Skírnir - 01.01.1831, Page 4

4
lögmál, og mlSaSi það til aS ónýta iög pau, er
áör vörSuðu kosníngu þjóSarinnar fulltrúa, svo
stjórnarráÖiS gaeti ráÖið öllu einsamalt meS kon-
únginum, og sú 4ða bauð málstofunum aö koina
saiuan pann 4ða september, og skyldu }>á áör
kjörnir nýir fulltrúar. A undan tilskipunum pess-
um gekk lángr formáli frá stjórnarhcrrunum, og
komast peir svo aÖ oröi, aÖ vikið væri frá stjórn-
arskránnni, til þess enn betr aö nálgast henni,
og aö konúngrinn heföi myndugieika til aÖ leysa
úr henni, eptir því sem honum þækti bezt fara.
Hermeð var þá stjórnarskráin ónýtt. París
var sem höggdofa, því svo mikið hugsaði einginn að
konúngr mundi aðgjöra; borgarmenn hættu störf-
um sínum, og ángist og gremja stóð afináluð í
svip þeirra og útliti; einknm vóru það tíðindarit-
ararnir, sem nú þóktust illa leiknir , uröu þeir
líka fyrstir til að gjöra nokkra mótstöðu. Tóku
peir sig strax saman, og letu útgánga auglýsíng
nokkra, og komust þeir þar svo aö orði, að þareð
konúngr hefði svo herfiliga brotið særi sitt og
stjórnarskrána, svo væri holiusta og hlýðni við
hann ekki Icingr skyiduskattr; þær nýliga i'itgengnu
tilskipanir væru þess eðlis, að konúngr, af eigiu
myndugleika, ei gætigefið þær, og að prentpressu-
frelsið væri bundið við stjórnarskrána, og eingan-
veginn gefið sjálfræði hans á vald. þeir—tíðinda-
ritararnir —■ vildu því gefa öðrum gott eptirdæmi,
og eptir megni leita mótstöðu; þeir vildu í tíð-
indum sínum Ijúka upp augunum á þjóðinlii, og
hvernveg hennar dýrkeyptu frelsisskrá væri fylgt
af konúnginuin; það væri þeirra skylila, því þeir