Morgunblaðið - 13.10.1996, Síða 17

Morgunblaðið - 13.10.1996, Síða 17
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13. OKTÓBER 1996 17 mátti snerta neitt í eldhúsinu og þetta stóra hús var alltaf fullt af fólki. Þarna kom fólk til að láta spá fyrir sér og svo lúserar, vesalingar, fyllibyttur, klepparar og ídjótar. Hún eldaði kjötsúpu í potti, sem hefði dugað Afríkunegrum til að sjóða trúboða í. Hún stögglaðist mikið á því að hjálpa minnimáttar. Sagði alltaf að það skipti ekki máli hvort fólk væri skítakamarmokarar eða bankastjórar, því allir væru jafnir fyrir Guði og hún rak eigin- lega ySÓsíal velfer" þarna á Holt- inu. Eg man ekki eftir þeim degi að húsið væri ekki troðfullt af fólki. Miðað við normal heimili var þarna alls konar óregla í gangi. Það var tekið létt á að krakkamir skróp- uðu í skólanum og enginn agi hjá ömmu. Ef maður var þreyttur eða illa fyrir kallaður skildi hún það vel og fannst það þrældómur að vera að reka börn upp eldsnemma á morgnana til að fara í skóla. Hún og afi voru hörkudugleg, en hún rak þá pólitík að sjálf hefði hún þrælað svo mikið að afkvæmin ættu að hafa það þægilegt. Amma talaði ekki vel um fólk, kallaði það oft farísea og mannorðs- þjófa og hafði fyrirlitningu á sumu kvenfólki. Kvenfólk var allt mellur í hennar augum. Hatur hennar á kvenfólki stafaði kannski af því að Halldór karlinn gaf henni eitthvert tilefni til þess. Hann var stórglæsi- legur framan af. í staðinn fyrir sódómískur, kynvilltur, sagði hún sódonískur. Hún vandaði ekki orð- bragðið og þetta vom allt heimatil- búin orð. Hún var fljót að afgreiða fólk, stimpla það og krossfesta. Hún var bitur, ofsalega bitur út í margt og marga, en lífsbarátta hennar hafði líka verið hörð.“ Sem Þórarinn Óskar rifjar upp minningar um þá gömlu stendur hann í eldhúsinu og eldar ljómandi máltíð og hefur augun á tveimur yngstu börnum sínum og Pálínu, sem er á kvöldvakt sem sjúkraliði þetta kvöld. „Amma sagði alltaf að það væri ekki karlmannaverk að hugsa um böm. Dansmeyjar og drykkjupúkar Halldór fisksali sá fyrir þessu stóra heimili og amma hafði tekjur af spádómunum, auk þess sem aðr- ir drógu sitt í bú eftir getu. Iþrótta- frömuðurinn átti sér þó aðra fortíð og hafði áður verið drykkfelldur. „Halldór mátti muna tímana tvenna, því sem tólf ára laug hann sig inn á norska kaupskipaflotann. í fyrra stríði sigldi flotinn fyrir Breta og hann var þrisvar á skipi, sem var skotið í kaf. Þótt hann væri ósyndur komst hann alltaf af. Hann var í Arkangelsk þegar bylt- ingin braust út í Rússlandi 1917, hann sigldi á Kína - og endaði síð- an á Jósefínu. Við mátum mikils stundirnar á siðkvöldum þegar var friður og hann sagði mér frá sigl- ingum sínum. Þau amma voru alltaf að tala um liðnar stundir og ég hlustaði. Það var eitt sem einkenndi allt þetta fólk: þeim var guðsgefin náttúra að segja sögur. Þannig er öll ætt Jósefínu og þaðan hef ég frásagnargáfuna. Halldór var rakið prúðmenni. Gleðikonur kallaði hann alltaf dans- meyjar. Ein siglingasaga hans var frá Marseilles. „Það var nú staður,“ sagði hann alltaf „og þar var ég að ganga um dokkurnar með ungri og glæsilegri dansmey. Heldurðu þá að ekki vippi sér fram arabi, sem ætlar að taka dansmeyna. Ég tók hann þá á klofbragði, henti hnífnum og sagði: Pillaðu þér heim, Ijóti arabi!“. Honum var illa við araba, sagði að þeir gengju um í sængur- fötum. Það var sagt að drykkjupúki drykki í gegnum hann, en svo einn góðan veðurdag sá amma, amma Lóló og vinkona Lólar að drykkju- púkinn fór úr afa sofandi og í Bóbó, sem þá var á fyrsta ári og lá í vöggu í stofunni hjá afa. Afa dreymdi þá að bróðir hans sagði: „Dóri bró. Settu tappann í flöskuna" og upp frá þessu drakk hann ekki, en sautj- án árum síðar byijaði púkinn svo að drekka í gegnum Bóbó.“ Amma Lóló var einkadóttir Jósefínu og amma Agga. „Hún átti fimm börn, öll með útlendingum - „Á Holtinu var f jöl- skyldan f ræg að endemum og kon- urnar kölluðu á krakkana inn, þeg- ar ég, f rændi Bóbós og af komandi Jós- ef ínu, birtist. Það er annað en nó, þegar f jölskyldan er helsta skemmti- ef ni þjóðarinnar." hún lagði sitt til Sameinuðu þjóð- anna - áður en hún hitti ameríska trökkdræverinn og flutti með hon- um til Ameríku 1949. Börnin sem lifðu ól amma upp. Móðir mín er elsta barn Lólóar og hana átti Lóló sautján ára með Englendingi, sem bar hið fræga nafn Kipling. I Amer- íku eignaðist amma Lóló nokkur böm, en missti líka börn. Ég veit ekki hvort hún átti sjö, átta eða níu börn. Eins og hún sagði sjálf þá fæddust þau öll fyrir daga pill- unnar. Amma Lóló er enn á lífi, varð áttræð í fyrra. Hún er mann- eskja sem má muna tímana tvenna. Hún er eitt mesta hörkukvendi, sem ég hef nokkurn tímann kynnst, en alltaf er hún með smæl á vör. „Home is where I hang my hat“ er hún vön að segja. Mér dettur oft í hug lagið úr Monty Python mynd- inni Life of Brian, þegar hún er annars vegar: „Always look at the bright side of life“. Amma Lóló var með í myndinni, því þótt hún byggi í Ameríku kom hún stundum í heimsókn til að tékka á sínum nánustu. Ég man alltaf eftir US Mail pökkunum frá henni, sem komu fullir af kábbojskóm, kábbojfötum, Barbídúkkum og Elv- isplötum. Ég var eins árs þegar hún sendi mér fyrstu Elvisplötuna, He- artbreak Hotel. Mín stórkostlega amma sá til þess að upplýsa okkur um hvað væri að gerast úti í hinum stóra og mikla heirni." Ameríka á Holtinu Bóbó sonur ömmu Lólóar hét kristilegu nafni Halldór Hostert. „Við vorum öll kölluð einhveijum indjánanöfnum eins og Laxness segir frá í Atómstöðinni, Adda, Bóbó, Dódó, Aggi.“ Bóbó er mikil persóna í bókum Einars og var það líka í lífí Þórarins Óskars. Faðirinn á að hafa verið franskur, „en síðar komumst við að því að nafnið er sennilega frekar belgískt. Þegar hann dó 1993, 53 ára gamall, kom í blöðunum að fræg sagnapersóna væri látin. Hann las aldrei bækurn- ar, en fannst flott að láta skrifa um sig bækur, því út á þær fékk hann ókeypis brennivín og kogara." í Rokksögu íslands eftir Gest Guðmundsson er mynd af Bóbó, tekin af Þórami Óskari. í kafla um íslenska útlagarokkara er talað um Bóbó á Holtinu og villta vini hans, sem Einar Kárason hafi lýst í sögum sínum. „Það var mikið um vestræn áhrif á heimilinu. Ég og mín fjöl- skylda stóðum alltaf með Elfísi, eins og hann var kallaður á heimili mínu,“ segir Þórarinn Óskar kím- inn. Þórarinn Óskar segir Bóbó lítið hafa verið í fastri vinnu. „Hann hlustaði á Elvis, horfði á kanasjón- varpið, reykti kamel, lá upp í sófa og slakaði á. Ef honum virkilega leiddist þá átti hann það til að skella GE ÞVOTTAVÉL 800 snúninqa kostar kr. 67.900.- TILBOÐ Kr. 54.900,- GE ÞVOTTAVÉL 1000 snúninaa kostar kr. 74.500.- TILBOÐ Kr. 59.000. GE ÞVOTTAVÉL 1200 snúninaa kostar kr. 79.900.- TILBOÐ Kr. 65.000.- GE SAMB. ÞVOTTAVÉL OG ÞURRKARI kostar kr. 103.000.- TILBOÐ Kr. 85,000,- GE ÞURRKARI 3 kq kostar kr. 29.900.- TILBOÐ Kr. 25.900.- GE ÞURRKARI 5 kq kostar kr. 43.000.- TILBOÐ Kr. 35,000,- GE ÞURRKARI 5 kg kostar kr. 45.000.- TILBOÐ Kr. 37.000,-

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.