Morgunblaðið - 17.12.1991, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. DESEMBER 1991
49
Leikfélag Sauðárkróks fimmtíu ára:
Spjallað við tvo af eldri og
reyndari leikurum félagsins
Sauðákróki.
VEGNA fimmtíu ára afmælis
Leikfélags Sauðárkróks um
þessar mundir er nú á fjölun-
um í Bifröst vegleg afmælis-
uppfærsla á verki Tennessee
Williams, Köttur á heitu blikk-
þaki.
Var venju fremur lagt veru-
lega í þessa sýningu, og er það
mál manna að mjög vel hafi til
tekist. Hefur leikstjóranum
Andrési Sigurvinssyni tekist að
skapa mjög sannfærandi mynd
af bandarísku suðurríkjaheimili
og allir leikendur skila hlutverk-
um sínum með miklum ágætum.
Hönnun búninga er í höndum
Rósbergs Snædal og sviðsmynd
er unnin af Jónasi Þór Pálssyni,
og er augljóst að hvorugur þess-
ara manna hefur kastað til hönd-
unum við verk sitt. Þá er lýsing
unnin af Agli Árnasyni, og nýtt-
ist þar vel nýtt og fullkomið ljósa-
borð, sem félagið fékk að gjöf í
tilefni afmælisins frá Sauðár-
króksbæ.
Köttur á heitu blikkþaki er
íjölmenn sýning og var því
nokkurt átak fyrir félagið að
manna öll hlutverk.
Meðal þeirra sem taka þátt í
sýningunni að þessu sinni eru
hjónin Helga Hannesdóttir og
Haukur Þorsteinsson.
í stuttu spjalli við þau hjónin
kom fram þó að þau hafi ekki
verið áberandi í hlutverkum hjá
leikfélaginu undanfarin ár, þá er
þetta fertugasta hlutverk Helgu
og fertugasta og annað hlutverk
Hauks á löngum ferli með félag-
inu.
„Það er skemmtilegt að glíma
við þetta hlutverk," segir Hauk-
ur, „hér er fjallað um tilfinninga-
líf fólks á mjög sérstakan hátt
og gengið langt í því að neyða
menn til þess að horfast í augu
við staðreyndir. Það er raunar
farið inn í kviku og jafnvel
lengra.“
„Við höfum líka verið mjög
heppin með leikstjóra,“ segir
Helga, „því að Andrés er kröfu-
harður og nær að því er mér virð-
ist öllu út úr fólkinu, hann fær
fólkið til þess að gefa allt, jafn-
vel það sem menn vissu ekki að
þeir ættu til. Það er líka mjög
gaman að fá sérstakan búninga-
hönnuð og ljósameistara, sem
vinna eins og þeir Rósberg og
Egill gerðu, það hefur ómetan-
légt gildi fyrir okkur áhugaleik-
fólkið að kynnast vinnubrögðum
þessara manna.“
- En hvernig er þá þessi sýn-
ing miðað við undanfarin ár?
„Jú, þetta er mjög metnaðar-
full uppfærsla og gerir mjög
strangar kröfur til leikendanna,
textinn er erfíður og svolítið
óþjáll á köflum og efnið gerir
allt aðrar kröfur til leikendanna
en í mörgum þeim verkum sem
oftast hafa verið sett upp á
undanförnum árum. Mér finnst,“
segir Haukur, „að þetta sé miklu
líkara því blómaskeiði sem stund-
um er talað um að hafi verið hjá
félaginu á árunum frá 1950 og
fram á áttunda áratuginn, en þá
var ráðist í stórvirki sem algeng
voru í stóru leikhúsunum fyrir
sunnan og nægir þar að nefna
íslandsklukkuna, Tehús ágúst-
mánans, Júnó og páfuglinn og
Allir synir mínir og mörg fleiri.“
„Við höfðum hér ágæta leik-
stjóra, bæði Eyþór Stefánsson,
Guðjón Sigurðsson og síðar Kára
Jónsson, en það urðu tímamót
hjá félaginu þegar Gísli Halldórs-
son kom hingað fyrst til þess að
leikstýra hjá félaginu og við
búum að því enn,“ segir Helga
og Haukur tekur í sama streng.
„Gísli sýndi nefnilega mönnum
fram á að þetta var ekkert grín
og gaman sem menn voru að
fást við, heldur grafalvarlegir
hlutir.“
- En er eitthvað skemmtilegt,
sem gerst hefur á þessum nokkuð
langa ferli?
„Það var alltaf eitthvað
skemmtilegt að koma fyrir," seg-
ir Helga, „til dæmis eins og þeg-
ar varð uppþot í salnum á Siglu-
firði í grafalvarlegri senu í sýn-
ingunni Gasljós, en þá hafði rotta
komist í salinn og einhver áhorf-
andi æpti upp en síðan skapaðist
alger ringulreið, nú við bara
stoppuðum augnablik, en síðan
var haldið áfram eins og ekkert
hefði í skorist - eða þegar ljósa-
maðurinn sem átti að sjá um
tjaldið hafði aðeins sofnað örlitla
stund, og elskendurnir sem áttu
að kyssast þar til tjaldið féll voru
orðnir alveg bláir, af því að tjald-
ið féll bara alls ekki.“
„Nú, ég man eftir því að það
skapaðist hálfgert neyðarástand
þegar við sýndum Mýs og menn,“
segir Haukur, „í síðasta þætti
átti Kári Jóns að skjóta Kristján
Skarphéðinsson, sem lék Lenna,
og komið var að því að skothvell-
urinn átti að heyrast, en það kom
bara aldrei neinn hvellur. Og
þegar þeir Kári og Stjáni voru
Helga Hannesdóttir
búnir að bíða miklu lengur en
nokkur gat ætlast til lét Stjáni
sig hafa það að hníga bara útaf
og þar með var það mál leyst".
- En hvað er framundan?
„Ég sé ekki,“ segir Haukur,
„að nokkur ástæða sé til svart-
sýni, að vísu hefur á undanförn-
um árum dregið úr aðsókn á sýn-
ingar, en þetta á eftir að snúast
við aftur, menn eru að vakna til
vitundar um að leiklistarstarf-
semi er eitthvað sem á rétt á
sér, eitthvað sem þarf að vera.
Hér er að koma upp heilmikið
af ungu og efnilegu fólki og
bæjaryfirvöld hafa í gegnum tíð-
ina gert fyllilega það sem þeim
bar fyrir leikfélagið, og stundum
mun meira.
Er ekki líka alltaf verið að
tala um minnkandi málskilning
fólks og þverrandi orðaforða
yngri kynslóðarinnar. Ég veit
ekki hvað er bétur til þess fallið
að bæta úr þessu, en einmitt að
starfa með góðu leikfélagi, og
sjá góðar leiksýningar.
Það eina sem er verulega
bagalegt er hvernig aðstaðan er
í Bifröst, bæði er senan til óhag-
ræðis þröng og erfitt að koma
Haukur Þorsteinsson
tjöldum fyrir, senuopið lágt, og
ekki bætir úr skák, ef áhorfendur
sitja nánast á pínubekk undir
löngum sýningum. Þá er það
staðreynd sem ekki verður á
móti mælt að til dæmis sýningar
frá stóru leikhúsunum sem farið
er með út á land sneiða alveg
hjá Króknum, vegna aðstöðunar
sem hér er. Þetta er það sem
brennur hvað heitast á okkur
núna.“
Helga og Haukur eiga sem
sagt margar og góðar minningar
frá leikferlinum.
„Það hefur verið gaman að fá
að taka þátt í þessu,“ segir Hauk-
ur, „maður hefur kynnst mörgu
skemmtilegu fólki, fengið að
nasa af heimsbókmenntunum, og
við hér á Króknum stöndum nú
á hól sem margir hafa hlaðið
upp, því að fólk er hér að vinna
úr langri og gamalli hefð leiklist-
ar, sem byijað var að skapa fyr- ’
ir síðustu aldamót, og meðan
Leikfélag Sauðárkróks hefur
metnað til þess að taka góð verk
til sýningar, og fá til liðs við sig
góða og hæfa stjórnendur óttast
ég ekki að áhorfendur láti sig
vanta.“ - BB
Fyrsta fjár-
öflun nýrra
samtaka
LANDSBJÖRG, landsamband
björgunaarsveita hefur fyrir
nokkru sent frá sér jólahapp-
drættismiða og hafa þeir verið
bornir inn á hvert heimili lands-
ins, en þetta er fyrsta fjársöfnun
nýs landssmbands.
Að Landsbjörgu standa 30 öflug-
ar björgunarsveitir, m.a. flugbjörg-
unarsveitir og hjálparsveitir skáta.
Þessar sveitir, sem staðsettar eru
um allt land eru sérhæfðar í marg-
víslegum björgunum, svo sem
björgunum við erfiðustu aðstæður
á hálendi landsins, flugbjörgun, sjó-
björgun og aðra þá þætti sem verk-
efni þessara sjóða þjóða upp á.
í Jólahappdrætti Landsbjargar
eru margir vinningar, m.a. jeppi,
vélsleðar, utanlandsferðir, fólksbíl-
ar og heimilistæki. Auk þess fylgir
miðanum límmiði fyrirfyrir neyðar-
númer, sem ætlaður er á síma eða
á einhvern góðan stað. Þá fylgir
einnig miðanum barnagetraun og
eru vinningar í boði.
(Úr fréttatllkynningu)
Verð kr. 1.580.-
Höfundur segir um bókina í formála:
„Ég tók þessa bók saman í fyrstu til aö láta dóttur minni og afkomendum
hennar eftir vitneskju um meginþætti og nytsemi þessara læknisdóma
alþýðunnar eins og ég hef kynnst þeim og reynt þá í læknisstarfi mínu. Síöar
ákvaö ég aö auka viö bókina. Ósk mín er sú aö hún megi auka þekkingu og
skilning á náttúrunni og ágæti alþýöulækninga meöal allra þeirra sem hafa
áhuga á sívaxandi lífsþrótti allt frá bernsku, gegnum manndómsárin til hárrar ^
og heilbrigörar elli. Ég hygg aö læknir framtíöarinnar veröi kennari jafnt og
læknir. Hiö eiginlega starf hans verður aö kenna fólki hvernig það á aö halda
heiisu.“ - ítarlegur orðalykill er í bókinni og gerir það efni hennar
aðgengilegra en áður.
|Skjaldborg

HAFNARSTRÆTI90 - SÍMI24024
AKUREYRI
ÁRMÚLA 23 - SÍMI 672400
REYKJAVÍK
Jón Bjömsson er sálfræðingur aö mennt en hefur lengst af starfaö við félags-
lega þjónustu, undanfarinn hálfan annan áratug sem félagsmálastjóri
Akureyrarbæjar. í bók þessari eru birtir fimmtán þættir sem hann flutti í útvarp
fyrri hluta árs 1991 um örlagahugtakið og ýmsan skilning sem lagður hefur
veriö í það, hvaö ráði því sem maðurinn ekki ræður sjálfur um tilveru sína.
Hann er á forvitnilegum slóöum á landamærum heimspeki, sálarfræði og
lífsvisku og tekur til umræöu spurningar sem alla varöa og sérhver maður fyrr
eöa síðar glímir persónulega við.
róttur
írábmmsku