Fréttir frá Íslandi - 01.01.1871, Blaðsíða 28

28
ATVINNUVEGIR.
gren þeirra, en einkum með því að eitra fyrir þær. Meiri brögð
urðu að tjóni því, er f j á r s ó 11 i r n a r unnu. Fjárkláðinn er
enn eigi undir iok liðinn, og hefur hans víða orðið vart á hinu
gamla kláðasvæði, þótt hann fœri nú eigi jafngeyst sem fyr.
Litlar tilraunir hafa verið gjörðar af hálfu yfirvaldanna til að hepta
hann, nema að því er boðið var að baða fje í sumum sveitum,
og var það gjört ( Grindavík ; aptur á móti s k á r u flestir bœnd-
ur á Vatnsleysuströnd niður allt fje sitt um haustið. Svæði það,
er grunað er um kláða, er því nær öll Gullbringu- og Kjósar-
sýsla og hjeruðin Grafningur, Ölfus og Selvogur í Árnessýslu.
Árnesingar undu því illa, er kláðinn var aptur farinn að breiðast
út; á fundum, er þeir hjeldu í desembermánuði, var það sam-
þykkt, að rita stiptamti og heimta vörð settanumallt hið grun-
aða svæði, en ella að setja vörðinn sjálfir með styrk annara
sýslna; enn fremur bundust þeir föstum samtökum um það, að
láta enga sauðkind af hendi inn fyrir varðlínuna, fyr en gjöreytt
væri öllu fje á hinu grunaða kláðasvæði; leituðu þeir og að fá
aðrar sýslur, er vant erað reka fje úr á kláðasvæðið, til að lofa
hinu sama, og var vel tekið undir það. Af öðrum sóttum á
sauðfje má einkum nefna ormasýki, er víða gekk um vorið,
og b r á ð a s ó 11 i n a, er gekk um haustið og framan af vetri, og
varð allskœð víða, einkum norðanlands.
Um nautfjárrœktina er ekkert að segja, því að hún hef-
ur staðið í stað, og hvorki fengið nokkrar bœtur eða nokkurn
hnekki næstliðið ár, svo að nokkru muni. Þess eins má geta,
að arðuraf kúm var veturinn 1870—71 í allgóðu lagi á
norðurlandi, en lakari á suðurlandi, en þar á móti veturinn
1871—72 í allgóðu lagi á suðurlandi, en lakari á norðurlandi.
Um hesta má þess eins geta, að mikið hefur verið selt
af þeim lil annara landa næstliðið ár, einkum úr Borgarfirði og
af Rangárvöllum, og hefur sumstaðar orðið vandræði úr hesta-
fæð á eptir. Ilrossafaraldur gekk á Suðurnesjum í janúarmán-
uði, en eigi urðu mikil brögð að því.
Æðarvarp var víðast í góðu meðallagi og sumstaðar í
bezta lagi, og olli því vorblíðan.
Veiðiskapnr er hinn arðsamasti atvinnuvegur á ís-
landi, þar sem hann er stundaður og þegar hann heppnast vel,
en út af því bregður optlega. Af öllum veiðiskap er fiskiaflinn