Alþýðublaðið - 20.09.1966, Side 6
me a
smygl á gulli
og vopnum
ÞÝZKIR glæpamenn hafa
fcomið á fót víðtækum samtökum
til þess að smygla vopnum og
gulli, og jafnvel reyndustu toll
verðir varast ekki klækjabrögð
þeirra.
Hafnarverkamaður í Saigon,
Hassan að nafni, ljóstraði nýlega
upp um umfangsmikið vopna
smygl, þegar hann varð fyrir því
óhappi að missá trékassa í höfn
ina í Beirút. Kassinn brotnaði, og
út úr honum runnu rifflar af
þýzkri gerð. Tollskjölin sögðu að
í kassanum væru „vélarhlutar"
í Sa'gon var Þjóðverjinn Wagn
er skömmu síðar dæmdur í sex
(ára hegningarvinnu fyrir 'gull-
smygl. ilann hafði látið sauma inn
í vesti sitt gullstangir að verð-
mæti tæplega 3 milljónir króna
ísl., og það var hrein hending að
vietriamskir tollverðir komust að
þessu.
Klaufaskapur Hassans kom lög
reglunni í Líbanon á slóð vopna
smyglaranna, Rifflarnir voru sov
ézkt herfang úr heimsstyrjöldmni
síðari. Tveimur dögum áður en
þeir fundust höfðu líbanonskir
tollverðir fengið grun um, hvað
væri á seyði. Það vakti athygli
þeirra, að búlgarskt vöruflutninga
skip, „Veliko Tirnovo", hafði varp
iað akkerum rétt utan við þriggja
mílna landhelgismörkin.
Þegar bú’garski skipstjórinn Ab
adijev, var að því spurður, hvern
ig á þessu ::tæði, sagði hann, að
liann t-i i nánari fyrirmæla frá
yfirboðurumj sínum. Nokkrum dög
um síðar lagðist skipið að bryggju
í BeinÞ og npp úr því var skipað
80 trékössum. Sendandi var „Inter
national Chemical Trust Co,“ í
Genf, móttakandi einhver Said
Abdul Kai í Aden. Millijiðurinn
var vestur-þýzka fyrirtækið „Mil-
izer Spedition” í Hof. Fulltrúar
þessa fyrirtækis biðu eftir kössun
um ' Beirút,
En fljótlega kom í ljós, að
hvorki fvrirtækið í Genf né mót
takandmn ’ Aden voru til Ekki
þarf nema ?ð líta á landakort til
að siá. að bað er meira en lítið
elnkenniiegt. að senda vörur til Ad
en um Beirút, því að þaðan verð
ur að flytja þær yfir Sýrland, Jór
daníu, Saudi Arabíu og Jemen,
og á þessari leið eru eyðimerkur
sem eru ófærar vörubifreiðum.
★ SOVÉZK VOPN.
Útvarpið í Bagdad lýsti því und
ireins yfir, að vopnin kæmu frá
leynisamtökum Kúrda í Munehen
og væru ætluð skæruliðum Kúrda
sem berjast við stjórnarherinn i
írak. En hingað til 'hafa Kúrdar
fengið vopn sín frá austantjalds
löndunum.
Lögreglan í Líbanon hefur aðra
skoðun á málinu.: í Odessa hafa
Rússar safnað saman 3,5 milljón
um riffla, 200.000 vélbyssum og
gífurlegu magni af skotfærum,
sem beir tóku herfangi í he'ms
styriöldinni síðari. Með aðstoð
vestrænna vonnasmyglara, í þessu
ti'iviki vestur-þvzkra, eru vopnin
se’d fyrir harðan gjaldevri. Hér
er um að ræða svokallaða póli
t'ska vopnasölu, sem þjónar þeim
tilganigi, að skana ólgu og spennu
t vissum heimshlutiun.
Vonnin úr „Veliko Tirnovo"
'átitu hvorki að fara tll Adens né
íraks, heldur voru þau send „Pal
estínsku freisishreyfinigunni", sem
hefur aðalstöðvar í Kaíró og skrif
stofur í Beirút og Damaskus. Með
vonnunum áttu hinir svokölluðu
..Fedavinar" að halda áfram skæru
hernaði sínum gegn ísrael.
Miliiliðirnir í þessarl vopnasölu
voru tveir Þjóðverjar, Rudolf Ar
únt. ny Karl Sescek, sem báðir eru
kunnir glæpamenn í Vestur-Þýzka
landi. Þeim tv'menningunum tókst
að fiý.ia til Vestur-Þýzkalands og í
Líbanon hafa þeir nú verið dæmd
ir að þejm fiarstöddum í tveggja
ára hegningarvinnu, en þeir verða
ekki framseldir, þar sem Líbanon
og Vestur-Þýzkaland hafa ekki
gert með sér samning um fram
sal glæpamanna.
★ GULL TIL HANOI.
Samtímis þessu hefur þýzka hlað
ið „ Bild am Sonntag“ skýrt frá
því, að alþjóðleg samtök gúllsmygl
Það fer ekki nnkið tyrir guíli, sem vegur eitt kiio.
ara hafi komið á ,,loftbrú“ milli
Evrópu og fjarlægari Austurlanda.
Þeir stunda svo umfangsmikið
smygl, að þáð hefur stofnað gjald
eyri nokkurra Austur-Asíulanda
í hættu. Á ijak við smyglið standa
samtök, sem hafa bækistöðvar í
Gení. \
t
Einn smyglaranna hefur tjáð
„Bild am SÓnntag“ hvernig smygl
inu er ha^áð. „Guliglæpamaður-
inn“. Iíartmuth G. flýgur að stað
aldri með gullbi'rigðir frá Genf og
þýzkum borgum til Bankok Singa
pore, Saigon, Hong Kong, Istan
bul og Kuala Lumpur. Megnið af
gullinu er sent til Norður Vietnam.
Fyrir gullið|kaupa Norður-Vietnam
ar vopn.
Interpol hefur um langt skeið
reynt að hafa hendur í hári gull
smyglaranna, en til þessa hefur
aðeins tekizt að handsama einn
flvt8* i»eint P^nsar f«ku
5 hi GÍæ^^aður Pýsir
f*'s frwrrff* ftann sFW^Iar 70 mi’li "4'nda.
)
smyglara, Wolfgang Waizner frá
Frankfurt, Hann var hand'tekinn
þegar hann reyndi að smygla 32
kílóum af gulli til Saigon í maí. j
Smyglinu var hætt um stundar
sakir unz kyrrð kæmist á Þannig
hljóðuðu fyrirmæli yfirmanns
glæpaflokksins en hann gengur
undir dulnefninu „José“ og er kall
aður Goldfinger. Hann rekur papp
írsverzlun í Genf og er hið opin-
bera starf hans, en nú hefur verzl
uninni verið lokað til bráðabirgða
að því er Hartmuth G. segir í við
talinu við „Bild am Sonntag."
Sjálfur gerðist hann atvinnu-
smyglari í marz sl. Auk þess sem
hann fær ókeypis ferðir og uppi
hald fær hann 33.600 íslenzkar kr.
í reiðufé í hvert sinn sem hann
smyglar gulli milli landa. Hann
er búinn sérstöku vesti og í því
eru faldar gullstengur að verð-
mæti 3 milljónir íslenzlcra kr. Það
sem honum þykir óþægilegast er
ekki hættan á því að verða hand
tekinn, heldur hve gullstengurnar
eru 'þungar. Gullið vegur um 70
ki?. jog hnð er síður en svo þægi
legt að ferðast með slíka byrði um
hverfi'S jörðina.
★ ÞANNIG ER ÞAÍ).
Hartmuth segir frá því, hvernig
hann leysir verkefni sín af hendi.
Hann kemur til flugvallarins í
Bankok og tollverðir þar opna
tösku hans og finna aðeins nátt
föt og tannbursta. Því næst held
ur hann til Hotel Peninzuela og
hringir í ákveðjð isímanúmer. Ein
kennisorði'ð er: „Þetta er vinur
Franks, gæti ég fengið að tala
við William-“
Einni klukkustund s:ðar heim-
sækir „William hann í hótelher
bergið. Hartmuth réttir honum
Uhuli jenakan peningaseðil, sem
„Goldfinger" hafði látið hann fá.
William ber númerið á seðlinum
isaman við töiu, isem hann hefur
skrifað hjá sér. Þannig bera þeir
kennsl hvor á anann oig isjá að ent^
in brögð eru í tafli.
Því næst skipta 30 kíló af gulli
um eigendur. Wiljiam verður að
skrifa á peningaseð?.iinn, iað hann
'hafi tekið vdð gullinu. Þetta er
kvittunin, sem Hartmund verður að
i afhenda „Go'dfinger“, Ðaginn
eftir heldur Hartmuth ferð sinni
áfram til Saigon, og þar endur
tekur sagan sio Hartmuth held-
Framhald á bls. 15
$ 20. september 1966 ~ ALÞÝÐUBLAÐIÐ