Morgunblaðið - 13.10.1996, Page 32

-32 SUNNUDAGUR 13. OKTÓBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
t
ÁBtkœr eiginmaöur, -faBir okkar,
tengdafaðir, afi og iangafí,
GREIPUR Þ. GUÐBJAírrSSON
fráFlateyri,
aem tést á J-itlu Grund sunnudaginn
6. október, verður jarðsunginn frá Nes-
icirkju þriðjuriaginn 15. október kl. 13-30.
Jarðeett verður í Gufuneskirkjugarði.
GuAfmna Hinriksdóttir,
Guflnín Breipadóttir, Sígurður iáriisBon,
Hinrik Greipsson, Ásta Edda Jónsdóttir,
Eiríkur Pinnur Greipssorn, Guðiaug Auðunsdóttir,
GuðbjarturtCristján Greipsson, Svanftiidur BáreJónsdóttir,
bamabömogfiamabamaböm.
t
Ásttcœr móðir okkar, .tengriamóðir,
amma og langamma,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
verður jarðsungín frá Víðistaðakirkju
mánudaginn 1-4. október kl. 13.30.
t
Ástkœr eiginkooa mtn, móðir okkar,
tengdamóðir, arama og iangamma,
SIGRÚN JÚLÍA SIGURJÓ1USDDTTIR,
áBurtil heimilis
áSuöurbraut 12,
aem lést á Sólvangi, HafnarfirBi, manu-
daginn 7. októbersl., verður jarðsungin
frá bjóðkirkjunni í Hafnarfiröi óriðjudag-
inn 15. október kl. 13J3D
Atexander Guðjónsson,
ABalheiBur Atexandersdóttir, Magnus Ingi i
Huida Aiexandersdóttir,
bamaborn xtg bamabamabóm.
t
Ástícœretginmaðurminn ogfaðir okkar,
GUÐJÓN STEINAR EINARSSOiU
verður jarösungfnn frá Kópavogskirkju
mánudaginn 14. október kl. 13_3D.
Sióm og kransar afbakkaðir, sn Jjeim,
eem viidu minnast bins iátna, er berrt
á beimahtynnmgu Krabbameinsféiags
Vaigerður Guðjónsdóttir,
Wagnús Gufljónsson,
t
ftmita®Br4»kkiráBBnim við l»lium4»»m,
sem sýndu okkur samúö og biýfiug viö
andlát og útför eiekuiegrar móBur okk-
aar, langáamóöur og stjúpbmmu,
ERIÐFINNU HRDJ-FSD DTTLfR,
Sénstakar J»akkir feerum við GuBmundi
Oridssyn i teekni, starfsfóHci bjartadeiid-
ar B7, tiaeð 7 og starfsfóiki rannsókna-
stofu:
TtigninTIÉiinn
SVE3NSSON
-j- Kari Krisgán
* Sveinsson fædd-
ist hinn 1. október
1931 á Húsavík.
Hann iést á Heibu-
verndarstöð
Reykjavíkur 5.
október síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voni Sveinn Þórar-
insson, iisímáiari, f.
29. ágúst 1899, d.
19. ágúst 1977, og
Karen Agnete 3»ór-
arinsson, listmáiari,
f. 28. desember
1903, d. 1. október
1992. Forehirar Sveins voru 28. ágúst
Þórarinn
Kaupmannaliöfn,
og iLh. Louise.
Sonur Karls með
Gnðnýju Tryggva-
dóttur er Ora,
hjá íslenskri for-
ritaþróun, f. 8. maí
1939, kvæntur Hei-
len Gunnars dóttur,
framkvæmdastjóra
ramisóknasvids Há-
skóla íslands. Böra
heirra era Gunnar
Órn, T. 26. ijúní
1982, idg Ellert, f.
1987.
hóndi í
Kilakoti, Felihthwiifi, og kona
nans, íngveiaiir ojoriisaottir.
Karen Agnete var dóttir Caris
Christians Enevoldsen, verk-
gerð fró kapeliu Fossvogs-
kirkju nn'mndagmn 14. október
og hefst athöfnin klukkan
1320.
Látinn er vinur, felagi og skóla-
bróðir, Karl Kristján Sveinsson.
Foreldrar hans voru þjóðkunnir iist-
málarar, hjónin -Sveinn Mrarinsson
og Karen Agnete Þórarinsson, en
þau höfðu kyimst á Iktaakadem-
íunni í Kaupmannahööi. Er Karl
feeddist árið 1931 Mf8u þau flutt
til Iandsins i heimabyggð Sveins
og tekið að sér eins konar þjóð-
garfevöislu í Ásbypgi þarsem þau
byggðu sér hús. fear ókt Karl upp
±11 7 ára nJdurs er farfilrirar hans
tóku fiig xipp og fóru 111 Kaup-
mannahafnar að nýju. Sú dvöl varð
fikemmri -en sfee&it var að því að
fjökkyidan var í hápi þeirra 270
fiemkomu heimmeðhmnieinstœðu
ferð Esjunnar frá Petsamo í Finn-
landi í október 1940. Bjuggu þau
eftir það í Reykjavík.
Karl gekk í Gagnfraeðaskóia
Vesturbæjar og 'Menntaskóiann í
Reykjavík og lauk þar stúdente-
piúfl árið 1953. Stundaði bann nám
í iæknkfiseði við Fláskóla Jsiaiuk
um tveggja ára akeið en héit síðan
til Þýskaiands iil náms í tanniækn-
ingum við Geoig August-háskóiann
í GötiingEn. Hann hvarf síðar frá
því námi og sneri sér að kennslu-
stöifinn. Kennrii haim við Gagn-
fræðaskóiann og Menntaskólann á
Reykjavík, Alþýðuskóiann að Eið-
um, Héraðsskóiann að Laugum og
'Valhúsaskóia á Seiijamamesi. Þá
var Karl í mörg sumur teiðsögu-
maður eriendra fenðamanna um
Karl var vinsæll í starfi sínu
um.
Kmmslugreinar hans vnrru
tungumál og.náttúrufiæði og féllu
þær vel að fjölbreyttum áhugamál-
um bans. Hann getði aér far um
an, JónAri Heiga
með því að sækja kennsluréttinda-
nám og fjölmörg námskeið í
kennalngreinirm ainnm ag nm tfma
stunriaði hann frönskunám við há-
skólann ílieims, Frakkiandi. Síðast
um að -Laugum og hugðkt enria
þar starfsævi jsína. Fyrir sjö árum
varð Kári fyrir «lysi sem ieiddi til
aivarifigrar fötlunar og var faann
vktaður á 3Heikæænniaistöð
Reykjavíkur. ’Want. feann þar þakk-
ar- og aðdáunarverðrar hjúkmnar
feins fráhæra stnrfaiiflR tdftfWnrfem-
ar þar lil hann anriaðkt hinn i.
október síðastiiðinn.
Við fráfall Karls koma margar
ljúfar endurminningar upp í hug-
ann, minningar altt fió þeim tíma
er við JyiBt hittumst í þriðja bekk
í Meimtaskólanum í Reykjavik og
kynntumst þeasum pníða, fijáis-
kga ogmyndariegamanni. Sú vin-
átta befiir haidkt æ síðan og ótal
eru þær ánEBgjustundir sem við
höfum átt saman enda var Karl
með skemmtilegri mönnum, vel ies-
inn, gæddur góðri Idmnigáfii og
fiásagnarhtpfíieHmm
Karl kvæntist aidrei en var um
tfma í sambúð með Dagbjörtu
Krktjánsdóttur, samkennara sín-
umáEiflum.
Árið 1959 eignaflist Karl son
með Guðnýju (Stellu) Tryggvadótt-
ur, Óm, töivufræðing, sem annast
hefiir föður sinn af einstakri um-
hyggju í iöngum veikindum hans.
Gm er kvæntur Hellen Gunnars-
dóttur og eiga þau tvo syni.
Enn hefureinnaf félögum okkar
ár stúdentshópnum árið 1953 frá
Meimtaskólanum í Reykjavík faliið
frá. .’Minningin um góðan dreng og
felaga Jifir áftam í hugum okJcar.
Við -aendum Emi, .Helien og sonum
þeirra inniLegustu samúðaricveðjur
okkar.
Guð btfBsi .Karl ’Kristján Sveins-
son.
Haukur Steinsson,
’Þórir Einarsson.
Það var fyrir fjórtán árum sem
ég hittiiKarl’Kristjánfyrster liann
kom að líta á nýfcedrian afarireng-
inn fiinn. Hpp frá því urðu samvist-
irnar fleiri. Jólaboðin á Kvisthaga
13, þar sem fjölakyldan fagnaði
jólum að dönskum siö, em mér í
fersku -minni. Þar fóru fram fcóð-
kgar og igörugar samiæöur um
mötg andans mál. Frásagnargáfa
var Karii Kristjáni í btóð borin.
Ekki síst var unun að því þegar
bann sagði sögur afíBettkgjum frá
liðinni tíð. Einhvem vegiim tókst
honum að magna upp sérkemii
manna og koma þeini að í skemmti-
iegum sogum.
Karl Krisgán var stottur af sín-
um uppnma og öllu sínu fólki.
Honum var í mun aö koma því
áfram til smna afkomenda. Núna
þegar hann ær faJlinn frá er það
mér ijúft i® fikylt að til þess
að synir mínir fái notið þess.
Því Tniflur inóu samvfimstundb

Marmari * Granít * Biágrýti * 'Gabbró
MOSAIK
HamarshafáiA - Revijavik
simi: 5871960 -fax: 587 1986
mlnar*með Karli Kristjáni of fáar.
Öriögin gripu hastariega inní. Karl
Kristján varð fyrir slysi fyrir sjö
árum og náði aldrei bata aftur. Það
var aðeins nokkrum dögum fyrir
siysið aem iQölskyldan hafði ákveð-
ið að hittast yfir kvöldverði og eiga
saman góðar stundir, en aidrei varð
úr. Karl .Kristján er nú laus undan
þraut sinni og fer í sína hinstu ferð
þarsemtfikið verður á móti honum
með opnum örmum.
Við qámn, að dýrð á djúpið slær,
þó d^gi ;sé tekið að faaJla.
Það er.án6 ag festíngin færist nær
og faðmi jörðina alla.
Svo djnp er þignm við þína sæng,
að þar heyrast englar tala,
ígeinn þehra tíakarileikum vseag,
svo injóstíð þitt:.fái svala.
Nú shýknr iiaim barm þinn biítt og Mjótt
svo falaktir síðasti loginn.
En svo kemnr ikgur og sumamótt
ogsvanor á bláan voginn.
(Davíð Stefánsson.)
Hfillen’M. Cnimiiwiiiðitir.
Karl Sveinsson er Játinn. Hann
var kennari af Guðs náð, það veit
ég af samstarfi mínu við hann í
allmöigár.
JÉg kynntist Karli Sveinssyni
fyrst fivo að talist geti árið 1980.
l»á var hann kennari við Alþýðu-
skólann á Eiðum.Fýrr hafði ég séð
þennan mann, snaggaralegan og
Tujkkuð ábúðarmikinn, svo að sóp-
áfli að honum, þó að hann gerði
jaftian lítið til þess að láta á sér
Jsera. Vifl nánari kynni komst ég
að raun nm þaö, að í Karii Sveins-
syni «16 stórt hjarta, sem lét sér
annt um nemendur sína. Hann
ætlaði þeim mikið og setti þeim
markmið, sem honum tókst iangtíð-
ast að gera aö þeirra eigin, svo að
þeim varð Ijúftað fást við þau verk-
aftú, sem hann iét þeim í hendur,
glíma við þau og eflast í þeimgrein-
um, sem Karl kenndi þeim.
Frá Eiðum iágu íeiðir okkar
Karis Sveinssonar saman aðHérað-
-skólanum á Laugum í Reykjadal
og kynni okkar efldust á marga
iund. Við þennan skóla var Karl
við heimavistargæslu og á honum
kom í ijós hlið, æm ég hafði ekki
séö jafngreiniiega í samvistum okk-
ar ’vffl Alþýðuskólann á Eiðum.
Þetta var htýja hans við nemendur
persónuiega. Þegar kynni höfðu
tekistmeð honum ogungiingunum,
aem á heimavist hans voru, mátti
beita, að 511 vistin yrði að stórri
fjöiskyídu. Aliir áttu hiýju að mæta
á Jieinnli Karls og sambýliskonu
hans, Dagbjaitar Kristjánsdóttur.
Þar var þeim boðið til stofii og upp
áveítingar, þar vorusamsæti hinna
ungu nemenda og lærimeistara
þeirra við samhyggð og hóglega
gieði, pg þar gátu þeir teitað lffl-
sinnis jafiit í námi sínu sem per-
sónutegum máium. í þessum þætti
samskipta Karls við nemendur rikti
ákveðni með umhyggju og vænt-
nmþykju, sem gat af sér traust í
hugum þeirra, sem til hans leituðu
í vanda sínum.
Kennsiugreinar Karis voru
tungumál, danska og þýska og,
hin síðari ár, frnnska, sem hann
tók upp sem kennslugrfiin eftir aB
hafa farið á nokkur námakeið ±11
Frakklands til þess að rifja upp
ogfesta úldri kunnáttu. Erönskun-
ámffl er einmitt dæmi um sívak-
andi metnað Karls að haida sér
ferakum í greinum sínum. J
kennslu hans rikti sami metnaður
með festu xjgmaricsækni, sem gat
aí aér áhuga ngárangur. í mínum
huga ieikur ekki vafi á því, áð
maigur nemandinn áKarliSveins-
syni mikffl að þakka í því, sem
hann miðiaði honum jafnt í
kennslustundum sem utan þeirra.
Ég sjálfiir fié í Karli -Sveinssyni
á faak manni, sem varö mér mjög
kær sakir mannkosta hans og þess
ferdæmis, sem hann hefur verið
ag er mér um það, hyerjar séu eig-
indir góðs kennara. Ég hef ásteeöu
til j>ess að þakka Karii kynnin þau
ár, sem við áttum samleið. Hann