Morgunblaðið - 14.01.1999, Síða 32

32 FIMMTUDAGUR 14. JANÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
Ásgerður Búadóttir opnar sýningu í Galleríi Ingólfsstræti 8
Óþrj ótandi
möguleikar en í
þröngum ramma
„ÞETTA er það sem ég ber
fram,“ segir Ásgerður Búadóttir
við blaðamann, þar sem við
stöndum í Galleru Ingólfsstræti
8 og virðum fyrir okkur sýningu
á myndvefnaði hennar sem opn-
uð verður í dag kl. 17. Listakon-
unni er ágætlega lýst með þess-
um orðum því í hógværð sinni
lætur hún verkin tala. Þau eru
hennar ástríða, þau eru hún.
Ásgerði þarf vart að kynna.
Hún á íjölda sýninga að baki
víða um lönd og eru verk henn-
ar í söfnum og opinberum bygg-
ingum hér heima og erlendis. I
Ingólfsstræti 8 sýnir Iistakonan
níu verk sem hún hefur unnið
sérstaklega fyrir sýninguna.
„Fyrir mig er það viss ögrun
að sýna í þessum sal,“ segir Ás-
gerður. „Hann er knappur og
fallegur og setur manni ákveðin
skilyrði, krefst samvinnu og set-
ur um leið vissar skorður sem
eru af hinu góða - hlutföll,
rými, lýsing."
I seinni tíð hefur Ásgerður
gert sífellt meira af því að vinna
með ákveðið rými í huga. Segir
hún þetta verklag henta sér
ágætlega. „Umhverfíð kveikir í
mér, kemur hrejfíngu á hug-
myndir mínar. I sumum tilvik-
um kviknar hugmyndin ekki
fyrr en ég hef séð rýmið, vegg-
ina. Undir þeim kringumstæð-
um ákveður salurinn sýning-
una.“
Að þessu sinni þurfti Ásgerð-
ur ekki á vettvangsleiðangri að
halda enda þekkir hún salar-
kynnin í Ingólfsstræti 8 mæta-
vel - var í hópi fyrstu sýnenda
þegar galleruð var tekið í notk-
un árið 1995. „Þá var ég beðin
um að sýna afar litlar myndir,
minimalískar, sem ég er óvön
að vinna og satt best að segja
leist mér ekkert á blikuna í
fyrstu. Þegar upp var staðið var
ég hins vegar ánægð með út-
komuna, smærri verk hæfa
þessum sal vel, hann ber síður
stór verk.“
Verk Ásgerðar eru heldur
stærri í sniðum að þessu sinni,
þó ekki teljist þau stór, 50x50
Morgunblaðið/Árai Sæberg
ÁSGERÐUR Búadóttir veflistarkona innan um verk sín í Galleríi
Ingólfsstræti 8.
sm. „Þessi verk eru tilbrigði við
stef sem er ferningurinn. Ég
tek sama frumformið og vinn
aftur og aftur með nýjar hug-
myndir. Ég hef lengi unnið með
þessa tegund af vefnaði enda
eru möguleikarnir nánast
óþrjótandi - samt í þröngum
ramma.“
Kællskápur RG 2290
• Kælir 211 Itr.
• Fi^stir 63 Itr. n**»J
• Sjálfvirk afþýðing f kæli
• Orkunýtni C
• Mál hxbxd: 164x55x60
Kr. 48.900.- stgr.
Kæliskápur RG 2330
• Kælir 258 Itr.
• Frystir 74 Itr. n***i
• Sjálfvirk afþýöing í kæli
• Orkunýtni C
• Mál hxbxd: 170x60x60
Kr. 49.900.- stgr.
ipt
• Kællr 172 Itr.
• Frystir 66 Itr. g£X?l
• Tvær grindur
■ Sjálfvirk afþýðing I kæli
• Orkunýtni C
• Mál hxbxd: 150x55x60
Kr. 53.900.
stgr.
B R Æ Ð U R N I R
CQlQRMSSON
Lágmúla 8 • Slmi 533 2800
Kæliskápur CG 1340
• Kælir 216 Itr.
• Frystir 71 Itr. P***J
•Tværgrindur
• Sjálfvirk afþýðing í kæli
• Orkunýtni B
• Mál hxbxd: 165x60x60
Kr. 59.900.- stgr.
Og hvað um efnistökin?
„Myndbyggingin er sem fyrr
aðalatriðið. Þessi verk eru mjög
lík því sem ég hef verið að gera
í gegnum árin.“
Sýningu Ásgerðar lýkur 14.
febrúar næstkomandi og er
gallernð opið fímmtudaga til
sunnudaga kl. 14-18.
Þrettánda
leiklistarhá-
tíð barna í
Frakklandi
ÞRETTÁNDA alþjóðlega leik-
listarhátíð barna verður haldin
í Toulouse í Frakklandi í júní
næstkomandi. Hátíðin er sú
eina sinnar tegundar í Evrópu
og er þekkt um allan heim. I
henni taka þátt 18 hópar barna
á aldrinum 7-13 ára frá
Frakklandi og öðrum löndum.
Leitað að tuttugu
barna hópi
Börnin munu flytja leikrit á
frönsku eða öðrum tungumál-
um. Markmiðið með hátíðinni
er að börnin kynnist mismun-
andi menningu, hún er ekki
haldin í keppnisanda. Sam-
hliða hátíðinni mun börnunum
gefast kostur á að taka þátt í
námskeiði þar sem þau kynn-
ast mismunandi aðferðum í
leiklist eftir löndum.
Skipuleggjendur hátíðarinn-
ar leita nú eftir þátttöku ís-
lensks bamahóps. Hámarks-
fjöldi í hópnum er 20 börn.
Börnin þurfa að koma sér til
Toulouse en þar verður þeim
séð fyrir fríu fæði og húsnæði
á meðan á hátíðinni stendur.
Nánari upplýsingar er að fínna
á heimasíðu alþjóðlegrar leik-
listarhátíðar bama í Toulouse:
http://www-sv.cict.fr/fite/.
Frábær
gítarleikari
TOIVLIST
Salurinn
GÍTARTÓNLEIKAR
Arnaldur Amarson flutti á vegum
Myrkra músíkdaga íslensk gítarverk.
Þriðjudagurinn 12. jamíar, 1999.
ARNALDUR Arnarson er í hópi
þeirra, sem kalla mætti frumkvöðla í
gítarleik hér á landi og hefur þessi
hópur ágætra gítarleikara haft þau
áhrif, að íslensk tónskáld hafa nú
þegar lagt þeim til mörg ágæt tón-
verk, sem hafa verið flutt á undan-
fómum árum við töluverðar vinsæld-
ir. Tónleikamir hófust á fjórum
stemmningum eftir undirritaðan og
skilaði Arnaldur þeim vel og af tölu-
verðum krafti. Þar eftir lék Amaldur
tvo stutta og litríka þætti úr kamm-
erverkinu Dansar dýrðarinnar, eftir
Atla Heimi Sveinsson. Amaldur lék
fallega með fínleg blæbrigði verks-
ins, sem er innblásið af hafinu, enda
heitir fyrri þátturinn Dauðateygjur
hins dansandi hafs og sá seinni Til
hinna fáu hamingjusömu.
Frumflutt voru þrjú stykki frá
1990, eftir John A. Speight. Þetta
eru leiktæknilega skemmtilegir
þættir, er voru mjög vel fluttir og
eins og oft vill verða um góða tónlist,
þarf að hlýða slíku verki oftar en
einu sinni og sannast það á þeim örð-
um verkum, sem hér voru flutt, að
ýmis kennileiti í tónskipan og blæ-
brigðum fá aðra merkingu við slíka
endurfundi. Eftir Jón Leifs flutti
Arnaldur næst Studie op. 3 en það
verk er samið fyrir einleiksfiðlu og
líklega þá Jón vai1 við eða hafði ný-
lokið námi í Leipzig árið 1924. Þessi
stúdía er prelúdía og fughetta og
mjög líklega hefur Jón þá gert sína
athugun á einleiksfiðluverkum eftir
Johann Sebastian Bach, áður en
hann samdi þetta verk. Umritun
Arnalds hefur tekist vel, miðað við
það sem undirritaður man verkið í
flutningi Bjöms Ólafssonar fiðluleik-
ara. Og flutningurinn í heild var góð-
ur, einkum í fughettunni en líklega
er prelúdían, sem er veigameira verk
en fughettan, helst til erfið fyrir gít-
arinn.
Eftir hlé voru flutt verk eftir
Kjartan Ólafsson, Karólínu Eiríks-
dóttur og Þorstein Hauksson. Verk
Kjartans, Tilbrigði við jómfrú, er
meðal fyrstu verka hans, sem flutt
voru hér á landi (1984) og því gamall
kunningi. Tilbrigðin voru mjög lif-
andi í flutningi Amalds, en í þeim má
heyra margvíslegan blæbrigðaleik og
skemmtilegar tónmyndir, er voru af-
bragðs vel útfærðar af Amaldi. Ann-
ar gamall kunningi, Hvaðan kemur
lognið, frá 1990, eftir Karólínu Ei-
ríksdóttur, var sérlega fallega hljóm-
andi og það var nú ekki eingöngu
logn í verkinu og í heild var það mjög
fallega mótað af Arnaldi. Síðasta
verkið á tónleikunum var Tokkata
(1987) eftir Þorstein Hauksson. sér-
lega skemmtilega samið verk, leik-
andi fjörugt og glæsilega leikið af
Arnaldi Amarsyni.
Eins og fyrr var vikið að, er stutt
síðan menn tóku að iðka gítarleik hér
á landi og einnig stutt síðan skólamir
buðu upp á kennslu á þetta hljóðfæri,
svo að sá árangur, sem framverðir
þessa hljóðfæris hafa náð, er í raun
stórkostlegur og verður fróðlegt að
gera upp þessa sögu eftir nokkra
áratugi, bæði er varðar þroska ein-
stakra hljóðfæraleikara og ekki síð-
ur, hversu þá mun hátta um þátt ís-
lenskra tónskálda í þeirri þróun.
Þetta voru bæði skemmtilegir og
fróðlegir tónleikar og flutningur Arn-
alds Amarsonar á þessum erfiðu tón-
verkum glæsilega útfærður. Þegar
litið er yfir efnisskrá Myrki-a músík-
daga, kemur í Ijós að íslenskir hljóð-
færaleikarar og tónskáld eru vel á
vegi stödd og er gott til þess að vita,
að í þeim hópi er Amaldur Amarson
gítarleikari, en hann hefur þegar afl-
að sér álits erlendis sem frábær gít-
arleikari.
Jón Ásgeirsson
E.S. Upphaflega átti annar gagnrýn-
andi að fjalla um þessa tónleika, sem
því miður forfallaðist vegna skyndi-
legra veikinda og þar sem tvennir
tónleikar vora á sama tíma, varð
ekki undan skotist fyrir undirritað-
an, að gera skyldu sína. J. Ásg.