Morgunblaðið - 13.10.1996, Side 30

** 30 SUNNUDAGUR 13. OKTÓBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
t
Ástkær sambýliskona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÞÓREY HJARTARDÓTTIR,
Mávahlíð 33,
andaðist í Landspítalanum að morgni 10. október.
Guðmundur Þorstejnsson,
Þór Hreiðarsson, Alma ísleifsdóttir,
Sævar Hreiðarsson, Sigurbjörg Björgvinsdóttir,
Sváfnir Hreiðarsson, Hafdís Haraldsdóttir,
Linda Sjöfn Hreiðarsdóttir,
Agla Hreiðarsdóttir, Gunnar B. Gunnarsson,
Freyr Hreiðarsson, Eli'n Óladóttir
og barnabörn.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÞÓRARINN TORFASON
frá Áshól,
Vestmannaeyjum,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund
10. október.
Unnur Katrín Þórarinsdóttir, Konráð Einarsson,
Ólafur Þórarinsson, Kristfn Jónsdóttir,
Torfhildur Þórarinsdóttir,
Rannveig, Silja, Þórarinn og Auður.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og bróðir,
PÁLL SÆVAR KRISTINSSON
Baader-maður,
Móabarði 34,
Hafnarfirði,
lést á heimili sínu 11. október.
Jarðarförin auglýst síðar.
Bjarndís Steinþóra Jóhannsdóttir,
Pálína Særós Pálsdóttir,
Guðbjörg K. Pálsdóttir, Gunnar Steinn Þórsson,
Magnús Sævar Pálsson, Linda Hrönn Gylfadóttir,
J. Auðbjörg Sigurbjörnsdóttir, Jóhann Helgi Hlöðversson,
Jóhannes Oskar Sigurbjörnsson,
barnabörn og systkini hins látna.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÓLAVÍA GUNDERSEN
(fædd Jónsdóttir),
lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur fimmtudaginn 10. október sl.
Útförin fer fram í Noregi.
Áse Jónasson, Danfel Jónasson,
Gunder Gundersen Soloy, Ruth Soloy,
Ólafía Daníelsdóttir, Ragnar Garðarsson,
Guðbjörg Daníelsdóttir,
Jón Magne Solay, Marianne Soloy
og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ANNA CRONIN,
búsett í London,
andaðist í London 12. ágúst sl.
Bálför hennar hefur fariðfram í London.
Kveðjuathöfn ferfram frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 17. október kl. 13.30.
Þeir, sem vildu minnast hinnar látnu,
vinsamlegast láti Landssamtök hjarta-
sjúklinga, s. 552 5744, njóta þess.
Jakobína Cronin, Ólafur H. Ólafsson,
Jóhanna Cronin, Reynir B. Skaftason,
John Cronin, JosieCronin,
Benedikt Cronin,
Erling Cronin, JulieCronin,
GeorgCronin, Susan Cronin,
Phiíip Cronin, Sandra Cronin,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskulegur bróðir minn,
INGIBERGUR JÓHANN
GUÐBRANDSSON
húsgagnabólstrari,
Þórufelli 14,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
mánudaginn 14. október kl. 13.30.
Sigurður Guðbrandsson.
RANNVEIG
HJARTARDÓTTIR
CLAUSEN
+ Rannveig Hjart-
ardóttir Claus-
en fæddist að
Hvanndalskoti,
Saurbæ, hinn 9. júlí
1911. Hún lést 8.
október síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Guð-
rún Pálmadóttir og
Hjörtur Clausen
barnakennari.
Rannveig giftist
18. júlí 1933 Guðr-
áði J.G. Sigurðs-
syni, f. 4. júlí 1911.
Þau eignuðust fjór-
ar dætur en þær eru: Ragnheið-
ur Guðríður, gift Þorsteini Þor-
steinssyni, Hulda Guðrún, gift
Garðari Sigurðssyni, Sigrún
Gréta, gift Sigurjóni Agústs-
syni, og Sigriður Erla, gift Jón-
asi Blöndal. Afkomendur Rann-
veigar og Guðráðs eru nú 38
talsins.
Útför Rannveigar verður
gerð frá Víðistaðakirkju mánu-
daginn 14. október og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Hinn 8. október sl. lést á Hrafn-
istu í Hafnarfírði tengdamóðir mín
Rannveig Hjartardóttir Clausen,
en hún var á áttugasta og sjötta
aldursári er hún féll frá.
í æsku Rannveigar var títt að
börn og unglingar færu snemma
að taka til hendinni til að létta
undir með heimilinu. Um 10 ára
aldur fór hún í vist í sveit þar sem
hún vann fyrir fæði og húsnæði
fram undir tvítugsaldurinn.
Lengst af dvaldi hún á bænum
Hvoli á Snæfellsnesi. Eftir dvölina
þar réð hún sig i vist til Reykjavík-
ur þar sem hún kynntist manns-
efni sínu Guðráði J.G. Sigurðs-
syni. Þau hófu búskap í Reykjavík
við lítil sem engin efni en mikla
bjartsýni. Oft sagði Rannveig mér
frá því hvað þeirra fyrstu búskap-
arár voru yndislegir tímar þrátt
fyrir rýran efnahag. Hugur Guðr-
áðs stefndi til sjómennsku á far-
skipum og aflaði hann sér mennt-
unar til þeirra starfa. Þau hjónin
voru samhent, sparsöm og nýtin
og eftir því sem árunum fjölgaði
vænkaðist hagur þeirra jafnt og
þétt. Guðráður hóf störf hjá Eim-
skipafélagi íslands og vann sig frá
léttmatrós til skipstjóra hjá félag-
inu.
Rannveig og Guðráður hafa
verið lánsöm og mjög samhent í
gegnum lífið. Þau hafa lengst af
verið heilsugóð og hraust og notið
lífsins í ríkúm mæli. Lengi vel
bjuggu þau í Barmahlíð 3 í Reykja-
vík en byggðu sér síðar glæsilegt
einbýlishús á Sunnubraut í Kópa-
vogi. Heimilislíf á heimilum far-
manna hlýtur alltaf að vera tals-
vert frábrugðið því sem annarstað-
ar gerist, þar eð heimilisfaðirinn
er langtímum fjarvistum við fjöl-

o
i
5
i
5
i
8
(Dafía
..ekfá kara 6UnnabúB/
Fersk blóm og
skreytingar
við öll tækifæri
t.Bf.nmi.miBHM
Persónuleg þjónusta
Fákafeni 11, sími 568 9120
2
I
5
8
5
|
5.
skylduna. Reyndi því
mikið á Rannveigu
sem þurfti að mestu
leyti ein að sjá um
rekstur heimilisins og
uppeldi dætranna.
Guðráður ákvað að
fara í land við 65 ára
aldur. Við það þurftu
þau að kynnast að
stórum hluta að nýju.
Er þau töldu tíma til
kominn fluttu þau inn
á DAS, dvalarheimili
aldraðra sjómanna í
Hafnarfírði. Á þeim
tíma er þau dvöldu
þar, nutu þau góðrar umönnunar
hjúkrunar- og starfsfólks og mar-
goft talaði Rannveig um hve þakk-
lát hún væri þessu fólki fyrir góð-
mennsku þess og hlýju. Fyrstu
árin á heimilinu gátu þau búið
saman í íbúð á heimilinu en þegar
heilsu Rannveigar hrakaði var tal-
ið ráðlegt að hún flytti á sjúkra-
deild. Guðráður féll frá í apríl
1994 og var það mikið áfall fyrir
Rannveigu sem ávallt saknaði
hans mikið. Undanfarin ár hefur
heilsa hennar verið allsæmileg þó
að þar hafi skipst á skin og skúr-
ir og stundum slegið í baksegl eins
og gengur.
Þegar ég lít til baka til þess tíma
er ég sem unglingur tók að venja
komur mínar í Barmahlíð 3 minn-
ist ég þess helst hve hlýlega Rann-
veig tók mér. Þrátt fyrir að þurfa
alein að taka allar ákvarðanir og
sjá um uppeldi dætranna í fjarveru
eiginmannsins hélt Rannveig uppi
góðum aga og við tengdasynirnir
tilvonandi urðum að hlíta honum
eins og aðrir á heimilinu. Allt frá
fyrstu tíð fann ég að ég var vel-
kominn á heimili hennar og ávallt
síðan hefur samband okkar ein-
kennst af hlýhug og væntum-
þykju.
Rannveig var glæsileg og góð
kona. Hún kom dætrum sínum
öllum vel til manns með góðu upp-
eldi sem var i föstum skorðum.
Hún var ekki orðmörg en gat kveð-
ið allfast að orði ef svo bar undir.
Hún var heiðarleg og vildi öllum
vel og þoldi illa órétt.
Það er alltaf erfítt að kveðja
fólk sem hefur verið stór hluti af
lífí manns í langan tíma. En allt
hefur sinn endi og eflaust hefur
Rannveig verið hvíldinni fegin og
nýtur nú samveru sinnar við Guðr-
áð. Ég kveð nú mína góðu tengda-
móður hinstu kveðju og mun ég
alltaf minnast hennar með hlýhug
og þakklæti fyrir að hafa gefið
mér það besta sem ég hef eignast
á Iífsleiðinni.
Dætrum og öðrum eftirlifandi
ættingjum votta ég innilega samúð
og bið góðan Guð að veita þeim
styrk.
Garðar Sigurðsson.
Það var eitt fallegt haustkvöld
í október að hún Rannveig amma
mín kvaddi þennan heim og minn-
ingarnar hrannast upp.
Alltaf fannst mér gott að koma
til ömmu og afa í Barmahlíðina.
Þau höfðu búið sér mjög fallegt
heimili og áttu mikið af fallegum
hlutum, amma var mikill fagurkeri
og hafði gaman af því að punta
sig og heimilið. Það var alltaf
glæsibragur yfír henni, hvort sem
hún var í náttsloppnum eða vel
tilhöfð. Mér þótti svo spennandi
að koma til þeirra, því alltaf var
tekið svo vel á móti mér. Ef afi var
í landi geislaði af henni, var þá
hátíð í bæ. Oftar en ekki fór amma
upp í efri skáp og náði í útlenskt
gotterí sem ekki var á boðstólum
annars staðar í þá daga. Afi var
skipstjóri á millilandaskipum og
var því langdvölum að heiman.
Hlutverk ömmu var að hugsa um
heimilið og dæturnar fjórar og
fórst henni það vel úr hendi.
Seinni árin byggðu þau sér fal-
legt hús við Sunnubraut í Kópa-
vogi, alveg niður við sjávarsíðuna,
þar nutu þau sín vel. Allt sem
amma tók sér fyrir hendur gerði
hún vel, grasið var hvergi eins
fallegt og á blettinum hennar og
það var sama hvaða plöntu hún
reyndi að koma til, það tókst alltaf.
Amma var heimskona, hún hafði
gaman af ferðalögum og fór oft
með afa í siglingar til framandi
landa. Sagði hún mér margar
skemmtilegar sögur frá þessum
ævintýraferðum.
Elsku amma, ég er svo þakklát
fyrir allt sem þú gafst mér í þessu
lífi.
Þú áttir þrek og hafðir verk að vinna
og varst þér sjálfri hlífðarlaus og hörð.
Þú vaktir yfir velferð bama þinna
þú vildir rækta þeirra ættaijðrð.
Frá æsku varstu gædd þeim góða anda,
sem gefur þjóðum ást til sinna landa
og eykur þeirra afl og trú.
En það er eðli mjúkra móðurhanda
að miðla gjðfum - eins og þú.
Ég flyt þér móðir þakkir þúsundfaldar
og þjóðin öll má heyra kvæði mitt.
Er Islands mestu mæður verða taldar,
þá mun það hlóma fagurt, nafnið þitt.
Blessuð sé öll þín barátta og vinna.
Blessað sé hús þitt, garður feðra minna,
sem geymir lengi gömul spor.
Haf hjartans þakkir blessun barna þinna
og bráðum kemur eilíft vor.
(Davíð Stefánsson.)
Elsku mamma, Gréta, Sirrý og
Dadda. Guð gefi ykkur styrk í sorg
ykkar því missir okkar er mikill.
Rannveig og fjölskylda.
Elsku langamma.
Ég kveð þig í hinsta sinn með
tárin í augunum. Hvemig átti ég
að vita þetta og af hveiju var ég
ekki hjá þér?
Hlýtt faðmlag og hlý orð fékk
ég alltaf þegar ég kom í heim-
sókn, kærleikur ríkti á heimilinu.
Alltaf þegar veislur voru haldnar
og öll fjölskyldan kom saman,
hlakkaði ég svo til að sjá
langömmu og langafa því ég vissi
hvað ég fengi hjá þeim innilega
hlýju og væntumþykju. Þarna sátu
þau eins og kóngur og drottning
og horfðu á afkomendur sína með
stolti og hamingju í augunum.
Þegar langafi dó vissi ég að það
var stutt í þinn tíma og vildir þú
ekki annars staðar vera en hjá
honum Guðráði þínum.
Elsku langamma, þú ert núna á
góðum stað, þú ert hjá honum
langafa. Ég vona af öllu mínu stóra
hjarta að þér líði vel og munt þú
alltaf verða í hjarta mínu.
Ég sakna þín.
Ó hve heitt ég unni þér.
Allt hið besta í hjarta mér,
vaktir þú og vermdir þinni ást.
Æskubjart um öll mín spor
aftur glóði sól og vor
og traust þitt var það athvarf,
sem mér aldrei brást.
(Tómas Guðmundsson.)
Þín
Hulda Guðrún.

Ótrúlegt úrval af vöncfuðum
legsteínum úr völdum steíntegundum
BAUTASTEINN
I Brautarholti 3. 105Reykjavík
Sími: 562 1393
Örmumst uppsetníngu