Morgunblaðið - 06.06.1993, Síða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 6. JÚNÍ 1993
Snæfjallaströndina.
Binna naut starfs síns við Fjórð-
ungssjúkrahúsið á ísafirði og
óþreytandi sinnti hún konunum sín-
um og ungbömunum. Hver einstök
sængurkona fékk sérstaka umönn-
un óháð umsömdum vinnutíma ljós-
móðurinnar.
Það var mikill kærleikur og sam-
skipti í millum systkinanna frá
Sléttu. Heimsóknir milli fjölskyldn-
anna voru tíðar og við krakkamir
nutum þess að heyra samræður
þeirra sem snemst oftar en ekki
um lífið fyrir norðan. Systumnum
lá stundum hátt rómur er saman
vom komnar, áherslur lagðar með
handahreyfingum og látæði og er
ég ekki viss um að þær hafi alltaf
"'fl'eyrt síðustu setningu hverrar ann-
arrar. En það skipti ekki máli, þær
þekktu söguna. Nöfn litlu þorp-
anna, Sæbóls, Hesteyrar og Látra
greyptust í vitund okkar svo ekki
sé talað um mörg bæjamöfnin sem
við skynjuðum svo nálægt okkur
en jafnframt svo fjarlægt. Hvers
vegna svo fjarlægt?
Jú, á tuttugu ára tímabili hafði
þessi sveit sem taldi fast að 500
manns farið i eyði. Það var því
ekki undarlegt þó samræður systk-
inanna snemst oft og tíðum um
þessa fornu byggð.
Um það bil tveimur ámm eftir
lát Haraldar fluttust mæðgumar til
Reykjavíkur. Binna hóf störf við
Landspítalann og starfaði þar óslit-
ið til ársins 1985 er hún lét af störf-
um.
í sumarfríum átti hún það til að
skreppa út á land og leysa af. Þann-
ig birtist hún hér á Blönduósi eitt
sumarið. Þegar hún átti frí renndi
hún gjarnan til okkar í sveitina.
Foreldrar mínir dvöldu þá hjá mér.
Yfir kaffibolla var skrafað og hleg-
ið. Við nutum þess að horfa á sól-
ina setjast í hafið og baða himininn
roða. Þetta minnti þau á Sléttu og
minningamar spruttu fram. Spum-
ingin um hvers vegna byggðin fyrir
norðan lagðist af var enn og aftur
kmfin til mergjar frá öllum hliðum.
Það var talað um hafnleysi fyrir
vélbátana sem komnir voru til sög-
unnar, erfiðar samgöngur, félags-
lega aðstöðu og svo margt fleira
sem ekki verður tíundað hér. Einn-
ig voru geislandi frásagnir af lífinu
út við ystu höf, þegar Norðmenn
ráku hval- og síldarstöð á He-
steyri, þegar barnaskólinn var
byggður á Sæbóli, eða frá erfiðum
embættisferðum Jónasar afa. Og
ég sem nú var orðin fullorðnari
skynjaði enn betur en fyrr hve þetta
tímabil í ævi þeirra sem þama höfðu
lifað var þeim hugleikið.
Fyrir nokkmm ámm veiktist
Binna af hrönunarsjúkdómi. Frem-
ur en fyrri daginn var hún ekki á
því að gefast upp. Viljastyrkurinn
og kjarkurinn virtist stundum bera
hana langt umfram getu.
Síðustu árin hafa verið Binnu og
hennar nánustu erfíð. Þrátt fyrir
tjáningarerfiðleika fylgdist hún
mjög vel með öllu sem' efst var á
baugi á hveijum tíma. Hún mundi
eftir afmælisdögum skyldmenna
sinna, þrýsti hendur, brosti eða var
döpur eftir því um hvað var rætt
við hana. Dætur, tengdasynir og
bamaböm hafa sýnt henni mikla
umhyggju og nærgætni í veikindun-
um. Þá er ótalin aðstoð og tryggð
Valdimars Jónssonar vinar hennar.
Kjarkurinn, ákveðnin, hlýjan og
glaðværðin einkenndu Binnu
frænku. Rétt eins og náttúran á
hjara veraldar, svo sterk, svo ein-
stök.
Blessuð veri minning hennar.
Elín S. Sigurðardóttir.
Hugurinn skynjar. Hugurinn
geymir. í minningunni em þættir
tengdir. Þannig tengist gleðin, hlát-
urinn og dugnaðurinn í minning-
unni um Brynhildi Jónasdóttur,
móðursystur mína. Hún fæddist í
Stakkadal í Sléttuhreppi, Norður-
ísafjarðarsýslu, hinn 8. maí 1920,
dóttir hjónanna Jónasar Dósóþeus-
sonar og Þórannar Brynjólfsdóttur
sem síðar bjuggu á Sléttu í Jökul-
fjörðum. Hún var yngst sex systk-
ina. Ung að áram lærði hún ljós-
móðurstörf og var skipuð ljósmóðir
í Sléttuhreppi árið 1940.
Þegar litið er til allrar þeirrar
tækni, sem er viðhöfð nú á tímum
við barnsfæðingar, er í raun engin
leið að gera sér í hugarlund aðstæð-
ur í þeim efnum í Sléttuhreppi fyr-
ir rúmlega hálfri öld. Vegleysur,
válynd veður, engin tækni önnur
en sú sem fólst í réttum handbrögð-
um, hugarstyrk og hjartahlýju.
Hvenær sem kallið barst var ljós-
móðirin unga reiðubúin. Ótrúlegt
atgervi til líkama og sálar hefur
þurft til að sinna ljósmóðurstörfum
við þessar aðstæður.
Það var að vonum að ekki liði á
löngu að jafn glæsileg kona og
Brynhildur var giftist. Hún gekk
að eiga Harald Valdimarsson frá
Blámýrum í Ögursveit 1945. Ungu
hjónin hófu búskap á ísafirði. Dæt-
urnar fæddust, Þómnn 1946, Elsa
1948 og Jóna 1951. Árið 1955 tók
Brynhildur aftur til við ljósmóður-
störf, en það ár var hún skipuð ljós-
móðir í Eyrarhreppi. Það var auðséð
að hún naut mikilla vinsælda sem
ljósmóðir. Tíðar heimsóknir barns-
hafandi kvenna til hennar bám vitni
um_ það.
Árið 1963 varð fjölskyldan fyrir
mikilli sorg. Eiginmaðurinn kenndi
lasleika og fór til Reykjavíkur til
nánari rannsóknar. Hann átti ekki
afturkvæmt. Ekkjan með dæturnar
þijár ákvað að flytja frá ísafirði og
stofna nýtt heimili í Reykjavík. Til
ársins 1985 starfaði hún lengst af
á Fæðingarheimili Reykjavíkur og
á fæðingardeild Landspítalans, en
þá var hún farin að kenna sjúkdóms
sem ágerðist með ámnum. Þrátt
fyrir langan og erfiðan vinnudag
virtist Binna ætíð geta miðlað öðr-
um af gleði sinni og lífsreynslu.
Hjálpsemin var henni í blóð borin.
Síðustu árin vom erfið. Sjúkdóm-
urinn leiddi til, að hún átti erfítt
með að tjá sig. Hugsunin var skýr
til hinstu stundar, en áður en lauk
var hún í raun orðin fangi í eigin
líkama. Þrátt fyrir sjúkdóminn lét
hún ekki bugast. Staðið skyldi með-
an stætt væri. Hún naut aðstoðar
dætra sinna og fjölskyldna þeirra í
ríkum mæli og frábærrar aðhlynn-
ingar starfsfólks í Seljahlíð. Einnig
naut hún vináttu Valdimars Jóns-
sonar frá ísafirði til hinsta dags.
Umhyggja hans fyrir velferð hennar
á mörgum undanfömum árum lýsir
fegurð mannlífsins sem á vart sinn
líka.
Hugurinn skynjar, hugurinn
geymir minningar um glæsilega
dugmikla konu sem létti öllum lund
sem í návist hennar voru. Megi sá
sem öllu ræður veita henni líkn og
aðstandendum styrk í sorginni.
Brynjólfur Sigurðsson.
------♦
Minning
Ólnfur Guð-
mundsson
Fæddur 26. febrúar 1952
Dáinn 19. maí 1993
Með örfáum orðum langar mig
að minnast míns kæra vinar, Ólafs
Guðmundssonar, sem lést á heim-
ili sínu, Fjarðarseli 35, þann 19.
maí sl. _
Við Óli, sem hann var ávallt
kallaður, ólumst upp hlið við hlið,
ef svo má segja, frá því að við
vomm komabörn. Þar af leiðandi
koma upp í hugann margar góðar
minningar, t.d. fyrstu markvarða-
hanskamir og hnéhlífamar sem
honum áskotnuðust. Þá var nú
minn maður tilbúinn að láta skjóta
á sig. Svo em það nú stórfram-
kvæmdimar í vegagerð úti í móta,
allar tilraunimar, að ná sem mest-
um afla upp úr sílalæknum, stóra
trukknum R-418 sein við drógum
á eftir okkur um allar trissur og
m.m.fl.
Ekki má gleyma skákinni, sem
var hans aðaláhugamál um langan
tíma. Þær em margar skákirnar
sem við vinirnir tefldum, og oftar
en ekki hafði Óli betur, enda var
hann afburða skákmaður, eins og
í öllu sem hann tók sér fyrir hend-
ur, hvort sem var í leik eða starfi.
Það síðasta sem við Óli ákváð-
um að bralla saman var að tefla
símskák. Þeirri skák lauk ekki, en
hún verður örugglega tefld til
þrautar síðar.
Elsku Henný, Malli, Auður,
Helgi, Gummi, Áuður, Ámi, Sibba
og aðrir ástvinir. Eg og mínir send-
um ykkur innilegustu samúðar-
kveðjur. Megi góður guð vera með
ykkur.
Blessuð sé minning míns kæra
vinar.
Björn Bryiýólfsson.
t
Bestu þakkir til allra þeirra, sem sýndu samúð við fráfall
eiginmanns míns,
JÓNS BECK BJARNASONAR.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Pétursdóttir.
t
Þökkum öllum sem sýnt hafa okkur
samúð við fráfall og útför
HARÐAR FRIÐBERTSSONAR,
Bogahlíð 20.
Bára Danielsdóttir,
Hafdfs Harðardóttir,
Haukur Harðarson,
Jórunn Harðardóttir, Guðmundur Helgi Christensen
og barnabarn.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför,
HULDU VILHJÁLMSDÓTTUR,
Grundargerði 1 a, Akureyri.
Gunnlaugur Fr. Jóhannsson,
Helena Gunnlaugsdóttir, Guðmundur Gunnarsson,
Gunnhildur Gunnlaugsdóttir.Þorlákur Jónsson,
Þorsteinn Gunnlaugsson, Guðlaug Ingvarsdóttir,
Edda Vilhjálmsdóttir,
og barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför hjartkærrar
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
VIGDÍSAR BENEDIKTSDÓTTUR
frá Bolungarvfk.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar
11E á Landspítalanum.
Bjarndfs Albertsdóttir, Guðbrandur Rögnvaldsson,
Margrét Albertsdóttir,
Snjáfríður Árnadóttir,
Bára Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
INGÓLFS JÓHANNESSONAR
frá Skálholtsvík.
Guðríður Einarsdóttir,
Magnús Ingólfsson, Björg Björnsdóttir,
Guðríður Erna Magnúsdóttir, Ásta Lilja Magnúsdóttir,
Ingólfur Már Magnússon.
t Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, JÓNU KRISTÍNAR SIGURÐARDÓTTUR, Álftamýri 20. Gíslína Magnúsdóttir, Valgerður Magnúsdóttir, Skarphéðinn Össurarson, Sigriður Magnúsdóttir, Andrés Adólfsson, Elín Magnúsdóttir, Sigurður Gunnarsson, barnabörn og barnabarnabörn.

t Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við fráfall móður okkar , tengdamóður, ömmu og langömmu, KARENAR LOUISE JÓNSSON. Fyrir hönd aðstandenda, Margrét Pétursd. Jónsson.

t Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför SIGRÍÐAR JÓHANNESDÓTTUR, Vitastfg 9a, Reykjavík. Kristinn Jóhannsson, Kjartan Kristinsson, Ólöf J. Guðmundsdóttir, Þórður Kristinsson, Edda Sigurgeirsdótttir, barnabörn og barnabarnabörn.
t ÉMi Innilegar þakkir til allra þeirra sem ESflb sýndu okkur samúð og hlýhug við and- lát og útför sonar og bróður, Ingimundar Ingimundarsonar bifreiðasmiðs, Vallartröð 1, Kópavogi. L ‘v%í, Ingimundur Ingimundarson, Hrefna Gfsladóttir, Guðný Dóra Ingimundardóttir, Björk Ingimundardóttir.
t Innilegar þakkir til allra þeirra fjölmörgu sem sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför mannsins míns, föður okkar, son- ar, bróður og mágs, ÓLAFS GUÐMUNDSSONAR, Fjarðarseli 35. Marin Henný Matthíasdóttir, Matthfas Ólafsson, Auður Ólafsdóttir, Helgi Ólafsson, Guðmundur Árnason, Auður Thoroddsen, Árni Guðmundsson, Sigurbjörg Hermundsdóttir.
Lokað Hárgreiðslustofur Salon VEH Glæsibæ, Húsi verslunarinnar og Laugavegi 28, verða lokaðar eftir hádegi mánudaginn 7. júní vegna jarðarfarar BRYNHILDAR I. JÓNASDÓTTUR Ijósmóður.

i
f
«
i
i
i
4