Bókasafnið - 01.12.1983, Blaðsíða 29

Lifandi og gjöfult starf
Rætt við Jónínu Guðmundsdóttur skólasafn-
vörð Arbæjarskóla
Ragnheiður Heiðreksdóttir
bókavörður Kvennaskólans
I skólasafni Árbœjarskóla í
Reykjavík stendur Jónína Guð-
mundsdóttir bókasafnsfrœðingur
umkringd ungum safngestum sem
eru að stíga fyrstu skrefin á braut
sjálfstœðrar þekkingaröjlunar, sem
er veigamikill þáttur nútima skóla-
starfs. Sjálf hefur Jónína þurft að
standa nokkuð sjálfstœtt að sinni
þekkingaröflunfrá þvífyrsta.
Þú hefur allsérstæðan námsferilað
baki.
Ég veit það nú ekki, nema ég hef
kannski setið skemur á skólabekk en
almennt gerist. Þannig var að ég fór
hvorki í bama- né gagnfræðaskóla á
æskuárunum. Til fullnaðarprófs las
ég heima í foreldrahúsum og glugg-
aði jafnframt í ýmislegt mér til gam-
ans, eins og tungumál og stærðfræði.
Veturinn 1957 — 58 var ég í
Kvennaskólanum á Blönduósi og
það var mín eina skólaseta áður en ég
hóf nám í Öldungadeild Menntaskól-
ans við Hamrahlíð haustið 1973. Að
vísu sótti ég tíma í sænsku í hálfan
vetur hjá Námsflokkum Reykjavík-
ur, en ég tók gagnfræðapróf hjá
Námsflokkunum vorið 1973 til að
kannastöðumínaáðuren égbyrjaði í
Öldungadeildinni. Síðan rakti þetta
sig ósköp greiðlega. Stúdentsprófi
lauk ég vorið 1977 og BA-prófi frá
Háskóla Islands í febrúar 1981, með
bókasafnsfræði sem aðalgrein og
sænsku sem aukagrein.
Hvers vegna bókasafnsfrœði?
Ég verð nú að játa að ég vissi fremur
lítið um eðli bókasafnsfræðinnar þeg-
ar ég ákvað að leggja hana fyrir mig.
Hefði ég átt starfsævina óskerta fram-
undan hefði ég að öllum líkindum
valið læknisfræði. í byrjun hafði ég í
huga möguleika á að komast í starf á
læknisfræðibókasafni og þannig í
tengsl við þá fræðigrein. En það er
einmitt það skemmtilega við bóka-
safnsfræðina að hún tengist svo mörg-
um sviðum þekkingar. Því hafði ég
ekki gert mér fyllilega grein fyrir fyrr
en út í námið var komið. Námið veit-
ir starfsréttindi án þess að endilega
þurfi að fara út í frekara framhalds-
nám í háskóla, auk þess sem ég hef
alltaf kunnað vel við mig innan um
bækur, og allt þetta hafði sín áhrif á
námsval mitt.
Finnst þérþú vera á réttri hillu?
Frá hausti 1980 hef ég starfað sem
skólasafnvörður við Arbæjarskóla í
Reykjavík og ég kann því nú bara
býsna vel. Það gerir heilmiklar kröfur
til manns að velja efni í skólasafn og
reyna að sjá til þess að það nýtist not-
endum sem best. Það er líka kostur
við að vinna á þetta litlu safni, að þá
sér maður um allt sem þarf að gera
á safninu. A stærri söfnum er meiri
verkaskipting og meiri hætta á að fest-
ast í afmörkuðum verkefnum. Á
skólasafni hefur maður mikil sam-
skipti við fólk og reynir stöðugt á upp-
lýsingamiðlun, en það finnst mér
einhver áhugaverðasti þáttur safn-
starfsins. Vinna á skólasafni er lifandi
og gjöfult starf, en svo er einnig um
BÓKASAFNIÐ
29