Morgunblaðið - 12.04.2000, Síða 48

48 MIÐVIKUDAGUR 12. APRÍL 2000
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SNÆBJORN
SIG URBJÖRNSSON
+ Snæbjöm Sigur-
bjömsson var
fæddist í Reykjavík
2. apríl 1947. Hann
andaðist á Land-
spítalanum 27. mars
siðastliðinn. Hann
var sonur Esterar
Snæbjömsdóttur, f.
7. september 1923 og
Sigurbjörns Árna-
sonar, f. 7. mars
1920, d. 31 desember
1998. Snæbjöra átti
11 systkini og tvö
þeirra eru látin.
Jarðarförin hefur
farið fram í kyrrþey.
í almáttugri hendi hans
er hagur þessa kalda lands,
vor vagga, braut, vor byggð og gröf,
þótt búum við hin yztu höf.
Svo kvað sálmaskáldið mikla
Matthías Jochumsson. Petta vers
verður til á þeim tíma sem landar
okkar eru í fátækt og örbirgð frá
vöggu til grafar. Þegar sjúkdómar,
vosbúð og örbirgð hremmir landa
okkar í stórum stíl. Ef maður skoðai-
versið í heild sinni, sér sá sem trúir
innihaldi sálmsins hversu skelfilega
lítill maður er og vanmegnugur. En í
almáttugri hendi hans er öryggi að
finna. Þar er líka frið að fmna fyrir
þann sem friðvana er. Kynni okkar
sem þessa kveðju sendum voru stutt,
já allt of stutt. Það hafði verið rætt
um það að Snæbjörn vantaði búsetu-
stað og líklega myndi hann passa vel
inn í okkar hóp. Við urðum spennt,
en slógum til, hugsuðum hvemig
skyldi nú sambúðin ganga. Hann
flutti inn til okkar og sambúðin tókst
> vel. Snæbjörn veiktist hastarlega og
drógu þau veikindi hann til dauða.
Ekkert varð úr framtíðardraumum
þeim sem hann hafði
gert sér. En við höfðum
fyrirhugað ferð og gist-
ingu með honum,
ásamt þeim heimilis-
mönnum sem vildu
slást með í förina til
Akureyrar. Hann
hlakkaði mikið til því
þangað hafði hann
aldrei komið. Snæbjörn
hafði mjög gaman af
því að fara í bíltúra og
höfðum við hugsað okk-
ur að fara akandi í
ferðalagið, auk þess
sem við höfðum áður
farið í nokkra styttri bíltúra sem
hann hafði mjög gaman af. Við urð-
um síður en svo fyrir vonbrigðum
með Snæbjörn sem heimilismann,
heldur glöddumst yfir því hve vel
hann passaði inn í hópinn okkar.
Hann var fyrirferðarlítill, góður
drengur, sem reyndi að uppfylla þær
kröfur sem til hans voru gerðar, eins
og hann gat. I almáttugri hendi hans
er hagur þessa kalda lands. Mig
langar til að þrengja hópinn og segja
„er hagur hans Snæbjarnar “. Þó að
stundum, eða oft, hafi virst eins og
guð hafi yfirgefið hann. Maður getur
stundum spurt þegar hremmingarn-
ar og áföllin henda „Hvar er guð,
hvers vegna ég“.
Móðirin spyr „hvers vegna barnið
mitt“. En guð er samt nálægur og
heldur utan um okkur í sorg, þján-
ingu og neyð. Snæbjörn fór sannar-
lega ekki varhluta af þjáningu og
neyð, frá vöggu til grafar. í vöggu-
gjöf hlaut hann afar þungbæran
sjúkdóm, sem kom fram snemma í
æsku hans þannig að hann bjó við
skerta getu meiripart ævi sinnar. Nú
er hann farinn, hefur kvatt þennan
heim. Einhver hugsar kannski sem
svo „hann var lítilmagni" en frammi
SMÁAUGLÝSINGAR
FÉLAGSLÍF
□ GLITNIR 6000041219 1
I.O.O.F. 7 - 18004128'/! ■ Kk.
ÉSAMBAND ÍSLENZKRA
' KRISTNIBOÐSFÉLAGA
Háaleitisbraut 58.
Samkoma í kvöid kl. 20.30.
Anna J. Hilmarsdóttir segir kafla
úr kristnisögu: KFUK og kristni-
boðiö. Benedikt Arnkelsson flyt-
ur hugleiðingu.
Allir velkomnir.
http://sik. torg.is/
FERÐAFÉLAG
% ÍSLANDS
MOfíKINNI 6 - SlMI 568-2533
Sfðasta myndakvöld
vetrarins
í FÍ-salnum miðvikudag 12. apríi
kl. 20.30. Kristján Hjartarson frá
Tjörn í Svarfaðardal sýnir mynd-
ir frá gönguleiðum í Svarfaðar-
dal og nágrenni. Haukur Jóhann-
esson jarðfræðingur sýnir mynd-
ir úr Árneshreppi á Ströndum.
Allir velkomnir. Aðgangseyrir kr.
500. Kaffiveitingar.
□ HELGAFELL 6000041219 VI
Hörgshlfð 12.
Boðun fagnaðarerindisins.
Bænastund í kvöld kl. 20.00.
Líf og fjör í páskaferðum
Útivistar:
1. Fimmvörðuháls 20.—24. apríl.
Ný skiðagönguferð m.a. á
jöklana.
2. Jeppadeildarferð norður fyrir
Hofsjökul 20.—24. apríl.
3. Jeppadeildarferð í Jökulheima
og á Vatnajökul 20,—23. apríl.
4. Goðaland — Básar 22.-24.
april.
5. Tindfjöll, skíðaganga 22.-24.
april.
6. Kjölur, skíðaganga 20.—24.
apríl.
Eftir páska er Snæfellsnes —
Snæfellsjökull 29/4—1/5. Pantið
strax.
Sjá heimasíðu: utivist.is.
Útivist - ferðafélag,
Hallveigarstíg 1,101 Rvík.
Sími 561 4330, fax 561 4606.
http://www.utivist.is.
fyrir guði erum við öll jöfn. Ég er
viss um að í augum guðs hefur hann
verið dýrmætur, hreint ekki síður en
broddborgarinn sem mikið ber á í
þjóðfélaginu. Sunnudaginn annan
apríl vaknaði ég nokkuð snemma þó
frídagur væri. Upp í huga mér varð
það fyrsta sem kom versið sem hér
er að framan. Ég fer að hugsa „Af
hverju kemur þetta vers upp í huga
mér núna“. Ég fór að hugleiða betur
úr hvaða sálmi þetta væri. Ég fór að
hugsa um sannleiksgildi versins.
Hversu vel það tengdist alþjóð og
einstaklingum. Hversu vanmáttugur
maður er án náðar guðs, kærleika
hans og umhyggju. Svo fór ég að
hugsa um Snæbjörn, því trú mín er
sú að þrátt fyrir sorg og þungar
byrðar hafi hann verið í almáttugri
hendi hans. Þegar ég kom í vinnuna
á mánudagsmorgni fór ég að segja
frá atburðinum, en samstarfskona
mín segir þá að Snæbjörn hefði átt
afmæli á sunnudaginn. Því hafði ég
ekki áttað mig á. Þetta var kveikjan
að því að mig langaði til að senda
þessa kveðju frá okkur á Bjargi. Ég
vil að lokum benda þeim sem lesa
þessi orð mín á nýárssálmin númer
104 í kirkjusálmabókinni. Ef til vill á
þessi sálmur eftir að veita þér bless-
un með svipuðum hætti og hann hef-
ur veitt mér hana. 2. apríl hefði
Snæbjörn hafið göngu nýs árs í lífi
sínu. Nú hefur hann hafið nýárs-
gönguna hjá og með almáttugum
guði, sem er betra en nokkuð annað.
Við viljum að lokum votta móður
Snæbjarnar, systkinum hans og öðr-
um ættingjum okkar dýpstu samúð
og viljum biðja almáttugan guð að
blessa þau og styrkja. Lokaorð mín
verða tekin úr sálmi þeim er ég hefi
minnst á í þessari grein, versum
númer fimm og sex.
Hann heyrir stormsins hörpuslátt,
hann heyrir barnsins andardrátt,
hann heyrir sínum himni frá
hvert hjartaslag þitt jörðu á.
I hendi guðs er hver ein tíð,
í hendi guðs er allt vort stríð,
hið minnsta happ, hið mesta fár,
hið mikla djúp, hið litla tár.
Með kærri kveðju og fyllstu sam-
úð.
Fyrir hönd Starfsfólks á Vist-
heimilinu Bjargi,
Hanna Kolbrún Jónsdóttir.
Snæbjörn Sigurbjörnsson vinur
okkar lést 27. mars síðastliðinn.
Hann dvaldist meðal okkar á Sogni í
Olfusi í sjö ár og gekk það yfirleitt
allt í sóma. Hann var sómamaður
innst inni og nennti ekki að vera í
fýlu þótt tilefni gæfist til þess.
Ungur fór hann út á regindjúpin á
fiskveiðar og í siglingar og kunni
hann þar vel til verka. Svo dundi
ógæfan yfir og Snæi veiktist af sjúk-
dómi sem erfitt er að meðhöndla. I
þá daga var ekki til nein réttargeð-
deild hér á landi. Hann var vistaður í
fangelsum landsins og fékk því ekki
þá umönnun sem þurfti fyrr en rétt-
argeðdeildinni að Sogni var komið á
fót árið 1992.
Þökk sé þjóðinni fyrir þá stefnu
sem tekin var í þessum málum og sé
unnið að þessum lækningum alla tíð.
Hann Snæi sýndi fljótt batamerki og
dvaldi síðasta tímann sem frjáls
maður úti í þjóðfélaginu en reyndar
allt of stuttan tíma.
Og nú er hann allur og allt of
fljótt. Hann hafði ósköp gaman að fá
að skreppa með í skemmri og lengri
ferðir. Hestar glöddu hann líka og
voru félagar hans alla tíð. Og hann
vOdi ekki missa af ef færi gafst að
skreppa á hestbak.
Hann tók ljúflega í að vera með í
föndurvinnunni, saumaði út púða og
gerði myndir í leður. Og drjúgt var
sem hann afkastaði í kortavinnuni,
sem við höfum hér á haustin. Hann
var duglegur þátttakandi.
Hann var mér góður og fékk gott
á móti.
Við lékum þann góða leik að ég
spurði „Hver er best?“ og þá svaraði
Snæi „Þú“. Svo hlýtt var okkar á
milli og er hér ekkert of sagt.
Og ég tók hann með í bænum mín-
um, en mikið kom á óvart fráfall
hans.
Og snögglega var hann tekinn
okkin- frá. Við höfum öll misst góðan
vin.Og verður í hans skarð seint fyllt.
Við minnumst Snæbjarnar með
virðingu og hann var alltaf sjálfum
sér líkur. Þegar tóbak var annars
vegar valdi hann sterkan Camel,
þannig var smekkur hans. Og gott
var þá að njóta þess meðan heilsan
leyfði.
Þannig var Snæi og þannig líf var
honum yndi. Við sem reykjum áttum
ánægjustundir við reyk með honum.
En eflaust styttir það ævina. Guð
einn veit, hvað rétt er í því. Vertu nú
sæll og blessaður, vinur okkar.
Kveðja frá
Mundu Pálín og öllum
sjúklingum á Sogni.
GUÐBJÖRG MARÍA
GÍSLADÓTTIR
+ Guðbjörg María
Gísladóttir fædd-
ist á Borg í Skötu-
flrði 12. apríl 1930.
Hún lést á Sjúkra-
húsi Reylqavíkur 3.
apríl 1999 og fór út-
för hennar fram frá
Fossvogskirkju 12.
apríl.
Elsku Bubba amma.
Þú hefðir orðið sjötug í
dag. TO hamingju með
það. Þú náðir reyndar
ekki þeim degi, varst
borin til grafar á sextíu
og níu ára afmælisdaginn. En það
var hvort eð er aldrei magnið sem
skipti þig neinu máli í lífinu, heldur
gæðin. Það var reyndar aldrei gæð-
unum fyrir að fara í líkamanum en
hreysti sálarinnar var aðdáunarverð.
Hrörlegt hulstur hýsti sál úr gulli.
Ogsál þín mun ávallt lifa með mér.
Ég man að mér fannst ævintýra-
legt að hugsa tO þess þegar þú sagðir
mér að þú værir fædd á moldargólfi í
torfbæ við Isafjarðardjúp. Þú hljóm-
aðir sem óstýrilát ung stúlka sem
elskaði lífið og dreymdi um að verða
fimleikastjarna eða ballerína. En
strax á bamsaldri fór að bera á mein-
um í beinunum, gigtinni sem
takmarkaði hreyfigetuna og kom í
veg fyrir að draumarnir um fimleika
gætu ræst. En beiskleiki lífsins
kenndi þér að meta hinar sætari hlið-
ar þess og þú naust þess alltaf að lifa.
Mér fannst alltaf svo gott að koma til
ömmu, fyrst í Skálagerðið og svo í
Hátúnið. Ég þurfti ekki að sofa í
náttfötum hjá þér en ég þoldi ekki að
vera heitt, ég fékk syk-
urmola í appelsínuna
og í staðinn spáði ég
fyrir um veðrið. Og síð-
ar, þegar ég fór að
koma með mín eigin
börn, gaukaðirðu að
þeim smá súkkulaði og
sætindum sem þér
fannst þau alls ekki fá
nóg af heima fyrir.
Ég man hvað ég varð
gríðarlega stoltur þeg-
ar þú spurðir mig, sex
ára gamlan, forfallinn
bíladellukall, hvernig
bfl þú ættir að fá þér í
staðinn fyrir gömlu bjölluna þar sem
maður gat horft á veginn í gegnum
gólfið. Ég sagði þér að BMW væru
bestu bflar í heimi og skömmu síðar
var amma komin á nýjan tveggja
dyra BMW. Tveimur árum síðar,
þegar þú lentir í alvarlegu bflslysi og
varst mjög hætt komin, fannst mér
það að hluta tO mér að þakka að þú
lifðir af, því þú hafðir keypt sterkasta
bflinn eins og ég hafði ráðlagt þér.
Þó að við höfum á köflum ekki hist
nema tvisvar til þrisvar á ári, þar
sem ég hafði leitað nær upprunanum
og flutt vestur á firði, vorum við allt-
af mjög náin. Síðustu mánuðina átt-
um við svo nokkrar góðar stundir
þegar ég skaust í hádegishléinu í
heimsókn. Þú varst orðin þreytt
enda búið að vera sérstaklega erfitt
hjá þér alveg frá því að þú beinbrotn-
aðir á Flórída. Þú hafðir sigrast á
því, fékkst krabbamein í brjóstið
strax í kjölfarið en sigraðist líka á
því, en í þetta sinn var krabbameinið
að taka yfirhöndina. Meðferðin tók
gríðarlega á og þú ræddir hvort þú
ættir að halda henni áfram eða njóta
bara síðustu daganna. Þú hafðir átt
gott líf þótt það hefði ekki verið svo
langt og þú varst sátt. En þótt þú
værir tilbúin til að fara var lífskraft-
urinn svo mikill að það virtist sem
sjálfur dauðinn gæti ekki sigrað
hann. Bæði hrútur og Vestfirðingur
sem bjó yfir ótrúlegri þrautseigju, og
líkt og steinbíturinn nær ódrepandi,
þótt á þurru landi væri.
Við Inga Rós heimsóttum þig í síð-
asta sinn laugardaginn fyrir páska í
fyrra til að kveðja. Við vorum á leið-
inni út á flugvöll og ætluðum til
Kaupmannahafnar að finna okkur
húsnæði fyrir næsta vetur. Klukku-
tíma seinna var hringt í okkur út á
flugvöll og okkur sagt að þú værir
dáin. En við vissum að þú hefðir ekki
viljað að við snerum við tO þess að
syrgja, við höfðum kvatt, ég vissi að
þú varst sátt og ég var því sáttur. Við
ákváðum því að halda áfram og fara
út í húsnæðisleitina með þeirri
þrautseigju, jákvæðni og staðfestu
sem þú hafðir alltaf Ufað. Og það
virkaði vel. Þú munt aldrei koma í
heimsókn en þú varst með okkur í
anda alla leið og ert enn og fékkst
þann heiður að prýða fyrstu myndina
sem fór upp í svefnherbergið.
Þú safnaðir aldrei í kringum þig
auði eða eignum en gafst samt ómet-
anlegar gjafir og frá þér erfði ég
sumt af því dýrmætasta sem ég á.
Það eru skapgerðareiginleikar og
lífssýn sem ég er mjög þakklátur fyr-
ir, þrautseigja og staðfesta ásamt
æðruleysi til þess að taka lífinu eins
og það kemur fyrir og vera ekki að
gera annað úr hlutunum en það
besta. Þótt þú sért nú horfin sjónum
okkar muntu ávallt lifa áfram sem
mikilvægur hluti af persónuleika
okkar, ekki síður en minningum.
Takk.
Hjöriur Smárason.
RAÐAUGLÝSINGAR
TIL SÖLU
Steypumót/vinnupallar
Doka/Plettac
Til sölu ný og notuð steypumót og vinnupallar.
Formaco ehf.,
Gylfaflöt 24-30, sími 577 2050.
ÓSKAST KEVPT
Bændur athugið!
Óska eftir 10.000 lítra mjólkurkvóta til
nota á þessu ári. Greiði 180 kr. á lítra.
Áhugsasamir sendi nafn og símanúmer á augl-
deild Mbl. merkt: „Mjólk — 9528" fyrir 17. apríl.
ÞJÓNUSTA
Húsasmíði — nýsmíði
— viðhald
Húsasmíðameistarar geta bætt við sig
verkefnum. S. 699 1520 og 899 8459.