Morgunblaðið - 22.09.1994, Síða 30

30 FIMMTUDAGUR 22. SEPTEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
AÐSENDAR GREINAR
Til varnar
Magnúsi bónda
Magnús Þorsteins-
son bóndi hefur skrifað
greinar í Morgunblaðið
og bent á mikla hættu
fyrir norræna kyn-
stofninn á íslandi, ef
ekki væri tekið fyrir
flæði fólks frá þriðja
heiminum til íslands,
sem nú á sér stað.
Magnús gaf haldgóð
rök og benti á söguleg-
ar staðreyndir frá ná-
grannalöndunum mál-
stað sínum til stuðn-
ings. Er þorri íslend-
inga eflaust sammála
honum.
Ymsir hafa verið á öndverðum
meiði við Magnús og er ekkert við
það að athuga í sjálfu sér því að
Islendingar hafa vonandi enn rétt
á mismunandi skoðunum og hafa
leyfi til að vera ósammála, enda
sjálfsagt og skapandi. Ég tel þó,
að það, sem eigi að einkenna skoð-
anaskipti siðaðra manna á opinber-
um vettvangi, séu drengilegar mál-
efnalegar rökræður, en ekki per-
sónulegur skætingur og svívirðing-
ar. Einmitt það hefur verið viðhaft
í garð hins heiðvirta bónda. í stað-
inn fyrir að mótmæla málefnalega
skoðunum Magnúsar, sem ekkert
væri við að athuga, er ráðist á hann
persónulega og hann kallaður öllum
illum nöfnum og jafnvel hótað lík-
amsmeiðingum. Magnús er sagður
ekki eiga rétt á skoðunum sínum
og heimtað er að dagblöð leyfí hon-
um ekki ritfrelsi. Þetta ofstæki og
manndómsleysi virðist vera sam-
nefnari allflestra þeirra sem mót-
mæla skoðunum Magnúsar Þor-
steinssonar. Þessi kúgunarhneigð
og ofstæki er með endemum. Er
þetta manndómur þeirra, sem telja
sig vera málsvara nýbúa frá þriðja-
heimslöndunum á íslandi?
Ég tel, eins og
Magnús Þorsteinsson,
að vegna fámennis og
annarra hagsmuna,
sem íslensku þjóðinni
er skylt áð gæta, sé
sjálf tilvera hennar í
veði, vegna þess
vandamáls sem skap-
ast af stjórnlausum
innflutningi fólks frá
þriðja heiminum til ís-
lands. Eins og allflestir
íslendingar, tel ég
einnig, að allir eigi rétt
á skoðunum sínum og
hafi þau sjálfsögðu
mannréttindi sem fel-
ast í ritfrelsi. Þennan rétt eiga jafn-
vel landráðamenn, glæpamenn og
einnig þeir, sem gera sig að fíflum
með því að „blammera" heiðvirt
fólk sem elskar land sitt og þjóð.
Engir hagsmunir nokkurrar þjóð-
ar eru mikilvægari en þeir, að fá
að vera til! Það er því verulegt
áhyggjuefni flestra þeirra Islend-
inga sem unna þjóð sinni og hugsa
þetta mál til þrautar, að þurfi ís-
lenska þjóðin að þola takmarkalaust
flæði fólks úr eymd og volæði
þriðjaheimsins, verði ekki langt að
bíða þess að ávöxtur strits íslensku
þjóðarinnar til þessa, verði að engu
og hér búi í framtíðinni annars
konar þjóð en nú byggir ísland. Þá
verður of seint að ræða um mistök,
skammsýni og gjörræði, því að ís-
lensk þjóð verður í raun ekki lengur
til!
Auðvitað eru til „íslenskir" ein-
staklingar sem eru svo andlega
úrkynja, að þeim er alveg sama um
tilveru þjóðar sinnar, telja jafnvel
fínt að hún verði sem „útlenskust",
en þeir mega þá vita að það eru
til íslendingar sem eru annars sinn-
is!
Kynþáttamengunin hefur koll-
varpað þjóðlöndum og voldugustu
heimsveldum veraldar allt í gegnum
mannkynssöguna og eru nútíma
heimsveldi á góðri leið með að verða
henni að bráð!
Skulu menn því átta sig á, að
íslendingar munu ekki geta leyst
kynþáttavandamálið frekar en aðr-
ar þjóðir, sem margar hverjar hafa
glímt við það með óheyrilegum
kostnaði öldum saman, með litlum
Helgi Geirsson
Royal
súrmjólk meö ávaxtabrogöi
bragöast sem besta jógúrt!
Prófiö líka vanillu-
og karamellubragð!
Hrærið saman 1 I af súrmjólk,
1/2 pk. af Royal jarðarberja-
eða sítrónubúðingsdufti og
3 msk. af sykri. Kælið vel.
Mjög frískandi eftirréttur.
Magnús býr að ást og
ábyrgðartilfinningu
gagnvart eigin þjóð,
segir Helgi Geirsson,
og hann er sannur og
góður íslendingur.
eða engum árangri. Að halda öðru
fram væri bamaleg og hættuleg
óskhyggja. Það er einmitt þetta
vandamál sem skapar hvað mestu
hörmungar í heiminum, nú eins og
endra nær, -og það eina sem er
raunhæft að gera, er að koma í veg
fyrir vandamálið, með því að skapa
það ekki. íslendingar eru einmitt í
séraðstöðu til að gera það!
Þeir sem skilja þetta ekki, eða
vilja ekki skilja það, lýsa grundvall-
armisskilningi í greinum sínum, að
halda skoðanir Magnúsar Þor-
steinssonar einangraðar við fáa sér-
vitringa, sem hægt sé að svívirða,
líta fram hjá og ræna mannréttind-
um. Þeir láta ef til vill glepjast af
sinni eigin sjálfumgleði og af fram-
ferði skoðanabræðra sinna, sem
hafa haft greiðan aðgang að ís-
lenskum fjölmiðlum, þó að þeir
heimti að íslendingar með aðrar
skoðanir en þeir sjálfir, séu sviptir
almennu mál og ritfrelsi. Þetta tel
ég annarlegt ástand.
Enn verri er misskilningurinn
sem felst í því að halda, að Magnús
Þorsteinsson og skoðanasystkini'
hans séu haldin einhveiju mann-
hatri út í svokallaða nýbúa. Þetta
snýst ekki um hatur vegna upp-
runa. Hér er um að ræða ást og
ábyrgðartilfinningu gagnvart eigin
þjóð. Það getur enginn láð fólki í
eymd og volæði þriðjaheimsins að
reyna að bjarga sér og sínum með
því að flytjast til íslands og vilja
tileinka sér hlutdeild í auðæfum
fslensku'þjóðarinnar. Það er í raun
ekki við þetta fólk að sakast. Enn
síður er hægt að lá fólki að beijast
fyrir tilveru eigin þjóðar.
Sökin er hjá einstaklingum,
stofnunum og stjórnvöldum sem
halda þannig á málum, að sífellt
fleiri óttast um framtíð þjóðarinnar.
Fásinna er einnig að telja slíkan
ótta eitthvað sér íslenskt fyrir-
brigði. Þessi tilfinning er meðal
allra þjóða heims og verður ekki
breitt á meðan um heilbrigð þjóð-
lönd er að ræða, þó hægt sé að
kúga og þvinga fólk til að afneita
þessum eðlilegu hvötum sínum, eins
og með kommúnismanum sáluga
og þá einnig með öðrum yfírþjóðleg-
um ráðum!
Ég tel víst að Magnús Þorsteins-
son bóndi mundi standast vel sam-
anburð um mannkosti við alla þá
sem hafa skrifað meiðyrði um hann.
Magnús er af góðum ættum
hraustra manna. Hann er nú á átt-
ræðisaldri og vinnur myrkra á milli
við búskap sinn. Hann á hundruð
sauðfjár og tugi nautgripa og er
vinsæll og mikils metinn í sinni
sveit. Magnús hefur aldrei verið upp
á aðra komin, -og er sannur og
góður íslendingur, meira hól er
ekki hægt að gefa nokkrum manni!
Höfundur er ráðgjtifi, búsetturí
Kanada.
Gullfoss, Geysis
svæðið og Þing-
vellir til sölu?
VAFALAUST setur
hroll að fleirum en mér
þegar þeim verður
hugsað til þess hve
nærri lá að erlent virkj-
unarfyrirtæki þurrkaði
Gullfoss burt af landa-
kortinu snemma á öld-
inni. Enda mun Sigríð-
ur í Brattholti um
ókomna framtíð njóta
þakklætis og aðdáunar
Islendinga fyrir kjark
sinn og baráttuþrek við
að endurheimta hann.
Já, það voru aðrir
tímar þá, segja menn
ef til vill með nokkurri
vorkunnsemi yfir
undirlægjuhætti þeirra sem undirrit-
uðu leigusamninginn á sínum tíma.
Enda dytti engum annað eins í hug
í dag - og öldungis fráleitt að
ímýnda sér að Gullfoss, Geysissvæð-
ið og Þingvellir yrðu nokkurn tíma
falboðin á einu bretti fyrir gull.
Raunar er ég sannfærður um að
þetta er rétt. Því að jafnvel þótt ein-
hveiju alþinginu dytti slíkt í hug,
myndi almenningur rísa upp sem
einn maður og mótmæla. „Hvaða
rétt hafa þingmenn kjörnir til
skamms tíma til að versla þannig
með þau verðmæti sem okkur hafa
verið fengin tímabundin yfirráð yf-
ir?“ yrði spurt. „Til að svipta eftir-
komendur okkar möguleikunum á
að njóta þeirra?" Þetta eru nefnilega
staðir sem flestir landsmenn þekkja
og meta ekki til fjár - að minnsta
kosti ekki á annan hátt en sem eitt
helsta aðdráttarafl ferðamanna á
Suðvesturlandi.
En hvað um aðra sambærilega
staði sem færri þekkja? Þar er al-
menningsálitið ekki jafn sterkt og
því fremur hætta á óbætanlegum
slysum. Að minnsta kosti fara nú
fram, að því er virðist í fullri alvöru,
umræður um að fórna einu slíku
landssvæði fyrir peninga - ellegar
skuldir, éftir því hvernig samninga-
mönnum tekst upp. Hér er um að
ræða þjóðgarðinn í Jök-
ulsárgljúfrum, hvorki
meira né minna en 150
fkm svæði með mörg-
um fegurstu, hrikaleg-
ustu og sérkennileg-
ustu stöðum á landinu.
Þar við bætast Forvöð-
in og umhverfi þeirra
austan Jökulsár, sem
síðar verða án efa sam-
einuð þjóðgarðinum.
I dagblöðum hefur
undanfarið (t.d. í Mbl.
24. og DV 23 ág.) verið
fjallað allítarlega um
. Tr ■ hugsanlega virkjun
Magnus Kr.stinsson Jö£ulsár sá ^öllum Jog
skammsýni og Jökulsár á Brú. Mörgum árum hefur
þegar verið eytt í rannsóknir og
áætlanagerð. Pólitísk ákvörðun ligg-
ur ekki fyrir, enda enn sem komið
er ekki markaður fyrir orkuna. Um
afleiðingar stórfelldra vatnaflutn-
inga á veðurfar og úrkomu á Norð-
austurlandi er iítið til nema vanga-
veltur. Sama máli gegnir um strand-
eldið í Öxarfirði og sjávarlífið, svo
sem rækjustofninn, úti fyrir strönd-
um. Ef til vill eiga rannsóknir að
einhveiju leyti eftir að svara þessum
spurningum.
Hins vegar þarf engar vísinda-
rannsóknir til að sýna fram á það
sem mestu máli skiptir: Að allt svæð-
ið frá Selfossi og niður í Öxarfjörð
er meira og minna þakið svo ein-
stæðum og ómetanlegum verðmæt-
um, að fáum sem virkilega þekkja
þau gæti nokkurn tíma svo mikið
sem flogið í hug að fórna þeim fyrir
peninga. I þessu sambandi er oftast
minnst á Dettifoss, sem er þekktasta
náttúruundrið á svæðinu. Fjölmargir
telja sig þekkja hann af því að þeir
hafa séð hann frá gljúfurbarminum
austan frá. Færri þekkja hann vest-
an frá og enn færri neðan úr gljúfr-
inu. Og vegna þess að við íslending-
ar höfum fossa fyrir augunum svo
til daglega, er ekki víst að við kunn-
um að meta þá á sama hátt og aðr-
ir. Sá sem oft á hveiju sumri sýnir
Athugasemd
vegna ummæla Friðriks Rafnssonar
RITSTJORI Tíma-
rits Máls og menningr,
Friðrik Rafnsson,
skrifaði grein í Morg-
unblaðið um fjölmiðla,
13. september síðast-
liðinn. Hún var borin
uppi af alhæfingum,
sem mér þótti nauð-
synlegt að svara með
rökum. Þeim rökum
svaraði Friðrik engu í
grein í Morgunblaðinu
20. september, vitnaði
aldrei í orð mín. Þess
Einar Heimisson
Minningarsteinn mb. Valur Ak 25
Minningarsteinn um skipverja, sem fórust með Val Ak 25,
5. janúar 1952 verður afhjúpaður við minnismerki drukkn-
aðra sjómanna að Görðum, Akranesi, laugardaginn
24. september kl. 14.00.
Þeir sem fórust:
Sigurður Guðni Jónsson, skipstjóri,
Sveinn Traustason, vélstjóri,
IngimundurTraustason, vélstjóri,
Brynjólfur Önfjörð Kolbeinsson, matsveinn,
Sævar Sigurjónsson, háseti,
Guðmundur Hannesson, háseti.
Upplýsingar í símum 93-38903 og 93-12084.
Aðstandendur.
urnar
gerð?“
Þetta
í stað beindi hann máli
sínu að persónu minni,
eins og hún væri um-
ræðuefnið: „Það er
raunar ekki á allra
færi að fást við hvort
tveggja, ritstörf og
sjónvarpsþáttagerð,
eins og sannast best á
Einari Heimissyni. Er
þar kannski komin
skýringin á ofsafengn-
um viðbrögðum Ein-
ars? Er hann ef til vill
að opinbera sitt eigið
vandamál: andstæð-
ritstörf og sjónvarpsþátta-
er engin rökræða, hún
egla
bréfabindi
«M|«
mffKJn
Þið hringið - við sendum
Múlalundur
Vinnustofa SÍBS • Hátún 10c
Símar: 688476 og 688459 • Fax: 28819