Alþýðublaðið - 17.11.1965, Page 4

Ritstjórar: Gylfl Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndal. - Ritstjórnarfull-
trúi: Eiður GuBnason. — Símarc 14900 - 14903 — Auglýsingasimi: 14906.
ABsetur: AiþýðutlúsiB vIB Hverfisgötu, Keykjavik. — Prentsmiðja Aiþýðu-
blaðslns. — Askriftargjald kr. 80.00. — I lausasölu kr. 5.00 elntakiB.
Oigefandi: AlþýSuflokkurinn.
Deilan magnast
DEILAN um skipun Einars Ingimundarsonar í
sýslumanns- og bæj arfógetaembættið í Hafnarfirði
Leíur magnazt með hverjum degi. Eftir mótmæli
étarfsfólks embættisins, Alþýðuflöfcksins í Hafnar-
firði og hreppstjóranna í Gullbringusýslu hafa hrepp
dtjórar Kjósarsýslu nú bæzt í hópinn og lýst ein-
-drjegnum stuðningi við Björn Sveinbjörnsson.
Enda þótt mál þetta sé að vonum mikið tilfinn-
ingamál, er lítið unnið við stóryrði og svívirðingar,
sem skotið hafa upp kollinum í umræðunum í vax-
ándi mæli, svo sem þegar fylgjendum Björns er
brigzlað um geðbilun. Og ekki er betra, þegar reynt
er að nota málið til pólitískra árása á aðila, sem gátu
éngu um það ráðið. Er hér átt við skrif Tímans, sem
heldur áfram að tala um ,,stjórnarflokkana“ eins og
þeir standi saman í málinu.
Það var raunar framsókharmönnum líkt að geta
•ekki haldið á svo einföldu cmáli sem þessu án þess að
sparka í Alþýðuflokkinn um leið. Sannleikurinn er
isá, að ráðherrar Alþýðuflokksins hafa, eins og venja
<ér, engin afskipti af embættisveitingum, sem heyra
omdir ráðherria Sjálfstæðisflokksins. Þegar Alþýðu-
flokksráðherrarnir fengu að vita, hvað ætlunin var
að gera í Hafnarfirði, mótmæltu þeir hinni fyrirhug
uðu skipun. Síðan hefur afstaða Alþýðuflokksms
yerið ljós hverjum þeim, sem fylgzt hefur með mál
ipu.
Róstur í danshúsi
NOKKRAR RÓSTUR urðu milli varnarliðs-
lanna á danshúsi í Reykjavík fyrir nokkru. Áttist
þar við blandað lið gulra manna og hvítra, en íslend-
ihgar komu lítið við þá deilu, nema nokkrar kven-
tsjniftir, sem barizt var um. Virðist mjög hæpið að
Halla þetta kynþáttaóeirðir.
í Enda þótt slík atvik séu hvimleið, gefa þau ekki
'tjlefni til þeirra æsiskrifa, sem tvö dagblöðin leyfðu
eér. Þjóðviljinn kom engum á óvart, því hann hefur
í lltaf skrifað um vamarliðsmenh sem .eins konar
j est. En Túninn mætti minnast þess, 'að reglurnar
im bæjarheimsóknir vamarliðsmanna ivoru settar í
i áðhermtíð dr. Kristins Guðmundssonar, og Tíminn
^krifaði á annan hátt um þessi mál, þegar framsókn
var í ríkisstjórn.
Þegar litið er yfir undanfarln ár, allt aftur til
1959, er ástæða til að taka eftir, hve lítið hefur verið
<um sambúðarerfiðleika við varnarliðjð af því tagi,
sém nú komu fyrir. Við sljku verður að búast, meðan
varnarliðsmenn, erlendir sjómenn eða fslendingar
eru á lausum kili í Reykjavík og finna ástæðu til að
sleppa fram af sér beizlinu. Gildandi reglur hafa ver-
ið framkvæmdar af festu og góðviija af beggja bálfu
©g Hefur. gengið vel, enda þótt aldrei verði við öllu
séð.
4 17. nóv. 1065 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
1
MERCEDES-BENZ
LP 1418 VERÐ 490.000.00
Vél 200 Hestöfl
Burðarmagn 9,8 fonn á gríntí
Miðstöð, mótopHemill, vökvastýri, tvl-
skipt drif, driflás, styrkl grind, styrktar
fjarðir, sturtudrit, rúöusprauta, Horn-
gluggar, HreiddarljðSr
RÆSIR H-F
m
m
; ^oooooooooooooooooooooooooooýxx
ic Ágætt sunnudagskvöld í útvarpinu.
ic Sveitirnar svara — og Svavar Gests.
ic Kvöldvökurnar betri en í fyrra.
ic ísiand er ekki stórveldi.
ÉG HEF EKKI rætt um vetrar-
dagskrá Híkisútvarpsins. Það sem
af er, hafa kvjrtdviikurnar verii
mjög góðar, ea risið-á. þelm lseklc.
aði mikið á síðustu tveimur árum.
Ég vona, að útvarpsráð geti hald
ið þeim blse á kvöldvökunum, sem
verið hefur undánfarið. Swum
dagserindM eni alveg prýðileg.
Þau eru ekki aðeins skemmtileg
og froöteg heldur eru þau og
nauðsynleg í þeirri viðleitni okk-
ar að tengja saman kynslóðirnar.
ÚTVARPSRÁðl HEFUR tekizt
að sjá vel fyrir sunnudagskvöldun
um. Annan sunnudaginn er þátt-
urinn sveitimar svara. Þetta er
almenningsþáttur, en þannig
nefnii ég þætti, sem almenning-
ur tekur raunverulega þátt f, þvi
: að mér er kunnugt um það, að um
leið og stjórnendur þáttarins bera
fram spurningar sínar reyna hlust
endur á þúsundum heimila, að
svara, og biða þess síðan i of
væni að heyra svörin til þess að
komast að hvort þeir hafi sjálfir
rétt svar. Auk þess er þátturinn,
fróðlegur um líf og starf í héruð
unum alveg eins og þátturinn var
í fyrra.
OG HINN sunnudaglnn sér Svav
ár Gests umaf en það er engum
blöðum um að fletta að hann er
bezti útvarpsmaðurinn, sem við
höfum átt völ á. Hann er léttur
og glettinn, finnur fljótt snögga
bletti og lendir aldrei í vandræð
um. Það- er þó galli hve mjög
menn eru látnir spreyta sig á
músík, en það er hins vegar létt
asta aðferðin. Það er mjög mikill
kostur, að fjöidi manna tekur þátt
í þessum þætti.
J.H. SKRIFAR: „Samlíking þín
um vélhérana og þá, sem elta er
ágætt. Svikamyllitna gagnvart
gjaldeyri okkar liefi ég þekkt síð
an 1946, veit hverjir kenndu ráðin
tii að fella krónuna og heimsk
ingjana, æfintýramerinina, sem
vildu vera stórir. 1939 borgaði ég
93,60 fyrir 60 tíma vinnuviku, en
nú er sami vinnustundafjöldi 4392
krónur. Þó er enginn betur settur,
því að krónan hefir minnkað áS
sama skapi,
í JAFNLITLU þjóðfélagl og við
búum í, þar sem allir þekkja alla,
hafa höft og bönn lítið gildi. ÞaB
er aðeins skynsemi og manndómur
fólksins, sem getur bjargað. Menn
verða að neita að kaupa nema
sem minnst, úr því verðlð fer úr
hófi fram. „Sjálfur leið þú sjájfan
þig," þetta er gamalt heilræði. Ég
treysti konunum bezt til að tak-
marka eyðsliuia. Það þarf enginn
að skammast sín fyrir að þekkja
Framhald á 10. síðu.
C.