Alþýðublaðið - 23.06.1961, Blaðsíða 5

t’ramhald at i. sirtu. ur vig hafnifirzka atvinnurek
hefði skc/að á hafnfirzka at- endur. Árangurinn lægi nú
vinnurekendup að ganga þeg fyrir fundinum.
ar til samninga. Hann sagði, að samkomu-
iHermann skýrði frá því, að lagið væri í aðalatriðum eins
Bl. mánudagskvöld hetfði for- og það, sem Dagsbrún hefði
tmiaður Vininuveitendatfélags gert Við samivinnufélögin.
Hf. og hann átt viðræður, en Þær breytingar væru þó, að
ekkert gengið saman í þeim. kaup skylc|i hækka um 11%
Á fundi með atvinnurekend-
um í Reykjafvík síðar i vik-
unni hýðu þeir boðið að
greiða í sjúkrasjóð, ef hann
yrði hluílaus. Hermann sagði
að þeim Hlífarmlömnum hefði
þótt mest um vert að fá sjóð
inn Dagsibrún hins vegar
(hefði ekki viljað fallast á
þetta og sagt nei.
,,Þegar hér var komið kann
aði ég álit stjórnarmeðlima
Hl'ífar. Kcm í ljós, að meiri
(hluti stjórnarinnar vildi fall
ast á þetta. í fyrrakvöld var
bvo boðaður samningatfundur
tmeð atvinnurekendum í Hif. í
tframhaldi a'f þessu. Ég sagði
Hannifoal Valdimarssyini og
Eðvarð hjá DagsH'ún, að ég
sjáltfur f/flist á samninga ef
vig fengjum styrktarsjóðinn.“
Hermann sagði, að Hanni-
bal cg Eðvarð heíðu þegar
verið á móti þessu og hefði
þeim verið boðið á stjórnar-
fund HMfar í fyrrakvöld Sá
fundur hefði verið mjög sögu-
legur.
Formaður sagði, að hann
íhefði á fundlnum lýst skoðun
sinni á samningunum. Þeir
^rÍbu!e-«g EðVarð íefðU ite Úr sjúkrasjóðnum mætti
lyst andstoðu smm varðandi lána til félagsheimilissjóðs
að Hlíf gerði samninga og
s'ögðu, að það væri hnekkir
Ifyrir verkalýðshreyfinguna og
„rýtingsstunga í bak Dags-
brúnar“ eins og Hannibal
orðaði það.
Hermann sagði, að þrír
stjórnarmeðlimir hefðu lýst
því ytfir, að þeir segðu sig úr
stjórninni ef samþykkt yrði
að ganga til samninga. Þeir
‘hefðu síðan gert það, eftir að
meirihluti stjórnarinnar hafði
samþýkkit að ganga til sam/n-
inga.
Á fundinum í Bæjarbiíó
sagði Ilermann, að hann
harmaði þessa afstöðu fyrr-
verandi samstarlfismanna
sinna og kvaðst e.kki vita,
hvað hefði komið þeim til
þessa. Þar hlytu aðrir að
standa á bafc við. Hann
kvaðst enn fremiur harma, að
þeir hefðu látið Þjóðviljann
birta 'pilagg fullt af svívirð-
ingum um stjórn HMfar,
Hermaam sagðist Ivilja
benda þessum mönnum á
það, að hyrningarstsinn lýð-
ræðisins væri, að minmiíhlut-
inn beygði sig fyrir meirihlut-
anum. Persónulegar svívirð-
ingar þeirra um sig kvaðst
bann fyrirgeifa þeim.
Formáður Hliítfar skýrði
því næst frá því, að þegar
stjórnarfundinum hafi lokið
Sigmundur Björnsson sýnir
Hannibal í tvo heimana.
í stað 10%, eftirvinna skyldi
greiðast með 50% í stað
60%. Enn fremur skyldu orlof
vera 6% af öllum launum og
1% greiddist í styrktarsjóð
Hlífar og skyldi stjórnin
sfcipuð einum mlanni frá
Hlíf, einum frá atvinnurek-
endum og einum frá hæsta-
rétti. Endursfcoðe'nd'ur sky]c]u
vera frá hvorum samningsað-
Hlffar.
Enn fremur hækkar kaup-
ið um 4% að ári og fram-
lengist um 6 mánuði hafi
saminingum eitóki verið sagt
upp. Þeir eru uppsegjanlegir
með mánaðar fyrirvara hækki
framfærsluvísitalan um 5 stig,
svo og ef gengið verð-
ur tfellt. Þá fái fastháðnir
verkamenn fast vikukaup og
aðrir eftir reglum, sem settar
verði síðar.
Þá skuldbindi hafnfirzkir
ativi'nnurekendur sig til að
bryggjuvinna skuli greidd
samkvæmt þriðja kaupgjalds
flokki, það hafi ekki verið í
samningum. en sé osðin hefð
í Hafnarfirði. í Reykjavík er
bryggíutvinna greþtd samkv.
lægsta f'lokki.
Herma'nn sagði, að lægsti
taxti yrði samkvæmt þessu
22,94' á kl'st., en hefði verið
20.67 krónur. Vikukaup yrði
því 1111.12 krónur í stað
992.16, hækfcunin því 118,96
krónur á viku. Aðrir taxtar
hækki hlutfallslega.
Þegar Hermann hafði lokið
við að sikýra frá samningun-
um fór hann um þá nokkr-
um orðum. Hann lagði sér-
staklega áiherzlu á, að sjúkra
sjcðurin'i iheifði fengizt í
gegn og míætti lána úr hon-
um til félagsheimilisbygging
verið stætt á því, að halda
verkfa'llinu átfram, eingöngu
vegna deilu um stjórn sjóðs-
ins. Hermann sagði enn
ífremur, að megináherzla
hefði verið lögð á, að hæfcka
laun binna lægst launuðu.
Þess vegna hefði verið samið
um hærra kaup í dagvinnu,
en lögð minni áherzla á etft-
irvinnuna. Þetta fyrirkomulag
ihefði verið gert að ósk HMf-
ar, en ekki komið frá at-
vinnurekendum.
Hermann tók fram að lokum,
að það væri ekki sársaukalaust
að samstaðan við Dagsbrún væri
rofin, en hún hefði ekki þýtt, að
Hlíf gæfi upp sjálfsforræði sitt
Hann bað menn um að greiða at-
kvæði um samningauppkastið
samkvæmt eigin samvizku. —
Hann gaf því næst orðið frjálst.
Þá stóð upp Pétur Kristbergs-
son, sem sagði sig úr Hlifar-
stjórninni. Hann kvað þetta
samningatilboð smán og félagið
lítillækkaði sig ef gengið væri
að því. Hann fór miklum brigsl-
yrðum um Hermann Guðmunds
son og sagði, að atvinnurekend-
um hefði fæðst óskabarn, þar
sem hann væri.
Næstur talaði Sigmundur
Björnsson. Hann sagði, að hafn-
firzkur verkalýður hefði ætíð
verið heppinn með forystumenn
og nefndi þá Björn Jóhannesscn
og Svein Auðunsson sem dæmi.
Hann kvað Hermann Guðmunds
son einn hinna miklu verkalýðs
leiðtoga og hefði hann ætíð far-
ið þá leið sem væri til sóma. —
Hann nefndi dæmi um það. Sig-
mundur sagði, að hafnfirzkir
verkamenn væru menn til að
fylgja honum eftir. Hann sagði,
að kominn væri tími til að Hlif
hætti að hafa samstöðu með
Dagsbrún, því þar væri annar-
leg pólitík rekin, sem ekki væri
ætluð verkamönnum til hags-
bóta,
Sigmundur sagði, að hann ætj.
aði ekki að gera pólitískt upp-
gjör við Hannibal á þessum
fundi, því það hefði hann gd/i
í Gúttó fyrir nokkrum árum.
(Hér klöppuðu fundarmenn á-
kaft). Skoraði hann síðan á
fundarmenn að fylgja formanni
sínum fast eftir með því að sam
þykkja samningstilboðið.
Sigmundur bar síðan fram til-
Jögu, þar sem segir, að Hlífar-
félagar lýsi megnri vanþóknun
á kommúnistana Pétur Krist-
bergsson, Helga S. Guðmunds
son og Sigvalda Andrésson fyrir
aff segja sig úr stjórn Hlífar á
örlagastundu og fyrir, 'aff breiffa
út óhróffur um formann félags-
'ins., Ennfremur var í tillögunni
Hermanni Guðmundssyni og
meirihluta stjórnarinnar þakkaff
fyrir farsæla lausn málsins.
Klappað var mikið fyrir ræðu
Sigmundar.
Næstur tók til máls Sigvaldi
Andrésson. Sagði hann samn-
’ingsuppkastið smánarboð. Fór
hann hinum mestu svívirðingar-
orðum um Hermann Guðmunds
son. Hann sagðist játa hrein-
skilnislega, að hann væri í Socia
listaflokknum, en þótt sá flokk-
ur væri ekki lýðræðisflokkur
gengi samt yfir sig oíbeldi Her-
manns. Hann kvað Hlíf vera að
svíkja Dagsbrún og sagði, að
sér þætti líklegt, að Dagsbrún
setti algjört bann á Hafnarfjörð.
Hermann svaraði síðan brigs)
yrðum tvímenninganna nokkr-
um orðum og gaf síðan Hanni
bal Valdimarssyni forseta ASÍ
orðið.
Hannibal sagði, að samheldni
verkalýðshreyfingarinnar væri
stefnt í voða, ef Hlíf semdi án
samráðs við Dagsbrún. Hann
rakti sögu verkfallsins frá upp-
hafi, sagði, að atvinnurekendur
hefðu troðfulla milljónasjóði frá
fyrirtækjum sínum og hernum á
Keflavíkurflugvelli. - Hann fjae-
aði um eínahagsráðsiafanir rik-
isstjórnarinnar og bar m. a. lyg-
ar á Emil Jónsson (kurraði þá
í mörgum fundarmauninum).
Talaði Hannibal lengi og fóru
verkamenn að ókyrrast í sæt-
um sínum. „Er ykkur ekki mis-
boðið með þessum samningmn",
hrópaði hann fram í salinn“. —
„Nei, nei, treystum formanni
okkar“, kölluðu Hlífarmenn á
móti. Munnhjuggust síðan marg-
ir við Hannibal úr sætum sínum.
Að lokum bar Hannibal fram
tillögu í krafti klausu einnar í
lögum ASÍ. Þótti þá mörgum
skörin vera farin að færast upp
1 bekkinn.
Tillaga Hannibals var á þá
leið, að Hlíf frestaði samningum
þar til Dagsbrún semdi. Jafiru
framt yrði leitað eftir samning-
um við Hafnarfjarðarbæ varð
andi sjúkrasjóðinn.
Næstur talaði S'igmundur
Björnsson. Hann spurði, hver
Hannibal þættist vera að ætla
! að segja hafnfirzkum verka-
mönnum fyrir verkum, maður
inn sem skrifaði hina frægu
grein í Vinnuna um að verka-
menn þyrftu að gefa eftir a£
kaupi sínu. Neíndi hann nokkur
önnur dæmi om heilin.-h Hanni
bals sem verkalýðsleiðtoga
Þar kom að lokum, að gengið
var til atkvæða. Óskað var leynl
legrar atkvæðagreiðslu. Frestun
artillaga Hannibals var tekin
fyrst fyrir. Hana samþykkm 29
gegn 151. Síðan voru greidd at-
kvæði um samningatilboðið með
handauppréttingu
Samningstilboðið var nær ein-
róma samþykkt, en aðeins fimm
greiddu atkvæði gegn þvi, þ e.
a. s. aðeins tveimur fleiva en.
hinir þrír fyrrverandi stjórnav-
Frh. á 11. síðu.
Ihetfðu hafizt samningaviðræð | ar. Hann sagði að ekki hefði Myndin: Atkvæffum safnað í hatt á Hlífarfundinum í gær dag
Alþýffublaðið — 23. júní 1961 IjJ