Morgunblaðið - 29.10.2000, Page 26

26 B SUNNUDAGUR 29. OKTÓBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
é
►
Hilmar hefur mikið dálæti á Diddú enda var hún leyni-
gesturinn í sjötugs afmæli hans fyrir skömmu og hér
sjást þau í léttum valsi.
Hilmar Bjarnason sigraði í Skjaldarglímu Ármanns
1963 og var í 20 ár einn liprasti og snjallasti glímu-
maður landsins.
Hilmar Bjarnason, bifreiðastjóri á Sendibíla-
stöðinni hf., var einn af stofnendum stööv-
arinnar og hefur í mörg ár verið eini stofn-
andinn sem enn keyrir á stöðinni. Hann er
nýlega orðinn sjötugur. Hilmar Bjarnason
hefur síðustu áratugi verið þekktur maöur í
reykvísku borgarlífi. Hann var einn besti
glímumaöur landsins um langt árabil. Hilm-
ar hefur lifaö viðburöaríka ævi og kann frá
mörgu að segja og hefur kynnst fjölmörgum
samferðarmönnum. Ólafur Ormsson ræddi
við Hilmar á tímamótum í lífi hans.
HILMAR Bjamason er með-
almaður á hæð, rauðbirk-
tnn. Hann varð sjötugur 23.
ágúst síðastliðinn. Ekki er
grátt hár að fínna á höfði hans. Hann
er kvikur í hreyfingum, stæltur og
ber aldurinn vel. Hilmar gæti þess
vegna lagt sér yngri í gólfíð með hæl-
krók, í þeirri fornu íþróttagrein
landsmanna, glímunni sem Hilmar
stundaði um árabil með góðum ár-
angri.
Hilmar hefur alla sína starfsævi
stundað akstur á Sendibflastöðinni
hf., var meðal stofnenda stöðvarinn-
ar og hefur í mörg ár verið eini stofn-
andinn sem enn keyrir á stöðinni.
Hilmar hefur ef til vill betur en
margur annar á ferðum sínum um
borgina séð Reykjavík vaxa og dafna
úr litlu bæjarfélagi í nútímaborg.
Hilmar Bjarnason hefur kynnst
fjölda nafnkunnra samborgara og
t. hefur síðustu áratugi verið þekktur
maður í reykvísku borgarlífí. Það er
ljóst að maður sem hefur í rúm
fímmtíu ár þjónað fyrirtækjum,
stofnunum og einstaklingum í
Reykjavík og víðar hefur kynnst
ógrynni af fólki af öllum stigum þjóð-
félagsins. Hörður sonur hans, sem
einnig er kunnur Reykvíkingur, er
oft stoppaður á götum borgarinnar
og víðar og spurður af bláókunnugu
fólki „hvort hann sé ekki sonur hans
Hilmars" og þá gjaman bætt við „ á
sendibflastöðinni" eða „glímu-
manns“.
Hilmar var góður íþróttamaður og
er mikill íþróttaáhugamaður. Hann
hefur fylgst náið með öllum helstu
íþróttaviðburðum síðustu áratuga.
Margir helstu íþróttamenn þjóðar-
innar hafa verið persónulegir vinir
hans og kunningjar og margar af
bestu stundum í lífí Hilmars hafa
einmitt verið á knattspymukapp-
leikjum á Melavellinum hér fyrrr á
árum, á frjálsíþróttamótum og hand-
boltaleikjum heima og erlendis.
Það var haldið upp á sjötugs-
afmæli Hilmars í félagsheimili Vals á
Hh'ðarenda 26. ágúst síðastliðinn að
viðstöddu miklu fjölmenni sem þang-
að kom að samfagna afmælisbam-
inu. Það var stór stund í afmælishóf-
inu þegar leynigesturinn, einn
ástsælasti listamaður þjóðarinnar,
Diddú „ rúllaði salnum upp“, eins og
venjulega og dansaði vals við afmæl-
isbamið, sem er annálaður dansari
og góður söngmaður.
A heimili Harðar Hilmarssonar í
Akraseli í Seljahverfi rifjaði Hilmar
Bjarnason upp viðburðaríka ævi.
Hann brosir gjarnan og gerir að
gamni sínu, húmorinn er áberandi í
fari Hilmars Bjamasonar.
Æskuár að Sumarliðabæ
í Holtum
„Ég er fæddur í Reykjavík 23.
ágúst árið 1930, en var alinn upp að
Sumarliðabæ í Holtum frá fjögurra
ára aldri, hjá fósturforeldram mín-
um, Jóni Jónssyni, bónda frá Hár-
laugsstöðum og konu hans, Jónínu
Þorsteinsdóttur, frá Berastöðum. A
heimilinu vora sex uppeldissystkini
mín, en þrjú þau elstu voru að mestu
farin að heiman þegar ég kom að
Sumarliðabæ. Ég vann sem ungling-
ur við öll almenn sveitastörf. Ég náði
því að kynnast fyrri tíma vinnu-
brögðum til sveita, lærði að sæta og
binda og láta til klakks og vann á
snúningsvél. Það var áður en að
tæknin kom til sögunnar og vélvæð-
ing sveitanna hófst fyrir alvöra.
Ég fór fyrst í bamaskóla í Efri-
Rauðalæk. Þá var ég í skóla í Meiri-
tungu einn vetur og síðan í Kálfholti,
ellefu, tólf og þréttán ára og lauk
þaðan fullnaðarprófi 1944, lýðveldis-
árið með ágætum árangri og ágætis-
einkunn 9,36 sem þótti gott í þá
daga. Ég á góðar minningar um
kennara sem kenndu mér í bama-
skóla, t.d. Sigurbjörgu kennara í
Meiritungu, sem var frábær kennari.
Þá minnist ég Herselíu sem er ný-
lega látin og Helga Ólafssonar sem
bæði kenndu í Kálfholti. Ég var
fermdur vorið 1944. Séra Sveinn Ög-
mundsson sem þjónaði í Kálfholti,
Þykkvabænum og í Arbæjarkirkju,
að mig minnir, fermdi okkur. Við
voram fjögur fermingarsystkinin.“
Áttu alsystkyni ?
„Ég á ekkert alsystkini, en sex
hálfsystkini, sammæðra og sex upp-
eldissystkini. Faðir minn var Bjami
Svavarsson, bróðir séra Garðars
Svavarssonar, sem var lengi prestur
í Laugameskirkju í Reykjavík. Móð-
ir mín var Alda Valdimarsdóttir, sem
fluttist til Danmerkur og bjó þar í
mörg ár.“
Varstu í námi í íþróttaskóla Sig-
urðar Greipssonar í Haukadal?
„Jú, um tíma á vetrarmánuðum
1946 og veturinn 1946-47. Ég fékk
snemma mikinn áhuga á íþróttum
t.d. glímu. Sigurður Greipsson
kenndi frjálsar íþróttir og hann
kenndi einnig bókleg fög, íslensku,
reikning, heilsufræði, þjóðfélags-
fræði og bókmenntasögu. Það var
mikill agi í skólanum sem var góðm-
undirbúningur undir lífið. Ég hef
alltaf talið það mér til góðs að hafa
alist upp í sveit og að hafa verið í
íþróttaskóla Sigurðar Greipssonar."
Varstu farinn að glíma eitthvað
áður en þú fórst í íþróttaskólann?
„Nei, ég var ekki farinn að glíma
neitt að ráði. Ég vai- eitthvað að
glíma við bóndann á næsta bæ, en ég
lærði glímu í íþróttaskóla Sigurðar
Greipssonar."
Sendiferðabflstjóri í
Reykjavík
Hvenær fluttir þú til Reykjavík-
ur?
„Þegar ég kom fyrst til Reykja-
víkur var ég að leita mér að vinnu og
fór að vinna við byggingu Þjóðleik-
hússins. Þá vann ég einp vetur hjá
Hitaveitu Reykjavíkur. Ég fór aust-
ur á sumrin í sláttinn."
Þú varst einn af stofnendum
Sendibflastöðvarinnar hf. Byrjaðir
þú að keyra á stöðinni fljótlega eftir
þú komst suður?
„Ég byrjaði að keyra á stöðinni ár-
ið 1948. Sendibílastöðin byrjaði
starfsemi sama ár og var fyrsta
sendibflastöðin í Reykjavík. Stöðin
var rekin af einum manni í upphafi.
Hann seldi svo nafnið og við keypt-
um nokkrir af honum og stofnuðum
hlutafélag um rekstur stöðvarinnar
29 . júní 1949. Við voram nítján sem
sóttum stofnfundinn. Stöðin var
fyrst með aðsetur við Ingólfsstræti
11 og síðan hef ég haft stöðvamúmer
11 og það er mín happatala."
Hvenær eignaðist þú fyrsta bíl-
inn?
„Haustið 1948. Það var Bradford
sendiferðabifreið. Hrafn Jónsson
boxari flutti bifreiðina til landsins.
Hann var þá með bifreiðaumboð.
Byggðin í Reykjavík var þá að mestu
vestan Hringbrautar. Byggðin í
Norðurmýrinni var að rísa og fyrstu
húsin við Barmahlíð, Mávahlíð og
Eskihlíð. Það hefur margt breyst
síðan.“
Varstu kominn með fjölskyldu á
þessum áram?
„Já. Ég kynntist Aðalheiði Berg-
steinsdóttur skömmu eftir að ég kom
til Reykjavíkur. Hún vann í verslun
KRON á Skólavörðustígnum og ég
keyrði um tíma fyrir KRON. Við
eignuðumst átta börn sem öll eru á
lífi. Hjördís er elst, þá Hörður, Berg-
rós, Heiða, Jónína Hanna, Sólbjört,
Jón Hilmar og Anna.Við Aðalheiður
skildum árið 1974, eftir hafa verið í
hjónabandi í rúm tuttugu ár. Barna-
börnin era tuttugu og sex og
langafabörnin 11 þannig að afkom-
endur era alls 45.
Það þurfti auðvitað að hafa góðar
tekjur þegár við vorum þetta mörg í
heimili. Ég vann mikið, alla daga
meira eða minna átján til tuttugu
tíma í sólahring og kom víða við.
Það er í góðu lagi að geta þess áð-
ur en lengra er haldið í viðtalinu að
ég hafði ákaflega gaman af því að
dansa og sótti mikið gömlu dansana í
Alþýðuhúsinu og í Lindarbæ. Ég hef
lengi haft mikla ánægju af tónlist og
söng. Ýmsum tónlistarmönnum og
söngvurum kynntist ég vel og sumir
þeirra urðu góðir vinir mínir. Sumir
af bestu harmonikkuleikuranum
komu á heimili mitt og spiluðu t.d á
stórafmælum, í fermingarveislum og
við fleiri tækifæri. Uppáhaldssöngv-
ari minn í dag er Diddú, en ég hef
líka mikið haldið upp á Guðrúnu Á
Símonar og Sigríði Éllu. Af dægur-
lagasöngkonum standa þær uppúr
Ellý Vilhjálms, Helena Eyjólfsdóttir
og Sigrún Jónsdóttir, en mér þótti
Þuríður Sigurðardóttir einnig góð.
Ég hafði gaman af söng Alfreðs
Clausen, Hauks Morthens og Sig-
urðar Ólafssonar og nú era þeir í
miklu uppáhaldi stórsöngvarar
dagsins í dag, þeir Kristján Jóhanns-
son og Kristinn Sigmundsson. Ég er
þó ekki alæta á tónlist, cjjassinn hef-
ur aldrei höfðað til mín. Þó era ein-
hverjir eftirminnilegustu tónleikar
sem ég hef sótt með Louis Amstrong
í Háskólabíói árið 1964.“
í þungaflutningum
Byrjaðir þú ekki snemma í sér-
verkefnum varðandi þungaflutninga
fyrir fyrirtæki og einstaklinga?
„Jú, ég byrjaði í þungaflutningum