Skírnir - 01.01.1839, Blaðsíða 49

51
flntli [iá ræSn (Tlirontale) scm vamli cr til; á
|)ingiinnm liclir aldrci staðið eins lcingi og ]>á, cr
|)að vóru 173 dagar. Dnrliam Lávarður fór aptnr
úr Kanaða i liaust eð var og liafði liann komið
sér [iar vel, en skömmu síðar Iiófst [>ar órói á ný,
síðast i December var [>ar orðið friðlegt aptur
samt er eigi allt triítt ennþá; 2flta dag Nóvembers
kom Durham til Einglands og var bonitm tekið
þurrlega, kom það til af því, að óvinir lians vórn
biinir að spilla fvrir honum, enn á málstofu
fundunum síðari, talaði hann svo vel máli sínu
og hrutt óhróðri og sakargiftnm mótstöðumanna
sinna að hann er nú fullt eins virðtur og fyrr.
Hin svonefudu kornlög (Cornlaw) Breta eru mjög
óvinsæl með þjóðinni, er þau valda þvi að kornið
er þar afar dýrt og verðslun þess bisna ófrjáls;
einna mest hefír borið á óánægja með lög þau
árið sem leið; í Manchester kom i December fjöldi
fóiks saman til að tala um þau og stóð þíngið í
tvo daga, þeir sem töluða vóru kaupmenn og
verksmiðju eigendur, kváíu þeir að þjóðinni væri
liin mesta þörf á að gjöra gángskör að því að tala
stjórnarráðunum hugbvarf; á öðrum fundi rfcðu
tveir menn til upphlaups, en það mun óhætt að
seigja að þeir hafi ekki verið með öllum mjalla;
i Glasgow vóru einnig haldnir fundir um þetta
og i öllum borgum er mönnum illa við kornlögiu;
i Febrúar, í ár, talaði Brougham lángt erindi um
þau og vildi láta ónýta þau, en Robert Peel raælti
í raót; ekki er útkljáð uin þau etin; jarðeigend-
uruir vilja ekki missa þau, er þeir ætla þau aéu
» 4*