Lögrétta - 01.07.1933, Blaðsíða 4

103
LÖGRJETTA
104
þriggja til fimm ára trúloíanir hafa reynst
liest, segir prófessor Cottrell.
Þetta eru aðeins eins manns athuganir
og bollaleggingar og ekki vilja allir leggja
mikið upp úr beim öllum. Hitt eru menn
sammála um, að rannsóknarefnið sje merki-
legt og mikilsvert og ýmsir trúa því, að
með víðtækum rannsóknum á svipuðum
grundvelli og dr. Cottrell gerir ráð fyrir
megi raunverulega komast að ýmsum niður-
stöðum, sem að gagni mættu verða — meira
gagni en venjulega verður að þeim bolla-
leggingum, sem tíðastar eru um „hjónaást-
ir“ og „endurbætur hjónabandsins" og nú eru
talsvert í tískunni.
Síblíurfinnsóhnír
Biblíurannsóknir hafa verið stundaðar af
miklu kappi um langt skeið og stundum
verið deilt mikið um þær, eins og kunnugt
er. Ný handrit hafa fundist öðru hvoru og
leitt eitthvað nýtt í ljós og fomminjarann-
sóknirnar hafa einnig orðið til þess, að
bregða nýrri birtu yfir ýmislegt, sem áður
var óljóst og til þess að staðfesta margt,
sem menn efuðust um áður. Einhver síðustu
biblíuhandritin, sem fundist hafa, eru ný-
lega gefin út í Englandi. Það eru papyrus-
handrit, sem fundust í Egyftalandi fyrir
þremur eða fjórum árum, og enskur hand-
ritasafnari, Chester Beatty keypti síðan.
Engin af handritum þessum eru heil, það eru
slitur úr ýmsum bókum, papýrusblöð, sem
heft hafa verið á svipaðan hátt og nú tíðk-
ast um bækur. En upphaflega var það ekki
venja að ganga þannig frá papyrusritum,
heldur voru þau undin upp og komst því
tiltölulega lítið lesmál á hvert bókfell, s. s.
eitt guðspjall af biblíuritunum. Þess vegna
voru þau útbreidd og lesin hvert í sínu lagi,
fram eftir öldum, en samfeld biblía varð
ekki til fyr en síðar, þegar kristnum mönn-
um lærðist að gera papyrusbækur. Fróðir
menn álíta, að Chester Beatty handritin
egyftsku sjeu frá annari öld og sýna þau
því það, sem menn vissu ekki áður fyrir
víst, að papyrusbækur hafi verið gerðar svo
snemma og að því leyti er fundurinn bók-
fræðilega merkilegur. 1 handritum þessum
er.u flokkuð saman guðspjöllin og postula-
sagan í einu lagi og nokkur Pálsbrjefin í
öðru lagi, svo að það er þá mjög gamalt,
að Nýja testamentið sje flokkað þannig, eða
ritin dregin saman, þótt upphaflega sjeu
þau sjálfstæð.
I Chester Beatty handritunum eru einnig
kaflar úr gamla testamentinu, s. s. fjörutíu
og fjögur blöð úr fyrstu Mósebók, hálft blað
úr spádómsbók Jeremía og allmikið úr Je-
saja, Esekiel og Daniel. Loks er í þessum
handritum partur af Enoksbók, sem ekki var
til áður, síðustu ellefu kapítularnir. Mikið
af þessari bók fanst fyrir fjörutíu árum á
skinni í Egyftalandi.
I stuttu máli má kveða svo að orði um
fund Chester Beatty handritanna (segir
Sir Frederich Kenyon, fyrrum forstjóri
British Museum) að þekking manna á því,
hvernig biblíutextamir hafi verið, hafi nú
færst svo sem öld lengra aftur í tímann, en
menn höfðu þekkingu á áður. Gildi og áreið-
anleikur ritningarinnar hefur staðfestst á
ýmsan hátt.
Á íslensku er til nýtt rit um handrit nýja
testamentisins eftir prófessor Magnús Jóns-
son og er sögu handritanna lýst þar ræki-
lega, handritunum sjálfum og sambandi
þeirra og gildi og fylgja ýmsar myndir og
er í þessu öllu mikill og skemtilegur fróð-
leikur fyrir þá, sem áhuga hafa á slíkum
efnum.
„STJÓRNMÁL“ heitir rit, sem Sigurður
Eggerz fyrv. forsætisráðherra gaf út síð-
astliðið sumar. Þar eru raktir aðaldrætt-
irnir í stjórnmálaferli íslendinga frá Þjóð-
fundinum 1851 og fram til þessa dags. Það
er gott fyrir menn, að rifja þetta upp og
ta yfirlit yfir það í stuttu máli, eins og
lijer er kostur á, og höfundurinn er, eins
og menn kannast við, einn þeirra manna,
sem fastast hafa fylgt fram sjálfstæðis-
málum Islendinga. Þarna er einnig rætt um
fjármál landsins, um Islandsbankamálið frá
1930, um rjettarfarið hjer á landi og um
breyting á skipun Hæstarjettar. Höfundur-
inn er skorinorður í ádeilum sínum og kem-
ur víða við, en ritið er vel skrifað og hið
læsilegasta.