Morgunblaðið - 19.01.1997, Síða 30

30 SUNNUDAGUR 19. JANÚAR 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ

t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SVANÞÓR JÓNSSON
múrarameistari,
Hraunbæ 103,
áður Rauðarárstíg 28,
Reykjavik,
sem lést miðvikudapinn 8. janúar, verð-
ur jarðsunginn frá Arbæjarkirkju mánu-
daginn 20. janúar kl. 13.30.
Jarðsett verður að Lágafelli í Mosfellsbæ.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Hjartavernd.
Fyrir mfna hönd og annarra vandamanna,
Sigríður Þorsteinsdóttir.
t
Elskuleg móðir okkar,
RÚNA G. GUÐMUNDSDÓTTIR,
Túngötu 32,
Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum þriðjudag-
inn 7. janúar.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
Innilegar þakkir til þeirra, sem sýnt
hafa okkur hlýhug og samúð.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Elskulegur bróðir okkar og mágur,
EMIL ÞÓRÐARSON,
Þórshöfn,
lést á dvalarheimilinu Nausti fimmtu-
daginn 16. janúar.
Hanna Þórðardóttir,
Helga Þórðardóttir,
Anna Þórðardóttir,
Þórður G. Þórðarson,
Gyða Þórðardóttir.
Björn Pálsson,
Ólöf Jóhannsdóttir,
t
Faðir okkar, afi og tengdafaðir,
NIELS BENT SÖRENSEN,
lést af slysförum á Jótlandi 13. janúar
sfðastliðinn.
Útförin fer fram laugardaginn 25. janúar
frá heimabæ hins látna.
Leifur Sörensen, Jóna Björg Vilbergsdóttir,
Gréta Sörensen,
Birgir Sörensen, Oddrún Pétursdóttir
og barnabörn.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR JÓNSSON
húsasmíðameistari,
Ljósheimum 22,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju
þriðjudaginn 21. janúar kl. 13.30.
Magnea G. Sigurðardóttir,
Jón G. Sigurðsson, Kolbrún Jónsdóttir,
Aðalheiður Sigurðardóttir, Sigfús Jóhannesson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Faðir okkar,
ÁSBJÖRN J. GUÐMUNDSSON
frá Höfða,
verður jarðsunginn frá Áskirkju þriðju-
daginn 21. janúar kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent
á líknarfélög.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Ásbjörnsdóttir,
Sigurður Ásbjörnsson,
Jóhannes Ásbjörnsson.
GUÐRÚNINGIBJÖRG
BJARNADÓTTIR
+ Guðrún Ingi-
björg Bjarna-
dóttir var fædd í
Eyhildarholti í Ríp-
urhreppi 19. janúar
1897. Hún lést 8.
september 1971 á
Sauðárkróki. For-
eldrar Guðrúnar
voru Kristín Jósefs-
dóttir frá Strand-
höfn í Vopnafirði og
Bjarni Magnússon,
járnsmiður. Bróðir
Guðrúnar var Magn-
ús, kennari á
Sauðárkróki, f. 13.
mars 1899, d. 13.
nóvember 1975.
Hinn 21. júlí 1928 giftist Guð-
rún Haraldi Júlíussyni, kaup-
manni á Sauðárkróki, f. 14, febr-
úar 1884, d. 27. desember 1973.
Haraldur var sonur K. Júlíusar
Kristjánssonar, keyrara, og Mar-
íu Flóventsdóttur á Barði á Ak-
ureyri. Guðrún og Haraldur
eignuðust tvö börn, Bjarna,
kaupmann á Sauðárkróki, og
Maríu Kristínu, húsmóður í Bol-
ungarvík.
í dag, 19. janúar, eru 100 ár liðin
frá fæðingu ömmu minnar og al-
nöfnu, Guðrúnar Ingibjargar Bjarna-
dóttur. Amma fæddist í Eyhildar-
holti í Rípurhreppi en
fluttist ung með for-
eldrum sínum og bróður
til Sauðárkróks.
Amma hleypti heim-
draganum um tvítugt
og réðst til starfa hjá
frænku sinni, Gunnþór-
unni Halldórsdóttur,
leikkonu í Reykjavík, en
hún, ásamt Guðrúnu
Jónasson, rak á þeim
árum umfangsmikla
verslunarstarfsemi. Hjá
þeim dvaldi amma síðan
næstu níu árin eða þar
til hún giftist afa Har-
aldi og fluttist aftur til
Sauðárkróks. Saman ráku amma og
afí Verzlun Haraldar Júlíussonar og
kom reynsla ömmu af verslunarstörf-
um í Reykjavík þar að góðum notum.
Amma mín var trúuð kona og
kirkjurækin og helgaði þeim málum
krafta sína. Mér eru minnisstæðar
margar ferðimar sem ég fór með
ömmu í Sauðárkrókskirkju, bæði í
messur en einnig til að hlú að blómum
eða sinna öðrum störfum sem vinna
þurfti í kirkjunni. Hún starfaði einnig
ötullega í kvenfélaginu á staðnum.
Amma vissi vel hvað fátækt var
og gleymdi því ekki þó að sjálf kæm-
ist hún í álnir. Gamlir Skagfírðingar
hafa sagt mér að gjafmildi þeirra
hjóna og hjálpsemi gagnvart þeim
SIGVALDI
KRISTJÁNSSON
+ Sigvaldi Kristjánsson var
fæddur í Sultum í Keldu-
hverfi 7. desember 1931. Hann
lést í Reykjavík 11. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar Sigvalda
voru Kristján Karl Sigvaldason
b. í Sultum, f. 29. maí 1889, d.
11. desember 1954, og kona
hans Jóhanna Elíasdóttir, f. 21.
júlí 1893, d. 19. júlí 1956. Systir
Sigvalda er Guðrún Ingibjörg
Kristjánsdóttir, f. 8. mars 1933,
gift Gunnlaugi Halldórssyni, f.
19. október 1932.
Sigvaldi kvæntist 29. ágúst
1958 Ingibjörgu Þuríði Guð-
björnsdóttur, f. 20. júlí 1928 í
Grænumýrartungu. Hún er dótt-
ir Guðbjörns Benediktssonar, f.
29. ágúst 1898, d. 19. maí 1990,
og Guðrúnar Björnsdóttur, f. 9.
apríl 1906. Synir Sigvalda og
Ingibjargar eru: 1) Guðbjörn, f.
30. apríl 1958, kvæntur Jónínu
Einn er hvergi á vegi
þó með öðrum fari,
einn í áfanga
þó með öðrum sé,
einn um lífsreynslu,
einn um minningar,
enginn veit annars hug.
(Guðm. Böðvarsson.)
Tengdafaðir minn, Sigvaldi Krist-
jánsson, lést laugardaginn 11. jan-
úar langt um aldur fram.
Síðustu árin vissum við öll að
hjartað var ekki upp á sitt besta hjá
Sigvalda. Vinnuna stundaði hann þó
alltaf og sjálfsagt ekki margir með
jafnfáa veikindadaga og hann.
Hans er sárt saknað og margt
flýgur um hugann þessa dagana.
Hann var mér sem annar faðir og
við áttum saman góðar stundir.
Reyndar gaf ég honum það sem
skipti hann almestu máli; barnabörn-
M. Arnadóttur, f. 27. janúar
1959. Börn þeirra eru Silja Hlín,
f. 22. júlí 1987, og Gísli Freyr,
f. 6. apríl 1991. 2) Kristján Jó-
hann, f. 9. júní 1960.
Sigvaldi ólst upp í Sultum í
Kelduhverfi, stundaði nám í
búfræði á Hvanneyri 1950-
1952. Að námi loknu bjó hann í
Sultum, en fór einnig á vetrar-
vertíðir. Eftir að hann flutti til
Reykjavíkur vann hann ýmsa
verkamannavinnu, bæði til sjós
og lands. Vann við kúabúið á
Geldingalæk í Rangárvallasýslu
í eitt ár. Um tíma átti hann og
rak sendibíl, en mörg síðustu
árin vann hann hjá hreinsunar-
deijd Reykjavíkurborgar.
Utför Sigvalda verður gerð
frá Áskirkju mánudaginn 20.
janúar og hefst athöfnin klukk-
an 15.
in. Það eru til margir góðir afar, en
hann var örugglega þar í sérstökum
flokki. Stórt eða smátt, það skipti
engu máli, ef hann bara gat glatt
þau með einhverju móti. Auðvitað
var hann dyggilega studdur í að
dekra við börnin af sinni yndislegu
konu. Reyndar dekruðu þau við alla
og gestrisni þeirra viðbrugðið.
Enginn fór svangur úr Skipasundi
12. Eitt helsta áhugamál Sigvalda
var líka að sjá til þess að nægar
birgðir af afbragðsmat, helst norð-
lenskum, sléttfylltu frystikistuna og
þar mátti ekki sjá borð á. Stundum
var gert góðlátlegt gn'n af birgða-
söfnuninni en auðvitað nutum við
góðs af.
Annað áhugamál hans var að
komast á æskuslóðirnar í Keldu-
hverfi, helst á hveiju sumri, og geta
þar heimsótt bæinn sinn, Sulti, og
vini og ættingja þar um slóðir. Eins
t
Bróðir minn,
DANÍEL SIGURÐSSON
frá Vörðufelli,
er látinn.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Ingibjörg Sigurðardóttir.
sem minna áttu hafí verið við brugð-
ið. Ung man ég líka margar ferðim-
ar sem ég fór að beiðni ömmu með
ýmislegt sem hún þóttist vita að fólk
vanhagaði um, en aldrei var haft
hátt um þær ferðir.
Margt brölluðum við amma. Mér
er t.d. minnisstæð bíóferð, þar sem
hún sjötug fór með mig að sjá
söngvamynd með goðinu Elvis Pres-
ley og lét sig hafa að sitja undir
hávaðanum í tvo tíma frekar en að
telpan missti af myndinni. Er ég
þess fullviss að á þessum tíma voru
þær ekki margar ömmurnar sem létu
hafa sig út í svona lagað. Mér er
einnig minnisstætt umburðarlyndið
gagnvart Bítlaæðinu, sem gripið
hafði sonardótturina unga, og setti
mark sitt á heimili afa og ömmu á
þeim tíma sem ég bjó hjá þeim.
Eftir skiinað foreldra okkar dvöld-
umst við Helga systir mín mikið hjá
ömmu og afa á Sauðárkróki og mót-
uðumst mikið af þeirri dvöl. Það
veganesti hefur nýst okkur vel allar
götur síðan. Amma og afi kenndu
okkur m.a. nýtni og sparsemi og það
að hamingjan felist ekki í veraldleg-
um gæðum né að meta skuli fólk
út frá slíkum eigum. Amma lést árið
sem ég fermdist. Við lát hennar
missti ég vin, vininn sem kenndi mér
bænimar, ljóðin og söngvana sem
hún mat svo mikils. En ef til vill var
þó mikilvægast af öllu það lífsgildi
sem hún kenndi mér, og hafði sjálf
í hávegum, en það er að vera ætíð
sjálfum sér samkvæmur.
Guð blessi minningu ömmu minnar
og afa.
Guðrún Ingibjörg Bjamadóttir.
dvöldu Sigvaldi og Abba oft á sumr-
in hjá systur Sigvalda í Eyjafirðin-
um. Hugur hans var oft fyrir norðan
'Og oft bárum við saman landslagið
í Fijótstungu og Sultum. Á báðum
stöðum fagur fjallahringur og gróin
hraun með djúpum hraunbollum.
Enda kunni hann vel við sig hjá
foreldrum mínum og fór t.d. stund-
um þangað um sauðburðinn, natnari
fjárhirðir var ekki til og það veitti
honum mikla ánægju. Það albesta
var þó að hafa afastelpuna með í
þessi ferðalög því hún er efniiegur
fjárhirðir, enda sækir hún það til
beggja ætta.
Okkur er það mikil huggun að
vita að börnin okkar eiga góðan afa
á himnum sem vakir yfir „gullmol-
unum“ sínum og eflaust öllum öðrum
sem hann lét sér annt um.
Jónína M. Árnadóttir.
í nótt urðu allar grundir grænar í dalnum,
þvi gróðursins drottinn
kom sunnan af hafi og hafði um langvegu sótt.
Og fljótið strauk boganum blítt yfir
fiðlustrenginn
og bláar dúnmjúkar skúrir liðu yfir engin í
nótt.
(Guðmundur Böðvarsson)
Mig langar að minnast mágs míns
með nokkrum orðum og þakka hon-
um samfylgdina. Mér brá ónotalega
við þegar mér var tilkynnt lát hans.
Þótt hann gengi ekki heill til skógar
hin síðari ár er maður aldrei tilbúinn
að taka slíkum tíðindum.
Hér er góður maður genginn langt
fyrir aldur fram. Hann var einn af
þessum mönnum sem allstaðar
gengu til góðs götuna fram eftir
veg. Umhyggjusamur eiginmaður,
faðir og afí sem hafði sérstaklega
gaman af barnabörnunum sínum.
Tengdaforeldrum sínum var hann
góður tengdasonur, lagði aldrei ann-
að en gott til allra. Hann var náttú-
rubarn, sleit aldrei ræturnar við
sveitina sína þótt hann byggi allan
sinn búskap í Reykjavík.
Ég held að hann hafi farið flest
sumur norður á æskustöðvarnar að
Sultum. Römm er sú taug er rekka
dregur. Þótt Sigvaldi væri heimakær
tók hann þátt í flestum samkomum
í okkar fjölskyldu, skrafhreifinn og
skemmtilegur.
Hvað skyldi taka við þegar þess-
ari jarðvist lýkur? Ekki veit ég það
en svo mikið er víst að heimkoma
hans verður góð. Þeir sem áður eru
farnir taka honum fagnandi. En við
sem eftir stöndum söknum vinar og
félaga. Megi góður guð styrkja eftir-
lifandi ástvini.
Hafðu þökk fyrir allt.
Ingveldur.