Skírnir - 01.01.1839, Blaðsíða 42
I
— 44 —
sluldir bcjrpja r/kjanna, er eptir stanila síían |)au
vdrti eitt ríki; loks frettist jiaÖ í December í vet-
ur að fulltrúarnir í Lundúnum væru biinir aö
•rjöra ura málið, Ilollendi'ngum í vil, þá fdru Belgir
aö búast til striös i óöa öun og var hvör herflokk-
urinn seiulur af stað á fætur öðrum, til að verja
Ilollendingum [irætulöndin er þeir kæmu að taka
]>au, en ekki var roálið þá útkljáð er sagt var.
]>að sýndi sig í Belgiu í vetur, að járnbrantirnar
meiga verða að töluverðu lialdi í stríði, er her-
ilokkar Belgja fóru það á 5 og <i stundum, er þeir
áður höfðu farið á jafnmörgum dögum. Eitt
óliapp vildi Belgjum til, er hærst stóð á herbún-
aðiunm, aö gullhúsið i Brussel, höfuðborginni, cr
Ilerra Brouckere átti, komst í þrot um hríð
(17da Dec.) og varð að fá þriggja mánaða frest
til skuldalúkninga; Leopold konúngur gjörði allt
er hann mátti til að hjálpa Brouckere, enda var
hann búinn að færa allt í lag aptur 4ða dag Jan-
úars, en margt íllt var þegar aforðið. Bm þessar
mundir sendu Hollendingar her manna til þrætu-
landanna, og stóðu þar hvörjir audspænis öðruin
í lánga hríð, en aldrei var barist; nú bauð Leo- s
pold konúngur að gjalda ()0 milliónir fránka fyrir
heröðin, ef hann mætti halda þeim heilurn, og
studdu Frakkar þetta mál, varð af því dráttur á
gjörð fulltrúanna í Lundúnum, er Sebastiani, sem
ínætti fyrir liönd Frakka, tregðaðist leingi við að
rita nafu sitt undir samning hinna; hann gjörði
það samt að lokuin; gjörðin hljóðaði svo: að hvör-
utveggi, Belgir og Ilollcndingar, skj’ldu hafa það
af þrætulöndunum, sera ákveðið var á fundiu