Lögrétta - 01.07.1933, Blaðsíða 14

Lögrétta - 01.07.1933, Blaðsíða 14
123 LÖGRJETTAjJ 124 um. Og Rússland hefur gert saminga við Ítalíu til tryggingar friði milli þeirra landa. Það var takmark Bismarks, að halda Rúss- iandi sem mest utan við stjórnmál Evrópu, en snúa huga Rússa austur á bóginn. Nú er Rússland meir og meir að snúast til þess að verða Evrópuveldi. Allar þjóðirnar, sem kringum Þýskaland búa, líta nú þangað óvingjarnlegum augum, ýmist af því, að þeim finst sjer misboðið af Þjóðverjum (Rússar), eða þá af því, að þær óttast þá (Frakkar). Þó skyldu menn ekki ætla, að nokkur hætta sje yfirvofandi um friðslit frá Hitlers hálfu. Hann er of aðgæt- inn til þess að egna gegn sjer alla þá öflugu heri, sem í kringum hann standa, reiðubúnir til þess að láta til skarar skríða ef alvarlegt tilefni er gefið. Hann hefur orðið valdur að töluverðri hugaræsingu hjá þjóðunum í kring. En ef þeirri æsingu linnir og menn fara að líta með meiri ró á málin, þá má vel vera, að þær þjóðir, sem nú virðast vera að taka höndum saman gegn Þýzkalandi, finni ný deilumál sín í milli og snúi þá hugum þar að. Englendingar eru yfirleitt mjög andvígir hinni ofstækisfullu þjóðernisdýrkun Nazism- ans og Gyðingaofsóknunum, en hitt getur ekki komið til mála, þeir taki þátt í neinum samtökum gegn Þýskalandi. Þeir líta ekki rneð neinni velvild á hinn mikla vígbúnað Frakka, enda þótt Frakkland eigi samúð þeirra; ef nokkur hætta væri á ferðum. Eng- lendingar óska Þjóðabandalaginu allra heilla, en sjá hinsvegar vanmátt þess eins og nú standa sakir, þeir vita, að minnihlutaþjóð- flokkunum í Austur- og Suðustur-Evrópu er misboðið. En nú sem stendur eru ekki uppi neinar alþjóðakröfur um, að úr þessu sje bætt. Það er aðeins hægt að líta á þetta í sambandi við hin almennu vandræði, sem nú þjaka heiminum. Þau mál, sem mestan áhuga vekja nú í Englandi, eiga rætur utan Evrópu. Aðal- áhugamál enskra stjórnmálamanna eru ind- versku málin. Rjett er það, að enskir versl- unarhagsmunir eiga sinn þátt í þeim málum. Én þessir hagsmunir eru svo nátengdir kjör- um Indlands, þjóðskipulagi þess og stjóm- arhögum, að þeir knýja fram þann vilja og ásetning, að ná sem bestri lausn á málun- um. Og þetta er nú aðalumhugsunarefni hinna leiðandi manna í ensku stjórnmála- lííi. Þeir fylgja einnig með vakandi athygli öllu því, sem nú er að gerast austur við Kyrra- hafið. Flotamál Japana eru eigi aðeins stór- um athyglisverð mál í Bandaríkjunum, held- ur einnig í hinu bretska heimsveldi. Tiltæki Japana í Mansjúríu, sem varð til þess að þeir fóru úr Þjóðabandalaginu, hefur að sjálfsögðu vakið ugg og óró, og það skiftir mjög máli, hvort þeir fá að halda eyjum þeim í Kyrrahafi, sem teknar voru af Þjóðverj- um í ófriðarlokin og þeim faldar til umsjár. Þessar eyjar eru mikils verðar í hernaði, ekki síst Japeyjan, sem er miðstöð sæsím- anna í Kyrrahafinu. Legu Japans á hnettinum er svo varið, að þar er erfitt til aðsóknar í hernaði, en ljett til varnar. Og hin mikla flotaaukning Jap- ana, ekki síst aukning loftflotans, er mjög iskyggileg fyrir þær þjóðir, sem. mikilla hags- muna hafa að gæta í Kyrrahafi og þar um kring. Um slík mál sem þetta er það mjög áríðandi að bretska heimsveldið og Banda- ríki Norður-Ameríku geti komið sjer saman. Almenningur í Englandi fylgir með mikilli athygli því, sem nú er að gerast í Bandaríkj- unum fyrir forgöngu Roosevelts forseta, þ. e. tilraun hans til þess að vinna bug á at- vinnuleysinu og viðskiftakreppunni. Við ósk- um að þetta megi takast. I Evrópu er trufl- un á öllum sviðum ríkjandi og ófriðarhætta. í Ameríku virðast menn ætla að taka fast og djarflega á endurreisnarverkinu. Lloyd George segir, að það sjóði nú í Ev- rópu eins og í galdranomagrýtu og enginn viti, hvað úr þeirri suðu geti orðið, en inni- hald grýtunnar sje stöðugt að verða ógeðs- legra og ógeðslegra og sömuleiðis lyktin í kringum pottinn. Hver þjóð hugsi aðeins um sjálfa sig og allar gruni þær hver aðra um þjófnað og svik. Þær hugsi ekki um það, sem gæti sameinað þær, heldur eingöngu um hitt, sem skilur þær. Þetta er meginefnið úr grein Lloyd George’s. Þ. G.

x

Lögrétta

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögrétta
https://timarit.is/publication/196

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.