Morgunblaðið - 14.02.1999, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 14. FEBRÚAR 1999

+ Vilmundur Krist-
inn Jónsson var
fæddur á Bæjum á
Snæfjallaströnd 2.
ágúst 1925. Hann
lést í Sjúkrahúsi
Akraness 6. febrúar
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Stein-
dóra Rebekka Stein-
dórsdóttir, f. 13. júlí
1888, d. 26. aprfl
1982 og Jón Elías
Ólafsson, f. 5. maí
1880, d. 29. nóv.
1934. Vilmundur var
9. í röð 11 systkina,
en þau eru: Ólöf Jóna, Sigríður
Margrét, Steindór Kristinn, Guð-
mundur, Kristín, Hallfríður, Ólöf
Bjarney, Vilmundur Kristinn,
Björg, Ingibjörg Sara og andvana
fæddur drengur. Uppeldissystir
hans og dóttir Ólafar Jónu er
Erla Guðmundsdóttir. Eftirlifandi
af systkinunum eru
Hallfríður, Björg og
Erla.
Vilmundur kvæntist
28. desember 1957 eft-
irlifandi eiginkonu
sinni, Matthiidi Niku-
lásdóttur, frá Stokks-
eyri, f. 2. júní 1924.
Dætur þeirra eru: 1)
Svandís, f. 25. janúar
1957, dætur hennar og
Einars Óla Einarsson-
ar eru Fanný, f. 24.
október 1979, og
Rebekka, f. 28. ágúst
1987. Dóttir Fannýjar
er f. 5. febrúar 1999. 2) Kristný, f.
19. ágúst 1960, maki Hallfreður
Vilhjálmsson. Dætur þeirra eru
Linda Dagmar, f. 24. júní 1980, og
Heiður, f. 20. nóvember 1986.
Sljúpsonur Vilmundar og sonur
Matthildar er Ingvar Friðriksson, f.
25. desember 1944, maki Erla Fríð-
ur Sigurðardóttir. Börn þeirra
eru Sigurður, f. 7. október 1967,
maki María Bjamadóttir, og Þór-
unn Sif, f. 24. júlí 1970. Dætur
Sigurðar og Maríu eru Erla Mar-
ía, f. 29. nóvember 1990, og Guð-
borg Nanna, f. 5. apríl 1995.
Vilmundur fluttist 1928 í Hnífs-
dal með fjölskyldu sinni. Ungur
fór hann suður á vertíð og flutti
alfarinn til Akraness ásamt móð-
ur sinni árið 1950. Vilmundur hóf
búskap á Akranesi og bjó þar til
dauðadags. Vilmundur starfaði
hjá Hval hf. í mörg ár og var
verkstjóri á plani í Ilvalstöðinni í
Hvalfirði í nokkur ár. Hann starf-
aði síðan í nokkur ár hjá HB&Co
hf. Eftir það vann hann sjálfstætt
í mörg ár við innflutning og inn-
römmun á myndum. Síðan stofn-
aði hann fyrstu myndbandaleig-
una á Akranesi og rak hana til
ársins 1993. Síðasta árið sem
hann lifði dvaldist hann á E-deild
Sjúkrahúss Akraness.
Utfór Vilmundar fer fram frá
Akraneskirkju mánudaginn 15.
febrúar og hefst athöfnin klukk-
an 14.
VILMUNDUR
KRISTINN JÓNSSON
Elskulegur faðir okkar, Vil-
mundur Rristinn Jónsson, lést á E-
deild Sjúkrahúss Akraness 6. febr-
úar sl. Líf hans var ekki alltaf dans
á rósum. Faðir hans lést þegar
hann var aðeins 9 ára gamall og
Steindór eldri bróðir hans drukkn-
aði ári síðar. Eitt barn fæddist
andvana og tvö dóu aðeins nokk-
urra daga gömul. Ömmu Steindóru
tókst með miklum dugnaði að
halda heimili fyrir sig og systkinin
7, sem komust til fullorðinsára.
Einnig ólst upp á heimilinu systur-
dóttir pabba. Pabbi var eini sonur-
inn, sem lifði, eftir að Steindór og
tveir aðrir bræður létust. Hann var
farinn að afla tekna til heimilisins
mjög ungur, níu ára var hann far-
inn að beita fyrir allar aldir á
morgnana og 12 ára gamall fór
hann á sjóinn. I kringum tvítugt
fór hann suður á vertíð í nokkur ár
og árið 1950, þegar systumar voru
allar fluttar að heiman, fluttu pabbi
og amma Steindóra alfarin frá
Hnífsdal til Akraness. Nokkrum
árum síðar fór pabbi að vinna hjá
Hval hf. og þar vann hann í mörg
ár. Frá upphafi vinnu sinnar þar
bar hann hag Hvals hf. fyrir brjósi.
Hann bar mikla virðingu fyrir
Lofti heitnum Bjarnasyni og góður
vinskapur tókst með þeim. Hann
var verkstjóri á plani í Hvalstöð-
inni í Hvalfirði og þar kynntust for-
eldrar okkar. Þau hafa alla tíð síð-
an búið á Akranesi. Pabbi varð að
hætta í Hvalstöðinni vegna heilsu-
brests og átti við vanheilsu að
stríða alltaf eftir það. Árið 1972
benti læknir honum á það, að best
væri fyrir hann að finna sér eitt-
hvað, sem hann gæti starfað við
sjálfstætt og ráðið sínum vinnu-
tíma sjálfur. Hann byggði þá bíl-
skúr á lóðinni heima og hóf inn-
flutning og innrömmun á myndum.
Þrátt fyrir sína litlu barnaskóla-
menntun, eins og hann orðaði það,
tókst honum sjálfum að sjá um alla
pappírsvinnu, sem fylgir rekstri
fyrirtækis. Hann hafði mikla sölu-
mannshæfileika og seldi myndir í
stærri verslanir um allt land.
Vandvirkni var það sem einkenndi
störf hans og ekkert sendi hann frá
sér nema vandlega innpakkað, svo
það skemmdist ekki á leiðinni. Enn
þann dag í dag, ef við systurnar
sjáum eitthvað vel inn pakkað,
segjum við „maður gæti haldið að
pabbi hafi pakkað þessu inn“. Áiið
1980 sá hann fram á að eftirprent-
anir voru að detta úr tísku. Hann
hætti þá með innrömmunina og
stofnaði fyrstu myndbandaleiguna
á Akranesi og rak hana til ársins
1993. Síðustu árin hafði hann þó
ekki heilsu til að vinna og vann
mamma þau ár í myndbandaleig-
unni. Pabbi var heiðarlegur, sam-
viskusamur og vandvirkur. Hann
var duglegur að rétta þeim hjálp-
arhönd, sem minna máttu sín og
hag fjölskyldunnar bar hann alltaf
fyrir brjósti. Honum var umhugað
um að við systurnar fengjum þá
menntun, sem hann átti aldrei kost
á. Það var ekki svo ósjaldan, sem
hann sagði: „Þið verðið að vera
duglegar að læra, svo að þið fáið al-
mennilega vinnu.“ Barnabörnin
veittu honum mikla ánægju og
hann fylgdist af áhuga með áhuga-
málum þeirra og alltaf spurði
hann: „Gengur ekki vel í skólan-
um?“ Þegar við horfum til baka
streyma minningarnar fram. Við
teljum að einhver bestu árin hans
hafi verið áinn sem hann var með
innrömmunina og fyrstu árin með
myndbandaleiguna. Þegar við vor-
um unglingar var ekki algengt að
foreldrar hlustuðu á sömu tónlist
og börnin, en pabbi átti það til að
setja Deep Purple eða Pelican á
„Dual fóninn", sem hann keypti,
þegar okkur systrunum fannst
vanta „græjur" á heimilið. Hann
átti það líka til að nota talsmáta frá
okkur systrunum, sem foreldrar
voni ekki vanir að nota, við mikinn
fögnuð okkar. Að lokum viljum við
þakka mömmu fyrir öll árin, sem
hún annaðist pabba í veikindum
hans. Við viljum líka þakka starfs-
fólki E-deildar Sjúkrahúss Akra-
ness fyi’ir umönnun hans síðasliðið
ár og sérstaklega viljum við þakka
Ara Jóhannessyni lækni fyrir alla
hans hjálp og liðlegheit undanfarin
ár.
Elsku pabbi, við systurnar erum
þakklátar fyi-ir, að hafa fengið að
vera hjá þér, þegar þú kvaddir
þennan heim. Megir þú hvíla í friði.
Guð blessi minningu þína.
Þínar dætur
Svandís og Kristný.
Elsku afi minn.
Mig langar að skrifa nokkur
kveðjuorð til þín. Það hefur verið
erfitt að horfast í augu við þá stað-
reynd að þú sért farinn frá okkur.
Ég hugsa til þín með söknuði, en
ég á hlýjar minningar sem ég mun
alltaf eiga um þig. Þú varst alltaf
svo góður við mig og við áttum oft
góðar stundir saman, sem ég mun
aldrei gleyma. Þú hafðir alltaf mik-
inn áhuga á því að vita hvað ég
væri að gera og hvemig mér gengi
í skólanum og dansinum. Afi minn,
þakka þér fyrir allar góðu stund-
irnar sem við áttum saman og von-
andi líður þér vel þar sem þú ert
núna. Einnig vona ég að guð gefi
ömmu styrk. Guð geymi þig.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú korain er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þín
Elsku Villi afi, ég vil minnast þín
með nokkrum orðum. Það er líka
ótnilega ski-ítið að ég fái aldrei að
hitta þig aftur, því að ég mun sakna
þín alveg rosalega mikið. Þú varst
nýkominn á sjúkrahúsið og ég kom
ekki strax til þín, en svo dreif ég
mig bara og það var gaman. Ég var
rosalega ánægð þegar þú sagðir
mér sögur. Mér finnst leiðinlegt að
þú fékkst ekki að sjá fyrsta bama-
barnabamið þitt, því það hefði glatt
þig mjög. Þegar þú veiktist kom ég
stundum upp á spítala og þótt þú
gætir ekki talað við mig vissirðu að
ég var hér hjá þér. Þú gafst mér oft
eitthvað sem þú bjóst til uppi á
Höfða og ég á það allt ennþá. Ég
nota líka mottuna sem þú gerðir
handa mér. Mér þótti mjög vænt
um þig. Ég hefði líka getað glatt þig
meira ef ég hefði komið til þín oftar.
Ég grét mikið þegar ég vissi þetta
og ég reyndi oftast að fá háar ein-
kunnir, því það gladdi þig svo mikið.
Formáli minn-
ingargreina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
Crfisdrykkjur

UettW>9ohú/ið
Gon-mn
Sími 555 4477
Blómastofa
Friðjinns
Suðurlandsbraut 10,
108 Reykjavík, sími 553 1099.
Opið öll kvöld
til kl. 22 - einnig um helgar.
Skreytingar fyrir öll tilefni.
Gjafavörur.
Ég vildi að ég hefði getað lifað með
þér næstu aldamót, árið 2000, en
þetta var betra fyrir þig. Ég mun
sakna þín rosalega og allir aðrir,
sem þú þekktir. Megir þú hvfla
þarna uppi og líða vel.
Þitt barnabarn,
Rebekka.
Elsku afi minn. Það er mjög
skrítið að hugsa til þess að þú sért
horfinn burtu frá mér. Þegar ég
hugsa til þeirra stunda þegar við
sátum saman, spiluðum og töluðum
saman, sakna ég þín mikið. Þó að
þú hafir átt við veikindi að stríða í
mörg ár brá mér mjög fyrir um
tveimur vikum, þegar þú veiktist
mikið og við sáum fram á að veik-
indin myndu draga þig til dauða.
Þetta heíúr verið mjög erfiður tími
fyrir mig, því að deginum áður en
að þú varst allur eignaðist ég litla
stelpu, sem er þitt fyrsta langafa-
barn. Það er svo stutt síðan ég sat
hjá þér og við vorum að tala um
litla barnið og ég hlakkaði svo til að
sýna þér fyrsta bamabarnabarnið
þitt. Én þó að þú hafir ekki getað
séð hana meðan þú lifðir veit ég að
þú fylgist með henni frá himnum.
Elsku afi minn, ég á eftir að sakna
þín mikið, en við eigum örugglega
eftir að hittast einhvern tímann
aftur. Ég kveð þig nú að sinni og
vona að þér líði vel hjá Guði, þar
sem að þú ert núna.
Þínar
Fanný og dóttir.
Við systkinin viljum í örfáum
orðum minnast Villa og í fjarveru
okkar votta ömmu og frænkum
okkar á Skaganum samúð okkar.
Upp í hugann koma ýmis atvik og
persónueinkenni Villa sem okkur
þótti svo vænt um. Efst í huga eru
stundirnar sem við áttum hjá
ömmu og Villa á Akranesi í sumar-
fríum og jólaheimsóknum. Þetta
var á þeim tíma sem Villi var með
innrömmunina í bflskúrnum. Þar
setti hann saman ramma eftir
ramma, hámákvæmt og við reynd-
um að gera eins og hann úr afgöng-
um sem lágu á gólfinu. Villi fékk.
sér alltaf blund eftir hádegismat-
inn og hlustaði á fréttirnar á gólf-
inu inni í stofu fyrir framan út-
varpstækið. Þar sagði hann okkur
margar sögur úr Hnífsdal og
spjallaði við okkur um hitt og
þetta. Hann var með eindæmum
barngóður og gat haft ofan af fyrir
okkur daginn út og daginn inn.
Einnig era eftirminnilegar allar
sendiferðirnar á svarta hjólinu.
Mér er verulega minnisstæður
dagurinn sem eldri dóttir mín
fæddist. Ég rauk út af fæðingar-*
deildinni til þess að hringja út
fréttina og á Ákranesi svaraði Villi
í símann, þá sem oftast. Þegar ég
hafði rutt út úr mér fréttunum
sagði hann eins og honum var ein-
um lagið: „Seigur varstu."
Amma, Svandís, Kristný, Hall-
freður og frænkurnar fimm, við
sendum ykkur innilegar samúðar-
kveðjur og Guð veri með ykkur.
Sigurður og Þórunn Sif.
Elsku afi. Það er erfitt að sætta
sig við að fá aldrei að sjá þig aftur,
en ég veit, að þér líður betur núna.
Þú varst mjög góður við mig og þú
gafst mér ýmislegt fallegt, sem þú
bjóst til á Höfða. Þú spurðir mig
alltaf hvort ég væri ekki dugleg og
samviskusöm í skólanum, svo ég
gæti farið í Verzló, eins og Svandís,
mamma og Linda. Elsku afi minn,
ég mun aldrei gleyma þér.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
. sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Skreyíingar við Alvöru skreytinga-
öll Uekifieri verkstaði
HIIDU
587 9300
Kransar
Rauðihvammur Kistuskreytingar
v/Suðurlandsveg, lIORvík. Brúðarvendir
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinar-
hug vegna andláts og útfarar eiginkonu minn-
ar, móður okkar, tengdamóður og ömmu,
STEFANÍU ÞÓRSTÍNU ÍVARSDÓTTUR,
dvalarheimilinu Seljahlíð,
áður Hátúni 8.
Sæmundur Magnússon,
Guðný Hinriksdóttir, Lúðvik Andreasson,
Ivar Sæmundsson, Ingibjörg B. Sveinsdóttir,
Andreas Lúðvíksson,
Stefán Þór Lúðvíksson.
Lokað
Heildverslunin Niko ehf., veröur lokuð eftir hádegi á morgun,
mánudaginn 15. febrúar, vegna jarðarfarar
SIGURÐAR ÁSMUNDSSONAR.
Niko ehf.
Linda Dagmar.