Morgunblaðið - 12.09.1996, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 12. SEPTEMBER 1996 37
virði. Þær vekja ijúfa gleði og eftir-
væntingu en einnig sorg og söknuð.
I minningunni er Rósa ávallt stóra
duglega systir mín. Á erfiðum
stundum var hún alltaf tilbúin að
rétta hjálparhönd, því er erfítt að
sætta sig við að hún skuli vera dáin.
Rósa bjó yfir miklum lífsþrótti
og uppgjöf ekki til í hennar huga.
Styrkur_hennar sýndi sig vei í veik-
indum Ásgeirs, en hún studdi hann
og hlúði að honum þó hún sjálf
væri orðin veik.
Á þessari stundu eru börnin
þeirra Rósu og Ásgeirs mér einnig
efst í huga. Kærleikur þeirra til for-
eldra sinna er mikill. Ljúft var að
fylgjast með hvað þau voru um-
hyggjusöm og nærgætin við for-
eldra sína í veikindum þeirra. Sorg
þeirra er að vonum mikil og söknuð-
urinn sár. Ég og fjölskylda mín
sendum þeim okkar dýpstu samúð-
arkveðjur. Guð gefí þeim styrk inn
í framtíðina.
Elsa Jóhannesdóttir.
Margar kærar minningar vakna,
þegar ég kveð ömmu mína.
Minnisstæðastar eru mér þær
stundir, er ég svaf hjá henni. Við
eyddum ekki tímanum í sjónvarp,
heldur kúrðum okkur saman og
spjölluðum okkur í svefn.
Ömmu var flest vel gefið. Hún
var fríð og glæsileg kona og mikil
reisn yfír henni í allri framkomu.
Oft horfði ég á hana dreymandi,
þegar hún var að taka sig til á
mannamót. Amma naut þess að
punta sig og óskaði ég þess að ég
líktist henni þegar ég stækkaði.
Amma var lífsglöð og horfði ávallt
fram á við.
Aldrei sá ég ömmu sitja auðum
höndum. Ef hún var ekki að hjálpa
afa við bækurnar, þá var hún að
pússa og punta heimilið eða hekla
og sauma út. Það er til svo margt
fallegt sem amma gerði í höndunum.
Amma undi glöð við sitt hlut-
skipti í lífínu. Hún átti fjölskyldu
sem hún eiskaði og vakti yfir vel-
ferð hennar, og þá sérstaklega okk-
ur barnabörnunum, en daglega vildi
hún fá fréttir af okkur. Amma og
afi, sem dó í janúar sl., voru alltaf
til staðar ef ég þurfti á að halda.
Ég sakna þeirra mjög mikið.
Með þessum kveðjuorðum vil ég
minnast ömmu minnar, sem alla tíð
var mér góð. Minningin um ömmu
er björt og léttir mér eftirsjónina.
Ég kveð þig, elsku amma mín,
með sárum söknuði og þakklæti
fyrir allt sem þú veittir mér og mun
það ávallt geymast í hjarta mínu.
Bergrós Kristín
Jóhannesdóttir.
Elsku amma.
Mig langar til að kveðja þig með
nokkrum línum og þakka þér fyrir
allar yndislegu stundirnar sem við
áttum saman.
Okkur leiddist aldrei, þvi við höfð-
um alltaf nóg að gera, sauma,
pijóna, hekla, lesa eða bara tala
saman. Þú komst með mér á tón-
leika og við fórum í leikhús. Þú
hvattir mig alltaf til að vera dugleg
að læra, að lesa mikið og læra ljóð.
Þú baðst mig svo oft að lesa upp-
hátt fyrir þig Ijóð og svo lærðum
við þau saman. Ég gleymi aldrei
jólafundunum hjá Húsmæðrafélag-
inu og þegar ég var orðin nógu stór
fékk ég að hjálpa til þegar félagið
var með jólabasar.
Það var svo fallegt heima hjá
ykkur afa í Skeiðarvoginum og
handavinnan þín alls staðar. Ég
geymi í minningunni allar stundirn-
ar sem þú sast heima hjá mér og
saumaðir af kappi eftir að veikindin
tóku sig upp aftur, því ekki vildir
þú sitja og gera ekki neitt. Þá leyfð-
ir þú hundinum mínum, honum Tíra,
að sitja hjá þér. Þið urðuð bestu
vinir, en þú hafðir verið hrædd við
hunda í mörg ár. Þú varst ótrúlega
dugleg og bjartsýn í veikindum þín-
um og þú ætlaðir ekki að gefast upp.
Elsku amma, það er svo stutt
síðan afí dó. Þú saknaðir hans svo
mikið. Nú eru þið saman á ný hjá
Guði og ég veit að ykkur líður vel.
Þín
SVAVAR
GESTS
1961 og 1962 voru
einnig mjög vinsælar
og þar naut öll hljóm-
sveitin sín í söng og
leik. Fyrstu plötur
Hljómsveitar Svavars
Gests voru gefnar út á
þessum árum af ís-
lenskum tónum, og
voru þær mikið leiknar
í útvarpi og seldust
vel. Svavar var einlæg-
ur aðdáandi Mitch Mill-
er kórsins og þegar
kom að þáttunum
„Sunnudagskvöld með
Svavari Gests“ árið
+ Svavar Gests
fæddist í
Reykjavík 17. júní
1926. Hann lést á
Landspítaianum 1.
september síðast-
liðinn og fór útför
hans fram í kyrr-
þey.
Það er margs að
minnast frá samstarfi
og kynnum okkar
Svavars Gests gegnum
árin. Ég var að spila í
Framsóknarhúsinu
(sem síðar hét Glaum-
bær) sumarið 1960 þegar mér
bauðst að koma til liðs við Hljóm-
sveit Svavars Gests um haustið.
Svavari fannst það kostur að ráða
í einum og sama manninum bæði
píanista og útsetjara. Það má segja
að þá hafí orðið straumhvörf í mínu
lífi. Svavar hafði krækt í hinn sívin-
sæla söngvara Ragnar Bjarnason
og þama voru líka Örn Ármannsson
gítarleikari, Reynir Jónasson harm-
ónikuleikari og Gunnar Pálsson
bassaleikari. Hljómsveitin spilaði þá
í Sjálfstæðishúsinu við Austurvöll
en var í Lido veturinn 1961 og
1962 og þar til í mars 1963 en þá
fluttist hljómsveitin yfir á Hótel
Sögu, Súlnasalinn, sem þá opnaði
með dansleik Bændasamtakanna.
Þarna spilaði hjómsveitin þar til í
ágúst 1965, er Svavar ákvað að
leggja hljómsveitina niður og snúa
sér alfarið að hljómplötuútgáfu. í
janúar 1961 byijaði Svavar einnig
með þáttaröð hjá Ríkisútvarpinu
sem bar nafnið Gettu betur. Þar
spiluðum við ekki einungis og sung-
um, heldur lékum líka. Svavar var
að sjálfsögðu leikstjórinn. Miðnæt-
urskemmtanir í Áusturbæjarbíói
1963 þá fékk hann til liðs við hljóm-
sveitina 14 félaga úr Karlakómum
Fóstbræðrum sem fengu nafnið
„Fjórtán Fóstbræður" og var og er
foringi þeirra Þorsteinn Helgason.
Svavar sá um lagavalið, fimm lög
í syrpu, ég um útsetningar. Vin-
sældir urðu svo miklar að Svavar
ákvað strax að Fjórtán Fóstbræður
yrðu fast efni í þessum þáttum til
loka og sungu þeir reyndar á fyrstu
plötunum sem SG-hljómplötur gáfu
út. Þetta varð upphaf að miklu og
góðu samstarfi milli mín og Fóst-
bræðra sem í raun stendur enn.
Fleiri söngvarar en Ragnar Bjarna-
son sungu með hljómsveitinni.
Anna Vilhjálms og Berti Möller
voru með um tíma, Helena Eyjólfs-
dóttir, Finnur Eydal og Gunnar
Ormslev komu við sögu líka. Ekki
má gleyma Garðari Karlssyni gít-
arleikara sem starfaði í hjómsveit-
inni með miklum ágætum í fjögur
ár. Síðan kom Ragnar Bjarnason
aftur til liðs við hljómsveitina og
með honum Elly Vilhjálms. Reynir
Sigurðsson og Halldór Pálsson
voru þá einnig komnir í hópinn.
Síðar sagði Svavar að síðasta
starfsár hljómsveitar sinnar hefði
sennilega verið það besta á öllum
hennar ferli. Svavar lagði alltaf
mikið upp úr glaðlegri framkomu
á sviði og rödduðum söng og það
var ekki síst fyrir þetta sem hljóm-
sveit hans naut gífurlegra vin-
sælda. Hennar er enn minnst með
blik í augum. Margar skemmtileg-
ar ferðir fór Hjómsveit Svavars
Gests út um landsbyggðina og
væri að æra óstöðugan að fara að
rifja þær allar upp, en þar fór Sva-
var á kostum sem skemmtikraftur
og hjómsveitarstjóri. En, eins og
áður sagði, lagði Svavar hljóm-
sveitina niður í ágústlok 1965 og
fór alfarið út í hlómplötuútgáfu.
Ég stofnaði mína eigin hjómsveit
haustið 1965 og naut þar reynslu
minnar frá árunum með Svavari
og setti raddaður söngur að sjálf-
sögðu svip sinn á þá hljómsveit.
Við Svavar áttum þó áfram mikið
saman að sælda, því margt var
brallað í hljóðverinu og margar plöt-
ur teknar upp, bæði með hlómsveit-
um sem ég stóð fyrir og svo ýmis-
legt sem Svavar átti frumkvæði að,
s.s. Einsöngvarakvartettinn, Silfur-
kórinn o.fl. o.fl. Báðir vorum við
félagar í Lionsklúbbnum Ægi um
árabil og er það starf Svavars kafli
út af fýrir sig. Ekki má skilja svo
við að ekki sé minnst á alla útvarps-
þætti Svavars. Að öllum öðrum
ólöstuðum hefur Svavari tekist
manna best að setja saman þætti
sem nánast allir hlustendur hafa
haft gaman af.
Mikið vatn hefur runnið til sjávar
síðan fundum okkar Svavars bar
saman fyrst og marga hildi höfum
við háð á þessum tíma. Báðir stolt-
ir og þijóskir; líka viðkvæmir sögðu
konur okkar, en þeim Elly og Ingi-
björgu tókst oft á undraverðan hátt
að sameina okkur á nýjan leik og
þá var aftur fallist í faðma. Ég
minnist með mikilli ánægju í dag
nokkurra kvölda er við Elly komum
fram í Naustinu fyrir u.þ.b. þremur
árum. Elly þá orðin veik, en enginn
sem ekki vissi það gat greint það
á henni eða söng hennar þessi
kvöld. Þetta voru fyrstu og einu
skiptin sem við Elly komum fram
tvö ein og höfðum bæði sérstaklega
gaman af. Hún var einstakleg^-
sterkur persónuleiki og hennar er
sárt saknað. Svavar missti mikið
þegar hún dó, var eiginlega bara
hálfur maður eftir og sjálfur orðinn
það veikur sem raun bar vitni. Við
hjónin minnumst margra skemmti-
legra kvöldstunda með þeim Svav-
ari og Elly á heimilum okkar
beggja, með Lionsklúbbnum og víð-
ar og það má með sanni segja að
það var engin lognmolla yfír þeim
samfundum. Það var mjög hlýtt á
milli Ingibjargar konu minnar og
Svavars og hún er þakklát í dag^
að hafa náð að þakka Svavari per-
sónulega yndislega kveðju er hann
sendi okkur með Bryndísi dóttur
sinni í afmæli Ingibjargar 6. ágúst
sl., þá orðinn helsjúkur og lagstur
síðustu leguna. En Svavar stóð ekki
einn í veikindum sínum eftir að
Elly dó. Börn hans og Maríu, fyrri
konu hans, Bryndís, Hjördís, Hörð-
ur og Gunnar, ásamt sonum þeirra
Ellyar, Mána og Nökkva, stóðu
vörð um hann. Göður vinur hans
og Lionsfélagi, Tómas Grétar Óla-
son, létti honum líka margar stund-
irnar og var það Svavari mikils
virði.
Svavar minn. Eins og ég áður
sagði voru bæði skin og skúrir ^
okkar samskiptum, en alltaf stytti
upp eftir demburnar og við stóðum
sterkari eftir. Ég er forsjóninni
þakklátur fyrir samfylgdina og fyr-
ir að hafa átt þess kost að fylgjast
með þér og eiga með þér stundir
þessa síðustu mánuði. Við Ingibjörg
þökkum þér vináttu þína og biðjum
góðan guð að gefa þér frið og góða
heimkomu. Börnum Svavars, upp-
eldisdóttur, tengdabörnum og
barnabörnum vottum við innilega
samúð okkar. Guð gefí ykkur styijo^
og æðruleysi.
Guð blessi minningu hjónanna
Ellyjar Vilhjálms og Svavars Gests.
Magnús Ingimarsson.
t
Elskulegur eiginmaður minn,
SKAFTI BENEDIKTSSON,
Hraunkoti
í Lóni,
lauk jarðvist sinni hinn 9. september.
Sigurlaug Árnadóttir.
+ Ástkær faðir okkar,
JÓN JÓNSSON
fyrrum bóndi,
Varmadal, Kjalarnesi,
lést á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund hinn 11. september.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Börn hins látna.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN ÓSKAR KARLSSON,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu í dag, fimmtudaginn 12.
september, kl. 13.30.
Friðrik S. Jónsson,
Stefanía María Jónsdóttir, Þór Ólafsson
og barnabörn.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
JÓNAS BJÖRGVIN JÓNSSON,
Fífuhvammi 41,
Kópavogi,
andaðist í Landspítalanum að kvöldi 10.
september.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, fósturfaðir og afi,
SVERRIR RUNÓLFSSON,
Safamýri 36,
Reykjavik,
verður jarðsunginn frá Neskirkju föstudaginn 13. september
kl. 13.30.
Hervör Jónasdóttir,
Hallgrímur Jónasson,
Jónas Ragnar Helgason,
Guðmundur Björgvin Helgason,
Helgi Gunnar Helgason,
Oddfrfður Helgadóttir,
Björgvin Pétur Hallgrfmsson,
(ris Björk Hafsteinsdóttir,
Pála Hallgrímsdóttir
Helgi Ágústsson,
Ágústa Friðriksdóttir,
Jóna Bára Jónsdóttir,
Helga Jóna Benediktsdóttir,
Fríða Pálsdóttir,
David Costin,
Sigríður Hallgrímsdóttir,
Vilhjálmur Andri Einarsson,
og barnabarnabörn.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Félag nýrnasjúkra.
Andrea Þorleifsdóttir,
Hildur Sigurðardóttir,
Jennifer Runólfsson, Diane Holland
og barnabörn.
t
Systir okkar og mágkona,
KATRI'N KRISTJÁNSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu hinn 10. september.
Sigríður Kristjánsdóttir,
Ragna Þ. Kristjánsdóttir,
Ingveldur Guðmundsdóttír.
t
Útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og bróður,
PÉTURS ÓLAFSSONAR JOHNSON,
sem lést í Virginíu Beach í Virginíu í Bandaríkjunum 2. ágúst sl.
fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 13. september kl. 13.30.
Blóma vinsamlegast afþökkuð. Þeim, sem vilja minnast hins látna,
er bent á líknarstofnanir.
Margrét Þorbjörg Johnson,
ThorÓlafur Johnson, Nikki Johnson,
Guðrún Johnson,
Pétur P. Johnson, Sigurborg Sigurbjarnadóttir,
barnabörn og systkini.
Hjördís Rós Jónsdóttir.