Morgunblaðið - 19.10.1997, Blaðsíða 8

8 B ISUJNJSI UDAUUK 19. OKTOBEK 1997
MORGUNBLAÐIÐ
Gusti frá Grund fylgt úr landi til nýrra heimkynna
DÝRALÆKNIR tekur á móti öllum lifandi dýrum sem
KOMINN HEIM á Wiesenhof í morgunsárið og starfsmenn
flykkjast að til að sjá þennan umtalaða grip.
HESTAKASSARNIR voru teknir inn að framanverðu í
Jumbo risann, allt mjög aðgengilegt og þægilegt í alla staði.
Landráð eða liðveisla
við gððan málstað
Blendnar tilfinningar bærðust í hesta-
mannsins hjarta þegar stóðhesturinn Gust-
ur frá Grund steig á erlenda grund eftir tíu
tíma ferðalag úr Mosfellsbænum og var
þar með horfínn af sjónarsviði íslenskrar
hrossaræktar fyrir fullt og allt. Gustur
flaug á braut ásamt nítján öðrum hrossum
í síðustu viku með einni af vélum Cargolux
og fylgdi Yaldimar Kristinsson honum á
leiðarenda á hrossabúgarðinn Wiesenhof í
Þýskalandi til nýrra eigenda.
VISSULEGA er gleðiefni
þegar íslendingar geta
fært áhugabræðrum góða
undaneldisgripi til að bæta
íslenska hrossastofninn erlendis.
Blendnin ræður þó ríkjum þegar
hugurinn er leiddur að því hvort
verið sé að færa of dýra fórn. Meðal
hrossa í þessum hópi voru fjórar
dætur hans sem allar fylgdu föður
sínum til Brunos og Helgu Podlech
á Wiesenhof.
Brotthvarf Gusts úr íslenskri
hrossarækt bar að með nokkuð
skjótum hætti þótt þreifíngar um
sölu hefðu staðið í allnokkurn tíma.
Ekki þurfti að bjóða hann til for-
kaups þar sem hann er undir við-
miðunarmörkum í kynbótaeinkunn
(BLUP), er með 119 stig en þarf að
vera í 125 stigum. Vafalaust munu
margir sakna nærveru hans og telja
skaða að hann fari af landi brott.
Gustur hefur vissulega ekki verið
hafínn yfir gagnrýni en engum blöð-
um er um að fletta að hann er fyrir
margra hluta sakir einstakur hest-
ur. Mikill vilji eða fjör eins og þykir
fínt að kalla það og einstakt brokk
hefur verið hans aðal og sömuleiðis
miklar fótahreyfíngar. Aðeins hefur
verið hnýtt í töltið hjá klárnum, því
verið borið við að það nýttist ekki á
hægri ferð eins og best verður kosið
vegna mikils vilja eða fjörs. Hann er
fagurlega skapaður þótt aðeins hafí
verið reytt af skrautfjöðrunum í vor
er klárinn fór í dóm.
Góður hestur farinn
Gustur, sem nú er aðeins níu
vetra gamall, er ekki búinn að
sanna sig fullkomlega þótt komnar
séu fram vísbendingar hvers má
vænta. Einn af ungu og efnilegu ís-
lensku knöpunum, Auðunn Krist-
jánsson, sem var samferða Gusti til
Þýskalands á leið á Alþjóðlega
skeiðmeistaramótið sem nú var
haldið í Austurríki, sagði að erfítt
væri að fullyrða um hversu góður
kynbótahestur hann væri en því
væri ekki að leyna að nú þegar
væru kominn fram á sjónarsvið
nokkur efnileg trippi undan honum.
„Með það í huga og hans einstæðu
hæfileika væri ljóst að hér væri far-
inn úr landi góður hestur en hversu
góður kæmi í ljós á næstu árum,“
sagði Auðunn.
Hér áður og fyrr voru skiptar
skoðanir um hvort selja skyldi kyn-
bótahross úr landi eður ei. Almennt
eru menn sammála í dag um að rétt
hafí verið að fara að ráðum Gunnars
Bjarnasonar og gefa öðrum kost á
að rækta íslenska hesta. An þess
möguleika hefði íslenski hesturinn
aldrei náð neinni útbreiðslu. Gunnar
sagði að ef fólk fengi ekki að taka
þátt í mótun íslenska hestsins
myndu menn fljótlega missa áhug-
ann og snúa sér að einhverju öðru
kyni. Þessi sjónarmið urðu ofan á
og aldrei kom til þess að útflutning-
ur kynbótahrossa yrði bannaður.
Hins vegar hafa Islendingar borið
gæfu til að láta ekki af hendi bestu
stóðhestana og má líklegt telja að
Gustur sé í hópi þeirra allra bestu
sem farið hafa utan síðustu árin.
Á 1. farrými hjá Cargolux
Hrossaflutningar nútímans eru
afar þægilegir fyrir hrossin, með
réttu er hægt að segja að þeir ferð-
ist á 1. farrými hjá Cargolux. A
Keflavíkurflugvelli eru hrossin tek-
in af hrossaflutningabflunum og sett
í sérhannaða álkassa, allt að fímm
hross í hvern séu þau laus en aðeins
þrjú ef þau eru stúkuð af með skil-
rúmum þegar um stóðhesta er að
ræða eða dýra keppnishesta. Gust-
Morgunblaðið/V aldimar Kristinsson
STÓR STUND hjá Bruno Podlech þegar hann tók við taumnum á
Gusti í flughöfninni í Lúxemborg og þungu fargi létt af Hinriki Gylfa-
syni að vera laus undan ábyrgðinni sem fylgir því að flytja að líkind-
um dýrasta stóðhest á íslandi til nýs eiganda.
EFTIRVÆNTINGIN er ávallt mikil þegar hross frá íslandi eru sótt til
Lúxemborgar. Hér skyggnast Bruno og Hinrik í eina stíuna en aðstað-
an í flughöfninni er sérlega góð fýrir þessa tegund farþega.
VEL FER um hrossin í álkössunum, fimm saman séu þau höfð laus en
þrjú ef skilrúm eru höfð á milli þeirra.
ur var að sjálfsögðu hafður í slíku
„prívati" ásamt keppnishesti Auð-
uns sem var skeiðhesturinn Elvar
frá Búlandi sem hefur verið talsvert
á skeiðbrautum víða um land á liðnu
sumri. Hrossakassarnir voru teknir
inn um framhluta vélarinnar sem
var af gerðinni Boeing 747 eða Jum-
bo eins og þær hafa verið kallaðar.
Eftir að um borð var komið var
bankað nokkuð hraustlega í gólfið
og taldi Hinrik Gylfason, sem hafði
ásamt konu sinni Ernu Arnardóttir
með kaupin og útflutning á Gusti að
gera að hann væri eitthvað órólegur
enda nýkominn úr hryssum. Auð-
unn brosti við og sagði að þetta
væri líklega Elvar sem léti svona,
hann væri svo óskaplega frekur. En
ekki leið á löngu þar til allt féll í
ljúfa löð og hestarnir voru fljótir að
hengja haus og slaka vel á eftir afar
þægilegt flugtak Jumbo risans.
Róandi „Vick“ í nasir
Flugið tii Lúxemborgar tók þrjá
tíma og fóru þeir Hinrik og Auðunn
nokkrum sinnum niður til að kanna
hvort ekki væri allt með felldu sem
reyndist vera. Hinrik sagði að allur
aðbúnaður fyrir hrossin í þessum
flugvélum væri hreint frábær.
Hægt væri að stilla loftræstingu og
hitastig nákvæmlega. Fyrst þegar
hann flutti hross með Cargolux var
spurt hvaða hitastig hann kysi fyrir
hrossin. Fjórtán sæti eru í þessum
vélum og notar félagið þau til flutn-
ings á starfsmönnum þess auk þess
sem íylgdarmenn eru ávallt með í
för þegar flutt eru lifandi dýr eins
og í þessu tilfelii. Meðal þess sem
fýlgdarmenn hrossanna hafa með í
farteskinu er byssa ef upp koma til-
vik þar sem aflífa þarf hross en sem
beturfer hefur ekki komið til þess
að nota þurfi hana. Þá þykir einnig
gott að hafa „Vick“ krem ef stóð-
hestur er með í för. Þeir eru næmir
á lykt af hryssum og verða gjarnan
órólegir finni þeir ilm ástarbrímans.
Með því að bera hið beiska krem í
nasir stóðhestanna er slegið ræki-
lega á lyktarskynið og kynhormón-
arnir draga sig í hlé. Þeir Hinrik og
Auðunn voru sammála um að
þriggja tíma flug til Lúxemborgar
undir þessum kringumstæðum væri
mjög létt fyrir hrossin. Mun léttara
en að fara með þau á bíl til dæmis
norður í land.
Allur búnaður við fermingu og af-
fermingu er mjög fulikominn.
Hrossin eru sett í álkassana sem
hvíla á lausum járnrömmum sem
gerir kleift að lyfta þeim með gaff-
allyfturum. Þannig er kössunum ek-
ið að flugvélunum þar sem þeim er
ýtt yfir á sérstaka lyftu en járn-
ramminn situr eftir á lyftaranum.
Þá er kössunum lyft að opinu á flug-
vélinni og þeim ýtt inn. Allt rennur
þetta ljúflega inn á sérstökum rúllu-
hjólum á gólfi fraktrýmisins. Að-
staða fyrir fylgdarmenn er svo á
næstu hæð fyrir ofan, sömu hæð og
stjómendur vélarinnar eru í.
Samkvæmt venjulegri áætlun átti
vélin að fara í loftið um íjögurleytið
aðfaranótt mánudags en hún hafði
lent í árekstri við fugl sem hafnaði á
nefi hennar og frestaðist brottför
Gusts og annarra ágætra hrossa um