Morgunblaðið - 05.09.1992, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. SEPTEMBER 1992
29
jóns Jónssonar, bónda á Einarsstöð-
um og Margrétar Ingjaldsdóttur.
Þess má geta að Einar Jónsson
miðill var bróðursonur Aðalbjargar.
Einar'á Einarsstöðum var þjóðkunn-
ur fyrir mikla dulræna hæfileika.
Systkini Aðalbjargar voru: Anna,
Jón og Einar, og svo fóstursystirin
Sigrún.
Aðalbjörg ólst upp á Einarsstöð-
um fram undir tvítugsaldur og ugg-
laust hefur æska hennar verið
skemmtileg, þar sem ijölskyldan var
glaðsinna og samhuga í leik og
starfi.
Ifyrstu spor hennar til starfa utan
heimiis liggja til Akureyrar, þar sem
hún fer að vinna í Gróðrarstöðinni,
Árið 1925 siglir Aðalbjörg til Nor-
egs og stundar þar nám í mat-
reiðslu og garðyrkju í þrjú ár. Svo
kemur hún heim árið 1928 og kenn-
ir matreiðslu og garðyrkjustörf á
vegum Búnaðarfélags íslands.
Haustið 1928 verður Aðalbjörg
matráðskona við Héraðsskólann á
Laugarvatni, sem þá var að taka
til starfa.
Aðalbjörg giftir sig á Laugarvatni
árið 1929, Magnúsi syni Ingunnar
Eyjólfsdóttur og Böðvars Magnús-
sonar, bónda á Laugarvatni. Þau
hjónin hófu þegar búskap í Miðdal
í Laugardal vorið 1930, og þar
bjuggu þau allt til vors 1959. Þá
flytjast þau til Laugarvatns, og
byggja sér húsið Laugarnes. Og þar
á Aðalbjörg sitt lögheimili til ævi-
loka.
Aðalbjörg og Magnús eignuðust
tvö börn: Ásrúnu og Böðvar. Ásrún
býr á Selfossi og er gift Skúla Guð-
jónssyni, bifreiðarstjóra. Þau eiga
þrjú börn efnileg, einn son og tvær
dætur. Böðvar býr í Reykjavík og
er útibússtjóri í Búnaðarbanka ís-
lands, Hótel Esju. Böðvar er kvænt-
ur Sigrúnu Guðmundsdóttur, mynd-
höggvara.Þau eiga tvö efnileg börn,
dreng og stúlku.
Magnús eiginmaður Aðalbjargar
dó árið 1971 og var jarðsettur að
Laugarvatni og þar mun eiginkona
hans að sjálfsögðu hvíla í fögru
umhverfi. Mér er ljost að nágrannar
Aðalbjargar mátu hana mikils og
kunnu að meta vináttu hennar og
mannkosti.
Aðalbjörg var prýðilega greind
kona, glöð og skemmtileg og ræðin
mjög. Hún var með afbrigðum fróð
og félagslynd og sagði sérlega vel
frá ýmsu úr daganna amstri. Hún
átti auðvelt með að lýsa umhverfi
sitt með gleði og dillandi hlátri, svo
að nærstaddir gátu ekki annað en
hlegið dátt.
Hún átti í ríkum mæli ljúft og
skemmtilegt skopskyn. Stundirnar,
sem ég spjallaði við Aðalbjörgu
Haraldsdóttur verða mér ávallt kær-
ar og minnisstæðar.
Við hjónin þökkum henni elskuleg
kynni og margar ánægjulegar
stundir. Við vottum börnum hennar
og tengdabörnum, barnabörnum og
barnabarnabörnum einlæga samúð.
Gísli Guðmundsson.
Okkur langar að minnast ömmu
okkar, Aðalbjargar Haraldsdóttur,
sem lést á Ljósheimum á Selfossi
hinn 21. ágúst sl. Amma á Laugar-
vatni, eins og við kölluðum hana
alltaf, bjó lengst í okkar minni á
Laugarvatni og þar áttum við marg-
ar góða stundir með henni. Eftir
að Magnús afí okkar dó 1971 var
amma ýmist á Selfossi eða í Kópa-
voginum á veturna en á sumrin var
hún mikið í húsinu sínu á Laugar-
vatni og systkinin skiptumst á að
vera þar hjá henni.
Amma hafði alltaf nægan tíma
til að tala við okkur og segja okkur
sögur frá því hún var lítil stelpa
norður á Einarsstöðum þar sem hún
ólst upp í byijun aldarinnar. Okkur
þótti mjög gaman að heyra um
hvernig fólkið ferðaðist langar vega-
iengdir ýmist gangandi eða á hest-
um yfir óbrúaðar ár og hæstu fjöll.
Amma hafði mjög góða frásagnar-
hæfíleika og minnið hennar var al-
veg einstakt alveg fram á hennar
síðustu daga. Hún mundi alveg ótrú-
lega vel eftir öllu fólki sem hún
hafði hitt á lífsleiðinni og þótti mjög
mikilvægt að vita einhver deili á
þeim sem hún hitti. Það var alveg
stórkostlegt að sitja með henni nú
á seinni árum þegar hún var komin
yfir nírætt og orðin alveg blind og
hlusta á hana rekja ættir fólks langt
aftur. Það var mikið tekið frá henni
þegar hún missti sjónina og oft sagði
hún við okkur að henni þætti verst
að geta ekki séð litlu langömmu-
börnin sín. Henni þótti samt gaman
að fá þau til sín og tók þau þá gjarn-
an í fangið til að finna hvað þau
væru orðin stór og þung.
Amma sat sjaldan aðgerðarlaus.
Hún var alltaf eitthvað að pijóna
eða hekla og höfum við systkinin
fengið marga vettlinga og marga
sokka hjá henni um dagana. Hún
lét það ekki hafa áhrif á pijónaskap-
inn þó að sjónin færi að gefa sig
og fingravettlinga pijónaði hún með
aðstoð mömmu eftir að hún varð
blind. Oft söng hún þegar hún pijón-
aði enda kunni hún mikið af ljóðum
og sálmum og hafði mikið yndi af
tónlist og kveðskap.
Nú þegar við kveðjum elsku
ömmu okkar og þökkum Guði fyrir
að hafa fengið að njóta samvista
við hana svo lengi kemur upp í
huga bæn sem hún kenndi okkur.
Ó, Jesús bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ breið þú blessun þína
á bamæsku mína.
Magnús, Kolbrún og Aðalbjörg.
Kveðja
Kjartan Guðmundsson
Kjartan Guðmundsson, ástkær
afi minn, fyrrverandi forstjóri Axm-
inster hf., er látinn. Mig langar að
kveðja hann með nokkrum fátæk-
legum orðum. Hann var mikill at-
hafnamaður og á sínum bestu árum
var hann frumkvöðull í teppafram-
leiðslu á íslandi. Afi reyndist mér
mjög vel og var mér hjálpsamur,
sem og mörgum öðrum. Læt ég hér
fylgja sálm í minningu hans, sem
mér finnst vel við eiga.
Hvar sem þú einhvern auman sér,
hann aðstoð máttu’ ei svipta.
hvort sem hann vin eða’ óvin er,
það engu lát þig skipta.
Þið eruð báðir bðrnin hans,
er báða skapað hefur
vernd og vefur,
og limir Lausnarans,
er líf hann báðum gefur.
(V. Briem.)
Hrafnhildur Einarsdóttir.
t
Hugheilar þakkir til allra þeirra fjölmörgu, sem sýndu okkur sam-
úð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður, tengda-
föður, afa og bróður,
INGIMUNDARS. MAGNÚSSONAR
frá Bœ, Króksfirði,
Hofgörðum 2,
Seltjarnarnesi.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks á deild 12-G, Land-
spítalanum.
Sjöfn K. Smith,
Magnús Ingimundarson, Brynja Haraldsdóttir,
Laufey A. Ingimundardóttir,
Sverrir Ingimundarson, Steinþóra Ágústsdóttir,
Hjördís Ingimundardóttir,
barnabörn, systkini og aðrir vandamenn.
Þegar leiðir skiljast hvarflar hug-
urinn að fyrstu kynnum. Þannig
hvarflar hugur minn til baka, er ég
kveð tengdamóður mína, Aðal-
björgu Haraldsdóttur, í hinsta sinn.
Eitt vorkvöld fyrir tæpum tuttugu
og sjö árum átti ég erindi að reka
í húsi, þar sem Aðalbjörg var gest-
komandi. Mér fannst ég eiga svolít-
ið undir því, hvernig fundur okkar
tækist til, og ekki var laust við að
örlítils kvíða eða feimni gætti hjá
mér, er ég kvaddi dyra. En þegar
ég mætti henni reyndist sá ótti með
öllu ástæðulaus. Á móti mér kom
kona létt í spori. Viðmót hennar var
hlýtt og allt hennar fas bar vott um
glaðværð og einurð. Mér var tekið
af mikilli alúð. Þessum eiginleikum
Aðalbjargar, sem voru svo ríkir í
fari hennar, átti ég eftir að kynnast
mun betur og njóta alla tíð síðan.
Aðalbjörg fæddist að Einarsstöð-
um í Reykjadal í Suður-Þingeyjar-
sýslu og ólst hún þar upp. Hún fór
ung að heiman og vann við garð-
yrkjustörf, uns hún fór 1925 til
Noregs, þar sem hún lærði mat:
reiðslu og garðrækt í þijú ár. í
Noregi dvaldist hún framan af við
garðyrkjunám og störf hjá fjölskyld-
unni Skinstad á Softeland nálægt
Bergen. Þegar hún hugðist halda
heim til íslands, var lagt að henni
að fara fyrst til suðurhluta Noregs,
þar sem beykiskógarnir vaxa, fyrr
hefði hún ekki séð Noreg. Það varð
því úr að hún frestaði Islandsförinni
um skeið en fór þess í stað til fjöl-
skyldunnar Tvedten sem bjó þá á
Lunde í Tjodeling. Þar átti hún svo
samastað og sótti þá matreiðslu-
skóla í Sandefjord skammt þar frá,
uns hún sneri heim til íslands árið
1928. Þar beið hennar löng ævi og
athafnarík en tengslin við Noreg
rofnuðu aldrei. Hún hélt ætíð bré-
fasambandi við vini sína þar og
þeir og afkomendur þeirra hafa oft
heimsótt hanatil íslands. Árið 1974
auðnaðist henni sjálfri að heim-
sækja fomar slóðir í Noregi og varð
það henni til óblandinnar ánægju.
Þá rifjaði hún upp með vinum sínum
löngu liðna tíma og yngri kynslóð-
inni gat hún kennt gamlar norskar
bamagælur.
Meðan Aðalbjörg dvaldist í Nor-
egi tók hún virkan þátt í margvís-
legu félagslífi, kórstarfi og ýmsu
öðru. Hún hafði alla tíð miklar
mætur á kveðskap, var stálminnug
á bundið mál sem óbundið og kunni
ljóð og jafnvel heilar ljóðabækur
okkar bestu ljóðskálda utan að. í
Noregi reyndist henni létt að bæta
við sig því sem henni þótti best í
norskri ljóðagerð og læra utan að á
sama hátt.
Eftir heimkomuna frá Noregi
hélt Aðalbjörg námskeið í garðrækt
og matreiðslu í Strandasýslu og víða
í Árnessýslu á vegum ýmissa sam-
taka.
Aðalbjörg giftist árið 1929 Magn-
úsi Böðvarssyni frá Laugarvatni.
Þau hjónin hófu búskap í Miðdal í
Laugardal og bjuggu þar í tuttugu
og níu ár. Þar fæddust börnin þeirra
tvö, dóttir og sonur. Árið 1959 flutt-
ust þau svo að Laugarvatni, þar sem
þau byggðu húsið Laugarnes.
Mikið jafnræði var með þeim
Aðalbjörgu og Magnúsi, þau voru
víðsýn, sjálfstæð í orði og verki og
tóku skýra afstöðu til mála innan
heimilisins sem utan. Bæði lögðu
þau fram dijúgan skerf til hvers
kyns menningar- og framfaramála
sveit sinni til heilla. Eitt af verkum
Aðalbjargar var að koma á fót kór-
starfi á staðnum, en auk þess að
syngja spilaði Aðalbjörg einnig á
orgel.
Magnús lést árið 1971. Aðalbjörg
bjó áfram á Laugarvatni fyrstu árin
eftir að Magnús dó, síðan dvaldist
hún hjá syni sínum og fjölskyldu
hans í Kópavogi. Seinna bjó hún
hjá dóttur sinni og fjölskyldu hennar
á Selfossi. Síðustu æviárin eftir að
heilsunni var farið að hraka og hún
þurfti meiri aðhlynningar við, dvald-
ist Aðalbjörg á Sólvöllum á Eyrar-
bakka og síðast á Ljósheimum á
Selfossi. Þar hlaut hún hina bestu
umönnun og naut samvista við vist-
menn. Og þar naut hún til hinstu
stundar návista við dóttur sína.
Aðalbjörg var einstaklega vin-
mörg og gestrisni var ríkur þáttur
í fari hennar alla tíð. Henni þótti
ákaflega vænt um allar heimsóknir
allt til síðustu stundar og hana heim-
sóttu vinir á öllum aldri. Skömmu
fyrir andlát hennar bar að garði
norska vini. Þeir höfðu gert boð á
undan sér fyrr um sumarið og Aðal-
björg hlakkaði mikið til að sjá þá.
„Jeg har ventet sá lenge pá dere“
var það fyrsta sem hún sagði við
gestina sína, þegar þeir komu. í
þessum fáu orðum fólst öll sú mikla
vinátta og tryggð sem hún bar til
fólksins sem hún hafði kynnst á
æskuárum sínum í Noregi og bund-
ist vinaböndum sem aldrei rofnuðu,
þótt árin færðust yfír. íslenska vini
hafði hún tækifæri til að sjá oftar
og við þetta tækifæri vil ég þakka
þeim fjölmörgu vinum hennar hér
sem sýndu henni tryggð og heim-
sóttu hana eftir að hún sjálf hætti
að geta ferðast um. Sömuleiðist vil
ég fyrir mína hönd og fjölskyldna
Aðalbjargar þakka starfsfólki og
vistfólki á báðum síðustu dvalar-
stöðum tengdamóður minnar fyrir
einstaka umönnun og umhyggju í
hennar garð.
Sú kynslóð sem var að vaxa úr
grasi í byijun aldarinnar átti ekki
þau veraldargæði sem við búum við
nú. En hún átti aðrar auðlindir í
ríkum mæli í fórum sínum. Bjart-
sýni, áræði og dugnaður einkenndi
þessa kynslóð, og umfram allt viljinn
til að verða landi sínu og þjóð að
sem mestu gagni. Tengdamóðir mín
var góður fulltrúi þessarar kynslóð-
ar. Blessuð sé minning hennar.
Sigrún Guðmundsdóttir.
Útför Aðalbjargar fer fram frá
Selfosskirkju í dag, laugardaginn
5. september, kl. 13.30. Jarðsett
verður á Laugarvatni sama dag.
tilkl. 17
Koly ,*tóll
kr. jtaðgreitt
sófasett
sófaborð
borðstofusett
stólar
unglingaskrifborð
skápar
ljós o.m.fl.

Suðurland,<braut 54 v/Faxafen - Sími 682866
t
Einlægar þakkir til allra þeirra er auðsýndu samúð við andlát og
útför elskulegrar eiginkonu, móður, tengdamóður og ömmu,
HULDU SVEINSDÓTTUR,
Kambahrauni 30,
Hveragerði.
Einnig færum við starfsfólki á deild 11-E á Landspítalanum sér-
stakar þakkir fyrir frábæra ummönnun í veikindum hennar,
Hilmir Hinriksson,
Erlendur Hilmisson, Guðlaug Bjarnþórsdóttir,
Hólmfriður Hilmisdóttir, Hilmar Magnússon,
Björg Hilmisdóttir,
Brynjólfur Hilmisson,
Júlfana Hilmisdóttir,
Harpa Hilmisdóttir,
og barnabörn.
Ulfar Andrésson,
Anna Högnadóttir,
Viktor Sigurbjörnsson,
Óskar Sigurþórsson,
t
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát og útför
MATTHÍASAR PÁLSSONAR,
Bólstaðarhlíð 41,
áður Haðarstíg 16.
Sérstakar þakkirtil starfsfólks og lækna í Hátúni 10b og Hlíðabæ.
Kristfn Gísladóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, systur, ömmu og langömmu,
RAGNHILDAR MAGNÚSDÓTTUR,
Hjalteyri,
Vesturvegi 13b,
Vestmannaeyjum.
Magnús Bergsson,
Þórey Bergsdóttir, Jón T ómasson,
Karl Bergsson, Erna Sigurjónsdóttir,
Sigurbjörg Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.