Morgunblaðið - 23.12.1999, Side 54

54 FIMMTUDAGUR 23. DESEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
EIGA 50M6FUGÍAR EN&A \ Ó JÚ! 1 NÁTTVEULE&A ÖVINI ? fy^nvEamsmut,?( GAGNRyNENDUR! As
’ *'\ .m 1 ■ \\l-~ 01999 Tntxme Media Se»vice». Inc. 1 . www.comicspage.com *T'X1 ai Rights Reserrtd. \ ' ^
Grettir
Ferdinand
Smáfólk
sendanda."
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni I 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Komandi kjara-
samningar og
launamisrétti
Frá Guðrúnu Maríu Óskarsdóttur:
KJARASAMNINGAR á almennum
vinnumarkaði eru lausir um áramót,
en lítið hefur sést af kröfum verka-
lýðshreyfingarinnar í komandi
samningagerð. Staða ófaglærðs
verkafólks í störfum hjá hinu opin-
bera, þar sem laun hafa algjörlega
staðið í stað miðað við faglærðar
samstarfsstéttir sem virðast hafa
hækkað umfram öll mörk er um var
rætt í síðustu samningagerð, hlýtur
að koma til sérstakrar skoðunar. Það
er og verður óviðunandi að ákveðnir
hópar starfsmanna hins opinbera
geti samið um nær þreföld laun
verkamanns, meðan verkamanna-
launin standa í stað í þrjú-fjögur ár.
Það er einnig óviðunandi að vinnu-
veitendur, hvort sem er hið opinbera
eða aðrir fái að komast upp með það í
friði að ýta reyndu fólki á miðjum
aldri út af vinnumarkaði, með ýms-
um ráðum, til þess að ráða ódýrara
vinnuafl í staðinn, 16 ára til tvítugs.
Slík pólitík á einfaldlega ekki að
vera við lýði, svo fremi verkalýðs-
hreyfingin sofi ekki á verðinum
gagnvart slíku.
Hagsmunatengdir
verkalýðsforkólfar
Því miður hefur framganga ýmissa
forystumanna í verkalýðshreyfing-
unni, í pólitík, og í stjórnum lífeyris-
sjóða ekki endilega þýtt bætt kjör
umbjóðenda þeirra, heldur þvert á
móti hafa þeir hinir sömu samið af
sér og setið hjá í ákvarðanatöku ým-
iskonar vegna hins erfiða hlutverks
að sitja í raun beggja vegna borðsins
sem hlutabréfaeigendur í atvinnu-
rekstri og pólitíkusar við stjórn
stórra sveitarfélaga, þar sem útgjöld
í rekstri, og almenn hagstjóm hafa ef
til vill vegið þyngra en afkoma um-
bjóðenda þeirra er tekið hafa laun af
hinum lægstu töxtum sem finna má í
samningum. Sömu menn og konur
sitja enn í forystuhlutverki í hinum
ýmsu verkalýðsfélögum, meira og
minna þátttakendur í pólitík, rauðri,
grænni og blárri, sem og regnbogans
litum öllum í einu.
Sameining
vinnandi manns
Aðeins einn formaður í verkalýðs-
félagi, formaður Rafiðnaðarsam-
bandsins, hefur barist eins og ljón til
þess að sameina verkamenn og fag-
lærða í hliðstæðum störfum í eitt fé-
lag. Fyrir það á hann heiður skilið en
með ólíkindum er að Alþýðusam-
bandið skuli ekki geta samþykkt
slíka ráðstöfun. Togstreita innan
raða verkafólks í hliðstæðum störf-
um er íyrst og fremst tilkomin vegna
þess að félög faglærðra og ófag-
lærðra hafa borist á banaspjótum og
deilt um keisarans skegg engum til
hagsbóta. Ef til viil er það því miður
sundrungin sem hefur sameinað ís-
lenska verkalýðshreyfingu undan-
farin misseri á kostnað hins almenna
verkamanns og kjara hans og aðbún-
aðar, líkt og íyrri daginn. Hið breiða
bak hins almenna verkamanns er
hefur meira og minna borið góðæri
undanfarinna ára uppi og er nú orðið
bogið af síauknu vinnuálagi (án hærri
launa) og hefur því miður orsakað
marga leitun verkamannsins í heil-
brigðiskerfi vort vegna einkenna af
ofálagi á líkamann í vinnu. Aukið
vinnuálag er eitt af því sem verka-
lýðsfélögin eiga að standa vörð um að
ekki eigi sér stað, en því miður hefur
slíkt ekki verið ofarlega á blaði þar
innandyra enn sem komið er, mér
best vitanlega.
Konur njóti Iauna
á við karla
Það er til skammar fyrir íslenska
verkaiýðshreyfmgu að enn skuli kon-
ur nýttar sem ódýrt vinnuafl á vinnu-
markaði. Ég tel til dæmis að stuðla
ætti að fjölgun karlmanna í ræst-
ingastörfum í fyrirtækjum í stað
kvenna því almennt er slíkt ekki á
líkama kvenna leggjandi ár eftir ár,
hafandi gengið með börn og borið
þau á handleggnum lengri og
skemmri tíma. Fjölgun kvenna í
stjórnunarstöðum og stjórnmálum
almennt held ég að megi einmitt
tengja því að karlmönnum hafa verið
greidd hærri laun til þess að takast á
við skúringar og umönnunarstörf frá
vöggu til grafar á hinum almenna
vinnumarkaði. Líkami karlmanna er
einfaldlega sterkbyggðari en kvenna
og því hæfari til þess að taka því
líkamlega álagi sem störf þessi hafa í
för með sér með öllu því aukna
vinnuálagi er verkalýðsfélögin í land-
inu hafa samþykkt undanfarin miss-
eri. Ég vil að lokum skora á verkafólk
að vera vakandi um samningsgerð
sinna verkalýðsfélaga og mæta á
fundi og taka afstöðu til komandi
lgara sinna á nýrri öld, einkum og
sér í lagi íslenskar konur.
GUÐRÚN MARÍA
ÓSKARSDÓTTIR,
húsmóðir í hlutastarfi,
Heijólfsgötu 18, Hf.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Jólagjafír fyrír btítasaumskonur:
Bútapakkar, bækur,
sníð, verkfæri,
gjafabréf og fleíra.

'tW
VIRKA
Mörkin 3. sími 568 7477