Fréttir frá Íslandi - 01.01.1876, Blaðsíða 30

30
ATVINNUVEGIR.
nema á einni kind í Fossárrjett í Kjós; voru ráðstafanir þá
gjörðar til að baða allt fjeð, sem heimtist í rjettinni, þaðereigi
var skorið, og það fje, sem líkindi voru til að hefði haft nokkur
samgöng við það. Lögreglnstjórinn var sjálfur í rjettum, þar
sem hann fjekk því við komið. Síðan hjelt hann fundi marga
við bœndur hvervetna á kláðasvæðinu, og brj'ndi fyrir þeim fyrir-
skipanir sínar. Var nú aptur tekið til óspilltra mála með skoð-
anir, er fara skyldu fram fyrst um sinn á hverjum hálfum mán-
uði, en síðan mánaðarlega. pá var og boðið, að enn skyldi eitt
almennt bað fram fara fyrir árslok, en Borgfirðingar báðu sig enn
að nýju undanþegna þessu baði, með því að kláðalaust hefði verið
hjá þeim nær heilt ár, en lofuðu aptur að baða um vorið, er
fje væri úr ull. Við skoðanir þær, er fram fóru fyrra hluta vetr-
arins, fannst sums staðar nokkur kláðavottur í fje, en óglöggt
þótti, hvort það væri óþrif eða hinn sóttnæmi drepkláði, og þó
öllu líklegra, að eigi væri nema óþrif. Um árslokin var það
því óvíst, hvort kláðinn væri lengur til eða ekki. f>ess má enn
geta, að í stað baðlyfja þeirra, er að undanförnu hafa verið tíðk-
uð, var nú um haustið sums staðar tekið upp nýtt baðlyf, er
kallað var olíusœta, og talið bezta baðlyf í heimi, til að eyða
alls konar óþrifum.
Bráðafár í sauðfje var veturinn 1875—76 víða með skœð-
asta móti, en aptur veturinn 1876—77 á mjög vægu stígi móti
því sem opt er vant að vera, sem þakkað var hinni ágætu tið,
er lengst af var um haustið og framan af vetri.
Faraldur á stórgripum var nú með minna móti. J>ó varð
vart við bólu á kúm, eða hina venjulegu kúabólu, sums staðar
syðra um sumarið, en eigi varð til muna mein að henni, og
hjaðnaði hún og hvarf bráðum aptur, víðast án þess að lækningar
væri reyndar.
Landbúnaðurinn virðist, þá er á allt er litið, að hafa
gengið í heldur betra lagi það ár, sem hjer er um aðrœða; því
að þótt fjenaðarhöldin yrði víða um vorið mjög bág, og bráða
pest og fjárkláði gjörði mörgum eigi lítinn búnaðarhnekki, þá
varð heyafiinn aptur víða einkar góður og árgœzkan yfir höfuð
mikil síðari hluta ársins. Búnaðarhættir manna hafa og smám-
saman lagazt að ýmsuleyti, betri húsaskipun verið upp tekin, jarðir