Morgunblaðið - 14.11.2000, Blaðsíða 51

Morgunblaðið - 14.11.2000, Blaðsíða 51
MORGUNBLAÐIÐ UMRÆÐAN ÞRIÐJUDAGUR 14. NÓVEMBER 2000 51 HVER veit nema að frjálshyggjan taki við af fegurðinni og ríki ein í stað fegurðarinn- ar sem ríkti í Heims- ljósi Halldórs Lax- ness. Hvort sem frjálshyggjan er fögur eður ei. Starkaði rat- aðist sennilega rétt orð á munn í einræð- um hans sem birtar voru í [Sögum og] kvæðum, ljóðabók Einars skálds Bene- diktssonar, þegar hann sagði m.a., að aldrei væri sama sinn- ið hjá tveim. Hver skyldi þá ætla að fjöldahreyfing á borð við Samband ungra sjálfstæð- ismanna, að maður tali ekki um alla þjóðina, sé jafn heilluð af frjálshyggjuhugleiðingum og draumórum einstakra félagsmanna Heimdallar. Sumir hverjir af félagsmönnum Heimdallar sem eru býsna áber- andi vegna skoðana sinna, setja sig og sitt í öndvegi. Sjálfstæðis- flokkurinn þrífst á stuðningi al- mennings við sjálfstæðisstefnuna og störf sjálfstæðismanna. Sjálf- stæðisstefnan er víðsýn, reyndar svo víðsýn að þröngsýnir menn geta þrifist innan Sjálfstæðis- flokksins, en þröngsýnir menn mega hvorki gera Sjálfstæðis- flokkinn þröngsýnan né gefa sjálf- stæðisstefnunni þröngsýnan lit. Sjálf- stæðisflokkurinn lifir fyrir þau atkvæði sem honum eru greidd í kosningum. Það er agnúi á lunderni frjálshyggjumanna, sem gegna veigamikl- um embættum á vett- vangi flokksins, að skeyta engu um hvernig flokknum reiðir af. Til eru Heimdell- ingar sem nota m.a. skammaryrðið „kommúnisti" óspart og halda því fram að þeir sem falla ekki undir skilgrein- inguna „geðlaus jámaður" eigi best heima í öðrum flokkum. Þessir fé- lagar í Heimdalli fyrirlíta „komm- únista“ mikið. Sumir Heimdelling- ar dæma marga þeirra sem sammælast þeim ekki í einu og öllu, oftar en ekki full hastarlega til „kommúnisma". Líta þeir þá jafnan á sig sem mestu dómara allra tíma er kveða upp nær óaft- urkræfa dóma, óskeikula og jafnan þá allra hæfustu. Er dómurunum a tarna svo vel við ódæmdar sálir að þeir vara við hinum dæmdu sem sjúkum mönnum og reyna að kom- ast af með sem allra minnst sam- skipti við þá dæmdu svo koma megi í veg fyrir smit. Tel ég þá sem boða frjálshyggju ættu að Stjórnmál * Við Islendingar megum ekki við því, segir Arn- ljótur Bjarki Bergsson, að tapa fleiri einstakl- ingum í ómennsku, hörmung og volæði á borð við „kommúnisma“. vera opnastir fyrir mismunandi skoðunum og fjölbreytilegum sjón- arhomum þar sem þeir tala mikið um frelsi einstaklingsins til orðs og æðis. Ég fyrir mitt leyti vil ekki nokkrum manni það illt að úthrópa menn „kommúnista", allra síst til þess eins að afla mér vinsælda og ná mér niður á þeim sem halda einhverju fram sem ég get ekki sætt mig fyllilega við. Því hver veit nema sá sem verður saklaus fyrir slíkum aðdróttunum taki mark á þvíum líku. Trúi þeim dómi sem nýju neti og fari að leita uppi sína líka með logandi ljósi. Trúi því statt og stöðugt að hann sé „kommúnisti“ og sé ófáanlegur of- an af þeirri skoðun sinni og sé ekki „viðbjargandi". Læri einfald- lega að haga sér sem „kommún- isti“. Við íslendingar megum ekki við því að tapa fleirum einstaklingum í ómennsku, hörmung og volæði á borð við „kommúnisma“. Við þurf- um dugandi einstaklinga með þor, áræði og kjark sem geta tekið af allan vafa um hvers við íslending- ar eru megnugir í samskiptum þjóðanna. Ég tel ótækt að samtök eins og Samband ungra sjálfstæð- ismanna sem byggja á jafn víðsýnni hugsjón og sjálfstæðis- stefnan er skuli hafa menn sem skýli sér bak við niðurdrepandi vinnuaðferðir með því að reyna að efna til hjaðningavíga eða hreins- ana ef ekki er um hjaðningavíg að ræða. Sjálfstæðisstefnan er víðsýn framfarastefna, því fer þröngsýni sjálfstæðismönnum ekki. Sjálf- stæðismönnum fer heldur ekki að múlbinda sig við erlendar öfga- stefnur sem miða að því að leysa allt sem heitir ríkisvald upp. Að sjá ekki bjálkann í eigin auga fyrir flísinni í auga bróður síns er forn breyskleiki mannsins. Það að skoðun einhvers stangist á við aðra og ef til vill vinsælli skoðun þarf ekki endilega að vera sönnun á rangindum hinnar óvinsælu skoðunar. Menn sem vilja vera fín- ir, flottir og frjálsir í fasi líta ef til vill á það sem manndómsraun sína að úthrópa einhverja sem „komm- únista“ og reyna að benda á ím- yndaða dauðakippi „kommagrýl- unnar“. Reyndar skiptir minnstu máli hvað aðrir telja þig vera, það skiptir mestu máli hvað þú vilt vera. En ég tel meira vera mat en heimsendar flatbökur, meira vera stjórnmál en nornaveiðar, hjaðn- ingavíg og eilíft frjálshyggjuraus og meira vera menningu en inn- rammaðar málaðar myndir á vegg. Höfundur er formaður Varðar FUS á Akureyri. „Og frjálshyggjan mun ríkja ein“ Arnljótur Bjarki Bergsson búast við að Ari Skúlason eigi væna daga í vændum. Hitt er svo annað mál að hug- sjónaleysið opinberast á ámátleg- an hátt í greinarskrifum Ara Skúlasonar. Úr því skal ekki dreg- ið að launamenn í landinu áttu sinn stóra þátt í því að ráða niður- lögum landlægrar verðbólgu með því að taka á sig ómældar byrðar og undir með Ara skal tekið að verðbólga og efnahagsleg óáran leika þá verst sem hallast standa. Hinu mega menn ekki gleyma að framfaraskeið í landinu undan- farin ár, með fullri virðingu fyrir Ara og síst vel launuðum umbjóð- endum hans, er ekki síst reist á þanþoli nýrra atvinnugreina sem fyrst og fremst byggjast á vel menntuðu starfsfólki og flestum er nú orðið ljóst, nema kannski Haarde, Oddssyni og Bjarnasyni, að hagvöxtur og framfarir á Vest- urlöndum munu í náinni framtíð ráðast af gæðum menntunar. Það er full ástæða til að benda Ara Skúlasyni á það að margir al- þýðumennirnir úr launabaráttu síðustu aldar töldu það sínar mestu ánægjustundir þegar þeir gátu séð syni sína og dætur lyfta stúdentshúfunni á fögrum vordög- um eins og æviminningar þeirra margra staðfesta. Og er þá orðin löng leiðin frá hugsjónabaráttu launamanna fyrr á árum til að- ferða vonbiðilsins um embætti for- seta ASÍ. Ef sagan endurtekur sig aftur á móti ekki, eins og á stundum ger- ist, verður formaður ASÍ ekki öfundsverður í starfi þegar góðær- inu lýkur, fiskimiðin hrynja, kreppa skellur á, eða eitthvað enn þá verra, og þrengist um á vinn- umarkaðinum og nýjar atvinnu- greinar verða ekki til að veita vinnufúsum höndum atvinnu. Þá er hætt við að ýmsir kunni að þurfa að eyða kröftum sínum í annað og heldur óskemmtilegra en að fjargviðrast út í kennarastétt landsins sem leyfir sér að benda á að undirstaðan, sem helst mun skapa sóknarfæri framtíðarinnar, er í stórhættu. Höfundur er kennari við Verzlunarskóia íslands. Hafrannsóknastofn- un valdi erlenda próf- essora til að staðfesta að nýtingarstefna um 25% aflareglu hafi leitt til að það týndust um 200 þúsund tonn af þorski. Talsmaður hópsins er sami John Pope og stofnunin valdi 1992 til að stað- festa týndan þorsk þó. Viðkomandi er því með reynslu í að staðfesta útreikning á týndum þorski. Engin markviss endurskoðun er í gangi um þær forsend- ur sem lagðar eru til grundvallar. Núvemdi „endurskoðun“ er því bara stærðfræðileg „endurskoðun" hvort tölvur margfaldi eins á; Skúlagötu 4 í Reykjavík, í Kaup- mannahöfn hjá Alþjóðahaf- rannsóknarráðinu, hjá John Pope eða háskólum í USA. Niðurstaða er að tölvur og reiknivélar margfaldi svipað á þessum stöðum. Hvað þarf að endurskoða? Nýtingarstefnan hefur verið 25% aflaregla og friðun smáþorsks, hvort sem þorskurinn hefur fæðu eða ekki. Reynslan hefur sýnt, og ég hef margbent á, að þetta virðist stórhættuleg stefna, eins og týndi þorskurinn er þögult vitni um! „Breytilegur veiðanleiki“ er fyndið hugarflug sem dugar skammt þegar týnist þorskur fyrir 40 milljarða. Það vita flestir (sem vilja vita) að þegar ekki mátti veiða þorskinn fyr- ir 2-3 árum var þorskstofninn neyddur til að éta upp rækjustofn- inn, éta laxaseiði fyrir Norðurlandi, eitthvað af sjálfum sér, en samt vantaði fæðu. Nú er þorskurinn týndur. Stærðfræðilegar vangavelt- ur um að í dag séu mælingaraðferð- ir „afar trúverðugar" - en mælingarnar í fyrra 18% rangar með ná- kvæmlega sömu að- ferðinni bæði árin - sýnir hvers konar sjálfsblekkingar tröll- ríða húsum. Hvergi er þeim möguleika gefið tækifæri í opinskárri umfjöllun að dánar- stuðull hafi hækkað vegna vannýtingar þorskstofnsins. Hækk- aður dánarstuðull vegna minni fæðu er því óræddur mögu- leiki. Dánarstuðullinn er það sem þarf að endurskoða. Þeir sem eiga að endurskoða for- sendur dánarstuðuls eru hlutlaus Þorskstofninn Niðurstaða prófessora- hópsins er, að mati Krístins Péturssonar, í beinni mótsögn við fall- andi vaxtarhraða þorsks og minnkandi þorskafla. ráðgjafarfyrirtæki, t.d. rekstrar- verkfræðingar, sem aldrei hafa far- ið á hlýðninámskeið í tölfræðilegri fóðurgjöf þorsks. Ráðgjafar eiga ekki að endurskoða hugsanleg eigin mistök. Hvað á að gera? Mjög brýnt er að tekið verði strax upp mánaðarlegt eftirlit með vaxtarhraða og fæðunámi smá- þorsks í öllum fjörðum og flóum við landið. Sé fæða næg og vaxtarhraði yfir meðallagi eru forsendur til að friða smáþorsk. Sé hins vegar vaxt- arhraði lélegur, þorskurinn horaður og fæða lítil þarf strax að auka sókn á því svæði eða gefa þorskinum fæðu, sem er óræddur möguleiki. Bara þessir tveir möguleikar eiga að liggja til grundvallar sé fæða takmörkuð, þar sem þorskur nærist ekki á tölfræðilegri fæðu. Annað afar mikilvægt endurskoð- unaratriði er að endurskoða dánar- stuðul og hegðun kynþroska þorsks. I ríkisstjónvarpinu í febrúar sl. var viðtalsþáttur Hannesar Hólmsteins við dr. Jón Jónsson, fyrrverandi forstjóra Hafrannsóknastofnunai'. Þar kom fram að samkvæmt rann- sóknum Jóns Jónssonar árin 1950- 1960 hefði hver þorskur hrygnt að meðaltali - aðeins 1,23 sinnum. Að- eins 23% hrygningarstofnsins hrygndi því oftar en einu sinni sam- kvæmt þessu. Gögn til að fram- kvæma endurskoðun á þessu mikil- væga atriði liggja fyrir hjá stofnuninni en samanburður hefur ekki verið framkvæmdur. Niðurstaða prófessorahópsins í dag um að „ráðgjöf sé trúverðug" er stórhættulegt stærðfræðilegt hugarflug, í beinni mótsögn við fall- andi vaxtarhraða þorsks og minnk- andi þorskafla. Mér finnst öll heil- brigð skynsemi benda til þess að 25% aflaregla sé líklegur orsaka- valdur að því að það týndust 200 þúsund tonn af þorski! Þó er óreiknað tjón af hundruð þúsunda tonna rækjuáti þorsks sem bannað var að veiða! Þama eru horfin verð- mæti fyrir meira en 100 milljarða. Vaxtarhraði 7 ára þorsks hefur fall- ið um 12% sl. þrjú ár. Batnandi sjávarskilyrði sl. ár hefðu einmitt átt að hækka vaxtarhraða - hefði næg fæða verið til staðar. Endur- skoðun á dánarstuðlum þorsks og 25% aflareglu er það sem þarf að endurskoða. Höfundur er frainkvæmdustjóri. Endurskoðun hjá Hafrannsóknastofnun Kristinn Pétursson z Babinnréttíngar Vantar þig nýtt og betra bab fyrir jólin? Gull er gjöfin Gullsmiðir Netverslun - www.hillur.is fyrir öll fyrirtæki Smelltar og skrúfulausar heildarlausnir ÉSOldehf. Umboðs- og heildverslun Nethyl 3-3a -110 Reykjavík Sími 53 53 600 - Fax5673609 Heildarlausnir fyrir lagerinn.verslunina, heimilið, bílskúrinn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.