarfélög og tala um
þjóðarsátt. Foreldrar eru orðnir
þreyttir á slíkum svörum, að vísað
sé til þjóðarsáttar, efnahags-
ástands og kreppu sem eftir viku
hefur breyst í viðvörun gegn
þenslu. Þetta er spurning um vilja
og skilning og það sem snýr að
börnum okkar þolir enga bið (böm
era fljót að stækka).
Auðvitað ber að skoða þessi
mál fyrst og fremst frá sjónarhóli
bamsins sem á rétt á að njóta
dagvistunar og samskipta við önn-
ur börn og uppeldis af hendi
menntaðs og ánægðs starfsfólks.
En ef menn vilja skoða aðra hlið
málsins má minna á að nýlega
birtust í íjölmiðlum niðurstöður
könnunar sem sýndi að það er
þjóðhagslega hagkvæmt að fjölga
dagvistarplássum og lengja skóla-
dag. Öllum má vera ljóst að það
er þjóðhagslega óhagkvæmt ef
loka þarf deildum vegna starfs-
mannaskorts. Hvaða tilgangi þjón-
ar það að mennta þjóðina í stórum
stíl ef fólk fer svo heim að loknu
námi til að gæta barna sinna?
Einn angi þessa máls snýr að
Reykjavík sérstaklega sem ekki
er vist að öllum sé kunnugt um
en það er sú staðreynd að það er
töluverður munur á launakjörum
starfsfólks dagvistarheimila milli
Reykjavíkur og nágrannasveitar-
félaganna. Sem dæmi má nefna
að laun starfsstúlkna (25 ára) hjá
Kópavogsbæ eru 55.323 en sam-
bærileg laun hjá Reykjavíkurborg
eru 49.030 (án þess að verið sé
hér að hrósa öðrum sveitarfélögum
fyrir örlæti). Fóstrur í nágranna-
sveitarfélögum njóta og einhverra
hlunninda umfram fóstrur hjá
Reykjavíkurborg (óunnin yfír-
vinna, fatapeningar).
Fyrir nýafstaðnar kosningar
lýstu stjórnmálamenn því yfir,
hver í kapp við annan, að hækka
yrði skattleysismörk þegar í stað.
Eftir kosningar virðist ekkert
liggja á. í dag eru skattleysismörk
um 55 þús. kr. en ættu að vera
u.þ.b. 65 þús. kr. ef þau hefðu
haldist í hendur við vísitöluþróun
í landinu. En gera menn sér grein
fyrir að laun starfsstúlkna á d'ag-
vistarheimilum eru langt undir 50
þúsund krónum á mánuði? (t.d.
er nýlega hætt starfsstúlka á Vest-
urborg sem hafði kr. 44.132 í
laun). Auðvitað sér hver heilvita
maður að enginn endist í slíku
starfi til lengdar enda er nú svo
komið að nær ógerningur er að
útvega starfsfólk lengur en í
nokkra mánuði í senn.
Stjórnmálamenn sem þora ekki
að takast á við hinn raunverulega
vanda, þ.e. launin, en stæra sig
svo af því að svo og svo margar
nýjar deildir hafí verið opnaðar,
eru hlægilegir í augum foreldra.
Þau rök að foreldrar geti bara
verið heima með börnum sínum
eru tímaskekkja og ekki svara
verð. Sú hugmynd að koma á fót
styrkjakerfi til heimavinnandi for-
eldra var sett fram fyrir síðustu
sveitarstjómarkosningar en lítið
hefur heyrst málið síðan enda
gáfu þær tölur sem nefndar voru
ekki vonir um að þetta væri nein
raunhæf lausn fyrir venjulegt fólk.
Spurningin er ekki hvort við
höfum efni á að hækka laun starfs-
stúlkna og fóstra heldur hvort við
höfum efni á að gera það ekki.
Og það þarf að gerast strax. Við
næstu kjarasamninga (eða þar
næstu eða þegar efnahagsástandið
hefur batnað lítillega) er það orðið
of seint fyrir þitt barn og skaðinn
skeður.
Núverandi ástand er til skamm-
ar og ráðamönnum til vanvirðu.
Um leið og við hvetjum alla for-
eldra og foreldrafélög til að lýsa
óánægju sinni skorum við á þá
aðila sem hafa kjarasamninga með
höndum að hefja nú þegar viðræð-
ur um betri laun svo þessu ófremd-
arástandi megi linna sem skjótast.
Stjórn Foreldrafélags
Vesturborgar
Týndur köttur
Þetta er Bjössi, til heimilis að
Baldursgötu 22 í Reykjavík. Hann
hefur ekki sést á heimaslóðum síðan
seint í maí. Ef einhver hefur séð
til hans eftir þann tíma, vinsamleg-
ast hafið samband í síma 625527.
Réttur gang-
andi vegfarenda
Það er óneitanlega töluverður
munur á umferðarmenningu
hér heima og erlendis og á ég þá
sérstaklega við Danmörku, þar sem
ég hef verið búsett í nokkur ár.
Sérstaklega á þetta við um gang-
brautir. Hér getur maður staðið við
gangbraut góða stund án þess að
nokkrum ökumanni.detti í hug að
stöðva og hleypa manni yfir. Það
er eins og ökumenn hugsi almennt
sem svo að manni muni svo sem
ekkert um að bíða meðan þeir eru
að aka framhjá. Ef til vill er ekki
lögð nægileg áhersla á það hér
þegar fólk tekur ökupróf, að sjái
ökumaður gangandi vegfaranda
bíða við gangbraut, ber honum að
nema staðar í hæfilegri fjarlægð frá
gangbrautinni. í Danmörku gera
ökumenn þetta undantekningalítið.
Eins er það slæmt þegar öku-
menn nema staðar fast upp við
gangbrautina. Þannig geta þeir
stofnað lífi hins gangandi vegfar-
anda í hættu, sérstaklega ef um
barn eða aldraðan einstakling er
að ræða. Þarna er um hreina van-
kunnáttu að ræða því það eiga allir
ökumenn að vita þetta. Sjálf geri
ég mér far um að virða alltaf rétt
gangandi vegfarenda, þegar ég sit
undir stýri, og tel mig almennt sýna
tillitsemi í umferðinni.
Ein í umferðinni
Dans
,, l/IAorlcsliop"
T 3- —23. júni
Ballett - Jass - Modern -
Afrokarabian - Kóreografík - Blues
Kennarar Birgitte Heide, Christen Polos,
Cle Douglas, Cleo Parker Robinson.
Kennara- og fóstrunámskeið
verður ílok ágúst.
Innritun hafin
símar 15103og 17860
4
I dag og á morgun er upplagt fyrir
fjölskylduna að koma á Pizza Hut og
gæða sér á gómsætri fjölskyldupizzu.
Börnin fá frían Islurk frá Emmess.
Fjölskyldupizzan er heil máltíð
fyrir 4 -6 manns.
Gerðu þér dagamun og komdu með
fjölskylduna á Pizza Hut í dag.
Hótel Esju • Suðurlandsbraut 2 • Sími 680809