Morgunblaðið - 23.12.1999, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 23. DESEMBER 1999 51\

MINNINGAR
INGIBJÖRG
GUÐMUNDSDÓTTIR
+ Ingibjörg Guð-
mundsdóttir
fæddist í Áskoti,
Ásahreppi, Rangár-
vallasýslu 2. apríl
1907. Hún lést á öldr-
unardeild Landa-
kotsspítala 1. desem-
ber síðastliðinn og
fór útför hennar
fram frá Langholts-
kirkju 9. desember.
Á Degi aldraðra í maí
síðastliðnum kom Ingi-
björg frænka að venju í
Langholtskirkju og var
við messu ásamt uppeldissystur
sinni, Völu frænku. Á eftir drukkum
við saman kaffi í félagsheimilinu.
Organistinn lék nokkur lög og við
frænkurnar tókum hressilega undir.
Eftir að hafa sungið „Fyrr var oft í
koti kátt“ hafði Ingibjörg á orði, að
kvæðið lýsti vel þeim tíma, þegar
frænkurnar ólust upp saman í Hella-
túni í Ásahreppi. Hún var svo hress
og kát þennan dag. Kom okkur til að
hlæja eins og henni var lagið. Dóttur-
dóttir frænku og hennar börn bætt-
ust einnig í hópinn og það var létt yfir
okkur frænkunum. Við höfum hist og
glaðst saman þennan dag nokkur
undanfarin ár og alltaf voru einhverj-
ir afkomendur Ingibjargar með í för.
Okkur fannst Ingibjörg líta svo vel
út, en fáeinum dögum
síðar veiktist hún og nú
er elsku frænka búin að
kveðja þessa veröld.
Við söknum þess mjög,
að njóta ekki lengur
samfylgdar hennar og á
uppeldissystir hennar
og frænka, Valgerður
Helga Magnúsdóttir,
um sárt að binda. En
langri og farsælli ævi er
lokið og kynslóðir koma
og kynslóðir fara allar
sömu ævigöng.
Ingibjörg Guð-
^ mundsdóttir fæddist í
Ásakoti í Ásahreppi þann 2. aprfl
1907. Hún var yngsta bam foreldra
sinna en þau voru Þórunn Helgadótt-
ir og Guðmundur Hróbjartsson. Þór-
unn og Guðmundur fluttust 1908 að
Hellatúni í Ásahreppi ásamt bömum
sínum og bjuggu þar æ síðan. Hella-
túnsheimilið var fjölmennt myndar-
heimili. Auk systkinanna ólust upp á
bænum tvö systkinaböm Þómnnar
húsfreyju og er Valgerður Helga
Magnúsdóttir nú ein á lífi úr hópnum
„sem lék sér saman, og henti að
mörgu gaman“. Svona var samhjálp-
in fyrram. Þórann húsfreyja hjálpaði
sínum systkinum og ól upp tvö börn
þeirra sem sín eigin væru. Farskóli
var í Ási næsta bæ við Hellatún.
Þann tíma sem hann stóð yftr bætt-
ust nokkrir krakkar við í dvöl í Hella-
túni, sem áttu heima lengra í burtu.
Ingibjörg rifjaði oft upp atvik frá
gamalli tíð og minntist þess, að móðir
hennar hefði lagt áherslu á, að friður-
inn á heimilinu væri fyrir öllu. Mér
hefur alltaf fundist þetta eigi við á
hvaða tímum sem er.
Oft minntust Hellatúnssystkinin á
Runka, en hann var vinnumaður á
bænum og hét Runólfur. Mér er það
minnisstætt, að þegar byrjað var að
tala um mengun var haft á orði, að
Runki hefði sagt að hann vildi hafa
drykkinn ómengaðan og átti þá við,
að sýran væri ekki þynnt með vatni.
Þau hjón Þórann og Guðmundur öðl-
uðust virðingu samferðamanna sinna
og hef ég heyrt fólk minnast þeirra
með virðingu og þakklæti. Þess hefur
og verið minnst, hve þau voru glæsi-
leg, þegar þau fóra á gæðingum sín-
um um sveitina í heimsóknir til vina
og vandamanna.
Ingibjörg frænka hleypti ung
heimdraganum og hélt til Reykjavík-
ur. Hún fór þar í kvöldskóla og nam
orgelleik hjá Sigfúsi Einarssyni tón-
skáldi. Þennan vetur í höfuðstaðnum
réðst framtíð Ingibjargar, er hún
kynntist þar læknastúdent, Árna
Guðmundssyni, ættuðum frá Lóni í
Kelduhverfi. Ingibjörg hélt heim í
sveitina sína og gerðist nítján ára
organisti í Kálfholtskirkju. Hún
stofnaði barnakór í Áshverfinu og
var þar á undan sinni samtíð. Arni
hélt til náms í Danmörku, en áður
höfðu þau Ingibjörg gengið í hjóna-
band. Ungu hjónin settust síðan að á
Akureyri ásamt framburði sínum,
Guðmundi Emi, og þar fæddust síð-
an hin bömin Haukur, Þórann og
Svava.
Ingibjörg og Ámi bjuggju í rúm 20
ár norðan heiða og lengst af á Bjarm-
astígnum, þar sem húsráðendur
ræktuðu garðinn sinn og áttu fagran
skrúðgarð, en læknirinn hafði yfir-
gripsmikla þekkingu í grasafræði.
Ræktuðu þau einnig matjurtir m.a.
jarðarber. Síðan fluttust læknishjón-
in suður og settust að í Barðavogi 20.
Þar komu þau sér einnig upp fögram
garði með sjaldgæfum tegundum.
Ingibjörg frænka kom til dyranna
eins og hún var klædd og var afar
hreinskiftin í öllu sínu fasi. Var svo
sannarlega drenglunduð. Það var
reisn yfir henni frænku, svo að eftir
var tekið, hvar sem hún kom. Hún
var hnyttin í tilsvöram og gat alltaf
komið manni í gott skap. Ingibjörg
var einstaklega ættfróð og eins hafði
hún öll örnefni á hraðbergi. Þar kom
maður ekki að tómum kofunum. Hún
hafði mikið yndi af hannyrðum og sat
löngum stundum við að hekla hin
smágerðustu mynstur. Bóngóð var
hún og greiðvikin. Árna mann sinn
missti Ingibjörg árið 1971. Hún dreif
sig þá út á vinnumarkaðinn og starf-
aði á Þjóðminjasafninu til 75 ára ald-
urs. Síðar tók hún þátt í félagsstarfi
aldraðra í Langholtskirkju, spilaði
brids í miðvikudagshópnum og þótti
slyng í spilum. Nú að leiðarlokum er
margs að minnast. Langri og farsælli
ævi er lokið, en frænka átti 51 afkom-
anda og er það gjörvilegur og elsku-
legur hópur frændfólks. Ingibjörg
frænka var mér mikilsvirði sem góð
frænka. Við náðum vel saman og mér
leið vel í návist hennar. Það streymdi
frá henni svo mikill hlýhugur og vel-
vilji. Hún hafði góða kímnigáfu, mér
að skapi, sérstaklega gat hún verið
upplífgandi með skemmtilegum til-
svörum og þannig vil ég minnast
hennar. Blessuð sé minning þín,
elsku frænka.
Helga Skúladóttir.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRARINN GUNNARSSON
gullsmiður,
Tjaldanesi 11,
Garðabæ,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánu-
daginn 27. desember kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim,
sem vilja minnast hans, er bent á Hjartavernd.
Ásta Engilbertsdóttir,
Sigrún Þórarinsdóttir, Ragnar Pálsson,
Birgir Þórarinsson, Dóra Sigurðardóttir,
Gunnhildur Þórarinsdóttir, Sveinn M. Ottósson,
barnabörn og barnabarnabörn.
KRISTÍN HULDA EYFELLS
OG GRÉTAR GARÐARSSON
+ Kristín Huida
Eyfells fæddist
31. janúar 1935. Hún
lést hinn 23. desem-
ber 1998.
Grétar Garðar-
sson fæddist 5. júlí
1936. Hann lést 4.
október 1999.
Utför þeirra fór
fram í kyrrþey.
Mig langar með örfá-
um orðum að minnast
sérstakra vina minna
sem era horfnir héðan
með skömmu millibili. Það era hjón-
in Kristín Hulda Eyfells og Grétar
Garðarsson. Hún féll frá á Þorláks-
messu í fyrra eftir langt stríð við erf-
iðan sjúkdóm. Hann varð bráð-
kvaddur níu mánuðum síðar. Bæði
vora þau á besta aldri þegar þau
kvöddu þetta líf. Þau voru samvalin í
mörgum greinum bæði að mann-
kostum og hæfileikum enda sérlega
samheldin í hjónabandi sínu og sam-
stillt. Dagfar þeirra einkenndist af
mikilli prúðmennsku, öll störf þeirra
af snyrtimennsku og vandvirkni.
Grétar starfaði sem húsgagna-
smiður, vann hjá Axel Eyjólfssyni
allan sinn starfsaldur og gat sér hið
besta orð bæði hjá yfirmönnum,
samstarfsmönnum og viðskiptavin-
um. Hann var vel verki farinn, vand-
virkur og samviskusamur. Kristín
Hulda var lengi verslunarstjóri í
Drífanda. Frá þeim árum minnast
hennar margir fyrir alúð og prúð-
mennsku. Síðustu árin starfaði hún á
Borgarspítalanum við góðan orðstír.
Hún tók því með þreki og æðraleysi
þegar í ljós kom að hún hafði tekið
sjúkdóm sem er erfiður viðfangs.
Grétar studdi hana með sínu hlýja
hugarþeli.
Kristín kvaddi þetta líf í von á sinn
upprisna frelsara. Maður hennar sá
henni á bak í sömu von. En eigi að
síður varð honum erfitt að verða að
kveðja hana eftir að hafa barist með
henni svo lengi milli vonar og ótta.
Þau vora samgróin, áttu öll sín hugð-
arefni saman, höfðu byggt upp sinn
heim hvort með öðru og máttu hvor-
ugt af öðra sjá. Enda varð stutt á
milli þeirra.
Eg er meðal þeirra sem sakna
þessara góðu hjóna og þakka öll
kynni af þeim. Sérstakar samúðar-
kveðjur sendi ég Hafsteini bróður
Grétars og fjölskyldu hans og bróð-
urdóttur hans Margréti Sigurpáls-
dóttur. Það hefur verið skammt
stórra högga á milli hjá þessu fólki.
En einn er sá sem sárin græðir og
bætir allt böl. Hin bjarta hátíð ljóss-
ins, friðarins og kærleikans, fæðing-
arhátíð Jesú Krists minnir á þann
milda sterka mátt sem við getum
treyst á í lífi og dauða.
Blessuð sé minning góðra vina.
Kom huggari, mig hugga þú,
kom hönd, og bind um sárin.
Kom dögg, og svala sálu nú,
kom sól, og þerra tárin.
Kom hjartans heilsulind,
komheilögfyrirmynd.
Komljósoglýstumér,
kom líf er ævin þver
kom eilíf bak við árin.
(Vald. Briem.)
Ólafur Þór Friðriksson.
jiiiiiiiii111111^
H
H
Erfísdrykkjur
H
H
P E R L A N
H
H H
Sími 562 0200 h
iiiniin i iiiiiiíl
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGRÚN SIGURÐARDÓTTIR
kennari,
Hóli,
Fáskrúðsfirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Uppsölum, Fáskrúðs-
firði, mánudaginn 20. desemPer síðastliðinn.
Útförin fer fram frá Fáskrúðsfjarðarkirkju miðvikudaginn 29. desember
kl. 13.30.
Margrét Aronsdóttir, Árni Guðmundsson,
Stefanía Aronsdóttir, Lars Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskulegi maðurinn minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GESTUR AUÐUNSSON,
Birkiteig 13,
Keflavík,
lést laugardaginn 18. desember.
Jarðarförin fer fram frá Keflavíkurkirkju þriðju-
daginn 28. desember kl. 14.00.
Friðgerður Finnbjörnsdóttir,
Rafn Eyfell Gestsson, Svandís Ingibjartsdóttir,
Auðunn Gestsson, Ester Sumarliðadóttir,
Steinunn Gestsdóttir
og barnabörn.
+
Hjartans þakkir sendum við þeim fjölmörgu,
sem sýndu okkur hlýju og samúð vegna and-
láts og útfarar
KRISTJÁNS KARLS GUÐJÓNSSONAR
fyrrverandi flugstjóra,
Safamýri 89,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til Félags íslenskra atvinnu-
flugmanna.
Við óskum ykkur gleðilegs árs og friðar.
Ingibjörg Sigurðardóttir, Tinna Kristjánsdóttir,
Sólveig Hallgrímsdóttir,
Kolbrún Kolbeinsdóttir, Ásgeir Svan Herbertsson,
Sigurður Óli Kolbeinsson, Marta Dögg Sigurðardóttir,
Jóhanna Guðjónsdóttir,
Unnar Þór, Elísabet Metta, Sólveig og Ingibjörg.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð vegna
fráfalls
EIRÍKS BJ. ÁGÚSTSSONAR,
Sólvangsvegi 1,
Hafnarfirði.
Guðlaug Guðmundsdóttir,
Steinunn Eiríksdóttir og fjölskylda.
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/