Morgunblaðið - 14.02.1993, Qupperneq 27

SÍMTALIÐ. . .
ER FIÐ ÞORFINN GUTTORMSSON YFIRÞJÓN
Sérþarfir gesta
25700
Hótel Holt góðan dag.
- Góðan dag, þetta er á
Morgunblaðinu, gæti ég fengið að
tala við yfírþjóninn, Þorfmn Gutt-
ormsson?
Augnablik.
Halló.
- Þorfinnur, komdu sæll.
Nú fáið þið oft erlenda gesti af
öllum þjóðemum sem hafa hin
ýmsu trúarbrögð. Mig langar að
forvitnast um hvemig þið berið
ykkur að við framreiðslu rétta
þegar gyðingar eiga í hlut?
Eg man nú ekki eftir nema einu
tilviki, en þá vora það strangtrú-
armenn sem komu með matinn
með sér. Hann var innsiglaður í
bökkum og við settum hann í ofn
fyrir þá og hituðum hann upp.
- Þeir komu sem sagt með
matinn með sér frá útlöndum? Og
þið hituðuð hann upp, með sósu
og öllu saman?
Já og færðum þeim upp í her-
bergi.
- En hvernig er það með
araba, hvað drekka þeir með
matnum?
Ja, maður hefur nú ekki orðið
var við neitt óvenjulegt í því sam-
bandi.
- Eru engar þjóðir sem hafa
sérþarfir ólíkar
okkar sérþörfum?
Nei, það get ég
ekki séð. Þetta
gengur yfírleitt
allt þegjandi og
hljóðalaust fyrir
sig. Þeir sem
drekka ekki
áfengi, fá sér gos
eða annað.
— En er ein-
hver þjóð annarri
kurteisari?
Útlendingar
sem koma hingað
era fiestir afar
kurteisir.
- Ég hélt kannski að Bret-
amir væra kurteisastir?
Þeir era að sjálfsögðu með þetta
ágæta „please" sitt!
- Er enginn munur á íslend-
ingum og útlendingum í sambandi
við lengd borðhaldsins, eða hvort
þeir drekka meira eða borgi oftar
með greiðslukorti?
Það sjást nú ekki orðið pening-
ar hjá okkur. Það er mikið af „bis-
ness“ mönnum sem koma hingað
og þeir era flestir með greiðslu-
kort. Hvað varðar borðhald, þá
borða íslendingar hvorki hraðar
né drekka meira en aðrir nú orð-
ið. Þeir fara gjarnan í koníaksstof-
una eftir máltíð og sumir drekka
meira en aðrir, eins og gengur og
gerist. En það sést varla vín á
nokkram manni. Það er ekkert
um fyllin' eins og var. Þetta hefur
breyst mikið frá því að ég bytjaði
að læra ’63, og reyndar breyst
mikið síðustu tíu árin. Það drekk-
ur enginn orðið sterka drykki með
mat, fólk fær sér léttvín.
- Og við náttúralega tekið
framföram í sambandi við val á
víni? fj.
Jú, vissulega. Vínseðillinn
hérna er tekinn saman af Jóni
Ármannssyni og við vitum að hann
var sýndur á hótelskóla úti í Sviss.
- En hvaða réttur er vinsæl-
astur hjá ykkur
núna?
Ætli það sé
ekki hreindýra-
kjöt.
- Og vilja
íslendingamir
það líka?
Ekki síður',1
það er nú frekar
að þeir kjafti út-
lendingana inn á
það.
Já, þjóðlegir
menn, og ég
þakka þér fyrir
spjallið.
Morgunblaðið/Sverrir
Þorfinnur Guttormsson
B 27
Farþegarnir með
Gullfossi fylgjast með
þegar hann leggur að.
MORGUNBLAÐIÐ OAIVIoArNIÐ SUNNUDAGUR 14. FEBRUAR1993
Fyrsta myndin af hin-
um nýja Gullfossi.
Hún var tekin úr flug-
vél er skipið var við
Garðsskaga á leið til
hafnar.
!
!

FRÉTTA-
LJÓSÚR
FORTÍD
Sögulegtflug
Rafmögnun orsakaði truflanirl
íV \ 'iUW?
.
fe á ,
■fövV* f& y m
.8y
d öllum radiotækj-
um vélarinnar
Tryggvi Helgason skýrir frá hinu
sögulega flugi sinu sJ. laugardag
T«-y«vi HcJgason
EINS og skýrt var frá hér í blað-
inu í gær lenti hin nýja sjúkra-
ílugvél Akureyringa í villu sl.
laugardagskvöld og lenti siðan
heilu og höldnu á Keílavikur-
flugvelli, en fór daginn eftir til
Akureyrar. í gær kom flugstjór-
inn Tryggvi Helgason á flugvél-
inni hingað til Rej’kjavikur og
notaði blaðið þá tækifærið og
rabbaði við hann nokkra stund
um þetta flug hans. Tryggva sagð-
ist svo frá í stórum dráttum:
Lenti inn i rafmagnað ský
— Ég fór héðan frá Rcykjavik
um fimmleytið á laugardaginn, en
þá var lágskýjað og blindflug alla
leið til Akureyrar, en þangað var
ferðinni heitið. Ég flaug síðan ]
beina línu á Löngumýrarvitann
í Skagafirði í 10 þúsund feta hæð.
Þegar ég var komin u. þ. b. yfir
Blöndu í Húnavatnssýslu lenti ég
inn i mjög rafmagnað ský. Allt
hafði til þess tima gengið eðlilega.
Slík ský eru vel þekkt meðal
flugmanna og hef ég td. eitt sinn
áður lent í sliku, er ég var að-
stoðarflugmaður á Douglasvél
hjá F.í. Þegar flugvélin lendir inn
í hinu rafmagnaða skýi er sem
hún logi öll utan. Eldglæringar
Framh. á bls. 23.
í þessu fjalla- og óveðurs-
landi hafa íslenskir flugmenn
oft átt í mesta basli með að
komast á áfangastað. Enda þótt
rafmagn sé enn í lofti hafa þó
með framförum í tækjum og
tækni aðstæður batnað frá því
1959, þegar Tryggvi Helgason
flugmaður lenti i erfiðu flugi á
nýrri sjúkravél sinni, eins og
skýrt var frá í Morgunblaðinu
5. desember það ár. Fyrirsögn
fréttarinnar var: Rafmögnun
orsakaði truflanir á öllum rad-
íótækjum vélarinnar.
Hin nýja sjúkraflugvél Akur-
eyringa lenti í villu sl.
laugardagskvöld og lenti síðan
heilu og höldnu á Keflavíkurflug-
velli, en fór daginn eftir til Akur-
eyrar. í gær kom flugstjórinn
Tryggvi Helgason á flugvélinni
hingað til Reykjavíkur og notaði
blaðið þá tækifærið og rabbaði
við hann nokkra stund um þetta
flug hans. Tryggvi sagði svo frá
í stóram dráttum:
Lenti inn í rafmagnað ský
- Ég fór héðan frá Reykjavík
Tryggvi Helgason flugmaður.
um fímmleytið á laugardaginn, en
þá var lágskýjað og blindflug alla
leið til Akureyrar, en þangað var
ferðinni heitið. Ég flaug síðan í
beina línu á Löngumýrarvitann í
Skagafirði í 10 þúsund feta hæð.
Þegar ég var kominn u.þ.b. yfir
Blöndu í Húnavatnssýslu flaug ég
inn í mjög rafmagnað ský. Allt
hafði til þess tíma gengið eðlilega.
Slík ský eru vel þekkt meðal
flugmanna og hef ég t.d. eitt sinn
áður lent í slíku er ég var aðstoðar-
flugmaður á Douglas-vél hjá FÍ.
Þegar flugvélin lendir inni í hinu
rafmagnaða skýi er sem hún logi
öll utan. Eldglæringar leika um
rúðumar og blossa út af vængjun-
um og stéli. Radíótæki vélarinnar
öll fara úr sambandi, fyrst vitarn-
ir og síðan talsambandið, þ.e.a.s.
ég heyri ekki í þessum tækjum
sakir truflana. Ónæmasta tækið
fyrir traflunum er hinn svonefndi
Omnirange, en það er tæki til
þess að heyra í sérstökum stefnu-
vita, sem hvergi er hér á landi
nema í Keflavík. Flugvélar hér era
ekki almennt búnar slíkum tækj-
um aðrar en millilandavélamar.
En brátt gat ég ekki heldur heyrt
í því tæki fyrir traflunum.
Flaug í stefnu á Keflavík
Var nú ekki annað fyrir mig
að gera en halda sömu hæð og
fljúga eftir seguláttavita í stefnu
á Keflavík. Sá völlur er búinn full-
komnustu tækjum hér á Iandi og
átti því að hafa best tækifæri til
þess að taka á móti mér. Hins
vegar varð ég að fljúga út yfír
öll fjöll og hæðir, sem sagt út
yfír sjó, til þess að geta lækkað
mig, en með því einu móti er
hægt að losna við „statikkina",
sem við svo nefndum, eða raf-
mögnunina. Öll önnur tæki vélar-
innar en radíótækin vora að sjálf-
sögðu í fullkomnu lagi. n
Þegar ég hafði svo lækkað mig
nokkuð, er ég var öragglega kom-
inn suður fyrir land, hvarf stöð-
urafmagnið og tækin komust í
lag. Radíóvitanálamar stefndu á
Keflavík og sömuleiðis gat ég not-
að Omniranginn. Þegar ég átti
eftir 15 mflna flug til Keflavíkur
fékk ég „radarfíks“, en svo er það
nefnt er starfsmenn radarstöðvar
í landi gefa manni upp stöðuna,
sem þeir sjá á sjónskífu sinni.
Síðan hafði ég sjónflug inn yfir
Keflavíkurflugvöll í 1.500 feta
hæð og var því ekki erfíð lending,
auk þess sem mér var nákvæm-
lega leiðbeint til lendingarinnar
eftir radartækjum vallarins.
Auðvitað brá mér
- Já auðvitað brá mér nokkuð
og leið allt annað en vel meðan
ég var sambandslaus við umheim-
inn, en eins og þú veist þarf nú
ekki meira en að lenda nálægt bíl
á götuhomi svo slíkt komi fyrir.
Ég vissi þó að flugstöðvarnar á
landi heyrðu í mér þótt ég heyrði
ekki í þeim, og er það auðvitað
nokkurt öryggi...
Að sjálfsögðu þarf að rannsaka
öll mál sem þessi, og það hefír
þegar verið gert, og veit ég ekki
betur en að sú rannsókn hafi leitt
í ljós að allt hafí í rauninni verið
eðlilegt við þetta flug mitt miðað
við allar aðstæður. Ég mun fljúga
norður nú næstu daga og hefja
starf mitt með vélinni þar þegar
eftir komuna norður.“