Morgunblaðið - 25.02.1996, Síða 19
MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 25. FEBRÚAR 1996 B 19
”V.V
sgsia
•' 1
v , „ > *A *'
i8jSÍfí|i®l!s
vlöt ‘ J
Morgunblaðið/RAX
FJÖLSKYLDAN aftur komin heim í Bolungarvík. Rebekka Lind vildi ekkert af Evu vita meðan hún var rúmliggjandi, en tók hana í sátt um leið og hún reis úr rekkju.
-■ ,..;■
-r. *'•*"
g ; ' ' •; íS * -*■»»».. ^ ^ '
aðgerðina af grisjum, kompressum,
skolvatni, saumnálum og öðrum
verkfærum. Umbúðir voru settar á
saumana og Evu snúið við á skurð-
borðinu.
Ragnar, Ástvaldur og Stefanía
fóru úr dauðhreinsuðu sloppunum
nákvæmlega fjórum stundum eftir
að skurðhnífnum var brugðið og
Ragnar tyllti sér á koll. „Það er
gífurleg nautn að fá sér kaffibolla
þegar þessu er lokið,“ sagði hann
og slakaði loksins á eftir törnina.
Við fylgdum Ragnari í kaffistof-
una þar sem hann fékk sér lang-
þráðan kaffisopa. „Þetta er engin
eins manns sýning,“ sagði Ragnar.
„Þetta byggist á samstillum hópi.“
Eftir kaffið leit Ragnar upp á gjör-
gæsludeild þar sem Eva dvaldi
næstu tvo sólarhringana.
Á fætur á þriðja degi
Eva fékk einkastofu á barna-
deildinni eftir að hún kom af gjör-
gæslu. Þau Hjalti og Guðrún skipt-
ust á um að vera hjá henni og sváfu
til skiptis á spítalanum. Eva vakn-
aði oft fyrstu næturnar og þótti
gott að hafa pabba eða mömmu hjá
sér.
Um hádegi laugardaginn 3.
febrúar, aðeins þremur dögum eft-
ir aðgerðina, steig Eva fyrst í
fæturna og naut við það aðstoðar
sjúkraþjálfara og hjúkrunarfræð-
ings. Ragnar læknir var einnig við-
staddur. Evu svimaði þegar hún
settist upp og hún gerði ekki meira
í fyrsta sinn en að standa í fætur-
na við göngugrind. Eva var enn á
sterkum verkjalyfjum og með
slöngur inn og út úr líkamanum.
Hún sagðist aðeins finna til í bak-
inu þegar hún stóð upp. Síðdegis
sama dag gekk hún nokkur skref
í göngugrindinni út að glugga og
aftur til baka.
Daginn eftir fór hún í lengra
ferðalag, alveg fram að dyrum_ á
stofunni. Sú ferð reyndist erfið. „Eg
fékk stjörnur fyrir augun og var
svo þreytt að mig langaði ekki fram
úr eftir það,“ sagði Eva. Hún borð-
aði fyrstu máltíðina þennan dag,
fékk ristað brauð í sunnudagsmat-
inn.
Eftir helgina hresstist Eva óðum.
Hún losnaði við allar slöngur á
þriðjudeginum og fékk nú verkja-
töflur á fjögurra tíma fresti. Hún
sagðist ekkert hafa fundið fyrir
slöngunum meðan hún lá, en þær
pirruðu hana þegar hún fór að
ganga. Eva gekk lengra með hveij-
um degi og varði æ meiri tíma inni
á leikstofu.
Viku eftir aðgerðina gat Eva
farið allra sinna ferða um deildina.
Henni fannst hún finna smá streng
í bakinu, en leið að öðru leyti vel.
Hún fór ein og óstudd í sturtu og
svaf í einum dúr alla nóttina í fyrsta
sinn eftir aðgerðina.
Útskrift
Eva útskrifaðist af sjúkrahúsinu
föstudaginn 9. febrúar. Það ríkti
gleði inni á sjúkrastofunni, Eva
bauð sælgæti og brandararnir fuku
óspart. Guðrún hafði orð á því að
tíminn hafi verið ótrúlega fljótur
að líða undanfarna daga. „Ég hef
komið hingað til að hvílast. Það
hefur litið verið gert frá því fyrir
aðgerðina annað en að sofa og
passa börnin," sagði Hjalti.
Ragnar læknir lagði Evu lífs-
reglurnar, sagði hvenær hún mætti
byrja i skólanum - en ekki strax
í leikfimi og alls ekki hjóla eða
fara á vélsleða. Það má ekkert
reyna á bakið fyrstu þijá mánuðina
eftir aðgerð, meðan það er enn að
gróa.
Að lokum var lagt á ráðin um
endurkomu á sjúkrahúsið eftir átta
vikur til eftirlits. Þeir, sem fara í
spengingu vegna hryggskekkju,
koma fjórum sinnum í eftirlit fyrsta
árið á meðan hryggurinn er að gróa.
Eftir það verður eftirlitið strjálla
næstu tíu árin og fremur stundað
af fræðilegum áhuga en af heilsu-
farslegum ástæðum að sögn Ragn-
ars. í um það bil tíunda hverju til-
felli veldur annar teinninn óþægind-
um og er þá fjarlægður. Það á ekki
að koma að sök eftir að hryggurinn
er gróinn.
Ragnar kvaddi Evu og foreldra
hennar. Þau kvöddu einnig starfs-
fólkið á deildinni með virktum. Þá
var haldið upp í Breiðholt þar sem
amma og litlu systurnar tóku fagn-
andi á móti prinsessu dagsins.
Fjölskyldan dvaldi í Reykjavík
fram eftir næstu viku. Þau urðu
að sæta lagi með veður þannig að
Hjalti gæti ekið vestur og mæðg-
urnar flogið, helst sama dag. Ekki
var á það hættandi að Eva lenti í
neinu slarki á heimleiðinni. Loks
rann dagurinn upp og þau héldu
heim 14. febrúar.
Eva byijar aftur í skólanum 28.
febrúar eftir mánaðar fjarveru.
Henni líður vel, stundum koma
þreytuverkir en þeir líða hjá um
leið og hún hvílir sig. Hún er fegin
að vera komin heim
og að geta tekist á
við lífið á ný.
EVA var fegin að útskrifast af sjúkrahúsinu eftir tíu daga legu. Hún sagðist hlakka
mest til að geta nú farið að sofa í mýkra rúmi en sjúkrarúminu.
EVA varð svolítið þreytt á heimleiðinni, annars gekk flugið að óskum. Hjalti lenti
í ófærð á Ströndunum en komst heim 14. febrúar eins og mæðgurnar.