Morgunblaðið - 27.10.1992, Síða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. OKTÓBER 1992
BILALE/GA
Úrval 4x4 fólksbfla og station bfla.
Pajero jeppar o.fl. teg. Pickup-bflar
með einf. og tvöf. húsi. Minibussar og
12 sæta Van bílar. Farslmar, kerrur f.
búslóðir og farangur og hestakerrur.
Reykjavík 686915
inierRent
Europcar
BÍLALEIGA
AKUREYRAR
Fáðu gott tilboð!
ísboltar >
Festingameistarar® fr'W
Ef þú kaupir
HITACHI SLÍPIROKK
frá okkur færð þú
5 stk. SLÍPISKÍFURog
10 stk. SKURÐARSKÍFUR
með.
ÞU SPARAR ALLT AÐ
3.500 KR.
8 mismunandi tegundir til á lager
frá 115 - 230 mm skífustærð.
TILBOÐIÐ GILDIR TIL 31.10.92
Isboltar^
STRANDGATA 75 fABUITS
HAFNARFJÖRÐUR
91-652965
BOSCH
V E R S L U N
Lágmúla 9 sími 3 88 20
RAFGEYMAR
ALLT AÐ 28%
L Æ K K U N
MIKIÐ URVAL
ÓKEYPIS ÍSETNING
FÁEIN DÆMI UM VERÐLÆKKANIR
gerö nú áður lækkun
12 V/ 44Ah 5.276 7,-404:28,74%
12 V/ 60Ah 5.998 7,795 22,46%
12 V/ 88Ah 9.582 1U552 17,05%
BRÆÐURNIR
DJC«RMSSONHF
Sigríður Ólafs-
dóttir — Minning
Fædd: 14. október 1899
Dáin: 19. október 1992
Mig langar að minnast föðursyst-
ur minnar, Sigríðar Ólafsdóttur, í
fáum orðum. Hún fæddist á Lamba-
stöðum í Laxárdal í Dalasýslu 14.
október 1899. Hún var elsta bam
hjónanna Önnu Guðbrandsdóttur
frá Leiðólfsstöðum í Laxárdal og
Ólafs Jónssonar frá Giisbakka í
Miðdölum í Dalasýslu.
Böm ömmu og afa urðu tíu.
1. Sigríður, fædd 1899. Ástvinur
hennar var Guðmundur Sveinsson,
skipasmiður frá Gerðum í Garði.
Hann er látinn. Þau eignuðust ekki
börn.
2. Oddný, fædd 1901, verkakona
í Reykjavík, ógift og bamlaus.
3. Guðbrandur, fæddur 1903,
vinnumaður hjá Magnúsi Einars-
syni í Munaðamesi í Borgarfirði í
mörg ár. Hann er látinn.
4. Jóhannes, fæddur 1905. Lést
24 ára að aldri.
5. -6. Guðný og Kristín, tvíbur-
ar, fæddar 1906. Létust það sama
ár.
7. Guðný Kristín, fædd 1907.
Átti Kristin Guðnason frá Kata-
nesi, sem er látinn. Þau eignuðust
ekki böm.
8. Guðjón, fæddur 1909, bílavið-
gerðamaður. Átti Guðrúnu Jósefs-
dóttur frá Hlíðartúni í Miðdölum í
Dalásýslu. Þau em bæði látin. Son-
ur þeirra, Jósef Ágúst bifreiðasmið-
ur, er kvæntur Karitas Sigurlaugs-
dóttur og eiga þau tvö böm.
9. Ámi, fæddur 1910, verkamað-
ur hjá Togaraafgreiðslunni í
Reykjavík í mörg ár. Hann er lát-
inn. Átti Jensínu Sigurjónsdóttur
frá Sámsstöðum í Laxárdal í Dala-
sýslu, sem lifir mann sinn. Böm
þeirra tvö em undirrituð, sem gift
er Einari Pálmasyni skipstjóra, böm
okkar em þijú, og Ólafur Haukur,
sem kvæntur er Bám Jakobsdóttur,
þau eiga þijár dætur.
10. Þorgeir, fæddur 1912, lengi
pípulagningamaður hjá Hitaveitu
Reykjavíkur. Hann er látinn.
Amma og afí fluttust frá Lamba-
stöðum að Sælingsdalstungu í
Hvammssveit í Dalasýslu árið 1900.
Afí var mikill umbótamaður, hóf
túnrækt og reisti ijárhús. En hann
varð ekki gamall maður, lést aðeins
49 ára að aldri. Amma bjó í þijú ár
á jörðinni, en fluttist þá til Reykja-
víkur með Siggu frænku og
Guðnýju, systur afa, sem var á
heimilinu hjá henni.
Sigga frænka fór í vist til sýslu-
mannsins í Búðardal, Þorsteins Þor-
steinssonar, og eiginkonu hans, og
síðar til Magnúsar Jónssonar dós-
ents í guðfræði og eiginkonu hans
í Reylq'avík. Seinna leigði hún hjá
Helgu Snæbjamadóttur á Bakka-
stíg 5 og var þar með mömmu sína
og föðursystur.
Guðmundur Sveinsson skipá-
smiður, sem bjó á Mýrargötunni,
var þá búinn að missa eiginkonu
sína. Sigga réð sig í vist til hans
með föðursystur sína. Ástir tókust
með Guðmundi og Siggu, en þeim
varð ekki bama auðið. Guðmundur
átti böm með fyrri konu sinni og
var Sigga þeim mjög góð og kær.
Á heimilinu var lítil stúlka, Lilja
Ólafsdóttir, fimm ára gömul, og
hugsaði Sigga um hana. Þegar ég
var stelpa fannst mér alltaf að hún
væri dóttir Siggu. Við lékum okkur
stundum saman því að ég átti heima
á Nýiendugötu 22 og stutt heim til
frænku. Það var mikill samgangur
á milli heimilanna.
Sigga frænka keypti bamablaðið
Æskuna og las úr því fýrir okkur.
Ef ég kom á sunnudögum, þegar
messa var í útvarpinu, lét hún mig
hlusta líka, og fannst mér alltaf svo
mikill friður yfír heimilinu. Húsið
var tvö herbergi, lítið eldhús, kjall-
ari og geymsluris. Það var alltaf
margt í heimili, og ég hef oft undr-
að mig á hvað margt fólk komst
fyrir í húsinu, þegar haldnar vom
veislur. En nú er búið að rífa það.
Anna, dóttir Guðmundar, bjó í
stofunni með litla dóttur sína, Guð-
rúnu. Guðrún giftist dönskum
manni, Ove Hansen, og eignaðist
tvo syni. Guðrún bjó í Danmörku,
en lést 21. febrúar 1983.
Mikil var nú eftirsjáin, þegar Lilja
fór að heiman og fluttist til Seyðis-
flarðar með Mikka. Svo missir
Sigga frænka Guðmund og flyst
þá upp á Nýlendugötu í lítið her-
bergi, en er þar stutt. Síðan kaupir
hún lítið hús í Ingólfsstræti 21d og
naut aðstoðar Önnu og eiginmanns
hennar, Árna Guðmundssonar
múrarameistara, því að sambandið
milli Siggu og Önnu var svo kært.
Sigga aðstoðaði Önnu oftsinnis með
börnin Guðrúnu, Trausta, Önnu
Möggu og Siggu Lóu og var hún
þeim eins og amma.
Sigga vann líka mikið úti. Hún
skúraði í Slippnum á Mýrargöt-
unni, á skrifstofum Sölumiðstöðvar
hraðfrystihúsanna í Aðalstræti og
hjá Strætisvögnum Reykjavíkur við
Kalkofnsveg. Hún var komin yfír
áttrætt, þegar hún hætti að vinna.
í Ingólfsstrætinu var alltaf opið
hús og heitt á könnunni, því að hún
var svo gjafmild og gestrisin kona.
Hún var mikil hannyrðakona, saum-
aði og pijónaði, og mörgum gaf hún
vettlinga eða sokkaplögg. Við
systkinabörn hennar höfum fengum
að njóta þess, svo og bömin mín
þijú og eiginmaður, sem er sjómað-
ur. Þökk sé henni fyrir það.
Hún sýndi okkur ævinlega mikla
hlýju og vináttu í fjölskylduboðum
með okkur og Guðnýju systur sinni.
Mikill kærleikur ríkti milli hennar
og Guðnýjar, sem býr á Hrafnistu.
Móðir mín hefur haft boð um
jólin, á nýársdag, um páska og
hvítasunnu og hafa þær systur jafn-
an komið, þegar þær hafa treyst
sér. Móðir mín þakkar Siggu allar
samvemstundimar sem aldrei bar
skugga á í gegnum árin.
Fyrir fímm ámm seldi Sigga
húsið sitt í Ingólfsstrætinu og flutt-
ist á Droplaugarstaði í bjart og fal-
legt herbergi. Þarna hjálpaði Árni
Guðmundsson henni aftur, þá búinn
að missa Önnu sína. Hann hugsaði
jafnan vel um ástvini sína, en hann
lést 13. febrúar 1991.
Sigga frænka naut góðrar heilsu,
en var farin að tapa heyrn. Hún
varð fyrir því óhappi að detta illa
föstudaginn 16. október og mjaðm-
argrindarbrotna. Eftir það hafði
hún ekki fótavist. Hinn 19. október
gaf Guð henni hvíldina og veit ég,
að hún hefur verið sátt við það, því
að Mn var trúuð kona.
Ég þakka starfsfólki Droplaugar-
staða fyrir frænku mína og bið Guð
að gefa öllum hennar ástvinum
styrk. Blessuð sé minning hennar.
Jóhanna Auður Árnadóttir
Kveðja
Magnús Þórðarson
framkvæmdasijóri
Andlátsfregnin barst óvægin,
snöggt var á lífsstrenginn skorið,
fyrirvarinn var enginn, örfáar
stundir og Magnús Þórðarson allur.
í 46 ár hef ég átt hann að vini eða
frá haustdögum 1946, er við sett-
umst í 1. bekk Menntaskólans í
Reykjavík, þá rétt liðlega 14 ára
gamlir. Við umgengumst daglega
öll árin 6 sem við stunduðum nám
við þá frábæm menntastofnun,
ávallt í sömu bekkjardeild og sessu-
nautar síðasta veturinn. Á þessum
ámm þroska og náms myndaðist
náinn hópur átta skólasystkina, sem
deildu vináttu, gleði og sút og ekki
sízt gagnkvæmri virðingu. Magnús,
Þorvaldur . Finnbogason, Anna
Ólafsdóttir, Hrafn Haraldsson,
Stefán Brynjólfsson, Sigurður Öm
Steingrímsson, Þorvaldur Bjöms-
son, sem því miður hvarf frá námi,
og undirritaður. Af þeim sjö sem í
gleði æsku og framtíðardrauma
settu upp hvítu kollana þ. 16. júní
„flaggsW HYUNDAI
• 4 dyra stallbakur.
• 131 eða 143 hestafla vél.
• 2000 DOHC 16 venda eða V6 3000 vél.
• Tölvustýrð fjölinnspyting.
• 5 gíra beinskipting eða 4 þrepa
tölvustýrð sjálfskipting.
• Rafdrifnar rúður og samlæsing á hurðum.
• Hvarfakútur.
HYUnOPI
...til framtíbar
Vcrð frá;
1.284.000,-kr.
si|í»)iatírN
BIFREIÐAR &
ÉLARHF.
L13. StMI: 68 12 OO
1952, emm við nú aðeins eftir tveir,
Sigurður Öm og ég. Þetta er mikil
fóm þessa fámenna hóps, sem í ár
hefði og hefur náð 60 ára aldri.
Að Magnúsi er mikil og sár eftir-
sjá. Snarpgáfuðum hugsjónamanni,
sem strax á unga aldri setti sér lífs-
stefnu sem hann aldrei hvikaði frá.
Vegna þessa og svo þess vett-
vangs, sem hann valdi sér að lífs-
starfi, blésu oftar en ekki um hann
vindar gagnrýni og jafnvel illmælgi
og rógs honum minni manna. Aldr-
ei heyrði ég hann þó endurgjalda í
orði í sömu mynt. Gagnrýni gat
hann þó, að sjálfsögðu svarað, en
illmælgi og rógur vom ekki í hans
eðli.
Við vinir hans áttum ætíð griða-
stað á heimili foreldra hans á Sól-
vallagötu 53. Faðir hans, Þórður
Eyjólfsson hæstaréttardómari, fjöl-
gáfaður og mikilsmetinn. fræðimað-
ur og einstakt prúðmenni, og hús-
freyjan, frú Halldóra Magnúsdóttir,
elskuleg kona og skörugleg, sýndu
okkur vinum hans einstaka gest-
risni og umburðarlyndi. Fyrir þetta
skal hér þakkað, þótt seint sé. Yngri
systur Magnúsar tvær, Ragnheiður
og Guðrún, bera einnig með sér
þann arf prúðmennsku og þokka,
er þeim hlotnaðist í foreldrahúsum.
Magnús kvæntist árið 1964 Ás-
laugu Ragnars blaðamanni og rit-
höfundi, mikilhæfri og vel gerðri
konu. Saman eiga þau synina Andr-
és og Kjartan, sem mjög sveija sig
í ætt foreldranna. Áslaug og Magn-
ús slitu samvistir fyrir allmörgum
ámm en svo mikið veit ég af kynn-
um mínum af þeim báðum, að hlýtt
var með þeim, þrátt fyrir skilnaðinn.
Vil ég senda Áslaugu vinkonu
minni mínar innilegustu kveðjur.
Fyrir hjónaband eignaðist Magn-
ús dótturina Guðrúnu.
Bömunum þremur, Guðrúnu,
Andrési og Kjartani, bömum Guð-
rúnar og skylduliði þeirra öllu sendi
ég innilegar samúðarkveðjur. Þau
og systurnar, Ragnheiður og Guð-
rún, mega vita að samúð mín og
hugur dvelur hjá þeim öllum þessa
döpm daga.
Því miður fækkaði samfundum
okkar í tímans rás en þó hittumst
við af og til eða töluðum saman í
síma. Fyrir mér standa þau vináttu-
bönd, er við bundumst fyrir 46
ámm, ósnortin og heil og fyrir það
ber mér að þakka.
Atvikin höguðu því svo, að vegna
fjarveru auðnaðist mér ekki að vera
við útför þessa góða drengs.
Ég kveð hann með söknuði og
eftirsjá ásamt með þakklæti fyrir
samverastundimar og tryggðina í
gegnum árin öll.
Már Egilsson.
Guttormur Guðna-
- Kveðjuorð
son
Guttormur Guðnason fæddist 1.
desember 1909 og andaðist 22.
ágúst 1992. Það er margt sem mig
langar til að segja eftir vinskap við
þau hjónin Guttorm og Emilíu eftir
rúm 40 ár, en margt af því sem
ég hefði viljað segja hafa aðrir vin-
ir hans þegar ritað um Gutta.
Gutti vinur minn var sérstakur
maður. Fyrir utan hans brennandi
áhuga á allri músík var hann svo
vel heima í öllu og hafði áhúga á
öllu sem gerðist. Þess vegna átti
hann svo auðvelt með að umgang-
ast alla og taka þátt í þeirra áhuga-
málum. Guttormur var glæsimenni
og góðum gáfum gæddur, alltaf í
góðu skapi, þótt aldrei gengi hann
heill til skógar öll árin sem ég þekkti
hann. Hann var mikill húmoristi og
gerði ávallt gott úr öllu.
Hann var svo gæfusamur að
ungur kvæntist hann ungri konu,
Emilíu Sigurðardóttur, sem var
honum framúrskarandi stoð og
stytta í gegnum öll árin. Það var
ávallt mannmargt og skemmtilegt
að koma á heimili þeirra. Og þó ég
kæmi til þeirra, stundum leið í
skapi, þá gleymdist það í návist
Millu og Gutta, án þess að nokkur
vandamál væru rædd.
Mér finnst svo ótrúlegt að heyra
ekki framar hlátur míns kæra vinar
og gamanyrða, þegar ég kem í
heimsókn til Millu, sem er mér afar
kær. Hann var hamingjusamur
maður. Hann gaf öðrum af sjálfum
sér. Átti góða konu, yndislega dótt-
ur og dótturdóttur. Guð blessi hann
fýrir hans góðu mannkosti og ég
þakka fyrir að hafa átt hann fyrir
vin í öll þessi ár.
Sigurlaug M. Guðmundsdóttir.