Morgunblaðið - 20.11.1996, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 20'! NÓVEMBER 1996 47
§H#LLm SA6A-TO) BÍÓHÖU
http://www.islandia. is/sambioin ÁLFABAKKA 8 SÍMI 5878900
AÐDAANDINN
DAUÐASOK
Sýnd í sal-A kl. 9.10. TILBOÐ KR. 300.
KÖRFUBOLTAHETJAN
Far- eða Gullkortshafar VISA og Námu- og Gengismeðlimir Landsbanka fá 25% AFSLÁTT. Gildir fyrir tvo.
SAMmO
SAMmm
SAMmm
SAMmm
SAMmm
S.WDIÍA llll.l.OCK I
M Vnill.W MCCDNAKi
„Myndin er byggð á s
terkri sögu sem gott
handrit hefur verið
gert eftir og hún er
mjög vel leikin."
★★★ A.l. Mbl
„Mynd sem vekur umtal;
Axel Axelsson FM 95,7
Ómar Friðleifsson X-ið
Damon Wayans Danie! Stern and
Dan Aykroyd
CELTIC
PRWE
Splunkuný stórmynd frá leikstjóranum Tony
Scott (Crimson Tide, True Romance, Top Gun).
Róbert DeNiro fer hreinlega á kostum í magnaðri
túlkun sinni á geðveikum aðdáanda sem tekur
ástfóstri við skærustu stjörnuna í boltanum.
Spennan er nánast óbærileg og hárin rísa á
áhorfendum á þessari sannkölluðu þrumu!!!
Aðalhlutverk: Róbert DeNiro, Wesley Snipes,
Ellen Barkin, Benecio Del Toro og John
Leguizamo.
Sýnd kl. 5, 6.55, 9 og 11.15 í THX digital. b.í. iz.
GULLGRAFARARNIR
Christina Ricci
Anna Chlumsky
Stórskemmtileg
ævintýramynd um tvær
stúikur á ferðalagi í leit
að horfnum fjársjóði. í
aðalhlutverkum eru þær
Christina Ricci (Adams
Family, Casper) og Anna
Chlumsky ( IVIy Girl).
Sýndkl. 5og7 í THX.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
ÁSGERÐUR Jóhannsdóttir, Karen Bárudóttir og Sigurborg
Siguijónsdóttir fylgjast með Stunu.
.M.M.
►HLJÓMSVEITIN
Stuna fagnaði útkomu
fyrstu hljómplötu
sinnar, M.M.M., með
tónleikum í Rósen-
bergkjallaranum í síð-
ustu viku. Leikin voru
lög af nýju plötunni
sem aðdáendur sveit-
arinnar kunnu vel að
meta. Ljósmyndari
Morgunblaðsins var á
HLJÓMSVEITIN Stuna þenur raddböndin. staðnum.
Stuna fagnar M
Við sama heygarðshornið
TÖNLIST
Gcisladisku r
PERLUR OG SVÍN
Perlur og svín, geisladiskur
Todmobile. Öll lög eftir Þorvald
Bjama Þorvaldsson, allir textar eftir
Andreu Gylfadóttur. Upptökur fóru
fram í Gijótnámunni, upptökumaður
var Þorvaldur Bjami Þorvaldsson.
Spor gefur út og dreifir.
Lengd. 45,17 min.
ÞAÐ eru mörg dæmi fyrir því
að hljómsveitir byrji í annað sinn
eftir að hafa hætt störfum, sumar
með fáum eða jafnvel engum upp-
runalegum hljómsveitarmönnum.
Reynslan er, ef á heildina er litið,
ekki góð, yfirleitt nær hljómsveitin
sér ekki á strik aftur eftir að hafa
hætt. Todmobile rýfur nú í haust
þriggja ára þögn sína með plöt-
unni Perlur og svín. Todmobile
heldur að mörgu leyti áfram þar
sem frá var horfið fyrir þremur
árum, sama poppið er enn þeirra
aðal nema hvað meira er um notk-
un tölva í lagasmíðum en áður en
hljómurinn er enn að mestu sá
sami, fiðlur spila eitthvað þar inn
í en mestu máli skiptir auðvitað
sérstakur söngstíll Andreu Gylfa-
dóttur. Todmobile getur aldrei
staðið undir nafni án Andreu svo
mikið einkennir afbragðs söngur
hennar hljómsveitina. En söng-
stíllinn hefur ekki breyst og reynd-
ar ekki lagasmíðarnar heldur að
neinu ráði, þetta dregur plötuna
talsvert niður og leiðinlegt að sjá
ekki meiri þróun hjá jafnreyndum
tónlistarmönnum. Útsetningar
hafa eitthvað breyst og þá sérstak-
lega með, eins og áður sagði,
meiri notkun tölva og hljóðgervla.
Þar tekst þeim ágætlega upp og
tekst að halda trúverðugleikanum,
það er erfiður línudans fyrir hljóm-
sveit eins og Todmobile að notast
HLJOMSVEITIN Todmobile
við nýjustu tækni og hljóma ekki
eins og hún syndi með straumnum.
En hlustandinn fær það ekki á
tilfinninguna að tölvurnar séu not-
aðar vegna þess að þær eru í tísku
heldur til að ná settu marki, nema
hefur einnig heyrst
áður. Andrea
Gylfadóttir getur
varla talist mikið
skáld, enda textar
hennar sennilega
frekar gerðir til að
falla að tónlistinni
en til að standa ein-
ir, textar hennar
eni popptextar við
popptónlist og
standa vel fyrir
sínu sem slíkir.
Todmobile hefur
harla lítið nýtt
fram að færa á
Perlum og svínum,
sem er miður, flest
lögin hefðu getað
verið á fyrri plötum
sveitarinnar, lögin
eru mörg frekar lit-
laus þrátt fyrir að
vel sé frá gengið,
sérstaklega lagið
Er það satt. Af
betur heppnuðunw-
lögum ber helst að
nefna lögin Hann
var jú geimvera og
fyrsta lag plötunnar, Englaregn,
sem minnir svolítið á Led Zeppelin
sálugu. Teikningar á umslagi eru
góðar og vekja athygli, hæfa titlin-
um en varla tónlistinni sem er
þyngri en litskrúðug teiknimynd.
kannski í laginu Tíu fingur upp
til Guðs sem minnir óneitanlega á
lagið Leave Home með bresku
sveitinni Chemical Brothers. Sú
spurning vaknar hins vegar hver
tilgangurinn sé með því að nota
trommuheila í stað trommuleikara
sem hefði gefið mun betri hljóm,
t.d. í laginu Þula og Er það satt,
lifandi trommuleikur gefur meiri
vídd í þessa tegund tónlistar og
ætti raunar að vera notaður á allri
plötunni. Gítarleikur Þorvalds er
góður sem og notkun strengja en
Það er erfitt að koma aftur fram
á sjónarsviðið eftir hlé, þótt það
sé ekki svo langt og kröfurnar
hljóta að vera meiri, listamennirn-
ir verða að sýna fram á að þeir
hafi ástæðu til að koma aftur.
Todmobile hvorki tekst það né
mistekst, en það er ekki nóg. í
stað þess að koma fersk til baka
eftir hvíldina heldur sveitin áfram
í sama farinu og Perlur og svín
verður því aldrei nógu trúverðug
Gísli Árnasoií