Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1900, Síða 34

34
Ólafi sjálfum hygg eg og að hafi þótt nafnið gott, hvort sem það var
gefið í gamni eða alvöru. Móðir Ólafs, sem vist hefir verið kristin í
fyrstunni, og unnað kristinni trú, hefir án efa glaðst af því, að sonur henn-
ar fekk kynni af þeirri trú; er enda líklegt, að hún hafi sjálf haft áhrif á
hann í þá átt. Öll framkoma Ólafs á fullorðinsaldri bendir líka til þess,
að hann muni þegar í barnæsku hafa orðið fyrir kristnum áhrifum; þá er
hann hafði tekið kristni, var eins og hann hefði fyrir fram lifað sig inn í
anda kristindómsins.
Br. J.
Athugaseimi uin Steinrauðarstaði.
Ut af þvi, sem eg hefi sagt um Steinrauðarstaði í Arbók fornl. fél.
1899, hefir merkur maður skrifað mér á þessa leið:
»Mér virðist þú ekki hafa tekið nægilegt tillit til þess, að Steinrauður
var leysmgi. Það var víst óvenjulegt, að leysingi gæti numið land sem
sjálfstæður landnámsmaður; leysingjar urðu að láta sér nægja það, sem
þeim var gefið. Og hefði Steinrauður verið nokkur undantekning frá
þessu, þá hefði Landn. sagt um hann, eins og aðra landnámsmenn: ,Hann
nam o. s. frv.‘ En hún segir: »Hann eignaðist öll Vatnslönd«, — auð-
vitað hefir hann eignast þau að gj'ój. Og það mun hafa verið eins um
harm og flesta aðra leysingja; sá sem gaf honum frelsið, mun líka hafa
getíð honum landið, nfl. Þorgrímur bíldur. En hann nam ekki land fyrir
austan vatn; mun Steinrauður því eigi hafa eignast þar land. Orðin: »öll
Vatnslönd« eru því ekki sama sem: öil lönd kringum vatnið, heldur sama
sem: öll lönd Þorgríms við vatnið. Landn. sýnir þetta sjálf. Þegar hún
segir frá landnámi Þorgríms, þá segir hún frá landi Steinrauðar í sömu grein-
inni, en hefir ekki sérstaka grein um það, eins og um sérstakt landnám«.
Þetta virðist mér svo rétt athugað, að eg vil að Arbókin beri það
með sér. Og urn leið skal eg taka það fram, að þetta kemur engan veg-
inn í bága við þá ætlun, að afkomendur Steinrauðar hafi síðar átt Blá-
skógaland (nú Þingvallaland), [Sbr. Þjóðólf 1900, Nr. 11]. Þeir gátu á
ýmsan hátt komist að því, þó það væri ekki beinlínis að erfðum eftir
Steinrauð.
Br. J.