Morgunblaðið - 24.06.1999, Blaðsíða 50

; 50 FIMMTUDAGUR 24. JÚNÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Grettir
SVON4, UPP MEt> PI6 LUBBIf
Þekkir þú einkunnarorðin mín?
„Þegar gangan gerist erfiS -
gefstu þá upp"!
A- &WHAF' LTD.
Smáfólk
Færðu mér pizzu
ef þú ert að fara
í bæinn..
Afsakaðu, ég hélt
að þú værir að
fara íbæinn..
Ef þú ákveður einhvem
tímann að fara í bæinn,
viltu þá gera svo vel að
færa mér pizzu..
Líf mitt er
svaka, svaka,
svakalega
asnalegt..
S
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Hægt að draga úr
losun koltvísýrings
Frá David Butt:
GREIN eftir Halldór Ásgrímsson
um Kyotobókunina og möguleika
íslendinga á að draga úr losun
gróðurhúsalofttegunda bii-tist í
Morgunblaðinu 3. mars sl.
Hann segir, orðrétt: „Möguleikar
okkar á að draga úr losun frá sam-
göngum og fiskveiðum eru ekki
miklir enn sem komið er, enda er-
um við þar að verulegu leyti háð al-
þjóðlegri tækniþróun.“ Þetta er
rangt.
Síðan 1990 hef ég reynt að kynna
Brennsluhvatann hér á íslandi.
1995 skrifað ég grein í Morgunblað-
ið þar sem fram kom að með notk-
un Brennsluhvatans á skipum og
bílum var hægt að draga úr losun
koltvísýrings um allt að 7% og ann-
arra efna í útblæstri um 30 til 60%.
Þar með var hægt að mæta tak-
mörkun á losun koltvísýrings sam-
kvæmt Ríósáttmála.
Gísli Einarsson alþingismaður
flutti þingsályktunartillögu á 121.
löggjafarþingi, 421. mál, um
Brennsluhvatann. Þar kom fram
meðal annars möguleiki okkar á að
draga úr olíueyðslu skipaflotans um
3 til 7% með notkun Brennslu-
hvatans.
Eg er nýkominn heim eftir
tveggja ára dvöl í Kanada þar sem
ég var meðal annars að markaðs-
setja uppfinningu mína. Einnig hef
ég haldið áfram að prófa og þróa
tækið sem var hannað á íslandi.
Ahugi á notkun Brennsluhvatans
hér á Islandi var takmarkaður
vegna þess að í fyrsta lagi voru
engar vísindalegar rannsóknir
framkvæmdar sem íslensk stofnun
gæti sætt sig við og í öðru lagi
fannst engin vísindaleg skýring á
virkni tækisins.
Eg og samstarfsaðili minn er-
lendis erum búnir að finna vísinda-
lega skýringu á virkni tækisins
ásamt því að staðfesta að tækið
vii'ki eins og við höfum sagt. í ljósi
þess hef ég sótt um einkaleyfi í
Kanada og Bandaríkjunum á tæk-
inu sem ég hannaði og þróaði að
mestu leyti hér á Akranesi.
Eins og kom fram í Morgunblað-
inu þann 26. nóvember 1998 er mik-
ill áhugi á Brennsluhvatanum vest-
anhafs, meðal annars hjá Irving
Oil-samsteypunni, þar sem mæling-
ar þeirra sýna og staðfesta niður-
stöður mælinga Tæknideildar
Fiskifélags íslands og fleiri ís-
lenskra aðila.
Af hverju að leita til útlanda þeg-
ar til er íslenskt tæki, reynsla og
þekking hér á landi, sem hægt er
að nota strax til þess að minnká los-
un gróðurhúsalofttegunda og
krabbameinsvaldandi efna frá
bensín- og díselvélum?
Hægt er að halda áfram að þróa
Brennsluhvatann hér á landi, eins
og kemur fram í einkaleyfi mínu, en
til þess þarf stuðning einkaaðila og
opinberra stofnana.
DAVID J. BUTT,
forstjóri,
Lerkignind 5,
Akranesi.
Kvíði og gleði
Frá Skúla Sigurðssyni:
í BRÉFI frá Sigríði Gunnarsdóttur
25. apríl þakkar hún Jóni Hafsteini
Jónssyni fyrir bréf um gagna-
grunnsmálið (7. og 9. apríl). Hún
segir að sér hafí skilist að þekking
sem hugsanlega yrði til við gerð og
notkun grunnsins hlyti að hafa eitt
aðalmarkmið: hjálpa sjúku fólki að
öðlast betra líf. Skyggir þetta verð-
uga markmið ekki á aðrar hliðar
málsins, spyr hún? Hún á erfitt
með að skilja af hverju fræjum tor-
tryggni hefur verið sáð í garð rann-
sókna sem gætu gefið fólki nýtt líf,
ekki síst á Islandi þar sem góður
árangur erfðafræðirannsókna hafi
byggst á samstarfsvilja fólks, eins-
leitri þjóð og góðum vísindamönn-
um. Svo börn hennar og afkomend-
ur þurfi ekki að ganga píslargöngu
veikinda líkt og hún sjálf, leggur
hún í lok bréfsins „áherslu á að
gefa gagnagrunni tækifæri og
hvet[ur] því alla til að leyfa að
heilsufarsgögn um þá verði þar og
stuðli þannig að framleiðslu nýrrar
þekkingar og lyfja.“ Það er illskilj-
anlegt af hverju Sigríður hvetur
landsmenn til þess að leyfa að
heilsufarsgögn um þá verði í gagna-
grunninum. Lögin ganga út frá því
að landsmenn hafi þegar gefið leyf-
ið. Úlfur Árnason benti á þetta í
viðtali við, Sigrúnu Davíðsdóttur í
Morgunblaðinu 18. apríl síðastlið-
inn: „Auk þess er óhæfa að fólk
þurfi að segja sig úr grunninum.
Hið rétta væri að sjálfsögðu að
gögn einstaklinga færu aðeins inn
með beinu samþykki."
Gagnrýnin hugsun og hæfileg
tortryggni eru drifkraftur vísinda-
starfsemi og lýðræðis. Einsleitni ís-
lensku þjóðarinnar er tálsýn sem
hefur réttilega verið gagnrýnd (sjá
Alfreð Árnason í Morgunblaðinu
12. mars og 24. apríl). Gagnagrunn-
urinn heggur að rótum frjálsrar
vísindastarfsemi á íslandi og gæti
hæglega aftrað þekkingarsköpun.
Er auk þess víst að hann hjálpi
sjúku fólki og afkomendum þess að
öðlast betra líf? Sölumenn hug-
myndarinnar um miðlægan gagna-
grunn hafa ekki nefnt skýr dæmi
þess. Grunnurinn á ekki að geta
veitt upplýsingar um einstaklinga
skv. lögunum. Hvemig getur hann
þá nýst þeim? Segjum að annar
gagnagrunnur aflaði aukinnar
þekkingar á sjúkdómi en engin
lækning væri í sjónmáli. Væri ein-
staklingur betur settur sem fengi
að vita að líkur væm á því að hann
fengi sjúkdóminn? Ef í ljós kæmi
að hann fengi ekki sjúkdóminn,
hver mun bæta honum upp kvíða
fyrri ára?
SKÚLI SIGURÐSSON
vísindasagnfræðingur og
félagi í Mannvernd.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.