Morgunblaðið - 14.01.1999, Page 57

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 14. JANÚAR 1999 57
+ Guðrún (Ósk)
Guðlaugsdóttir
var fædd í Vík í
Mýrdal 21. ágúst
1936. Hún lést á
heimili sínu í
Reykjavík 3. janúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Guðlaugur Jónsson,
f. 18.4. 1907, d. 2.8.
1989, og María Guð-
mundsdóttir, f. 17.3.
1907, d. 17.4. 1998.
Guðlaugur var frá
Kársstöðum í Land-
broti en María var
úr Vík og þau bjuggu alian sinn
búskap í Vík, lengst af á Bakka-
braut 5. Guðrún hét fullu nafni
Guðrún Ósk en notaði nafnið
Ósk ekki og var næst elst af
fimm systkinum. Þau eru Sigur-
lín, f. 23.12. 1934, ógift; Jóna, f.
16.2, gift Hrafni Þórhallssyni
og eiga þau þrjú börn og tvö
barnabörn; Guðmundur Jón, f.
16.12. 1942, ógiftur, og Ingþór
Jóhann, f. 9.10. 1945, d. 23.7.
1981 af slysförum, átti þrjár
Frá því ég fór að muna eftir mér
hér í bænum, þar sem við áttum
gott heimili, var móðir mín í lykil-
hlutverki. Þangað gat ég komið
sama hvað gekk á, súrt eða sætt.
Bjuggum við þar, þar til ég var sjö
ára, þá fluttum við að Mývatni. Það
var yndislegur tími fyrir okkur
systkinin og áttum við þar góðan
tíma, þó að móður minni hafi ekki
líkað þar, vegna einangrunar, sér-
staklega yfir vetrartímann. Þar vor-
um við í fimm ár. Síðan fluttum við í
Breiðholtið, þar höfðu móður mín
og faðir byggt myndarheimili,
bjuggum við þar í nokkur ár. Þar
fengum við ómældan stuðning frá
móður okkar og búum að því alla
tíð. Síðan liðu árin og var alltaf gott
að koma þangað. Þótti foreldrum
mínum gaman að fá börn og barna-
böm í heimsókn.
Síðan bar á því að móðir mín
veiktist og greindist með krabba-
mein á háu stigi. Margt var reynt til
að vinna á móti því, en allt kom fyrir
ekki. Kallið er komið. Minnist ég
hennar með miklum söknuði og
missi.
Guð og gæfan veri með henni.
Amen.
Guðlaugur Már Helgason.
Seinustu orð sem amma mín
sagði við þig 3. janúar 1999 voru:
Bless elskan mín. Þetta eru minn-
ingarorð sem amma mín sagði við
mig. Amma var mjög lasin. Eg hitti
hana sama dag og hún dó. Hún hét
Guðrún Ósk Guðlaugsdóttir. Eg er
+ Sigríður Tyrfingsdóttir,
Litlu-Tungu í Holta- og
Landsveit, var fædd að Artún-
um á Bakkabæjum á Rangár-
völlum hinn 8. september 1899.
Hún lést á Sjúkrahúsi Suður-
lands á Selfossi 17. desember
siðastliðinn og fór útför hennar
fram frá Oddakirkju á Rangár-
völlum 2. janúar. Jarðsett var í
Árbæ í Hoita- og Landsveit.
Fáir eru eftir af kynslóðinni sem
fæddist fyrir síðustu aldamót. Ein
úr þeim hópi, Sigríður Tyi-fings-
dóttir, sem var fædd 8. september
1899 lést nýlega. Langar mig að
minnast hennar með örfáum orð-
um. Eg sá Sigríði fyrst er hún kom
gangandi inn í kirkjuna í Þykkva-
bænum. Þar var ég stödd til að
fylgja frænku minni, Torfhildi Sig-
urðardóttur, síðasta spölinn. Hin
aldraða kona sem þarna gekk til
kirkju var smávaxin og nett, en létt
dætur og íjögur
barnabörn, var
kvæntur Kristjönu
Sigmundsdóttur.
Guðrún var alin
upp frá átta ára
aldri að mestu hjá
móðursystur sinni
hér í Reykjavík og
manni hennar, Ein-
ari Guðnasyni, upp-
eldisbróðir hennar
er Egill Þ. Einars-
son.
Guðnin giftist
9.5. 1959 eftirlif-
andi eiginmanni
sínum Helga Þorsteinssyni, f.
23.1. 1932 og eiga þau tvö börn.
Ehnu, f. 19.2. 1959, og Guðlaug
Má, f. 26.4. 1961. Elín er gift
Gunnari Hákoni Jörundssyni og
eiga þau tvo syni, Helga og
Gunnar. Guðlaugur Már er skil-
inn og á tvö börn, Ingþór og
Hafdísi.
Utför Guðrúnar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og liefst
athöfnin klukkan 15. Jarðsett
verður í Gufuneskirkjugarði.
mjög leið að missa hana, því hún var
besta amman í öllum heiminum. Ég
vona að ömmu líði vel hjá guði núna.
Bless, amma mín.
Láttu guðs hönd þig leiða hér,
lífsreglu halt þá bestu:
blessað hans orð, sem boðast þér,
í bijósti og hjarta festu.
Vertu, guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson.)
Ingþór og Hafdís
Guðlaugsbörn.
Hún Gunna frænka mín er farin.
Innst inni vissi ég að henni væri lík-
lega ekki ætlaður langur tími í við-
bót en samt átti ég einhvern veginn
ekki von á þessu núna, ekki strax.
Mínar fyrstu minningar um
Gunnu eru frá Mývatni þar sem
fjölskyldan bjó um tíma. Minning-
arnar eru að vísu ekki margar og
helst tengdar marglitum maísbaun-
um, flugum og kisunni henni Stýru.
Frá Mývatni flutti fjölskyldan svo í
næstu götu við heimili mitt og þá
breyttist nú ýmislegt. Ég varð þar
daglegur gestur, kom jafnvel oft á
dag. það hentaði mér dæmalaust
vel að geta stungið mér í Urðar-
bakkann til dæmis ef matseðillinn
heima hentaði mér ekki, ef pabbi og
mamma brugðu sér af bæ eða bara
að tilefnislausu. Úr Urðarbakka á
ég margar góðar minningar.
á fæti og tíguleg. Mér varð starsýnt
á hana og fannst hún minna mig á
ömmu mína sem var löngu látin. Ég
staldraði við að athöfn lokinni og
gaf mig á tal við Sigríði og sam-
ferðakonu hennar, hana Aðalheiði
frá Litlu-Tungu. I ljós kom að um
frændsemi var að ræða þótt skyld-
leikinn væri ekki við ömmu mína
sem fyrr var minnst á. Skemmst er
frá að segja að þarna tengdust vin-
áttubönd. Stuttu seinna tóku þær
stöllur, Aðalheiður og Sigríður, sig
til og komu fljúgandi út í Eyjar til
að heimsækja okkur þar. Flugmað-
urinn sem flaug með þær af Bakka
hafði á orði að hann hefði ekki fyrr
flogið með aldraða manneskju sem
væri svo lipur og snör í snúningum
sem Sigríður var. Heimsóknir urðu
fleiri og afar ánægjulegar. Sigríður
bjó yfir miklum fróðleik, hún hafði
frá mörgu að segja og fylgdist vel
með því sem gerðist í kringum
hana. Ég er þakklát fyrir að hafa
Alltaf var hún Gunna mjög bón-
góð kona og gilti þá einu hvort
maður falaðist eftir aðstoð við
smærri hluti eða hvort mann vant-
aði húsnæði til að búa í. Alltaf var
vís aðstoð hennar. Hún var líka iðin
við að gauka að mér og dætrum
mínum alls kyns gjöfum við ýmis
tækifæri.
Síðustu árin eftir að ég komst til
einhvers vits og ára spjölluðum við
Gunna stundum saman. þetta voru
góðar stundir og það var ýmislegt
rætt. Gunna fylgdist vel með því
sem var að gerast í kringum hana
og oft á tíðum held ég að hún
frænka mín hafi vitað lengra en nef
hennar náði.
Síðasta ár gekk Gunna ekki heil
til skógar. Lengi vel hélt hún því
fyrir sig og vonaði að verkirnir
myndu hverfa og allt batna en það
gerðist ekki. Svo kom dómurinn
einn dag á haustmánuðum, hún var
með krabbamein. Mér var allri lok-
ið. Gunna háði stutta en erfiða bar-
áttu við sjúkdóminn. Hún var svo
kölluð á brott fyrir aldur fram og
eftir situr hennar fólk harmi slegið
því að mikill er þeirra missir.
Kæru Helgi, Ella, Gulli og fjöl-
skyldur ykkar! Ég votta ykkur
mína dýpstu samúð á þessari erfiðu
stundu.
Kveðja.
María G. Hrafnsdóttir.
Það varð okkur vinnufélögunum
mikið reiðarslag að mæta í ísgerð-
ina á fyrsta vinnudegi eftir áramót
og frétta að hún Guðrún hefði látist
um nóttina. Allan þann tíma sem
hún átti við hin erfiðu veikindi að
stríða vorum við sannfærð um að
einn góðan veðurdag ætti hún eftir
að mæta í vinnuna að nýju. Fregnin
varð því talsvert meira sláandi en
ella. Hún hafði tekið sér veikindafrí
miðvikudag nokkurn í september
vegna kvilla sem allir töldu aðeins
vera slæma flensu. Sú varð því mið-
ur ekki raunin og nú sjáum við á
eftir góðum vinnufélaga og traust-
um vini.
Guðrún var alltaf mætt snemma í
vinnuna á morgnana. Þrátt fyrir að
vinnudagurinn hefjist klukkan átta
var hún aldrei mætt seinna en tutt-
ugu mínútum fyrir. Þann tíma nýtti
hún til að ræða lífsins gagn og
nauðsynjar við aðra árrisula starfs-
menn og bar garðrækt þar oft á
góma, enda hún þar á heimavelli.
Samt voru þjóðmálin aldrei langt
undan. Guðrún hafði skoðanir á
flestu því sem var á döfinni hverju
sinni og kom því oft af stað líflegum
umræðum í litlu kaffistofunni okk-
ar.
Hennar Guðrúnar verður sárt
saknað. Hún var bæði harðdugleg-
ur starfsmaður og góður félagi. Við
viljum nota tækifærið til að votta
aðstandendum okkar dýpstu sam-
úðaróskir á þessum erfiðu tímum.
Vinnufélagar
í Emmessís hf.
átt hana að vini þau ár sem liðin eru
frá því kynni okkar hófust. Mér
finnst ég hafa margt af henni lært,
hjá henni var að finna kærleika og
frændsemi sem var engu lík. Ég og
fjölskylda mín kveðjum hana nú
með söknuði. Við sendum Aðalheiði
og öðrum ættingjum samúðar-
kveðjur.
Erna Jóhannesdóttir,
Vestmannaeyjum.
Formáli minn-
ingargreina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upp-
lýsingar um hvar og hvenær
sá, sem fjallað er um, er fædd-
ur, hvar og hvenær dáinn, um
foreldra hans, systkini, maka
og börn, skólagöngu og störf
og loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
GUÐRÚN (ÓSK)
GUÐLA UGSDÓTTIR
SIGRÍÐUR
TYRFINGSDÓTTIR
+
Elskuleg eiginkona mín og móðir okkar,
tengdamóðr og amma,
GUÐRÚN GUÐLAUGSDÓTTIR,
sem lést á heimili sínu sunnudaginn 3. janúar,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju í dag,
fimmtudaginn 14. janúar, kl. 15.00.
Helgi Þorsteinsson,
Elín Helgadóttir, Gunnar Hákon Jörundsson,
Guðlaugur Már Helgason,
og barnabörn.
t
Ástkær sonur minn, fóstursonur, bróðir og
dóttursonur,
KJARTAN MAGNÚSSON,
sem lést miðvikudaginn 6. janúar sl., verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju á morgun,
föstudaginn 15. janúar, kl. 13.30.
Björg Kjartansdóttir, Freysteinn G. Jónsson,
Þórður Á. Magnússon, Dorota Gil,
Ásta Margrét Magnúsdóttir,
Ásta Bjarnadóttir.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug vegna
andláts bróður okkar og mágs,
REYNIS UNNSTEINSSONAR
frá Reykjum
í Ölfusi.
Grétar J. Unnsteinsson, Guðrún Guðmundsdóttir,
Bjarki Unnsteinsson,
Hanna Unnsteinsdóttir, Eyjólfur Valdimarsson.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
PÁLSJÓNSSONAR,
Hólagötu 12,
Vestmannaeyjum.
Guð blessi ykkur öll. Gæfa fylgi ykkur á nýju ári.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sólveig Pétursdóttir,
Steinunn, Sigurjón og fjölskyldur.
+
Innilegar þakkir viljum við færa öllum, sem
sýndu okkur hlýhug og stuðning þegar eigin-
maður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÖRN PÉTURSSON,
Hafnarstræti 47,
Akureyri,
lést og var jarðsunginn.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Kristnesspítala fyrir góða umönnun.
Ólöf Þóra Ólafsdóttir,
Ólafur Haukur Arnarson, Sigurlaug Alda Þorvaldsdóttir,
Hjördís Arnardóttir, Jón Grétar Ingvason,
afabörn og langafabörn.
+
Hjartans þakkir til þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför móður
minnar, tengdamóður og ömmu okkar,
JÓHÖNNU HALLDÓRU HALLDÓRSDÓTTUR
frá Magnússkógum,
Dölum.
Sérstakar þakkir til hjúkrunar- og starfsfólks á
elli- og hjúkrunarheimilinu Grund.
Ingibjörg Sigríður Hjaltadóttir, Úlfar Hillerz,
Sara Hillerz,
Aron Jarl Hillerz,
Eva Hillerz.
\