Skírnir - 01.01.1839, Blaðsíða 45

47
sínar og fjölga skipnm, er f>ar er gnæg5 af hin-
um besla efnirið. f>etta hefir frakkneskur maður
nýlega ritað um stöðu Qrcta, með tilliti til ann-
arra þjóða, ætla jeg lítið sé ofhermt í því og fxitti
f>vi vel henta að lýsa efnum f>eirra á f>enna hátt.
— Bráðum varð stöðvaður óróinn í Kanaða og
höfðu upphlaupsmenn ekki nema illt eitt af tiltekt-
um sfnum, Bretar hnepptu mýmarga f fángelsi og
niargir vóru dæmdir til dauða, samt ekki aðrir
enn fieir er sannir vóru að manndrápum; þetta
fór fram í Maimánuði í fyrra og höfðu Bretar
f>á við nógu að snúast. Ekki var samt allt trútt
fyrir þessu, heldur fór smámsamaii að bridda á
óeyrðiun aptur, í ýinsum stöðum; á hjólskip var
ráðist sem Bretar áttu og nefndist Itobert Peel,
öllu var rænt sem á því var og skipið síðan brendt,
vissu menn ekki fyrst um sinu hvörjir valdir væru
að því, en sá gaf sig sjálfur í ljós er ráÖið hafði
förmni, liann höt Vilhjálmur Jónsson og var frá
Kfricanada, besti sjómaður og stýrði skipi með
4 fallbyssum, kvað hann að skip sitt væri svo
gott, að ekkert hjólskip skyidi ná ser, en hantt
Iiefðt gjört þetta og slfk verk íleiri, til að ebla
frelsi landsmanua siuna. Durhatn lávarður var
sendur til Canada f fyrra vor sem landstjóri og
átti hann að færa allt f lag, þessvegna birti hann
þar margar auglýsingar; þegar þær bárust til
Einglands, fundu óvinir hans að mörgu og lögðu
allt út á verra veg fyrir honum, eu frá því mun
verða skfrt sfðar hvörnig landstjórn hans fór.
Great Western, hjólskipið sent nú er farið að
gánga milli Bretlands og Vesturálfu, lagði af stuð