Vísir - 30.01.1963, Blaðsíða 10

w
V í SIR . Miðvikudagur 30. jannar 1963.
Ódýrt
KULDASKOR
og BOMSUR
TIL SÖLU:
Taunus ’59 og ’55.
Caravan ’59 og 55.
Fíat ’54 — fallegur
Vokswagen ’62
Consul ’55
Renault dauphin ’60.
Moskvits ’59
Chervolet '55-60
Ford ’55—’59
Opel kapitan ’57, 59, ’61.
Og mikið af eldri bílum.
5 herb. íbúðir
við Álfheima
— Granaskjól
— Bogahlíð
— Skipholt
— Karfavog
— Ingólfsstræti
og víðar um bæinn.
FASTEIGNA & SKIPASALA
Konráðs Ó. Sævaldssonar
Haniarshúsinu v/Tryggvag.
5. hæð (lyfta.)
Símar 24034, 20465, 15965.
Rafglit
Nýjar skraut og
rafmagsnvörur
daglega.
Hafnarstræti 15
Sími 12329
Sængur
Endurnýjum eömlu sængurn-
! aV f ’um dún oe fiðurheld ver
II OÚN OG FIÐURHREINSUN
1 Kirkjuteig 29, slmi 33301.
SOFFÍA LOREN -
Framhald at bls. 4
M: Hvað gerðist meira en
ragú á sunnudögum?
S: Við fórum í kirkju.
M: Og gerðist ekkert fleira?
S: Jú, stundum kom annar
móðurbróðir minn, bróðir þess
sem átti heima hjá okkur í
heimsókn og þeir bræðurnir
fóru í fótbolta í einu herberg-
inu og mamma og við systurn-
ar horfðum á.
M: Það hefur verið þröngt
að spila fótbolta inni. Og hvað
svo:
S: Ef við áttum peninga, fór-
um við í bíó, annars ekkert.
M: Höfðuð þið litla peninga?
S: Já, móðursystir mín var
vélritari, móðurbróðir minn
var verkamaður, en afi var verk
stjóri. En við vorum mörg og
áttum það erfitt.
Til Napoli einu sinni
í mánuði.
M: Fóruð þið aldrei til
, Napoli?
S: Jú, þangað fórum við einu
sinni í mánuði.
M: Af hverju einu sinni í
mánuði?
S: Við fórum þangað 27.
hvers mánaðar, daginn sem
móðursystir mín fékk laun sín
greidd. Þá bauð móðursystir
mín mér súkkulaði með þeytt-
um rjóma og smjörköku.
M: Hvernig ferðuðust þið til
Napoli?
S: Með lestinni. Við vorum
þar allan eftirmiðdaginn og
fórum heim klukkan átta.
M: Fóruð þið aldrei út í
Kapri?
S: Nei, aldrei. Ég kom þang-
að fyrst fyrir tveimur árum.
Clark Gable bauð mér þangað
og hann fór með mér í ökuferð
um eyna.
Fædd í lausaleik.
M: Þú hefur enn ekkert talað
um föður þinn. Var móðir þín
ekkja?
S: Nei, hún var það ekki.
Hún var aldrei gift.
M: O, ég skil. En þú áttir
föður?
S: Já, auðvitað.
M: Hvar var hann? í Napoli?
S: Nei, hann átti heima f
Róm.
M: Hvað gerði pabbi þinn?
S: Hann var byggingaverk-
fræðingur.
M: Hittirðu föður þinn oft?
S: Nei, ég hitti hann næstum
því aldrei. Hann vildi yfirhöfuð
ekki koma til Pozzuoli.
M: Elskaði mamma þín föð-
ur þinn?
S: Hún elskaði Hann í 27 ár.
Það eru nú aðeins tveir mánuð-
ir síðan hún hætti að elska
hann.
M: Hvað gerði faðir þinn,
sem batt slíkan endi á svo
langa ást?
S: Ég veit það ekki.
Símskeyti
til pabba.
M: Jæja, við skulum halda
áfram. Faðir þinn kom sem
sagt sjaldan til Pozzuoli?
S: Já til þess að fá hann til
að koma, sendi mamma honum
stundum símskeyti.
M: Og hvað stóð í sím-
skeytinu?
S: „Soffía mikið veik,
komdu strax“.
M: Og hann kom þá?
S: Já. oftast kom hann þjót-
andi.En hann var varla kominn
inn ú: dyrunum fyrr en hann
komst að því að mér var að
batna og þá varð hann reiður.
M: I stuttu máli, hann kærði
sig ekkert um fjölskyldulíf.
S: Þetta var ekki hans fjöl-
skylda. Hann átti sína fjöl-
skyldu í Róm. Ég á tvo hálf-
bræður.
Asni í englakór.
M: Og hvað gerði pabbi þinn
annað þegar hann kom til
Pozzuoli?
S: Ekkert annað, hann var
eins og ókunnugur maður og
fór í burtu aftur hið bráðasta.
Fólk mömmu gat heldur ekki
fyrirgefið honum, að hann
kvæntist henni ekki. Hann var
eins og asni í englakór.
M: Þetta hef ég aldrei heyrt.
Hvað er átt við með því?
S: Þetta segjum við í Napoli.
Það þýðir að hann hafi ekki átt
heima meðal okkar.
M: Var móðir þín falleg?
S: Já, hún var mjög falleg.
Hún líkíist Gretu Garbo og Iék
í kvikmynd með kvikmynda-
stjörnunni Tecla Scaranno.
Aðeins ein
afmælisgjöf.
M: Hvernig var faðir þinn?
S: Hann var mjög myndarleg-
M: Viltu lýsa honum?
ur maður.
S: Hár, kraftalegur, virðgleg-
ur, hæruskotinn, kringluleitur,
bogið nef eins og fugl, með stór
ar h^ndur og fætur, en beina-
smár. Alltaf vel en skynsam-
lega klæddur eins og fínn herra.
Hanp hafði fallegt bros og hlát-
ur, dálítið hrokafullan svip, en
fullur af þokka.
M: í stuttu máli reglulegur
verkfræðingur.
S: Já, þú heldur það. En
veiztu það að öll árin frá því
ég fæddist og þangað til ég
kom til Rómar fekk ég aðeins
einu sinni afmælisgjöf frá föður
mínum.
M: Og hvaða gjöf var það?
S: Leikfangabíll og rúlluskaut
ar.
M: Áttu þá ennþá?
S: Já, ég geymi þá.
M: Venjulega geyma börnin
ekki leikföngin sín.
S: Önnur börn fá ný leikföng
á hverjum afmælisdegi. Ég,fékk
þau aðeins einu sinni.
M: SaknarCu föður þíns?
S: Það hefði ég sennilega gert
ef ég hefði aldrei fengið að sjá
hann. En ég bæði sá hann og
sá hann ekki. Afleiðingin varð
sú, að ég varð fyrir vonbrigð-
um og fékk af því komplex eða
sálflækju.
Móðirin of fögur.
M: En var móðir þín ekki góð
mamma?
S: Ég óskaði þess að hún
væri ekki svona fögur, vildi
heldur að hún væri regluleg
mamma eins og mæðurnar í
Pozzuoli, hefði frekar viljað að
hún væri gömul og ljót.
M: Svo að þér hefur fundizt
að það væri eitthvað óeðlilegt
við fegurð móður þinnar?
S: J áog Iíka það að hún var
leikkona en ekki heimakær.
M: Þú hefur þiáðst af því að
þetta væri allt óeðlilegt.
S: Já, ég þjáðist mikið af
því.
M: Með öðrum orðum: þú
hefðir viljað að heimili þitt væri
eins og heimili annarra.
S: Ég býst við því.
M: Fannst þér aldrei neitt
varið i það að vera öðruvísi
en hinir?
S: Nei,- ég skammaðist mín
Xyrir það Sérstaklega i skólan-
um. þar sem skólafélagar mínir
gátu állir sagt hver væri faðir
þeirra en ég gat það ekki.
M: Hafði faðir þinn nokkra
hönd í bagga með að velja þér
Iífsstarf? Vildi hann hjálpa þér
til að komast áfram?
S: Nei, aldrei. Hann vildi að
ég yrði kennslukona.
Vildi ekki verða
kennslukona.
M: Þú hefur verið óheppin að
eiga svona föður.
S: Nei, heppin.
M: Hvers vegna?
S: Vegna þess að ég vildi
fara að vinna eins fljótt og ég
gæti, til þess að sýna honum í
verki, að ég vildi ekki verða
kennslukona.
M: Þú átt við það að sú stað-
reynd að þú áttir enga fjöl-
skyldu, engan föður, hafi knúið
þig á unga aldri til að bera á-
byrgð og leita inn á listamanna-
brautina, til að koma vilja þin-
um í gegn?
S: Já, einmitt.
M: Og þú átt við að þér hafi
tekizt að fela hið óeðlilega í
lífi þínu, gleyma því í sigrum
þínum á listamannabrautinni?
S: Já.
M: Sigrarnir voru með öðrum
orðum uppbót fyrir hið óeðli-
lega uppeldi, sem þú hafðir hlot
ið.
S: Það má segja það.
í fegurðarkeppni.
M: Hvernig stóð á því að þú
fluttir frá Pozzuoli?
S: Ég vann í fegurðarkeppni
í Napoli. Það átti að velja tólf
hafmeyjar eða prinsessur og
drottningu. Ég var valin
prinsessa.
M: Og þá fluttir þú og móðir
þín til Rómar?
S: Já, við vissum að kvik-
myndabærinn Cinecitta óskaði
eftir statistum til að leika í
kvikmyndinni Quo Vadis.
M: í hvaða mánuði var það?
S: Það var í júlí og það var
steikjandi hiti.
M: Hvað gerðuð þið svo í
Róm?
S: Það fyrsta sem ég gerði
var að leita uppi pabba. Ég ætl-
aði að spyrja hann hvort hann
gæti hjálpað mér.
M: Og hittirðu hann?
S: Nei, hann var ekki heima.
Og þá fórum við beint út í
Cinecitta með ferðatöskurnar
okkar.
Yngst allra.
M: Hvað gerðist svo í Cine-
citta?
S: Þar komum við inn í stór-
an hóp kvenna og stúlkna sem
biðu, og svo kom einhver maður
og valdi úr hópnum. Svo kom
að mér. Ég gekk fram og sagð-
ist heita Soffía Scicoloni.
Þú varst yngst þeirra allra, er
það ekki rétt?
S: Jú, ég var fjórfán ára. Hin-
ar voru flestar seytján ára,
átján og tuttugu og þar yfir.
M: Og hvað svo?
S: Já, þegar ég hafði sagt
nafn mitt, kom skyndilega fram
úr hópnum önnur kona, sem fór
að æpa og sagði að ég ætti eng-
an rétt til að kálla mig Scico-
Ioni og ég væri ekki dóttir
neins. Hún sagðist ein heita Sci
coloni.
M: Hver var þetta?
S: Það var eiginkona föður
míns, hún hafði þá líka farið
út f Cinecitta til að leita sér að
atvinnu sem statisti. Hún var
reið ogh reytti að mér illyrð-
um, móðgaði mig og ég roðn-
aði af skömm.
M: Þurftirðu oft að fyrirverða
þig?
S: Já oft og ailtaf vegna föð-
ur míns Það versta var, að ég
hafði farið frá Pozzuoli til þess
að losna við föður-komplexinn,
en svo mætti ég honum aftur í
Róm.
:

Maria Callas.
Sagt er að í hvert skipti
sem La Callas, sem allir vita
að er mjög erfið í umgengni,
er væntanleg til Covent Gard
en, kalli óperustjórinn allt
starfsliðið saman og minni
það á:
— Munið það fyrst og
fremst að þegar Callas syng-
ur sé tjaldið uppi. Ef það er
niðri öskrar hún.
*
Bing Crosby.
Bing Crosby liefur löngum
haft orð á' s'ér fyrir’ að hafa
gott vit á peningum en nú
hefur haiín sýnt að hann hef
ur einnig gott hjartalag.
Hann hefur tekið að sér 14
ára franskan dreng, Pascal
Russo, sem nýlega missti for
eldra sína og systkini I bíl-
slysi við Nice.
Þegar Bing las um þennan
sorglega atburð í frönsku
blaði, sneri hann sér strax
til ameríska aðalræðisnianns-
ins í Nice og fékk leyfi til
að taka drenginn að sér og
ættleiða hann, svo að nú er
Pascal litli skyndilcga orðinn
milljónaerfingi.
*
J. Edgar Hoover.

Það er vafalaust ekkert
land í heiminum þar sem til
eru eins mörg fingraför (af-
þrykkt) og í USA.
Að minnsta kosti hefur for-
stjóri Federal Bureau of In-
vestigation (FBI), mr. J.
Edgar Hoover lýst því yfir
að nú liggi fyrir 76.635.116
fingraför.
Hann tekur þó fram að að-
eins 14.350.962 séu fingraför
cugthúslima eða dæmara
manna.
Það eru ekki allir Amerikan-
ar jafn hrifnir af þessu „fingra
faraæði“. en því verður ekki
neitað að bað hefur hjálpað
mönnum að upplýsa marga
leyndardóma, sem ekki eru
allir glæpsamlegir.