Morgunblaðið - 03.08.1991, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. ÁGÚST 1991
t Elskulegur eiginmaður minn, PÉTUR JÓNSSON bóndi, Egilsstöðum, lést í sjúkrahúsinu á Neskaupstað 1. ágúst. Elín Stephensen.

t Útför hjartkærs eiginmanns míns og föður, GUNNARS ÓLASONAR, Sólheimum 24, verður gerð frá Langholtskirkju miðvikudaginn 7. ágúst kl. 13.30. Helga Guðmundsdóttir, Þóra G. Gunnarsdóttir.

t Sambýlismaður minn, STEFÁN KRISTJÁNSSON, Yzta-Koti f V-Landeyjum, verður jarðsunginn frá Akúreyjarkirkju í dag, laugardaginn 3. ágúst, kl. 14.00. Valgerður Sigurjónsdóttir.
t Móðir mín, tengdamóðir og amma, NANNA SNÆLAND, Fjölnisvegi 16, Reykjavík, er látin. Jarðarförin auglýst síðar. Iðunn Andrésdóttir, Árni Jensson, og barnabörn.
t VALDIMAR GUÐNASON fyrrverandi yfirfangavörður, til heimilis að Grænukinn 7, Hafnarfirði, lést á heimili sínu 2. ágúst sl. Fyrir hönd aðstandenda, Guðmundur Valdimarsson.

t GUÐRÍÐUR ÁSMUNDSDÓTTIR fyrrverandi forstöðukona, Akranesi, verður jarðsungin frá Akraneskirkju þriðjudaginn 6. ágúst nk. kl. 14.00. Aðstandendur.

t Móðir mín, NANNA GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR, Ljósvallagötu 28, Reykjavik, verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn 6. ágúst kl. 13.30. Guðmundur Sverrisson.

t Faðir minn, MARINÓ SÓLBERGSSON, Austurbrún 2, Reykjavík, lést á heimili sínu hinn 23. júlí sl. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hans. Þeir, sem vildu minnast hans, eru beðnir um að láta Krabbameins- félagið njóta þess. Fyrir hönd vandamanna, Áslaug J. Marinósdóttir.

t Elskulegur eiginmaður minn, ÁSGEIR PÉTURSSON flugmaður, Maryland, USA, sem lést í Reykjavík 30. júlí, verður jarðsunginn frá Fossvogs- kirkju fimmtudaginn 8. ágúst kl. 15.00. Blóm og kransar er vinsamlegast afþakkað en þeim sem vildu minnast hans er bent á Hjartavernd. Björg Einarsdóttir Pétursson.
Aðalsteinn Hans-
son — Minning
Fæddur 28. nóvember 1904
Dáinn 25. júlí 1991
Nú er hann afi okkar farinn í
ferðina miklu saddur lífdaga og
eflaust hvíldinni feginn eftir erfið
og löng veikindi. Sárt er hans sakn-
að og hún amma fær vonandi styrk
til að halda sinni lífsgleði áfram
þrátt fyrir skarðið.
Afi ver einstaklega barngóður
og ekkert gladdi hann meira síð-
ustu árin en að sjá litlu barnabörn-
in og barnabarnabörnin sín, þá
brosti hann breitt, tók þau í faðm
sinn og raulaði örlítið fyrir þau.
Aðalsteinn Hansson fæddist rétt
eftir aldamótin síðustu norður í
Húnavatnssýslu. Hann lifði það að
sjá mestu breytingar á högum
manna sem orðið hafa á einni
mannsævi í þessu landi. Hann flutt-
ist síðan ungur maður suður og
réðst sem kaupmaður að Jaðarkoti
í Villingaholtshreppi og þar sá hann
fyrst eftirlifandi eiginkonu sína,
Guðmundu Sigurðardóttur. Þau
fluttu bæði til Reykjavíkur um 1940
og hófu búskap og bjuggu þar alla
sína tíð. Þau eignuðust sjö börn:
Oddnýju, Halldór, Guðmund, Aðal-
stein, Sigdóru, Ingibjörgu og Krist-
inn. Afi starfaði aðallega við versl-
unar- og skrifstofustörf eftir að
hann fluttist til Reykjavíkur.
Við bamabörnin þekktum afa
best sem afa í Bröttu því lengst af
bjuggu afi og amma í Bröttugötu 6
í Reykjavík. Þaðan eiga margir
góðar minningar því þar var ætíð
glatt á hjalla og gestkvæmt. Afi
var heilsulaus og heimavinnandi
síðustu þrjátíu árin. En tók ætíð
vel á móti öllum og sá til þess að
enginn færi svangur frá honum og
er okkur barnabörnum minnistætt
dísæta skyrið hans afa og súrt slát-
ur með.
Hann afi var alltaf með á nótun-
um um þjóðfélagsmálin og hafði
sínar skoðanir á flestum hlutum.
Hann var flokksbundinn Sjálfstæð-
ismaður og lét sig aldrei vanta á
kjörstað. Fyrir honum var kosn-
ingadagurinn stór stund. Alla tíð
lagði hann ríka áherslu á að ungt
fólk skyldi mennta sig og læra eitt-
hvað nytsamt. Þó ekki hafi honum
gefist kostur á því á sínum yngri
árum en margar bækur átti afi og
var óspar á að lána þær vinum og
kunningjum, svo flestir gætu notið.
Afi var víðlesinn og sjálfmenntaður
maður og vitnaði oft í íslendinga-
sögurnar sem hann hafði margoft
lesið.
Margir löðuðust að afa sökum
nærgætni hans og ljúfmennsku.
Hann var sterkur persónuleiki,
skapmikill en góður faðir og afi.
Við þökkum afa fyrir allar samveru-
stundirnar og vitum að hann á góða
vist í öðrum og betri hemi.
Elsku ömmu, Dóru og Steina
sendum við okkar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Stefán Kristjáns-
son — Minning
Fæddur 4. ágúst 1949
Dáinn 26. júlí 1949
Ég minnist haustdags í Landeyj-
unum fyrir meira en þijátíu árum.
Skólinn var að bytja og nýr dreng-
ur hafði bæst við í hóp okkar krakk-
anna. Stefán hét hann Kristjánsson
og hafði flust með móður sinni að
Stóru-Hildisey.
Þennan fyrsta dag Stefáns á
nýjum slóðum gengum við tveir
saman austur að Fljóti. Ekki man
ég neitt hvaða orð fóru okkur á
milli. Stefán var ekki margorður,
heldur fremur stilltur og fasið allt
rólegt. Mér gast strax vel að þess-
um jafnaldra mínum, traustum
svipnum og örygginu í fari hans
þrátt fyrir svolitla feimni.
Minningin frá þessum fyrsta
fundi okkar Stebba í Hildisey þaut
í gegnum huga minn, þegar forsjón-
in minnti okkur eftirlifendur á hver-
fulleika jarðlífsins með því að hrifsa
hann svo skjótt á brott. Þó að atvik-
in hafí hagað því svo að kynni mín
og Stefáns rofnuðu í kringum tví-
tugsaldurinn á ég margar góðar
minningar um hann. Minningar úr
skólanum í Gunnarshólma og frá
unglingsárunum þegar Stebbi var
orðinn einn af fremstu íþróttamönn-
um héraðsins.
Eftir þennan glaðværa tíma æsk-
unnar sá ég Stefán sjaldan. Fundum
okkar bar aðeins saman í svip, en
þó að við skiptumst ekki á nema
fáeinum orðum þótti mér alltaf
vænt um að hafa hitt þennan góða
félaga frá uppvaxtarárunum. Fasið
var enn rólegtjundin traust og aug-
un stöfuðu sama drengskapnum og
ég fann fyrir á okkar fyrsta fundi.
Nú er Stefán allur, kvaddur á
brott með hörmulegum hætti frá
konu sinni, bömum og stjúpbörn-
um. .Öldruð móðir Stefáns harmar
einnig son sinn, gamall frændi í
Ysta-Koti náinn vin. Faðir sér á bak
gervilegum syni, fjölskyldan í
Stóru-Hildisey hefur misst bróður
og frænda. Máttvana orð dauðlegra
manna mega sín lítils til að stilla
sorg þeirra.
Eg votta þeim sem sárast syrgja
Stefán Kristjánsson mína dýpstu
samúð og bið þess að þeim verði
t
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
HRAFNHILDAR HELGADÓTTUR
frá Vopnafirði.
Jörgen K. Sigmarsson
og fjölskylda.
t
Hjartanlegar þakkir sendum við öllum þeim, er auðsýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar ástkærrar eiginkonu
minnar, móður okkar, dóttur og systur,
ÁSDÍSAR ÞÓRÐARDÓTTUR,
Hegranesi 24,
Garðabæ.
Jón Guðmundsson,
Arnar Þór Jónsson, Guðmundur Theodór Jónsson,
Sigriður Ásdís Jónsdóttir,
Theodóra Bjarnadóttir, Þórður Þórðarson,
Ingibjörg Þórðardóttir, Þuríður Þórðardóttir.
Drottinn vakir, drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
Blíðlynd eins og bezta raóðir
ber hann þig í faðmi sér.
Allir þótt þér aðrir bregðist
aldrei hann á burtu fer.
Drottinn elskar - drottinn vakir
daga og nætur yfír þér.
Löng þó sjúkdórasleiðin verður,
lífið hvergi vægir þér,
þrautir magnast, þijóta kraftar,
þungt og sárt hvert sporið er.
Honum treystu, hjálpin kemur,
hann af raunum sigur ber.
Drottinn læknar - drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
(Sig. Kr. Pét.)
Heiða, Inga Dóra
og Sævar Dór
gefinn styrkur til að standast þá
þungu raun sem fráfall hans er
þeim.
Guð blessi minningu Stefáns
Kristjánssonar.
Trausti Ólafsson
Kallið er komið,
komin er sú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
gönpm vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja i friðarskaut.
(Sb. 1886 - V. Briem)
Katla og Brynjar.
Útför Stefáns fer fram í dag frá
Akureyjarkirkju. I blaðinu í gær,
í minningargrein um hinn látna
inisritaðist að útförin færi fram frá
Akureyrarkirkju.
•' i e.z 7- ■iva.A. s t "L tx
. xo. jmija.sE.«ú a. ».& ts. & e®**