Alþýðublaðið - 31.03.1960, Blaðsíða 8
Djúpfrysfur
þjóftir!
TVEIR innbrotsþjófar
brutust inn í veitingahús í
Texas. Þeir stálu öllu steinl
léttara, — en af einhverjum
orsökurrj lentu þeir í rimmu
sín á milli yfir öllu saman.
Það endaði svo með því, að
annar lokaði félaga sinn irin
í ísskáþ veitingahússins, og
þar fannst félaginn um morg
uninn •— djúpfrystur!
m
— Æ, ég var svo glaður,
að ég gleymdi því alveg, að
þú værir til.
TÁNINGADÍSIN Tuesday
Weld er óþreytandi að
hneyksla fólk. Hún lét fyr-
ir skömmu hafa viðtal við
sig í sjónvarpi, — í náttkjól
einum klæða.
innaininiiiiniiniiininniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinimniiiiiiiinnnfflnmDniniiniiiifflinnimiiiniiniiiminiiiiHniiiinnnmHmHimiiiiimmniiimnmg
Einum
of sein?
ÞAÐ GETUR vel verið, að ykkur finnist hún Trýna dálítið
á eftir tímanum að vera að æfa «ig í Húla-hoppi rúmlega
ári eftir að það var í tízku. En þið verðið að taka það með
í reikninginn, að hún var bara örlítill, klossaður hvolpur,
þegar húlahoppsaldan gekk yfi'r — en þegar hún sá gjörð-
ina úti í horni í bílskúrnum, gat hún ekki á sér setið að
prófa leikni sína. Og henni gengur dansinn vel.
R. C. TRENCH, sem um
margra ára bil var erkibisk
up mótmælenda í Dublin,
var haldinn sífelldum ótta
um, að hann lámaðist. f
kvöldsamkvæmi heyrði kon
an, sem sat við hlið hans við
borðið, að hann tuldraði:
— Vissi ég ekki að það
kæmi að þessu! Ég er algjör
lega tilfinningarlaus í hægri
fætinum.
— Yðar háæruverðugheit,
sagði frúin, — það getur ver
ið að það rói yður ef ég upp
lýsi, að þér eruð að klípa í
minn fót.
☆
NÚTÍMASÁLFRÆÐI seg
ir okkur, að það sé slæmt að
vera foreldralaus, hræðilegt
að vera einbirni, niðurdrep-
andi að vera yngstur, hörmu
legt að vera í miðjunni, sál-
arskemmandi að vera sá
elzti. — Það er augsýnilega
ekki um annað að ræða en
fæðast fullorðinn.
☆
ÞÚ SAGÐIR mér, að þú
værir hætt að vera með
Nilla ,svo sá ég ykkur saman
í bíó í gærkvöldi. Eruð þið
farin að vera saman aftur?
— Nei, nei. Við sömdum
bara um mánaðar uppsagn-
arfrest.
☆
OG SVO var það ritstjóri
Lundúnarblaðsins, sem fékk
svohljóðandi bréf frá Skot-
landi:
„Herra ritstjóri. Ef þér
hættið ekki að birta skrýtl-
mr um nízku Skota, hætti ég
alveg að fá blaðið yðar lán-
að“.
Hún: — Ég sá ofurlítinn,
sætan bíl í dag. Getum við
ekki keypt hann?
' Hann: — Ég veit ekki,
hvernig við ættum að geta
borgað hann.
Hún: — Alltaf ferðu að
tala um eitthvað annað, þeg-
ar ég tala við þig.
EF enginn segði neitt
án þess að vita um hvað
hann væri að tala, mundi ó-
hugnanleg þögn leggjast yf-
ir heiminn.
„DYRARIK
<»
S 31. marz. 1960 ,— Alþýðuþlaðjð.