Alþýðublaðið - 13.02.1966, Blaðsíða 6

GLUGGINN
Nýtt leikrit eft-
ir Durrenmatt
NÝLEGA var frumsýnt í Ziiri-
ich nýja .ta leikrit Diirrenmatts,
jsem nefnist Der Meteor. Höfund-
• urinn segir sjálfur að það sé gam-
' ansamur harmleikur. Leikurinn
fjallar um frægan og ríkan rithöf-
und, sem þrátt fyrir veraldlega
velgengni finnur ekki frið í sálu
{sinni.
» Gagnrýnendur eru á einu máli
;um að þetta leikrit sé það bezt
- Igerða a höfund»rins hálfu til
; þessa. V< rkið er allt mjög hnit-
! miðaS og útúrdúralaust.
í stórum dráttum fjallar leik-
ritið um skáldsagnahöfundinn Wolf
gang Schwitter á efrd árum hans.
Hann er heimsfrægur fyrir skáld-
skap sinn og hefur fengið Nó-
belsverðlaunin og veit ekki aura
sinna tal. Penni hans og tunga
eru eiturhvöss og þrátt fyrir ald-
lir sinn er hann haldinn óslökkv-
andi þrá eftir konum, og þær eru
honum eftirlátar. Lífskraftur hans
er svo mikill, að þrátt fyrir að
Jiann devr á meðan hann liggur á
skurðarborði, snvr hann aftur til
lífsins, ein- og Lasarus forðum og
lífskraftur hans virðist ódrepandi.
Hn það kaldbæðnislegasta við þetta
er að hann kærir sig ekki um þetta
fánýta líf. og á þá ósk eina, eins
og Hamlet, að komast í það mark
þar sem enginn snýr aftur.
Þetta tveggja klukkust. langa
leikrit er í rauninni dauðadans
rithöfundarins og sýnir árangurs-
lausar tilraunir hans til að leggja
upp í hina löngu ferð og ráðþrota
undrun þess fólks sem umgengst
hann og þarf að taka þátt í stríði
hans og óskar af heilum hug að
gamla manninum verði að ósk
sinni.
Þrátt fyrir allt er leikiritið ekki
eineöneu harmsaga. Diirrenmatt
er gæddur nær djöfullegri kímni
og dauðinn sem allir óttast verður
í meðferð hans beinlínis hlægileg-
ur. Rit.höfundurinn sem er engum
öðr'im líkur, stekkur út úr og upp
í rúm sitt, nauðgar fyrirsætu, í
líkklæðunum, og þeysir húsgögn-
um umhverfis sig meðan hann
skammar allt og alla með nöpru
háði.
Hvort karlinn Iifir þetta af vit-
um við ekki, en ef að líkum lætur
verður ekki langt að bíða þess að
þetta Ieikrit verði sett á svið hér-
lendis, en leikrit hans hafa átt
miklum vinsældum að fagna hér
og er skemmst að minnast sýning-
ar Leikfélags Reykjavíkur á Sú
gamla kemur í heimsókn.
íí
i
[ □ Þegar Hayley Mills kom til
j Hollywoed fyrir skömmu, eftir að
i, hafa verið á ferðalagi um Frakk-
i land. urðu menn skelfingu lostn-
ir því að hún hafði látið lita hár
' sitt rautt. Hún sagði að Frakkland
væri dásamlegur staður fyrir rauð-
hærðar konur. — En nú ert þú
í Ameríku, mín kæra, sagði pabbi
Mills, og daginn eftir var stúlkan
aftur orðin ljóshærð.
□ Hvað gengur að Elvis Presley?
spyrja menn í Hollywood. Að und-
anförnu hefur hann haft sérstak-

Síðasta barnahlutverkið
Á þessari mynd eru tvæn heims-1
frægar kvikmyndastjörnur, sem
ekki þarf að kynna. Það eru feðg-
inin John og Hayley Mills. Ekki
höfum við áður séð hann Jón
svona fúlskeggjaðan, og okkur
finnst það ekki fara honum neitt
1 sérlcga vel. Hayley og pabbi henn
ar hafa oft leikið saman í myndum,
má, í þeirri sem gerði hana heims
fræga ásamt Horst Bucholzt, Tig-
er Bay, en sú var sýnd í Tjarnar-
bíói.
Þar lék Hayley smástelpu, eins
og hún liefur svo gert upp frá
því. En nú er svo komið að hún
er orðin regluleg dama, og hefur
þegar leikið sitt síðasta barnahlut-
verk.
Innan skamms munu því aðdá-
endur hennar sjá hana í alvarlegri
myndum, þar sem hún leikur full-
vaxna konu.
ÆTLAÐI AÐ SENDA FLAUG
TIL TUNGLSINS ÁRIÐ 1930
NÚ HAFA bæði Rússar og Banda-
ríkjamenn sent upp eldflaugar er
hafa tekið myndir af tunglinu,
og Rússar þó sýnu mikilvægari.
Eins og menn vita er það ekki
nýr draumur að senda mannað
geimfar til tunglsins, t.d. ber saga
Jules Verne þess glöggt vitni.
Árið 1928, hélt Frakkinn M.
Robert Esnult-Pelterie erindi
í Royal Aero Club, um þá áætl-
j an sína að senda flaug með sjálf-
jvirkum myndavélum til tunglsins,
til þess að taka mynd af þeirri
an mann til þess að undirbúa allar
sínar ferðir með hinni mestu
leynd. Hann hefur einnig ráðið
í sína þjónustu ellefu harðsnúna
lögreglumenn sem standa vörð um
hann dag og nótt. Enginn kemst
nær honum en tuttugu fet, án
þess að fá séirstakt leyfi hjá örygg
isvörðunum. Hann er líka hættur
að halda blaðamannafundi, talar
aðeins við örfáa nánustu vini sína
og ferðast með meiri leynd og við-
búnaði en sjálfur forseti Banda-
rikjanna.
hlið þess er snýr frá jörðu. Kvaðst
hann geta haft allt lilbúið tveim-
ur árum seinna, eða 1930. Síðan
heyrðist ekki meira til hans. Hann
hafði þó sýnt nokkrar teikningar
í Aero klúbbnum, og samkvæmt
því hafði hann reiknað með að
skjóta tunglfarinu úr fallbyssu
sem hefði 382 mílna langt hlaup.
Þegar Robert Hvarf, urðu ýmsir
til þess að athuga möguleika á því
að halda áfram tilraununum.
Því var þó hætt innan skamms,
ekki sízt vegna þess að maður að
nafni Opel, í Þýzkalandi, lét sér
ekki nægja að framleiða bíla, held-
ur byrjaði einnig að fást við að
framleiða skrúfuknúnar „rakettur”
og tunglför. Teikningar Roberts
voru því lagðar á hilluna.
, £ 13. febrúar 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ